s24

۰.۵۳۴

۰.۰۰۱

s25

۰.۹۷۹

۰.۰۰۱

در صورتی که نشانگرهای سازه های مورد مطالعه دارای مقدار t کمتر از ۹۶/۱ باشند، از اهمیت لازم برای اندازه گیری برخوردار نیستند و از این رو بایستی از فرایند تحلیل کنار گذاشته شوند؛ اگر مقدار P-Value برای هر نشانگر کمتر از ۰۱/۰ باشد، یعنی مقدار t آن نشانگر بالاتر از ۹۶/۱ بوده و در فرایند تحلیل وارد می شوند. (نونالی، ۱۹۹۷ : ۷۴)

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

خروجی نرم افزار برای داده های این تحقیق نشان می‌دهد که تمامی نشانگر ها مناسب بوده و نیاز به حذف هیچ موردی نیست.
روایی سازه که برای بررسی دقت و اهمیت نشانگرهای انتخاب شده برای اندازه گیری سازه ها، انجام شد نشان می‌دهد نشانگرهای موجود، ساختارهای عاملی مناسبی را جهت اندازه گیری ابعاد مورد مطالعه در مدل پژوهش فراهم می آورند.
بررسی روایی تشخیصی
در مدل معادلات ساختاری علاوه بر روایی سازه که برای بررسی اهمیت نشانگرهای انتخاب شده برای اندازه گیری سازه ها به کار می رود، روایی تشخیصی نیز مورد نظر است به این معنا که نشانگرها (شاخص ها)ی هر سازه (متغیر) در نهایت تفکیک مناسبی را به لحاظ اندازه گیری نسبت به سازه های دیگرمدل فراهم آورند. به عبارت ساده تر هر نشانگر فقط سازه خود را اندازه گیری کند و ترکیب آن هابه گونه ای باشد که تمام سازه ها به خوبی از یکدیگر تفکیک شوند. این فرایند از دو طریق قابل مطالعه است که یکی از آنها در این پژوهش استفاده شد. در این روش با کمک شاخص میانگین واریانس استخراج شده مشخص شد که تمام سازه های مورد مطالعه دارای میانگین واریانس استخراج شده (AVE)، بالاتر از ۵/۰هستند که این ضرایب در جدول زیر نشان داده شده است.
جدول ‏۰-۴: بررسی مقادیر AVE جهت روایی تشخیصی

متغیر (سازه)

AVE

سبک رهبری

۰.۵۰۶۰۸۱

انگیزش کارکنان

۰.۵۴۶۰۰۵

جو سازمانی

۰.۶۱۶۷۶۳

بررسی پایایی ترکیبی
جهت بررسی پایایی نیز از شاخص پایایی ترکیبی استفاده شد که نتایج در جدول زیر آمده است. پایایی به این معنا است که بین پاسخ دهندگان مختلف مورد مطالعه برداشت یکسانی از سوالات وجود داشته است. در روش شناسی مدل معادلات ساختاری از ضریب پایایی ترکیبی نیز استفاده می شود که مقادیر بالاتر از ۶/۰ برای هر سازه نشان از پایایی مناسب آن دارد.
جدول ‏۰-۴: بررسی پایایی

متغیر (سازه)

Composite Reliability

سبک رهبری

۱- بین نوع ورزش و رفتارهای ضد‌اجتماعی در اوقات فراغت ورزشکاران رشته‌های انفرادی رابطه‌ی معنی‌دار وجود ندارد.
۲- بین نوع ورزش و رفتارهای ضد‌اجتماعی در اوقات فراغت ورزشکاران رشته‌های تیمی رابطه معنی‌دار وجود ندارد.
۳- بین فعالیت‌های ورزشکاران انفرادی وتیمی در اوقات فراغت تفاوت معنی‌دار وجود ندارد.
۴- بین ورزشکاران انفرادی و تیمی عضو تیم‌های ملی در فعالیت‌های ضد اجتماعی تفاوت معنی دار وجود ندارد.
۵- بین رفتار‌های ضد‌اجتماعی در ورزشکاران انفرادی و تیمی زن ومرد عضو تیم‌های ملی تفاوت معنی‌دار وجود ندارد.
۱.۶ تعاریف مفهومی
تعریف ورزش: تعریف ورزش بسیار گسترده می‌باشد، اما ما در اینجا تعریفی را که از طرف شورای اروپا پیشنهاد و ارائه شده را می‌آوریم: ورزش به مفهوم کلیه‌ی انواع فعالیت‌های جسمانی که چه به صورت سازمان‌یافته و چه به صورت غیر‌جدی انجام می‌پذیرد و اهداف آن تناسب‌اندام، آرامش روانی، شکل‌دهی روابط اجتماعی و دستیابی به نتایج در کلیه سطوح رقابتی می‌باشد (کوالتر، ۲۰۰۵).
استراتژی‌های اصلی ورزش:
این استراتژی‌ها که دراسپورت اسکاتلند آمده شامل شرکت درفعالیت‌های ورزشی می‌باشد که می‌تواند کیفیت زندگی فردی و اجتماعی افراد را بالا ببرد و همچنین سلامت اجتماعی افراد را توسعه بخشد و با رفتارهای ضد‌اجتماعی مقابله نماید. اعتماد‌به نفس و عزت‌نفس را افزایش می‌دهدو و طرز تفکر را از راه‌های زیر توسعه می‌بخشد (اسپورت اسکاتلند^[۲۴]، ۲۰۰۳).
که شامل پنج استراتژی زیر می‌باشد:
توسعه سلامت روانی و جسمانی افراد.
توسعه و پیشرفت تحصیلی و آموزش و یادگیری زندگی طولانی.
افزایش فعالیت شهروندان.
برنامه‌ریزی برای مبارزه با جرم و رفتارهای ضداجتماعی.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

