۱۰۰%
درصد ستونی
۱۰۰%
۱۰۰%
۱۰۰%
۱۰۰%
V
Sig
df
X2
۰.۴۱
۰.۰۰۰
۶
۵۲.۳۳۴
قضاوت آماری:
از آنجا که خی دو برابر ۵۲.۳۳۴ و درجه آزادی برابر با ۶ میباشد با توجه به اینکه سطح معناداری محاسبه شده کمتر از ۰.۰۱ است (sig=0.000) لذا با ۹۹% اطمینان و۱% خطا بین دو متغیر محتوای تبلیغات و ارزشهای فرهنگی بیگانه رابطه معناداری وجود دارد. همچنین شدت این رابطه با توجه به وی کرامر۰.۴۱ است که شدت متوسطی است. بنابر این فرضیه اول تائید می شود.
تجزیه و تحلیل:
از مجموع ۶۲ آگهی با موضوع مواد خوراکی، پوشاک و لوازم آرایشی، بیشترین میزان یعنی ۵۸.۱% دارای ارزش مصرفگرایی بوده اند. این مسأله نشان میدهد که تبلیغاتگرانِ اینگونه کالاها برای کسب سود در پی ترغیب مخاطب برای خرید و مصرف هرچه بیشتر این کالاها هستند. صاحبان تبلیغات از این خصوصیت که این کالاها جزو کالاهای کمدوام هستند، استفاده نموده و بر آن تأکید کرده اند و در تبلیغات خود مخاطب را بیشتر از سایر تبلیغات به مصرفگرایی سوق داده و درواقع ضد ارزش صرفهجویی عمل کرده اند.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
پس از مواد خوراکی و پوشاک، بیشترین میزانِ تبلیغ بانک، بیمه و پروژه های ساختمانی با ۵۰% دارای ارزش گرایش به مادیات و مصرفگرایی بوده است که مؤید این معناست که اینگونه مؤسسات با تبلیغات خود مردم را بیش از سایر تبلیغات به مادیگرایی، شانس و اقبالگرایی و پولپرستی تشویق می کنند .
همچنین از مجموع ۴۷ تبلیغ با موضوع لوازم خانگی و الکترونی بیشترین ارزش تبلیغشده با ۷۸.۸%، ارزش تجملگرایی و مدپرستی است که ارزش غالب در تبلیغات لوازم الکترونی و خانگی محسوب می شود. این نوع تبلیغات که شامل تبلیغ مبلهای سلطنتی، ماکروفر، یخچال سایدبایساید، گوشی موبایل، تبلت و… می شود بیشترین تجملگرایی و مدپرستی را در جامعه ترویج می دهند. این نوع کالاها از کالاهای بادوام غیرضروری محسوب شده که بود و نبود آنها تأثیر چندانی بر زندگی افراد جامعه ندارند و بیشترین مدپرستی را ترویج می کنند.
در تبلیغات مکانهای تفریحی ارزش غالب با ۴۵%، ارزش مصرفگرایی و گرایش به مادیات بوده است، پس نشان میدهد که در تبلیغ مکانهای تفریحی اعم از رستوران، غذاخوری، شهربازی و… بر مصرف بیشتر تأکید شده است، ارزش لذتگرایی نیز با ۳۰% بر ارزش تجملگرایی در این نوع تبلیغات پیشی گرفته است. است. اینگونه تبلیغات به میزان ۲۵% ارزش تجملگرایی را ترویج و مردم را به رستورانهای بسیار لوکس، هتلهای مجلل و… دعوت کرده اند.
همچنین بیشترین ارزش لذتگرایی و رفاه طلبی نیز به میزان ۵۶.۳% در تبلیغ کالاهای خوراکی، پوشاک و لوازم آرایشی دیده شده است. این مطلب نشان میدهد که صاحبان این نوع تبلیغات ارزش لذتبخش بودن را بر خاصیتداشتن ماده غذایی، دوام و قوام داشتن پوشاک و بهطورکل کیفیت کالا مرجح دانسته و با تأکید بر آن سعی بر ترغیب مخاطب به خرید آن کالا دارند.
لازم به ذکر است که چون تعداد خانههای دارای فراوانی مورد انتظار کمتر از ۵ در جدول، بیش از ۲۵% بود برخی از مقولهها به شرح زیر ادغام گردید:
متغیر موادخوراکی و لوازم آرایشی با متغیر پوشاک (از جهت کمدوام بودن هردو) ادغام گردید. همچنین متغیرهای لوازم خانگی و لوازم الکترونی (از جهت بادوام بودنشان) در هم ادغام شد. متغیرهای ادغام شده دیگر متغیر بانک و بیمه و پروژه های ساختمانی هستند که از لحاظ تشویق به سرمایه گذاری شبیه به یکدیگر بوده و در هم ادغام گردید.
فرضیه۲: به نظر میرسد بین نوع کالای تبلیغشده با ارزشهای فرهنگی بیگانه در تبلیغات رابطه معناداری وجود دارد.
جدول شماره ۴-۲-۲- جدول بررسی معناداری رابطه بین نوع کالای تبلیغشده و ارزشهای فرهنگی بیگانه
نوع کالای تبلیغشده
ارزشهای فرهنگی بیگانه
مصرفگرایی و گرایش به مادیات
تجملگرایی و مدپرستی
لذتگرایی
و رفاه طلبی
جمع
|
[سه شنبه 1401-04-14] [ 04:24:00 ق.ظ ]
|
