بررسی پیشنهادهای لازم در مورد سیاست کلی شهرسازی برای طرح در هیأت وزیران.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

اظهار نظر نسبت به پیشنهادها و لایحه های شهرسازی و مقررات مربوط به طرحهای جامع شهری.
بررسی و تصویب نهایی طرحهای جامع شهری و تغییرات انها خارج از نقشه های طرح تفصیلی.
تصویب معیارها و ضوابط و آیین نامه های شهرسازی.
بر اساس ماده۷ این قانون، شهرداری ها مکلف به اجرای مصوبه های شورای عالی شهرسازی و معماری ایران طبق شرح وظایف فوق هستند.
معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی ریاست جمهوری
ارتباط معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی با سیستم مدیریت شهری را می توان بر حسب دو وظیفه عمده ان یعنی «برنامه ریزی» و «تخصیص بودجه» تفکیک کرده و مورد بررسی قرار داد.
الف) ارتباط برنامه ریزانه
این معاونت به عنوان عالی ترین مرجع برنامه ریزی کشور فاقد هرگونه ارتباط مستقیم برنامه ریزانه با شهرداری ها و سایر نهادهای قدرت محلی است. روابط غیر مستقیم ان نیز شامل ارتباط ان با نظام کلان برنامه ریزی شهری از طریق شورای عالی شهرسازی، وزارت مسکن و شهرسازی، وزارت کشور و سیاست گذاری عمران شهری در برنامه ریزی پنج ساله توسعه کشور است.
ب) ارتباط بودجه ای
این رابطه نیز به دلیل بخشی بودن تخصیص بودجه به طور غیر مستقیم و از طریق وزارت خانه های مربوطه برقرار می شود. ارتباط بودجه ای با شهرداری ها مشتمل بر بودجه های عمران شهری، کمکهای بلاعوض به شهرداری ها و اعطای وام به آنهاست که از طریق وزارت کشور برقرار است. با قوت گرفتن ایده لزوم خودگردانی شهرداری ها، همین ارتباط غیر مستقیم نیز به علت کاهش شدید بودجه های عمران شهری و میزان کمکهای دولت به شهرداری ها ضعیف تر و کم رنگ تر شده است. تخصیص اعتبار بودجه برای سایر سازمانهای دخیل در اداره امور شهرها نیز از وضعیت مشابهی برخوردار است.
سازمان شهرداری های کشور
متعاقب انحلال اتحادیه شهرداری ها در سال ۱۳۵۹، ضرورت ایجاد یک سازمان هماهنگ کننده و مدافع شهرداری ها و خدمت رسانی به انها موجب شده تا در سال ۱۳۶۵ بنابر پیشنهاد وزارت کشور و تصویب هیأت دولت و به استناد ماده ۶۲ قانون شهرداری ها، ایجاد سازمانی با عنوان سازمان شهرداری های کشور به صورت سازمان وابسته به وزارت کشور زیر نظر وزیر کشور تصویب شود. این سازمان در سال۱۳۸۱ تأسیس شده و قبل از آن وظایف این سازمان بر اساس تفویض اختیار وزیر کشور بر عهده معاونت هماهنگی امور عمرانی وزارت خانه یاد شده بود.
هدفهای اصلی این سازمان عبارتند از:
انجام اقدامهای اصولی و اساسی برای بهبود وضع شهرداری های کشور و سازمانهای وابسته به انها از طریق آموزش و بهبود مدیریت ، راهنمایی و ایجاد هماهنگی در زمینه های مختلف اداری و مالی و توجه هرچه بیشتر و بهتر به منظور رسیدن به حداکثر کارایی و اثربخشی
ایجاد هماهنگی فی ما بین شهرداری های کشور و فراهم نمودن زمینه های هماهنگی شهرداری ها با کلیه وزارت خانه ها و سازمانهای دولتی، مؤسسه های عمومی و خصوصی، شوراهای اسلامی و نیز سازمانهای مشابه بین المللی.
انجام مطالعات و تحقیقات در کلیه امور مربوطه.
اعمال نظارتها و کنترلهای محول شده به وزارت کشور در خصوص حسن اجرای وظایف شهرداری ها.
اهتمام در تحقق خودکفایی نسبی شهرداری ها.
سیستم مدیرت شهری در سطح منطقه‌ای:
با توجه به تقسیمهای استانی کشور، مدیریت شهری در این سطح نیز قابل بررسی است. در سطح منطقه ای یا سطح استانی، سازمان مستقل مدیریت شهری وجود ندارد و عناصر موجود، شعبه های استانی عناصر سطح ملی هستند که حیطه اختیارشان در سطح استان است. تنها استثناء در این زمینه«سازمان همیاری شهرداری های استان» است که عملکرد عمده ان در زمینه مسائل مالی است.