توسعه اقتصادی.
ورزش : زیر مجموعه فعالیت جسمانی است که به طور ویژه شامل قوانین تعریف شده‌ی بازی و عنصر رقابت می‌باشد. (کسپرسن^[۲۵]و همکاران، ۱۹۸۵)
رفتارهای ضد‌اجتماعی: پدیده‌های اجتماعی هستند که بر اثر عوامل مختلف اقتصادی، اجتماعی و روانی به وجود آمده و بر عملکرد و کارائی مثبت و کیفیت زندگی افراد تاثیر منفی گذاشته و هنجارها و ارزش‌های اجتماعی مورد قبول جامعه را تهدید می‌کند وبا توجه به آثار سوء آن‌ ها انجام مداخلات موثر برای کنترل و کاهش آن‌ ها ضرورت دارد. بر طبق اعلام موسسه (ای.اس.بی^[۲۶]) در انگلستان رفتارهای ضد‌اجتماعی شامل اذیت و آزار، آشوب، فحش و دشنام، ترساندن و مرعوب کردن، سر و صدا و شلوغی بیش از حد، آشغال پاشیدن، مستی و شرب خمر، عدم کنترل خود، دروغگوئی و در نهایت پرخاشگری می‌باشد (اف.ای.های^[۲۷] و همکاران، ۲۰۰۷).
در ایران نیز بر طبق تحقیقات معاونت امنیتی نیروی انتظامی انواع رفتارهای ضد‌اجتماعی شامل خودکشی، دعوا کردن، مدگرائی و خیابان‌گردی، دوستی با جنس مخالف، آزار حیوانات، سیگار کشیدن، صدمه زدن به اموال عمومی، عدم مسولیت‌پذیری و سوء استفاده از اعتماد دیگران، عدم ندامت از رفتارهای بد خود و در نهایت ترجیح فعالیت‌های شبانه به روزانه می‌باشد (فصلنامه‌ی مطالعات امنیت اجتماعی ویژه ی نیروی انتظامی).
اوقات فراغت: صاحب نظران و دانشمندان علوم مختلف درباره‌ی معنای واژه‌ی اوقات فراغت به یک تعریف مشترکی دست پیدا نکرده‌اند، ولی می‌توان تعریف گروه بین المللی جامعه شناسی را تعریف مناسب تلقی کرد. این گروه اوقات فراغت را چنین تعریف کرده‌اند: اوقات فراغت مجموعه‌ای از اشتغالات است که فرد کاملا به رضایت خاطر یا برای استراحت یا برای تفریح به منظور توسعه‌ی آگاهی و یا فراگیری غیرانتفاعی و مشارکت اجتماعی داوطلبانه، بعد از رهایی از الزامات شغلی، خانوادگی و اجتماعی به آن می‌پردازد. با این تعریف می‌توان نتیجه گرفت که اوقات فراغت فرصت مناسبی را در اختیار انسان می‌گذارد تا خستگی کار روزانه را از تن خویش بیرون کند و با انگیزه بهتر و یا بازیابی نیرو و آمادگی بیشتر، به فعالیت‌های خود ادامه دهد (جلالی فراهانی، ۱۳۸۷).
ریشه لغوی اوقات فراغت: در فرهنگ فارسی، دکتر معین فراغت را به معنای آسودگی و استراحت و آرامش و نیز مجال و فرصت معنی نموده است.
ورزشکار: فردی که به فعالیت بدنی بپردازد و تغییراتی از قبیل افزایش تنفس و تعریق در وی رخ دهد.
فصل دوم:
مبانی نظری و پیشینه تحقیق
۲.۱تعریف و مفهوم اوقات فراغت و دیدگاه‌های مختلف
به طور کلی فراغت را می‌توان از چند جنبه تعریف کرد. اول اینکه فراغت در زبان‌ها و فرهنگ‌های مختلف چگونه تعریف شده است و دوم اینکه دانشمندان و صاحب‌نظران علوم مختلف با توجه به حوزه علمی خود تعاریف متعدد و متنوعی را در زمینه‌ی فراغت ارائه داده‌اند.
در خصوص مفهوم اوقات فراغت دیدگاه‌ها و نظرات متفاوتی بیان شده است. این دیدگاه‌ها ناظر بر برداشت‌هایی هستند که از معنای آزاد بودن به عمل آمده است. در دیدگاه سنتی یا کلاسیک فراغت، بر تفکر و اندیشه، جستجوی دانش، بحث و جدل، سیاست و آگاهی فرهنگی تأکید می‌کند و به فراغت به منزله رهایی از اشتغال نگریسته می‌شود (قائم پناه، ۱۳۷۹).
کاپلان^[۲۸] جامعه شناس آمریکایی، در کتاب فراغت در آمریکا، فراغت را در مقابل کار در نظر گرفته است. به نظر او فراغت، خاطره‌ای دلپذیر است، نوعی رهایی از وظایف اجتماعی، نوعی ادراک روانی آزادی و نوعی فعالیت فرهنگی است و سرشتی از نوع بازی دارد. کاپلان فراغت را از نظر محتوا یعنی نوع فعالیت تحلیل نکرده، بلکه از نظر رابطه‌ای که انسان با این فعالیت‌ها برقرار می‌کند بررسی کرده است (کشکر، ۱۳۸۶).
اسلاوسن^[۲۹] معتقد است که انسان در اوقات فراغت خود به فعالیت‌هایی می‌پردازد که به طور معمول اختیاری و داوطلبانه هستند و به دلیل خشنودی و لذتی که به دنبال دارند، یا به منظور برخی از ارزش‎های شخصی و اجتماعی که از آنها استنباط می‌شود انتخاب می‌گردد (کشکر، ۱۳۸۶).
این فعالیت‌ها ویژه اوقات فراغت بیکاری است و هیچ ارتباطی با کار اصلی شخص ندارد، به طور معمول لذت بخش است و وقتی به عنوان قسمتی از خدمات اجتماعی انجام می‌گیرد، دارای هدف مثبت و ثمربخش برای خود شخص، گروه‌ها و به طور کلی جامعه است (قنائی، ۱۳۸۷).
جعفری سیاوشانی (۱۳۸۸) از فیتنز نقل می‌کند که فراغت یک دوره یا بخشی از زندگی انسان است و تفریحات سالم در این دوره نوعی بیان علایق و نگرش‌های فرهنگی فرد است. وی معتقد است فراغت برای همه‌ی افراد وجود دارد. لیکن، آنچه مهم است چگونگی استفاده از این همه نیرو و انرژی در این اوقات است.
در کتاب فراغت و تفریحات سالم در جامعه مدرن (۱۹۷۱) فراغت اینگونه تعریف شده است: فراغت بخشی از وقت فرد است که در آن مسئولیت‌های کار کردن وسایل مرتبط با کار وجود ندارد و در واقع به شکل زمان اختیاری و کاملأ آزاد می‌باشد (جمشیدی، ۱۳۸۷).
محمدی (۱۳۸۰) به نقل از ناش^[۳۰] (۱۹۵۳) در کتاب فلسفه تفریحات سالم و اوقات فراغت، فراغت را آن بخش از زندگی تعریف می‌کند که شخص کار موظفی دینی و اجتماعی خود را به جای آورده است، در خواب هم نیست، بنابراین مشتمل بر ساعاتی است که با تفریحات و ورزش سپری می‌کند.
صاحب نظران و دانشمندان علوم مختلف درباره‌ی معنای واژه‌ی اوقات فراغت به یک تعریف مشترکی دست پیدا نکرده‌اند، ولی می‌توان تعریف گروه بین المللی جامعه شناسی را مناسب تلقی کرد‌. این گروه اوقات فراغت را چنین تعریف کرده‌اند: مجموعه‌ای از اشتغالات است که فرد کاملا به رضایت خاطر یا برای استراحت یا برای تفریح به منظور توسعه‌ی آگاهی و یا فراگیری غیرانتفاعی و مشارکت اجتماعی داوطلبانه، بعد از رهایی از الزامات شغلی، خانوادگی و اجتماعی به آن می‌پردازد.
با این تعریف می‌توان نتیجه گرفت که اوقات فراغت فرصت مناسبی را در اختیار انسان می‌گذارد تا خستگی کار روزانه را از تن خویش بیرون کند و با انگیزه بهتر و یا بازیابی نیرو و آمادگی بیشتر، به فعالیت‌های خود ادامه دهد (جلالی فراهانی، ۱۳۸۷).
۲.۲ شاخص‌های فراغت در دوران جدید
شاخص اول؛ در جوامع رشدیافته امروزی، فراغت به طبقات ممتاز و متنعّم اختصاص ندارد؛ بلکه به طبقات دیگر تعمیم یافته و با توسعه صنعت و تکامل فنی نه فقط گسترش می‌یابد، بلکه افزایش پیدا می‌کند (کوهستانی و خلیل‌زاده).
شاخص دوم؛ در سابق طبقات کوچک‌تر جامعه از آزادی و آسودگی محدودی برخوردار بودند و این اوقات را در خانه و خانواده صرف می‌کردند. این نوع گذران اوقات صورت غیررسمی و خودمانی داشت؛ ولی با پیشرفت جوامع و پراکندگی وظایف خانواده، تدریجا جنبه رسمی و تجاری پیدا کرد و جزء وظایف موسسات خاص درآمد.
شاخص سوم؛ به کار بردن وسائل و اسباب ماشینی، مثل؛ اتومبیل، تلویزیون و مانند آن که هر یک سهم بزرگی در گذراندن اوقات فراغت، دارند، دیگر شاخص گذران اوقات را تشکیل می‌دهد.
شاخص چهارم؛ به‌دلیل اهمیت خاصی که اوقات فراغت در حیات فردی و اجتماعی احراز کرده، زمان کار از زمان فراغت، به‌کلی جدا شده و اوقات فراغت ارزشی بذاته پیدا کرده است (ادبی، ۱۳۵۲).
۲.۳ رویکردهای مختلف در تعریف اوقات فراغت
سه رویکرد اصلی در تعاریف فراغت مطرح شده که می‌تواند در تمایز عناصر اصلی و ضروری از عناصر فرعی و حاشیه‌ای آن مفید باشند. این سه رویکرد عبارتند از:
فراغت به مثابه زمان: به نظر چارلز برایت بیل^[۳۱] اوقات فراغت باقیمانده زمانی است که اجبارا برای برآوردن نیازهای کاری و معیشتی مصرف می‌شود. اوقات فراغت زمانی است که می‌توانیم آنچه را که انجام می‌دهیم انتخاب کنیم یا زمان آزاد افراد است. اهمیت این نظریه در آن است که فراغت به عنوان زمان، قابل محاسبه و کمیت پذیر است و می‌توان با این سوال که چه مقدار به فعالیت‌های فراغتی مشغول هستند؟ آن را به کمیت قابل محاسبه تبدیل کرد. دیگر آنکه کمیت‌پذیری زمان فراغت، امکان مقایسه‌ی آن برای افراد متفاوت و گروه‌های اجتماعی مختلف را فراهم می‌سازد (جلالی فراهانی، ۱۳۸۷).
فراغت به عنوان فعالیت: ازاین دیدگاه فراغت عبارت است از بازی‌ها، ورزش‌ها، کار فرهنگی، کنش‌های اجتماعی و نوعی فعالیت که ظاهرا شبیه کار است ولی در اصل کار نیست. این رویکرد چندان دقیق و مشخص نیست زیرا به درستی معلوم نیست که مثلا بازی‌های بعد از تعطیلی مدرسه جزء فعالیت‌های فراغتی محسوب می‌شوند یا نه؟ به این دلیل تعریف فراغت تنها به عنوان فعالیت‌های مشخص موجب تناقص می‌شود به این جهت تعداد کمی از متخصصین تعریف فوق را به عنوان فراغت پذیرفته‌اند. تاکنون هیچ گونه فهرستی از فعالیت‌هایی که می‌توان آنها را فراغت نامید، ارائه نشده است تا معلوم شود افرادی که آن فعالیت‌ها را انجام می‌دهند درگیر فعالیت‌های فراغتی هستند (جلال فراهانی، ۱۳۸۷). در همین رابطه زنگنه به نقل از دومازیه^[۳۲] چهار نوع فعالیت را فهرست کرده است: ۱-کار برای امرار معاش ۲-تعهدات خانوادگی ۳-تعهدات خانوادگی – فرهنگی ۴- فعالیتی که موجب ابراز وجود و خود شکوفائی فرد است. به نظر وی فراغت از نوع چهارم است و سایر فعالیت‌ها شبه فراغتی هستند. براساس نظر وی فراغت فعالیتی هدفمند است که از روی انتخاب شخص انجام می‌شود، فردیت شخصی را تکامل می‌بخشد و موجب تکامل فردی می‌شود. فراغت فعالیتی جدای از انتظارات اجتماعی خانواده، دوستان، حکومت یا… نیست، لذا آنچه فراغت را تشکیل می‌دهد خود فعالیت نیست بلکه کیفیت چگونگی تجربه انجام آن فعالیت است (زنگنه، ‌۱۳۷۸).
‌فراغت به عنوان یک تجربه درونی: سومین دیدگاه در تعریف فراغت ناشی از توجه به وضع روانی، جهت‌گیری‌ها، گرایش‌ها، شرایط و تجربه در ارتباط با فراغت‌گر است. به سخن دیگر دیدگاه سوم در تعریف خود به عامل فراغت یا فراغت گر توجه نموده است. معروف‌ترین تعریف تجربی در این زمینه به سباستیان دوگرازیا مربوط است که فراغت را در حالتی از وجود و شرایط انسان می‌داند که تعداد کمی از افراد طالب آن بوده و تعداد کمی توان دستیابی به آن دارند. وی عامل اساسی را در تعریف فراغت حالت و شرایط و یا احساس لذت دانسته است.
در اکثر نگرش‌های قدیم و جدید در زمینه تعریف مشخصات فراغت سه جهت‌گیری مشترک مشاهده شده است که عبارتند‌از:
الف) فراغت از آنچه باید انجام گیرد متمایز می‌شود. فراغت از قلمرو ضرورت جدا می‌شود یعنی از آنچه که باید انجام گیرد.
ب) فراغت انتخاب آزادانه است که نسبی است نه مطلق.
ج) انگیزه عمدتا امری درونی است. لذا فراغت می‌تواند ترکیبی از دلایل مشارکت و مزایای پیش بینی شده باشد. از مجموع مقولات مطرح شده چنین به نظر می‌رسد که فراغت فعالیتی است که بدوا به صرف خودش انتخاب می‌شود. آنچه فعالیتی را به فراغت تبدیل می‌کند تعریفی است که فراغت‌گر به آن می‌دهد که در هر صورت از حالت ذهنی محض فراتر است. با آنکه آزادی در انتخاب فعالیت‌های فراغتی نسبی است ولی می‌تواند چیزی فراتر از یک احساس محض باشد. به این دلیل جهت‌دار و متضمن تصمیم گیری واقعی است (جلالی فراهانی، ۱۳۸۷).
۲.۴ اوقات فراغت از دیدگاه مکاتب فلسفی
ایده الیسم^[۳۳]: دیدگاه‌های آن درباره اوقات فراغت نگرش‌های اخلاقی و زیبایی‌شناسی و منطق است. این فلسفه هدف سرگرمی و فعالیت‌های فوق برنامه را متوجه رفاه و راحتی انسان و کاستن از رنج بشر و افزایش ارزش‌ها و به خصوص ارزش زیبایی شناختی می‌داند و به فعال ساختن زندگی و تحرک بخشیدن به آن و تشویق دانش آموزان برای رشد همه نیروها و توانایی‌های خلاق و تلاش‌های ابداع گرانه و فعالیت‌های اساسی درونی اهمیت می‌دهد (رفعت جاه، ۱۳۸۶).
رئالیسم^[۳۴]: اهداف برنامه‌های اوقات فراغت در این فلسفه مبتنی بر استفاده از واقعیت علمی زندگی باید برای رشد شخصیت متعادل جهت دستیابی به تکامل و پیشرفت آن است. رئالیست‌ها بر اهمیت توجه بر جسم به دلیل اینکه یک واقعیت محسوس از وجود آدمی در این دنیا است تأکید می‌کنند (رفعت جاه، ۱۳۸۶).

