– تحلیل سود بخشی مشتریان

سیستم های هوش تجاری می‌تواند سودبخشی کلی هر مشتری را در زمان حال و در دراز مدت تعیین نمایند و مبنایی را برای فروش پر منفعت تر پیشنهاد می نمایند.علاوه بر این فروش را برای مشتریان پرسود بیشینه مکی کند و هزینه هارا برای مشتریان کم سود کاهش می‌دهند.از این گذشته روش هایی را جهت بیشینه نمودن سود و محصولات و سرویس ها ی جدید فراهم می‌سازد.(محقر ودیگران؛۱۳۸۹)

– به دست آوردن و حفظ مشتری

هوش تجاری علاوه بر کمک به بانک ها برای به دست آوردن مشتریان جدید، به حفظ مشتریان جدید نیز کمک می‌کند.کسب و حفظ مشتری برای هر صنعتی یک عامل اساسی است.امروزه مشتریان برای انتخاب بانکی به منظور انجام فعالیت های اقتصادی خود، گزینه ای متعددی دارند در صورتی که مسئولین نتوانند توجه کامل مشتریان را جلب کنند، مشتری به راحتی می‌تواند بانکی را پیدا کند که توقعاتش را برآورده سازد (نبوی چاشمی و محمودی ; ۱۳۸۹).

۲-۱-۷) اثر بخشی هوش تجاری

هوش تجاری به فرایند تبدیل داده های خام به اطلاعات تجاری و مدیریتی اطلاق می ‌گردد که به تصمیم گیرندگان سازمان کمک می‌کند تا تصمیمات خود را بهتر و سریعتر گرفته و بر اساس اطلاعات صحیح، عمل نمایند.داده ها با ورود به سیستم هوش تجاری، مورد پردازش قرار گرفته و تبدیل به دانش می‌شوند، سپس دانش به دست آمده مورد تحلیل قرار گرفته و از نتایج تحلیلی آن، مدیران در تصمیم گیری خود بهره گرفته و اقداماتی را جهت بهبود عملکرد سازمان انجام می‌دهند.

اثربخشی سیستم هوش تجاری نشان می‌دهد که این سیستم به اهداف مور د نظر خود دست یافته و نیازهای اطلاعاتی سازمان را برآورده می‌کند.اثربخشی هوش تجاری حاصل مقایسه نتایج حاصل شده با اهداف از پیش تعیین شده هوش تجاری در سازمان است ( Cheng; 2009).

۲-۱-۸) ارزیابی هوش تجاری

اندازه گیری عملکرد هوش تجاری عرصه تحقیقاتی فعالی است که سالانه تعداد زیادی از آثار تحقیقاتی منتشر شده را به خود اختصاص می‌دهد.اکثر نویسندگان در حیطه ارزیابی عملکرد هوش تجاری، آن را به عنوان یک مسئله پیچیده قلمداد می‌کنند.چراکه برای ارزیابی عملکرد، یک سیستم باید از نقطه نظرات مختلف مورد بررسی قرار گیرد.شیوه سنتی اندازه گیری عملکرد صرفا اندازه گیری مالی را مورد بررسی قرار می‌دهد که امروزه به دلیل اینکه بسیاری از مسائل را نادیده می‌گیرد مورد انتقاد است.در دیدگاه سنتی، مهمترین هدف ارزیابی، قضاوت و یادآوری عملکرد می‌باشد در حالی که در دیدگاه نوین، فلسفه ارزیابی بر رشد و توسعه و بهبود ظرفیت ارزیابی شونده متمرکز شده است.رویکرد نوین، آموزش، رشد و توسعه ظرفیت های ارزیابی شونده، بهبود و بهسازی افراد و سازمان و عملکرد آن، ارائه خدمات مشاوره ای و مشارکت عمومی ذینفعان، ایجاد انگیزش ومسئولیت پذیری برای بهبود کیفیت و بهینه سازی فعالیت ها و عملیات را هدف قرار داده و مبنای آن را شناسایی نقاط ضعف و قوت و تعالی سازمانی تشکیل می‌دهد ( حقیقت منفرد و رضایی ؛۱۳۹۰).

