برای آنکه تبلیغات پیشگیرانه اثر بخشی لازم را داشته باشد، ضروری است که مخاطبان آن به خوبی تعریف شود. همچنین در هنگام طراحی آن، زمان و مکان مشاهده تبلیغات توسط مخاطبان مد نظر قرار گیرد. جامعه هدف باید به خوبی تعریف شدهو پیام، در منطقه جغرافیایی کوچک منتشر و جرم معینی را مورد هدف قرار دهد؛ به نحوی که هر یک از مخاطبان، به هنگام مشاهده، خود را مصداق عینی آن در آینده ای نزدیک تصور کند.

در سازمان پلیس کشورهای مختلف جهان، واحدهای تخصصی برای پیشگیری از جرم تشکیل شده است. یکی از اهداف اصلی این واحدها، پیشگیری از جرم از طریق ترغیب اعضای جامعه برای انجام تدابیر حفاظتی از خود و اموالشان است. این مأموریت از راه های مختلفی انجام می شود؛ راه های مانند ارائه مشاوره های حفاظتی به اعضای جامعه و سایر نهادهای عمومی و دولتی، انجام تبلیغات عمومی پیشگیرانه، آموزش روش های پیشگیری از جرم از طریق تلویزیون و رسانه های مکتوب، ارتباط با بخش خصوصی امنیت و تنظیم مقررات مربوط به آن ها، ارائه دوره های آموزشی پیشگیری از جرم برای پلیس و برگزاری سمینارهایی ‌در مورد موضوعات مرتبط با امنیت برای سایر نهادها و اعضای جامعه. هدف نهایی این تدابیر، ترغیب جامعه به قبول مسئولیت بیشتر ‌در مورد امنیت شخصی است تا بدین طریق، نرخ جرم در جامعه کاهش یابد.

در واقع، بدون همکاری بدنه اجتماع، توفیق پلیس در پیشگیری از جرم ناممکن به نظر می‌رسد. اما همکاری جامعه نیز مستلزم آگاهی مردم از مسئله جرم و شیوه های پیشگیری از آن است. روش های زیادی برای معرفی برنامه های پیشگیری پلیس به مردم وجود دارد. به طور مثال، ممکن است این اقدامات در برنامه ها و سایت های خبری به اطلاع مردم برسد یا مردم از افواه چیزهایی را بشنوند یا روزنامه ها جزئیاتی از اقدامات پلیس را منعکس کنند. هر چند که تمامی این فعالیت های خبری، برنامه های پلیس را به جامعه اطلاع رسانی می‌کنند، اما پلیس کنترل چندانی روی محتوی آن ها ندارد؛ زیرا تهیه کنندگان خبر هستند که تصمیم می گیرند فعالیت های پلیس را به چه نحو و در چه سطحی و با چه ادبیاتی منعکس کنند. در مقابل، تبلیغات پیشگیرانه یا آگهی های عمومی پیشگیرانه ساخت پلیس، شکل خاصی از اطلاع رسانی است و برای اینکه فعالیتی به عنوان تبلیغات پیشگیرانه پلیس تلقی شود، باید ویژگی های زیر را داشته باشد:

1. 1. از یک تلاش برنامه ریزی شده برخوردار باشد؛

1. 1. توسط سازمان پلیس انجام شود؛

1. 1. هدف آن گسترش برنامه های پیشگیرانه پلیس در میان مخاطبان باشد؛

1. 1. به صورت برنامه تبلیغاتی مستقل و متمایز، ارائه شود؛

1. هدف آن، آموزش بزه دیدگان یا بازداشتن بزهکاران باشد.

در استفاده مستقیم از رسانه ها برای پیشگیری از وقوع جرم، دو محور برنامه سازی و اطلاع رسانی باید مورد توجه قرار گیرد. برنامه سازی شامل تولید فیلم ‌سینمایی، داستانی، مستند، انیمیشن و… به منظور آموزش قوانین و مقررات به مردم، ترویج فرهنگ احترام به قانون، معرفی نهادهای متولی امنیت اجتماعی، معرفی مراکز حمایت از اقشار آسیب پذیر و آسیب دیده جامعه، ترویج کنترل اجتماعی و مشارکت مدنی در پیشگیری از وقوع جرم و افزایش امنیت جامعه، آموزش مکانیزم های دفاع اجتماعی و پیشگیری از بزه دیدگی، آموزش مهارت‌های زندگی و راهبردهای حل مسئله و… .

در اطلاع رسانی نیز می توان از نکات ذیل بهره جست:

تهیه خبر، گزارش خبری، مصاحبه، تفسیر و… ‌در مورد تحولات سیاست جنایی، تغییر و اصلاح قوانین و مقررات، عملکرد نهادهای متولی نظم و امنیت اجتماعی، موانع و تنگناهای قانونی، اجرایی، اجتماعی و… در پیشبرد نظم و امنیت در جامعه، ریشه یابی و آسیب شناسی حوادث اجتماعی، اطلاع رسانی ‌در مورد جرایم ملی و سازمان یافته و… . تحولات سیاست جنایی در کشور در سال‌های اخیر و تغییر ساختار و تشکیلات و ظرفیت های دادرسی در قوه قضائیه از جمله احیای دادسراها، تشکیل شوراهای حل اختلاف و… مثال های مناسبی برای اطلاع رسانی هستند. اطلاع رسانی بویژه ‌در مورد جرایم سازمان یافته و ملی باید توأم با شناسایی زمینه‌های وقوع جرم و هشدار ‌در مورد تکرار آن باشد. ضمنا در اینگونه جرایم باید از قهرمان سازی مجرم و بزرگنمایی جرم پرهیز شود، تا ضمن جلوگیری از برانگیخته شدن تمایلات مجرمانه در افراد مستعد، احساس ناامنی در جامعه افزایش نیابد. با آموزش حقوق اساسی به مردم و هشدار ‌در مورد اجرای اصول معطل مانده قانون اساسی به زمامداران، اطلاع رسانی صادقانه ‌در مورد مسائل سیاست داخلی و خارجی و مسائل بین‌المللی، اطلاع رسانی ‌در مورد حقوق اساسی سایر کشورها و… می توان به اعتماد سازی ملی و پیشگیری از نارضایتی و جرایم سیاسی پرداخت. راهکارهای فوق الذکر، بخشی از پیشنهادات محتوایی و نظری است که در این خصوص ارائه شده و این قبیل راهکارها که مفصلا در مقالات و منابع جرم شناسی مورد بحث قرار گرفته برای اجرایی شدن به ساز و کار اداری و قوانین و مقررات ویژه نیازمند است که باید از سوی متولیان امر و مراجع ذیربط پیگیری شود.

ج : ارتقاء سرمایه اجتماعی