۵۰/۱۳۴

۸۹/۳

۰۰۰۱/۰

پزشکی بالینی

۵۰/۱۸۱

۴۹/۳

۰۰۰۱/۰

با توجه به عدم توزیع نرمال داده ­های مربوط هر گروه آموزشی (مراجعه کنید به جدول ۳ پیوست) ، از آزمون کروسکال – والیس به منظور مقایسه طول حیات علمی در میان گروه ­های آموزشی استفاده شد. بر خلاف آنچه درباره رده­های موضوعی به دست آمد، نتایج این آزمون نشان از نبود تفاوت معنادار بین گرو­ه­های آموزشی به لحاظ طول حیات علمی پژوهشگران داشت (۵۵/۱۱X²= ، ۴۸۲/۰ P=) .

۴-۴- بررسی طول فعالیت علمی پژوهشگران ایرانی

چگونگی فعالیت پژوهشگران در سال­های حیات علمی آنان نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بررسی برای گروه ۱۵ تا ۲۱ ساله در نمودار شماره ۴-۳ به تصویر کشیده شده است. همان­گونه که مشاهده می­ شود، این پژوهشگران از طول فعالیت علمی یکسانی برخوردار نیستند، به نحوی که نمودار چوله نشان می­دهد. کمترین طول فعالیت علمی این پژوهشگران ۲ و بیشینه آن ۲۱ است.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

نمودار ۴-۳- طول فعالیت علمی پژوهشگران با طول حیات علمی ۱۵-۲۱ سال
به منظور مقایسه ویژگی­های رشته­ های مختلف به لحاظ طول فعالیت علمی پژوهشگران از آزمون­های کروسکال-والیس در سطح رده­های موضوعی و تحلیل واریانس یکراهه در سطح گروه ­های آموزشی استفاده شد. شرح نتایج در پی می ­آید. لازم به ذکر است داده ­های مربوط به هر رده موضوعی دارای توزیع نرمال نبوده اما داده ­های مربوط به هر گروه آموزشی از توزیع نرمال تبعیت می­ کنند (مراجعه کنید به جدول ۲ پیوست) .

۴-۴-۱- مقایسه طول فعالیت علمی پژوهشگران ایرانی در رده­های موضوعی

همان­گونه که نتایج گرد آمده در جدول ۴-۱۰ نشان می­دهد که بین طول فعالیت علمی در رده­های موضوعی مختلف در سطح اطمینان ۹۹ درصد اختلاف معناداری وجود دارد (۰۰/۶۹X²= ، ۰۰۰۱/۰P=).
جدول ۴-۱۰- آزمون کروسکال-والیس برای مقایسه طول فعالیت علمی پژوهشگران ایرانی در رده­های موضوعی مختلف

خی دو

درجه آزادی

سطح معناداری

۰۰/۶۹

۱۹

۰۰۰۱/۰

از این رو، در ادامه از آزمون یو-مان-ویتنی جهت شناسایی رده­های موضوعی که طول فعالیت متفاوتی را نشان داده­اند، استفاده شد. نتایج به دست آمده در جدول ۴-۱۱ به تصویر کشیده شده است. همان­گونه که مشاهده می­ شود، میانگین طول فعالیت علمی رده بیولوژی و بیوشیمی به طور معناداری از رده­های موضوعی پزشکی بالینی، مهندسی، محیط زیست/بوم­شناسی، علوم مواد، بیولوژی مولکولی و ژنتیک کمتر است، اما میانگین طول فعالیت علمی این رده به طور معناداری از رده ریاضیات بیشتر است. میانگین طول فعالیت علمی رده موضوعی شیمی به طور معناداری از رده­های پزشکی بالینی، بیولوژی و بیوشیمی، علوم رایانه، مهندسی، محیط زیست/بوم­شناسی، ایمونولوژی، علوم مواد، ریاضیات، میکروبیولوژی، بیولوژی مولکولی و ژنتیک، چندرشته­ای، علوم اعصاب و رفتار، داروشناسی، فیزیک، علوم گیاهان و جانوران و علوم کشاورزی بیشتر است. علاوه بر این، میانگین طول فعالیت علمی رده موضوعی مهندسی به طور معناداری از رده­های موضوعی علوم رایانه، محیط زیست/بوم­شناسی، ایمونولوژی، میکروبیولوژی، چندرشته­ای، علوم اعصاب و رفتار، فیزیک، علوم گیاهان و جانوران و علوم کشاورزی بیشتر است. میانگین طول فعالیت علمی رده موضوعی علوم مواد نیز به طور معناداری از رده­های علوم رایانه، میکروبیولوژی، علوم کشاورزی و چندرشته­ای بیشتر بوده و میانگین طول فعالیت علمی چندرشته­ای از رده­های علوم رایانه، محیط زیست/بوم­شناسی، ریاضیات، بیولوژی مولکولی و ژنتیک، داروشناسی، فیزیک، علوم گیاهان و جانوران، پزشکی بالینی و علوم کشاورزی کمتر است. در دیگر رده­های موضوعی تفاوت معناداری نشان داده نشد.
جدول ۴- ۱۱- رده­های موضوعی دارای طول فعالیت علمی متفاوت معنادار در آزمون یو-مان-ویتنی