استانداری
مهمترین سازمان مؤثر بر مدیریت شهری در سطح منطقه ای استانداری است. استاندار بالاترین مقام اداری مؤثر بر مدیریت شهری و شهرداری ها در سطح استان است. صدور حکم شهرداران شهرهای با جمعیت کمتر از ۲۰۰,۰۰۰نفر با استاندار است. استانداری متشکل از فرمانداریها، بخشداریهاو دهداریها است و مسائل مربوط به شهرداری ها و مدیریت شهری را عمدتاً از طریق معاونت امور عمرانی پیگیری می کند. این معاونت که می توان آن را تشکیلات و نماینده استانی معاونت هماهنگی امور عمرانی وزارت کشور دانست، نقش رابط میان این وزارت خانه با شهرداری ها را به عهده دارد. معاونت امور عمرانی استانداری از دو دفتر به نامهای دفتر فنی و دفتر امور شهری و روستایی تشکیل شده است. عمده وظایف مجموعه تشکیلات این معاونت عبارتند از:
هماهنگ نمودن فعالیتهای واحدهای تابعه با برنامه ها و هدفها و خط مشی های تعیین شده.
نظارت بر اجرای طرحهای عمرانی شهرها و روستاها.
بسیج امکانات و نیروهای فنی جهت پیشبرد طرحهای عمرانی استان.
مراقبت در تهیه و تنظیم طرحهای هادی و تفصیلی شهرها و طرحهای عمرانی شهرداری ها.
مطالعه و بررسی در مورد منابع درآمد شهرداری ها.
بررسی و اظهار نظر در مورد مصوبه های شورای شهر و پیشنهادهای شهرداری ها در مورد برنامه های عمرانی.
نظارت بر انجام امور پرسنلی و استخدامی شهرداری ها.
مراقبت در امور راهنمایی و رانندگی و اتوبوس رانی و تاکسی رانی و موسسه های حمل و نقل.
سازمان مسکن و شهرسازی استان
عمده وظایف و روابط سازمان مسکن و شهرسازی استان با سیستم مدیریت شهری و شهرداری ها در حوزه برنامه ریزی شهری قرار داشته و شامل محورهای عمده زیر است:
پیشنهاد تهیه طرح توسعه شهری: سازمان یاد شده بر اساس پیشنهادهای دریافتی از شهرداری ها و یا به طور مستقیم تهیه طرح را به معاونت شهر سازی وزارت متبوع پیشنهاد و در صورت تأیید اقدام به عقد قرارداد با مهندس مشاور معرفی شده می نماید.
نظارت بر روند تهیه و تصویب طرح.
سازمان به عنوان کارفرما بر کیفیت تهیه طرحهای توسعه شهری نظارت داشته و ان را برای تصویب به مراجع ذی ربط ارائه می دهد.
نظارت بر حسن اجرای طرح مصوب توسط شهرداری ها: در صورت بروز اختلاف نظر بین سازمان و شهرداری، نظریه کمیسیون ماده ۵ استان و در حالت وجود مغایرتهای اساسی، نظریه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران ملاک عمل خواهد بود.
اجرای پروژه های عمرانی دولتی با اعتبارات ملی و استانی در شهرها.
براساس قانون کلیه ساختمانهای دولتی با هزینه بیش از ۵۰ میلیون ریال باید توسط وزارت مکسن و شهرسازی احداث شوند.
تهیه و اجرای طرح های آماده سازی زمین.
تهیه و اجرای طرحهای آماده سازی و سپس واگذاری قطعات تفکیک شده زمین به متقاضیان نیز از وظایف مسکن و شهرسازی است.
شورای شهرسازی استان و کمیسیون ماده۵
شورای شهرسازی استان به عنوان شعبه استانی شورای عالی شهرسازی و متشکل از مدیران کل و رؤسای شعبه های استانی عناصر متشکله شورای عالی، وظایف منطقه ای این شورا و همچنین اختیار تصویب طرحهای هادی و جامع شهرهای با جمعیت کمتر از ۲۰۰۰۰۰ نفر را به عهده دارد. کمیسیون ماده ۵ قانون تأسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران نیز وظیفه بررسی و تصویب طرحهای تفصیلی و نیز اعمال تغییرات پیشنهادی در طرحهای تفصیلی مشروط به عدم مغایرت اساسی با طرح جامعه را به عهده دارد. لازم به ذکر است که شهرداری در هیچ یک از این دو نهاد تصمیم گیرنده، عضویت رسمی نداشته و فقط به عنوان عضو ناظر امکان حضور در جلسه ها را دارد.