ارزیابی هوش کسب و کار دو هدف کلی را دنبال می‌کند.اولین و معمول ترین هدف اندازه گیری هوش کسب و کار اثبات ارزش آن جهت سرمایه گذاری می‌باشد.در واقع مدیران و مدیران ارشد با توجه به اینکه انتخاب و استفاده از هوش کسب و کار یک رویکرد نوین می‌باشد، نیاز دارند با ارزیابی به منطقی و صحیح بودن انتخاب خود پی ببرند کمک به فرایند توسعه هوش کسب و کار و اطمینان از این موضوع که محصولات هوش کسب و کار نیازمند ی ها و مقتضیات واقعی سازمان و کاربران را تأمین می کند، علت و هدف دوم اندازه گیری و ارزیابی هوش کسب و کار را تشکیل می‌دهد.برای پاسخ به سؤال چگونگی اندازه گیری هوش کسب و کار، می بایست ابتدا ‌به این سؤال پاسخ داد که منظور از ارزش مورد اندازه گیری چیست و این ارزش برای چه کسی مطرح است.ممکن است برخی ارزش هوش کسب و کار را در مزایای کلی برای سازمان بدانند و گاه این ارزش را در رضایت تصمیم گیرنده جستجو نمایند(۲۰۱۰ ؛ Hribar).

اندازه گیری عملکرد می‌تواند برای شناسایی عواملی که باید اندازه گیری شود و در عین حال تعریف اجزای مورد استفاده برای تعیین عملکرد مورد استفاده قرار گیرد.مبانی اصلی اندازه گیری عملکرد معمولادر چهارچوب های مختلف اندازه گیری مشابه است.معیارهای اندازه گیری عملکرد بر اساس دیدگاه کلی و استراتژی سازمان انتخاب می‌شوند( حقیقت منفرد و رضایی؛۱۳۹۰).

ارزیابی ارزش یک هوش کسب و کار دو جنبه اصلی را می بایست پوشش دهد که عبارتند:

۱- هزینه های به کارگیری هوش کسب و کار چه مقدار است؟

۲- به کارگیری هوش کسب و کار چه مزایایی دارد؟

اندازه گیری هزینه به کارگیری هوش کسب و کار مانند پیاده سازی سیستم های نرم افزاری و سخت افزاری از طریق مدل های هزینه کلی مالکیت قابل اندازه گیری می‌باشد اما انداز هگیری مزایای هوش کسب و کار به سادگی هزینه آن نمی باشد.مزایای غیر ملموس و غیرمالی مانند کیفیت و گاه اثربخشی زمانی مواردی هستند که این انداز هگیری و ارزیابی را دشوار می نمایند.البته می توان با در نظر گرفتن یک فاصله زمانی این مزایای غیر ملموس را در مزایای ملموس مالی جستجو نمود.یکی دیگر از روش های جایگزین اندازه گیری که می‌تواند دقیق تر نیز باشد, اندازه گیری اثربخشی است که از طریق درک رضایت مشتری (تصمیم گیرنده) قابل انجام است.این رضایت می‌تواند از طریق سؤالاتی ‌در مورد میزان افزایش اعتماد به نفس تصمیم گیرنده با بهره گرفتن از هوش کسب و کار یا به موقع بودن اطلاعات برای تصمیم گیری بررسی گردد.برای ارزیابی مدیریت فرایند هوش کسب و کار به اندازه تأثیرات هوش کسب و کار، ادبیات موضوع و تحقیقات زیادی وجود ندارد، با وجود این مدل داویسون و مدل هرینگ و ساوکا را با توجه به ابعاد می‎توان به کار برد با این تفاوت که مخاطب اصلی این ارزیابی طراحان و متخصصان هوش کسب و کار هستند.یک مدل ارزیابی آمادگی پیاده سازی هوش کسب و کار نیز برای بررسی توانایی سازمان در بهره گیری مناسب از هوش کسب و کار ارائه گردیده است که نیازمندی های سازمان برای به کارگیری صحیح از هوش کسب و کار را بیان می کند.رویکرد کارت امتیازی متوازن برای ارزیابی فرایند پیاده سازی هوش کسب و کار به صورت کلی و در چهار قدم اصلی رضایت ذینفعان (اطلاعات مورد نیاز)، راهبرد (چگونگی ارائه اطلاعات)، فرایند (چگونگی کمک به اهداف) و توانایی ها (بررسی نیازمند های جایگزین) ارائه شده است (رونقی و فیضی؛۱۳۹۲).

۲-۱–۹) پشتیبانی تصمیم و هوش تجاری