رده موضوعی (الف)

رده موضوعی(ب)

مقدار یو-مان-ویتنی

مقدار Z

سطح معناداری

بیولوژی و بیوشیمی

پزشکی بالینی

۰۰/۲۱۴

جدول ۴-۳۳٫ نتیجه ی آزمون ضریب همبستگی بین آزمونهای مختلف و ترکیب ۶۲
جدول ۴-۳۴ ۶۳
جدول ۴-۳۵ ۶۳
جدول ۴-۳۶ ۶۳
جدول ۴-۳۷ ۶۴
جدول ۴-۳۸ ۶۴
جدول ۴-۳۹ ۶۵
جدول ۴-۴۰ ۶۵
جدول ۴-۴۱ ۶۵
جدول ۴-۴۲ ۶۶
جدول ۴-۴۳ ۶۶
جدول ۴-۴۴ ۶۷
جدول ۴-۴۵ ۶۷
جدول ۴-۴۶ ۶۷
فهرست اشکال
عنوان صفحه
شکل ۳-۱ چگونگی اجرای آزمون کشش بارفیکس ۳۷
شکل ۳-۲ چگونگی انجام آزمون درازنشست ۳۸
شکل ۳-۳ نحوه اجرای آزمون تعادل ۳۹
شکل ۳-۴ نحوه اجرای آزمون دو ۵۴۰ متر ۴۱
شکل۳-۵ نحوه اجرای آزمون کشش در حالت نشسته ۴۲
شکل ۳-۶ نحوه اندازه گیری چربی زیر پوستی سه سر بازو ۴۴
شکل ۳-۷- اندازه گیری ساق پا ۴۴
مقایسه رابطه سطح آمادگی جسمانی با ترکیب بدن دختران دانش آموز مدارس
دولتی و غیر انتفاعی رشت
چکیده
هدف از انجام پژوهش جاری مقایسه ی رابطه سطح آمادگی جسمانی با ترکیب بدن بین مدارس دولتی و غیرانتفاعی درشهر رشت می باشد.جامعه ی آماری پزوهش حاضرتعداد ۱۰۰۸۰ دانش آموزان دختر ۱۰ تا ۱۲ سال بودند که در سال تحصیلی ۹۲ – ۹۳ در مقطع ابتدایی مشغول به تحصیل بودند.نمونه ی آماری پزوهش که به روش خوشه ای انتخاب شد، شامل ۶۰۰ نفر بود که به تفکیک ۲۰۰ نفر در هر پایه انتخاب شد.پژوهش حاضر از نوع توصیفی بوده که بصورت میدانی انجام شد.آزمونهای دراز و نشست ، انعطاف پذیری ، دوی ۵۴۰ متر ،کشش بارفیکس و لک لک (تعادل) برای این دانش آموزان مورد استفاده قرار گرفت.برای آزمون فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید، البته قبل از بکارگیری این آزمون برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف استفاده شد.برای مقایسه ی بین آمادگی جسمانی مدارس دولتی و غیر انتفاعی هم از آزمون فیشر استفاده گردید.در بررسی نتایج فرضیه های پژوهش مشخص شد بین آزمون دراز نشست با ترکیب بدن بین کلیه پایه ها در مدارس دولتی و غیر انتفاعی ارتباط معنی داری وجود داشت.نتایج آزمونهای انعطاف پذیری با ترکیب بدن ، و همچنین آزمون دوی ۵۴۰ متر با ترکیب بدن هم بین کلیه پایه ها در مدارس دولتی و غیر انتفاعی نشان داد که ارتباط معنی داری وجود داشت.در مورد آزمون کشش بارفیکس با ترکیب بدن بین کلیه ی پایه ها ، به غیر از پایه ی چهارم مدارس دولتی هم ارتباط معنی داری وجود داشت.در مورد آزمون تعادل با ترکیب بدن هم بین دو متغیر در مدارس دولتی ارتباط معنی داری وجود نداشت ، اما در مدارس غیر انتفاعی ارتباط بین این دو متغیر معنی دار بود.نتیجه ی مقایسه ی روابط مشاهده شده در مدارس دولتی و غیر انتفاعی که توسط آزمون فیشر انجام گرفت، حاکی از این موضوع بود که بین کلیه ی آزمونها در مدارس دولتی و غیر انتفاعی با توجه به پنج نوع تست ارتباط وجود داشت و تنها در پایه ی پنجم آزمون کشش بارفیکس بین مدارس دولتی و غیر انتفاعی ارتباط وجود نداشت. در نتیجه می توان گفت که داشتن فعالیت بدنی متوسط که خود موجب کاهش درصد توده چربی بدن و افزایش درصد توده بدون چربی بدن می شود، نقش مهمی در میزان افزایش آمادگی جسمانی فرد دارد. و همچنین بدیهی است افزایش توده چربی بدن باعث کاهش آمادگی جسمانی و با تمرین و فعالیت بدنی می توان به افزایش آمادگی جسمانی و همچنین کاهش توده چربی بدن پرداخت.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