سایر عناصر:
از دیگر عناصر مؤثر مدیریت شهری در سطح منطقه ای باید از شورای اداری استان، شورای برنامه ریزی استان، شورای ترافیک استان، کمیسیون نظارت (ماده ۴۸قانون نظام صنفی) کمیسیون ماده۲، کمیسیون رسیدگی به ساخت و سازهای بی رویه شهری، کمیسیون ماده۱۲ و کمیسیون ماده ۳۲ نام برد. هر یک از این شوراها و کمیسیونها بر حسب مورد از اداره ها و سازمانهای مختلف تشکیل می شوند، اما استاندار عضو ثابت همه انهاست
۹-۳-۲-۲ نحوه بررسی و تصویب طرح‌های توسعه شهری
عالی‌ترین مرجع تصویب کننده طرح‌های توسعه شهری در ایران، مطابق قانون مصوب سال ۱۳۵۱، شورای عالی شهرسازی و معماری ایران است که از جمله وظایف آن «بررسی و تصویب طرح‌های جامع شهری و تغییرات آنها …»، «بررسی پیشنهادهای لازم در مورد سیاست کلی شهرسازی برای طرح در هیأت وزیران» است.
طبق ماده ۱۰ قانون فوق‌الذکر، آیین‌نامه اجرایی شورای عالی (نحوه بررسی و تصویب طرح‌های توسعه و عمران محلی، ناحیه‌ای، منطقه‌ای …) از طرف وزارت مسکن و شهرسازی و وزارت کشور تهیه و پس از تأیید در شورای عالی به تصویب هیأت وزیران می‌رسد که این مهم در تاریخ ۱۲/۱۰/۷۸ صورت گرفت. (۲۷ سال پس از تصویب قانون شورای عالی) (مهدی زاده، ۱۳۸۶ ص ۴۲۳)
بر اساس آیین‌نامه مذکور، سلسله مراتب نظام بررسی و تصویب طرح توسعه شهری عبارت است از:
نمودار ۹-۲ سلسله مراتب تصویب طرح ها
طرح‌های ناحیه‌ای، مجموعه‌های شهری و طرح‌های جامع شهری به ترتیب زیر مورد بررسی و تصویب قرار می‌گیرند:
۱- بررسی در شورای استان و گزارش تصمیمات اتخاذ شده به دبیرخانه شورای عالی
۲- بررسی کارشناسی در کمیته فنی شورای عالی
۳- ارائه گزارش بررسی طرح در شورای استان و نظریه کمیته فنی شورای عالی به شورای عالی برای تصویب نهایی
(همان، ص ۴۲۴)
طرح‌های هادی شهر و همچنین طرح‌های ساماندهی فضا و سکونت‌گاه‌های روستایی پس از بررسی در کمیته فنی استان به تصویب شورای استان خواهند رسید.
طرح‌های تفصیلی شهری و تغییرات بعدی آنها پس از بررسی در «کمیته کار به موجب ماده ۵ قانون تأسیس شورای عالی در کمیسیون‌های طرخ تفصیلی بررسی و تصویب می‌شوند.۱ در تهیه طرح‌های تفصیلی و تغییرات بعدی آن چنانچه با طرح‌های جامع شهری مغایرت اساسی داشته باشند، پس از بررسی و تصویب در شورای استان جهت رأی گیری و تصویب نهایی به شورای عالی ارائه خواهند شد. (همان، ص ۴۲۵)
با تصویب قانون برنامه سوم جمهوری اسلامی ایران در فروردین ماه ۱۳۷۹ بخشی از نحوه بررسی و تصویب طرح‌های توسعه و عمران شهری که در آیین‌نامه مصوب ۱۲/۱۰/۷۸ هیأت وزیران مشخص شده بود، تغییر کرد. مطابق ماده ۷۱ قانون یاد شده از جمله وظایف شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان، تصویب طرح‌های توسعه و عمران و سلسله مراتب خدمات شهری و روستایی در قابل برنامه‌های توسعه استان، با رعایت سیاست‌های مصوب شورای عالی معماری و شهرسازی است. این شورا که به ریاست استاندار و دبیر سازمان مدیریت و برنامه‌ریز استان تشکیل می‌گردد، تاکنون آیین‌نامه اجرایی مدون به منظور بررسی طرح‌های توسعه و عمران شهری ندارد، ولی قانوناً جایگزین «کمیته فنی شورای شهرسازی استان» و «شورای شهرسازی و معماری استان» خواهد شد. (همان، ص ۴۲۵)