واژگان کلیدی: آمادگی جسمانی، شاخص توده بدن (BMI)، ترکیب بدن، درصد چربی زیر پوستی.
فصل اول
۱-۱ مقدمه
در چند دهه گذشته علاقه مندی به فعالیت های تخصصی که حاصل توسعه تربیت بدنی بوده است، منجر به پیدایش و افزایش تعداد حرفه ها و تخصص ها در زمینه ورزش و تربیت بدنی شده است. آمادگی جسمانی یکی از مباحث مهم در فیزیولوژی ورزش است که در سالهای اخیر مبنای کار بسیاری از پژوهشگران و عنوان بسیاری از کتب علمی ورزش شده است. سازمان بهداشت جهانی، آمادگی جسمانی را توانایی انجام کار عضلانی به گونه ای رضایت بخش تعریف کرده است (۱۷). فعالیت بدنی یکی از پیش شرط های اصلی رشد و سلامتی و پایه و اساس یک زندگی سالم و شاداب است که ایجاد آرامش روانی و رشد بالقوه ی عادات و نگرش های مثبت در زندگی نقش بسزا دارد. فعالیت بدنی از جمله امور سودمند جهت تامین زندگی سالم در زمان حال و آینده برای کودکان است و همواره باید بخشی از زندگی فرد و خانواده باشد . فعالیت بدنی عبارت است از هر گونه تحرک بدنی که مستلزم هزینه ی انرژی باشد(۷۲). نتایج تحقیقات انجام شده در زمینه ی فواید فعالیت های بدنی نشان می دهد که انجام فعالیت های بدنی منظم و داشتن سبک زندگی فعال، از اجزای اصلی حفظ و بهبود سلامت جسمی و روانی در جامعه است(۳). از سوی دیگر، مطالعات گذشته نشان می دهند که سالهای کودکی و نوجوانی، دوران طلایی برای ساختن قامت و اسکلت بدن و تولید و تو سعه دستگاه های زیستی و تنطیم گر بدن است(۳۱). امروزه پیشرفت امکانات ماشینی از یک سو موجب زندگی بهتر و فراغت بیشتری شده و از سوی دیگر، از فعالیت جسمانی کاسته شده است. این مساله موجب شده که افراد به سمت زندگی غیر فعال سوق داده شوند و فقر حرکتی محسوسی در زندگی انسان به وجود آید. نتایج مطالعات و آمارهای مختلف بیانگر آن است که یکی از دلایل افزایش بافت چربی در بدن، عدم فعالیت بدنی است.(۲۵و۸).
تربیت بدنی در خود میراثی از اعصار گذشته دارد،منابع آن از طبیعت بشر سر چشمه گرفته، اختلافات آن تحت تاٌثیر تغییرات محیط اقتصادی،مذهبی قرار دارد واهداف آن نشان دهنده^ء افکار برجسته^ء زمان ومکان است (۷). در طول تاریخ بشری، قدرت واستقامت جسمانی همراه با شجاعت، بزرگترین عامل موفقیت انسان در میدان تنازع بقا بوده است(۵). همچنین حرکت از اساسی ترین عوامل زندگی انسان است که نقش مهمی در رشد عمومی وبخصوص رشد ذهنی وحرکتی دارد (۳۳). آنچه زیر بنای تمام فعالیت های حرکتی انسان را تشکیل می دهد، میزان آمادگی جسمانی بدن است. داشتن آمادگی جسمانی بالا، نه تنها در انجام حرکات بنیادی ما را یاری می دهد، بلکه در یادگیری مهارتهای ورزشی نیز موثر است (۳). واژهَ آمادگی جسمانی مفاهیم گسترده ای دارد و در نوشتارهای مختلف به شکل های گوناگون تعریف شده است. به طور متداول، کیفیت وامکانات بدن انسان در تطابق با فعالیت های بدنی، آمادگی جسمانی خوانده می شود (۸).
آمادگی جسمانی جوانان مسئله بنیادی و حیاتی است که سلامت و تندرستی افراد جامعه را تضمین می کند. افزایش ظرفیت کارآیی بدن جز از راه تربیت بدنی و فعالیت های حرکتی از هیچ برنامه تربیتی دیگری حاصل نمی شود و تربیت بدنی باید به عنوان بخش مکملی از برنامه های تعلیم و تربیت در آید (۲۰،۳۳). همچنین برای جوامع انسانی به اثبات رسیده است که سازگاری بهتر با محیط، نیاز به تعادل آمادگی جسمانی و ترکیب بدنی در فرد دارد و چنانچه افراد از نظر وضعیت جسمانی و ترکیب بدنی، شرایط مساعدی نداشته باشند، معمولا گوشه گیر، بدبین و منزوی می شوند و به عبارتی از تعادل روانی مناسبی برخوردار نخواهند بود(۸۱،۸۳).
۱-۲ بیان مسئله
بسیاری از مدیران مدارس در کشورهای صاحب نام ورزش به تجربه دریافته اند که تربیت بدنی جزء غیر قابل تفکیک جریان تربیت است و می تواند در تکامل عمومی کودک و حتی در روند کلی آموزش سهیم باشد. به گزارش معلمان تربیت بدنی کار آزموده، دانش آموزان به دلیل درگیری با تجربیات تربیت بدنی علایق جدیدی در مدارس کسب می کنند. به علاوه آمادگی جسمانی، اعتماد به نفس بیشتر، ثبات روحی و بهداشت روانی بهتری را در فرد موجب می شود. بدیهی است فعالیت و تمرین، با موضوعات تحصیلی ارتباط بسیار دقیق و ظریفی دارد. مع هذا مدیران مدارس بتدریج دریافته اند که تکامل کلی کودک، لازمه^ء آمادگی برای یادگیری بوده و آمادگی جسمانی در افزایش هوش و ادراک کودکان مو^ءثر است (۷). تربیت بدنی برای دانش آموزان مدارس ابتدایی می تواند آمادگی بدنی، تندرستی وسلامتی عاطفی، اجتماعی، اخلاقی و معنوی، ذهنی وعقلانی به ارمغان می آورد. برنامه^ء تربیت بدنی باید برای هر کودک جهت تکامل و حفظ حد مطلوب آمادگی بدنی با توجه به احتیاجات و نیازهای ویژه^ء هر یک از آنها، موقعیت هایی را فراهم سازد (۷). سطح مطلوب آمادگی بدنی برای رفع احتیاجات فردی واجتماعی لازم است، بنابراین می تواند یکی از اهداف تعلیم و تربیت باشد. همانطور که پیش از این ذکر شد، آمادگی بدنی یکی از اهداف مهم تربیت بدنی و در جهت تأمین اهداف تعلیم وتربیت است که در هیچ بخش دیگری از موارد درسی وجود ندارد. فردی که از لحاظ بدنی در آمادگ ی لازم به سر می برد، قدرت کافی برای انجام وظایف روزمره را بدون خستگی مفرط خواهد داشت، همچنین انرژی لازم جهت لذت بردن از وقت آزاد و برخورد با مسائل غیر قابل پیش بینی وفوری را دارد (۷). کریس^[۱]و کولین^[۲]عقیده دارند سطح فعالیت بدنی کودکان ونوجوانان سو^ءال همیشگی است، اما شواهد موجود نامفهوم یا از لحاظ متدولوژی متفاوتند. مقدار و سطح مطلوب آمادگی جسمانی که کودک در دوران کودکی برای سلامتی باید کسب کند هنوز ناشناخته است. اگر چه حدس زده میشود که در غیاب برخی از شاخص ها، سطح فعالیت شناخته شده به منظور ایجاد فواید سلامتی در بزرگسالی، برای کودکان مناسب باشد، با وجود این، اندازه گیری فعالیت در کودکان مشکل است و در حال حاضر، روش معتبری برای ارزیابی سطح فعالیت، که به کارگیری آن در تحقیقات گسترده راحت باشد، وجود ندارد. ایشان اضافه می کنند اطلاعات به دست آمده از مطالعات بزرگ و پر جمعیت حاکی از آن است که نقطه^ء اوج فعالیت در بچه ها حول وهوش سنین ۱۳و۱۴ سالگی است. بعد از این دوره این میزان به طور بارزی کاهش می یابد (۳۱). تحقیق دیگری که به منظور مقایسه^ء آمادگی جسمانی و تندرستی دانش آموزان هنگ کنگ و چین انجام گرفت، محققان به این نتیجه رسیدند که هنگ کنگ و چین دارای دو شیوه^ء اقتصادی متمایز شهرسازی و صنعتی میباشد. به نظر می رسد با پیشرفت اقتصادی و افزایش استانداردهای زندگی، باید توجه بیشتری به ترویج وتوسعه^ء ورزش و فعالیت های بدنی کودکان و جوانان مبذول داشت (۲۵). گذشته از همه^ء موارد مذکور، واضح است که رسیدن به حد مطلوب آمادگی جسمانی بدون پرداختن به فعالیت های بدنی غیر ممکن می نماید و بدیهی است که تمرینات بدنی باید با رعایت اصول علمی و روش صحیح انجام گیرد تا به افزایش آمادگی جسمانی منجر گردد. به عبارت دیگر، تمرینات بدنی بدون رعایت اصول علمی آن نه تنها آثار قابل توجهی بر آمادگی جسمانی ندارد، بلکه ممکن است آثار زیانباری برای دانش آموزان، خصوصاً دانش آموزان مقطع ابتدایی که بیشتر از سایر دوره های تحصیلی آسیب پذیرند، داشته باشد. بنابراین به نظر می رسد بهتر است درس تربیت بدنی توسط معلمان واجد شرایط که تخصص لازم را در زمینه^ء تمرینات بدنی دارند، تدریس شود (۳۰).
همچنین بررسی ها نشان داده اند که شیوع چاقی و سایر عوامل خطرزای بیماری های قلبی – عروقی در بسیاری از جوامع تحت تأثیر عوامل اجتماعی-اقتصادی است (۳۶٫۳۹٫۴۰٫۴۱٫۴۷٫۶۳٫۸۲). عوامل متعددی از طریق تأثیر بر رژیم غذایی، فرهنگ مصرف مواد غذایی و میزان فعالیت بدنی در بروز چاقی مو^ءثرند (۷۰). سن، جنس، وضعیت تأهل، میزان درآمد، شغل و میزان تحصیلات عواملی هستند که در اینجا اضافه وزن و چاقی مو^ءثرند (۳۴). وضعیت اجتماعی اقتصادی خانواده می تواند کلیه سطوح زندگی کودک را چه پیش از تولد و چه پس از تولد تحت تأثیر قرار داده و تغییرات عمیقی در نحوه^ء رشد کودک ایجاد کند (۱۷). نسبت به اطلاعات مربوط به کودکان برخوردار از تغذیه^ء خوب، کودکان مدرسه ای که دچار سوء تغذیه مزمن هستند، به طور متوسط کوچک تر می مانند و جهش نوجوانی آن ها دیرتر و با وسعت کمتری اتفاق می افتد. نتیجه^ء اصلی این امر، کاهش قد بزرگسالی و توده^ء عضلانی است (۱۴).
برایان شارکی^[۳] عوامل مختلفی را بر شمرده است که بر توان هوازیی افراد تأثیر گذارند، از جمله این عوامل به سن، جنس، وراثت، ترکیبات بدن، سطح و فعالیت بدنی می توان اشاره کرد و دانشمندان کل بدن انسان را شامل ۴ بخش توده چربی (FM)^[4] توده عضلانی (FFM)^[5]توده استخوانی و بقیه اعضاء می دانند که برای ساده کردن هر چه بیشتر این طبقه بندی، وزن بدن را به دو قسمت وزن چربی و وزن بدون چربی تقسیم کرده اند. کل وزن چربی بدن انسان به دو قسمت چربی ضروری و چربی ذخیره ای در بافت چرب تقسیم می شود که بافت چربی حدود ۵۰ درصد از وزن کل بدن را تشکیل می دهد (۱).
چربی ها نقش بزرگ و مهمی در متابولیسم بدن انسان دارند. در این اینجا منظور از ترکیب بدن، وزن چربی زیر پوستی، درصد چربی و وزن بدون چربی است. چنانچه اشاره شد، ترکیبات بدن از جمله عوامل تأثیرگذار بر توان هوازی هستند، تا کنون پژوهش های بسیاری بین ترکیب بدن و توان هوازی در گروه های مختلف صورت گرفته است
از جمله:
لیدی^[۶] و همکاران (۱۹۶۵) در تحقیقی به این نتیجه رسیدند که درصد بالای چربی، سبب کاهش قابلیت نسبی رساندن اکسیژن به بافت ها و در نتیجه پایین آمدن استقامت قلبی – عروقی شخص میشود (۱۳).
مونتویی^[۷]و همکاران (۱۹۷۷) ارتباط معنی داری بین حداکثر اکسیژن مصرفی با قد، وزن و سطح بدن در شناگران دختر به دست آوردند (۶۸). تخمین زده اند که ۶۹% از تفاوت های افراد مختلف در مورد ارتباط بین اکسیژن مصرفی بیشینه (vo₂max) و ترکیب بدن آنان، مربوط به وزن بدن و ۴% از اختلافات مربوط به قد و ۱% مربوط به تغییرات وزن بدون چربی است. بنابراین، تغییراتی که در ترکیبات بدن افراد ایجاد می شود، به احتمال زیاد در مقدار اکسیژن مصرفی بیشینه مو^ء ثر است (۳۷).
به طور کلی، برای برخورداری از یک جامعه سالم شناخت زمینه های خطرزا ضروری است، بر همین اساس پژوهش حاضر بر آن است تا که آیا آمادگی جسمانی چه رابطه ای با ترکیب بدن در دانش آموزان دختر ۱۰-۱۲ سال دارد؟ و همچنین مقایسه آنها در بین مدارس دولتی و غیر انتفاعی به چه شکل است؟
۱-۳ اهمیت و ضرورت تحقیق
امروزه به دلیل ماشینی شدن زندگی ،آپارتمان نشینی ،عدم تحرک ،بازی های رایانه ای و تغذیه نا مناسب شاهد اضافه وزن و چاقی دانش آموزان ابتدایی هستیم و از آنجایی که چاقی و اضافه وزن در دراز مدت باعث بروز بیماری های قلبی و… می شود ، توجه به آمادگی جسمانی در مقطع ابتدایی بسیار ضروری است.داشتن آمادگی عمومی بالا نه فقط در انجام حرکات بنیادی ما را یاری می دهد،بلکه در یادگیری مهارت های حرکتی و ورزشی نیز موثر است و افرادی که از آمادگی عمومی بالاتری سود می برند احتمالا مهارت های ورزشی را سریعتر فرا می گیرند. ارزشیابی درس تربیت در مدارس یکی از شیوه هایی است که به منظور استعداد یابی ،ارزیابی قابلیت های جسمانی مورد توجه قرار گرفته است. از آنجایی که وضعیت آمادگی جسمانی دانش آموزان با توجه به شرایط زندگی در حال تغییر است، همچنین به دلیل مشارکت و فعالیت کمتر دختران امکان ابتلاء به ناهنجاری های جسمانی و فیزیولوژیکی در آنها زیاد است،از این رو میزان آمادگی جسمانی می تواند اهرم پیشگیری کننده خوبی باشد(۱).
برای تحقق اهداف تربیت بدنی، دسترسی به اطلاعات درست از آمادگی جسمانی دانش آموزان در مدارس لازم و ضروری است. زیرا مرحله نوجوانی را معمولآً مرحله^ء مناسب آمادگی جسمانی می دانند. در این مرحله نوجوانان می توانند فعالیت های ورزشی، مانند دویدن و پریدن را با تمام قدرت و مدت زیادی انجام دهند(۱) و تحقیقات وشواهد اخیر نشان داده اند که:
الف) بین میزان آمادگی جسمانی دانش آموزان و موفقیت و پیشرفت تحصیلی آنان همبستگی وجود دارد؛
ب) بین فعالیت های جسمانی کودکان و نوجوانان و سلامت ذهنی و عاطفی آنان رابطه^ء مستقیمی برقرار است؛
ج) عارضه^ء چاقی مفرط که از ابتدای جوانی آغاز می شود، ناشی از عدم تحرک و پر خوری دوران کودکی و نوجوانی است؛
د)موقعیت اجتماعی هر دانش آموزی در مقایسه با همسالانش در مدرسه؛
این موقعیت، تا حد بسیار زیادی به میزان مهارت های جسمانی دانش آموزان، راهی درست و بجا برای پیشرفت سلامت و تندرستی دانش آموزان امروز و آینده سازان فردای جامعه خواهد بود. نکته دیگری که در رابطه با ضرورت انجام این تحقیق می توان بیان کرد

از دیدگاه مدیران و دبیران ورزش مدارس دولتی و غیر دولتی به درس تربیت بدنی در حد مطلوبی اهمیت داده می شود.
حدود ۸۸ درصد مدارس دولتی تشک ژیمناستیک و حدود ۵۲ درصد پایه بسکتبال و حدود ۲۵ درصد میله بارفیکس و همچنین مدارس غیردولتی حدود ۸۳درصد تشک ژیمناستیک و حدود ۵۸ درصد پایه بسکتبال و حدود ۲۸ درصد پایه والیبال و حدود ۴۰ درصد میله بارفیکس ندارند و با توجه به معیار اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش امکانات و وسایل ورزشی در حد نامطلوبی است و میتوان گفت که دبیران ورزش مدارس دولتی و غیردولتی از امکانات ورزشی در حد نامطلوبی استفاده می کنند و در هر دو گروه امکانات ورزشی یکسان میباشد.
میزان استفاده از نظرات معلمان ورزش در تصمیم گیری آموزشی از طرف مدیران مدارس دولتی و غیردولتی در حد مطلوبی است و به عبارتی یکسان است.
از نظر مدیران و دبیران ورزش مدارس دولتی و غیردولتی تناسب فضای آموزشی مدارس با توجه به سن و جنس دانش آموزان در حد کم می باشد و به عبارتی نامطلوب می باشد.
گلدانی مقدم (۱۳۷۵) به بررسی و مقایسه عوامل آموزشی درس تربیت بدنی از نظر مدیران و معلمان ورزش مدارس متوسطه پسرانه دولتی و غیر دولتی در شهر تهران پرداخت. یافته های پژوهش وی نشان داد:
بین تناسب فضای ورزشی مدارس با سن، جنس و تعداد دانش آموزان در مدارس متوسطه دولتی و غیردولتی اختلاف معناداری وجود دارد.
بین بودجه اختصاص داده شده به ورزش در مدارس متوسطه دولتی و غیردولتی تفاوت معنی داری وجود دارد.
بین کیفیت آموزشی معلمان ورزش مدارس دولتی و غیردولتی اختلاف معنی داری وجود ندارد.
بین رضایت شغلی معلمان ورزش و استفاده آنان از طرح درس اختلاف معناداری وجود دارد.
بین برنامه ریزی درس تربیت بدنی در مدارس دولتی و غیر دولتی تفاوت معنی داری وجود دارد.
بین نظارت و کنترل مسئولان تربیت بدنی مناطق بر نحوه فعالیت دبیران ورزش در مدارس دولتی و غیر دولتی اختلاف معنی داری وجود دارد.
بین تشکیل کلاسهای حرکات اصلاحی و همچنین برگزاری کلاسهای فوق برنامه ورزشی در مدارس دولتی و غیردولتی اختلاف معناداری وجود ندارد.
از نتایج مهم بدست آمده دیگر در این تحقیق: وسایل و تجهیزات ورزشی مدارس متوسطه دولتی و غیرانتفاعی با معیار اداره کل تربیت بدنی آموزش و پرورش مطابقت ندارد.
ترکفر در سال ۱۳۷۷ مطالعه ای در مورد برنامه های تربیت بدنی و ورزش در مدارس غیرانتفاعی استان کهکیلویه و بویراحمد انجام داد و نتایج آن نشان داد اکثر مسئولین تدوین کتب درسی را برای هر دو گروه معلم و دانش آموز ضرورت می دانند. برگزاری مسابقات مستمر ورزشی در طول سال تحصیلی بر اجرای درس تربیت بدنی و ورزش تأثیر منفی گذاشته است. چهل و هشت درصد از معلمین در ارتباط با شغل خود مطالعه زیاد دارند. اولیاء دانش آموزان نسبت به سایر دروس، درس تربیت بدنی و ورزش را کمتر پیگیری می کنند. معلمین تربیت بدنی و ورزش معتقدند که ۸۵ درصد بخشنامهها و دستورالعمل ها به مسابقات تعلق دارد. از نظر مسئولین، فقدان برنامه ریزی صحیح و از نظر معلمین تحت بررسی، کمبود امکانات ورزشی و معلم تربیت بدنی و ورزش، در اولویت اول از نظر مشکل اساسی در اجرای این درس است. از نظر مسئولین و معلمین تحت بررسی، فضای آموزشی روباز در اولویت اول از نظر اهمیت وسایل و امکانات می باشد. نود درصد معلمین تربیت بدنی و ورزش اظهار کرده اندکه مورد نظارت و ارزشیابی قرار نمی گیرند. هفتاد و هشت درصد مسئولین بعضی از شاخص های آمادگی جسمانی را مناسب نمی دانند. میزان همکاری مسئولین تربیت بدنی و مدیران مدارس در سطح متوسطی بودو همکاری مدیر و معاونین مهمترین اولویت از نظر مسئولین و معلمین تربیت بدنی و و رزش می باشد. اکثریت معلمین تحت بررسی معتقدند انجمن اولیاء و مربیان این گونه مدارس، جهت خرید و تجهیزات و امکانات ورزشی هیچ گونه کمک مالی نمی کند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

دهقانی (۱۳۷۹) به بررسی تربیت بدنی مدارس راهنمایی از دیدگاه مدیران،معلمان و دانش آموزان شهرستان میبد پرداخت؛ یافته های او نشان داد:
اجرای درس تربیت بدنی از نظر مدیران و معلمان تربیت بدنی کمی بیش از حد میانگین (۳) و از نظر دانش آموزان کمتر از حد میانگین بوده است. ممکن است علت این اختلاف در نظرات، کتمان حقایق از سوی مدیران و معلمان و جهت گیری آنها نسبت به سؤالات پرسشنامه باشد . عدم یک برنامه جامع و کتاب مخصوص تربیت بدنی و امکانات نیز یکی از دلایل اجرای نامناسب درس تربیت بدنی می‏تواند به شمار آید. نحوه ارزشیابی از درس تربیت بدنی از نظر گروه های تحقیق بیشتر از حد میانگین (۳) بوده است که دلیل آن ممکن است مشخص بودن موارد ارزشیابی، ثبت شدن نمرات و اجرای امتحان توسط معلمان تربیت بدنی باشد. نظارت و کنترل بر اجرای درس تربیت بدنی از نظر مدیران کمی بیش از حد میانگین و از نظر معلمان تربیت بدنی و دانش آموزان در حد میانگین بوده است. شاید علت این امر از جانب مدیران جهت ‏گیری آنها در مورد سؤالات پرسشنامه به نفع خود و یا عدم نظارت مسئولین و اولیاء‌ و از جانب معلمین و دانشآموزان عدم نظارت مسئولین مدیر و اولیاء می‏باشد . در مورد امکانات ورزشی از نظر هر سه گروه کمتر از حد میانگین (۳) می‏باشد که دلیل آن می‏تواند کافی نبودن سرانه ورزشی اختصاص یافته برای هر دانشآموز عدم تجهیزات و فضاهای ورزشی مناسب باشد . بین نظرات و دانش آموزان پسر و دختر درخصوص نظارت و کنترل بر اجرای درس تربیت بدنی و امکانات ورزشی تفاوت معنی دار وجود دارد. دلیل آن کمبود امکانات دختران نسبت به پسران و نظارت کمتر مسئولین و مدیران به درس تربیت بدنی در مدارس دخترانه می‏باشد.
زحمتکش (۱۳۷۹) به توصیف وضعیت اجرایی درس تربیت بدنی در مدارس غیرانتفاعی راهنمایی پسرانه تهران پرداخت. نتایج مهم این تحقیق عبارتنداز:
از نظر ۷۱ درصدمسئولین، ۷۵ درصد مدیران و ۸۶ درصد معلمین مهمترین مشکل اساسی در اجرای مطلوب درس تربیت بدنی و ورزش، کمبود فضاها و امکانات ورزشی می باشد.
هفتاد و پنج درصد مسئولین، ۹۲ درصد معلمین تدوین کتاب درسی تربیت بدنی و ورزش را برای هر دو گروه معلم و دانش آموز ضروری ذکر کردند.
هفتاد و هشت درصد مدیران و ۶۶ درصد معلمین اظهارکرده اند که در جلسه انجمن و اولیاء و مربیان، در مورد مسائل ورزشی مدرسه و رفع تنگناها، بحث و تبادل نظر صورت نمیگیرد.
پنجاه و نه درصد مسئولین و ۹۱ درصد مدیران اظهارکرده اند که برگزینش تخصصی معلمین تربیت بدنی و ورزش مدراس تحت بررسی، نظارت دارند.
مشکلات امتحان درس تربیت بدنی و ورزش در مدارس تحت بررسی به ترتیب اولویت: از نظر ۳۵درصد مسئولین، بالابودن سطح توقعات مدیران(اولویت اول)، از نظر ۷۴ درصد مسئولین، بالا بودن سطح توقعات خانواده ها (اولویت دوم) و از نظر ۲۹ درصد آنان عدم وجود ضابطه دقیق ارزشیابی (اولویت سوم) می باشد.
پنجاه و سه درصد مسئولین اظهارکرده اند که ارزشیابی لازم از عملکرد معلمین تربیت بدنی و ورزش مدارس تحت بررسی را انجام می دهندو۵۷ درصد معلمین نیز اظهار کرده اند که مسئولین بر عملکرد آنان نظارت دارند.
هفتاد و دو درصد از مدیران از تدریس معلم تربیت بدنی و ورزش مدرسه خود اظهار رضایت کرده اند و ۵۱ درصد از مدیران اظهار کرده اند که اجرای درس تربیت بدنی و ورزش در مدرسه آنها براساس برنامههای مصوب انجام نمی شود.
هشتاد و هفت درصد از مدارس تحت بررسی از فضای ورزشی روباز داخل مدرسه، استفاده می کنند که مساحت ۶۳درصد آنان بطور متوسط ۲۰۰ مترمربع می باشد.
پنجاه و دو درصد معلمین اظهار کرده اند مسئولین تربیت بدنی منطقه فقط یکبار در سال مدرسه آنها بازدید می کند.
نود درصد معلمین اظهار کرده اند که به امتحان درس تربیت بدنی و ورزش اهمیبت بسیار زیاد و زیاد می دهند و ۶۶ درصد آنان اظهار کرده اند نمرات این درس را بر طبق ضوابط تعیین نمیکنند و دلایل آن را (۷۵درصد) اعمال نظر مدیران، معاونین و خانواده ها بخاطر خصوصی بودن مدرسه، (۷۱درصد) کمبود فضا و امکانات لازم جهت آموزش مهارتهای ورزشی، (۵۳درصد) استاندارد نبودن برخی از آزمون ها و جداول مربوطه و (۵۰درصد) یکنواخت نبودن اجرای درس تربیت بدنی و ورزشی در مدارس کشور ذکر کرده اند.
سی و شش درصد از معلمین اظهار کرده اند که مدیران با آنان اصلا همکاری ندارند و وضعیت همکاری بین عوامل آموزشی را نامطلوب ذکرکرده اند.
سنجری و همکاران (۱۳۸۳) به بررسی نگرش مدیران و دبیران تربیت بدنی دبیرستانهای دخترانه شهر اصفهان نسبت به درس تربیت بدنی و ارائه راهکارهای موثر در این زمینه پرداختند؛نتایج تحقیق آنها نشان داد:
نگرش مدیران و دبیران نسبت به برنامه‌ریزی آموزشی مدرسه، بخشنامه‌ها و آئین نامه‌ها، امکانات و هزینه‌ها، مطلوب و بیش از حد متوسط است. نگرش مدیران و دبیران نسبت به نظارت و ارزشیابی در درس تربیت بدنی ضعیف و کمتر از حد مطلوب است. نگرش مدیران نسبت به مسابقات ورزشی مطلوبتر و مثبت‌تر از نگرش دبیران ورزش نسبت به مسابقات است. نگرش مدیران و دبیران نسبت به تغییر پوشش فعلی دختران در ساعت ورزش و جایگزینی پوششی مناسب، بیش از حد متوسط و مطلوب است.
درسال های ۱۳۸۱- ۱۳۷۹ پژوهشی تحت عنوان بررسی مشکلات، نارسائیها، تنگناها و نیاز سنجی تربیت بدنی مدارس ابتدایی دخترانه به منظور ارائه یک برنامه جامع و کاربردی توسط دفتر تربیت بدنی دختران ورزارت آموزش و پرورش به انجام رسید. سؤالاتی که در این تحقیق مدنظر بوده، شامل:
آیا درس تربیت بدنی (از نظر تهیه و تدوین، منابع ، محتوی ، نحوه ارائه و توزیع ساعات ورزش …) در مقطع ابتدایی دارای وضعیت مطلوبی است ؟
آیا نیروی انسانی (معلم ورزش) به تعداد کافی و براساس دانش و تخصص تربیت بدنی در مدارس ابتدایی دخترانه سازماندهی و توزیع شده اند؟
تا چه اندازه فضاها، امکانات، تچهیزات و بودجه ورزشی، مناسب تحقق برنامه های تربیت بدنی و ورزش مدارس ابتدایی دخترانه وجود دارد؟
تا چه اندازه ارزشیابی درس تربیت بدنی مدارس ابتدایی دخترانه براساس معیارهای کمی و کیفی صورت می گیرد؟
میزان همکاری مستولان مدارس و مناطق آموزشی با معلمین ورزش مدارس ابتدایی دخترانه چگونه است؟ تحقیق به صورت توصیفی و با بهره گرفتن از پرسشنامه صورت گرفته و ۴۲۰ نفر از کارشناسان تربیت بدنی و ۸۰۰ نفر از معلمان ورزش زن، نمونه این تحقیق بودند.
نتایج حاصله از سوالات پنجگانه تحقیق بیانگر آن است که وضعیت تهیه و تدوین طرح درس و استفاده آن در مدارس ابتدایی دخترانه مطلوب نیست. فقدان یک منبع موثق درسی کلاملاً مشهود است و باعث سردرگمی و سلیقهای عمل کردن معلمان ورزش در مدراس ابتدایی دخترانه میباشد. محتوای ساعت ورزش با توجه به نقش تربیت بدنی و ورزش آموزشگاهها در امر تعلیم و تربیت که زمینه های رشد و تکامل جسمی – ذهنی و اجتماعی باعث می شود توسط هر یک از معلمان وزش غیراستاندارد تعیین شده، ضمن آنکه ساعات درس ورزش در مداس بطور نامتناسب توزیع شده است. اگر چه اغلب معلمان ورزش موجود دوره های مختلف آموزشی را دیده و کسب تجربه کرده اند. مع هذا کمبود شدید معلم متخصص تربیت بدنی در مدارس ابتدایی دخترانه به ویژه در پایه های اول، دوم و سوم احساس می شود. ناکافی بودن بودجه، اعتبارات و نیز عدم وجود امکانات کافی و فضاهای ورزشی مناسب ورزش دختران دانش آموز، نبود تجهیزات لازم و مدیریت ضعیف نگهداری از تأسیسات ورزشی و بهره برداری از ظرفیت های اماکن ورزشی و حفظ و نگهداری آنها از زمره تنگناها و نارسائیها و معضلات تربیت بدنی دختران دانش آموز در مقطع ابتدایی بوده است.
اسماعیلی (۱۳۸۳) با مطالعه تطبیقی برنامه درسی تربیت بدنی دوره ابتدایی ایران و شانزده کشور جهان، تفاوتها و شباهتهای برنامه درسی مدارس ابتدایی ایران و کشورهای منتخب را از جهت برنامه درسی، برنامههای ورزشی نظام آموزش زمان برنامه، امکانات و عوامل اجرایی را بیان نمود.
پیشنهاد میشود محتوای درس دوره ابتدایی بر پایه الگوی آموزش حرکتی باشد بدین ترتیب هشت فعالیت کلی ذیل برای محتوای کلی تربیت بدنی دوره ابتدایی پایه های اول تا ششم پیشنهاد می شود:
بازیهای جسمانی پرورشی
آموزش و تمرین مهارت های حرکتی بنیادی در حین تمرین و ورزش
مفهوم سلامتی، اهمیت فعالیت جسمانی، موارد رعایت بهداشت و ایمنی (مفاهیم تئوری تربیت بدنی)
تمرین آمادگی جسمانی برای حفظ آمادگی جسمانی و مهارت های دو و میدانی
مهارتهای ژیمناستیک و حرکات موزون
مهارتهای شنا و تمرین در آب
مقدمات ورزشهای سازمان یافته: بازی های که مقدمه ورزش های سازمان یافته است بازی با توپ و بازی های تیمی
بازی های انتخابی: ممکن است توسط دانش آموزان تعیین شوند، اما معمولا مدارس دارای امکانات خاصی برای ورزش معین هستند و همان به عنوان ورزش آن مدرسه انتخاب میشود.
ارزشیابی اجرای آزمایشی برنامه درسی تربیت بدنی پایه چهارم ابتدایی توسط یدالله رهبری نژاد در سال تحصیلی ۱۳۸۴-۱۳۸۳ انجام شد. هدف از این پژوهش مطالعه و جمع آوری نظامدار اطلاعات در زمینه قابلیت اجرایی برنامه درسی تربیت بدنی پایه چهارم ابتدایی، تفسیر و تحلیل آنها و ارائه گزارش به گروه درسی تربیت بدنی جهت اطلاع از نقاط قوت برنامه و رفع مشکلات احتمالی آن . اطلاعات مورد نیاز در پژوهش به وسیله ی ابزار” پرسشنامه نظرسنجی ازآموزگاران و دانش آموزان” و ” چک لیست مشاهده” از کلاسهای مجری برنامه درسی و همچنین مصاحبه با مدیران مدرسه مجری برنامه درسی، اطلاعات حاصل از محتوای برنامه درسی و اطلاعات حاصل ازمصاحبه با آموزگاران و مربیان مجری برنامه، جمع آوری و از طریق آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج زیر حاصل گشت:
انجام برخی از فعالیتهای آموزشی پیش بینی شده در برنامه، با توانایی های دانشآموزان تناسب کافی نداشته است.
دانش آموزان در زمینه فهم چگونگی انجام برخی فعالیتهای آموزشی مشکل داشته اند.
توضیحات ارائه شده در کتاب راهنمای معلم برای انجام برخی فعالیتهای آموزشی واضح و روشن بوده است.
دانش آموزان برای انجام برخی از فعالیتهای آموزشی درس تربیت بدنی رغبت چندانی از خود نشان نداده اند و در این خصوص میان دو گروه دانش آموزان دختر و پسر در زمینه علاقه مندی به نوع فعالیتهای آموزشی تربیت بدنی تقریباً وجه اشتراک وجود دارد لکن از نظر تقدم رتبی میزان علاقه مندی، وجه تمایز مشهود بوده است.
روش های تدریس و شیوه های ارزشیابی پیشرفت تحصیلی توصیه شده با اهداف برنامه درسی تناسب داشته لکن به دلیل فراهم نبودن کامل تجهیزات به ویژه فضای آموزشی، اجرای کامل و موفقیت آمیز روش های تدریس مورد نظر برنامه با مشکل مواجه بوده است.
حجم محتوای آموزشی پیش بینی شده برای ۲۴ جلسه در طول سال تحصیلی زیاد بوده است. در عین حال ناتوانی مجریان در زمینه مدیریت صحیح زمان در اختیار کاملاً محسوس بوده است.
اولیا دانش آموزان، آموزگاران، مدیران مدارس مجری برنامه نسبت به اجرای برنامه درسی تربیت بدین نظر موافق دارند و اعلام نموده اند که موفقیت این برنامه در گرو حصول شرایط مناسب برای اجرای برنامه خواهد بود.
ارزیابی از عملکرد آموزگاران و مربیان در حوزه انجام فعالیتهای آموزشی براساس اصول و معیارهای مورد نظر برنامه درسی چندان رضایت بخش نبوده است به طوری که بخشی از عناصر فرایند یاددهی – یادگیری توسط آنها مورد غفلت قرار گرفته است.
افضل پور و همکاران(۱۳۸۶) به بررسی ارزشیابی وضعیت اجرای درس تربیت بدنی در پایه های اول و دوم مدارس ابتدایی استان خراسان جنوبی پرداختند،نتایج تحقیق آنها نشان داد: