۲-۳-۲-۱- شیوع غفلت
۲-۳-۲-۱-۱- از یاد خدا
از دیگر انحرافات شایع در آخرالزمان این است که مردم در روی گردانی از یاد خدا و فرار از آن همدیگر را کمک می­ کنند. به همین ترتیب امام علی, در بیان ویژگی­های مردم آن دوره فرموده است: «یتوازرون فی غیر ذکر اللّه تعالى‏»^[۱۷۳]: در غیر ذکر خدا همدیگر را کمک کنند.
بیان: در دوره آخرالزمان یک غفلت فراگیر شامل حال بسیاری از مردم می­ شود که از آن به خدا پناه می­بریم تا از غافلان نباشیم. زیرا همین غفلت سرچشمه بسیاری از گناهان و انحرافات است که در نهایت شخص می­بیند که از محدوده هدایت الاهی خارج و به خود واگذاشته شده است و وقتی که این گونه شد قطعاً به ضرر خودِ شخص خواهد بود چرا که در قیامت به آتش غفلتِ خود خواهد سوخت و این است همان «أَلا ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبینُ»^[۱۷۴] و در روایتی است که امام صادق, فرمود: «إِیَّاکُمْ وَ الْغَفْلَهَ فَمَنْ غَفَلَ فَإِنَّمَا یَغْفُلُ عَنْ نَفْسِهِ»^[۱۷۵]: شما را از غفلت بر حذر مى‏دارم، زیرا کسى که چنین کند به زیان خود تن در داده است.
۲-۳-۲-۱-۲- ترک توسل واستعانت از خداوند و التجاء به غیر او
رسول خدا فرمودند: «یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ … الِالْتِجَاءُ إِلَیْهِمْ خِزْیٌ وَ الِاعْتِدَادُ بِهِمْ ذُلٌّ وَ طَلَبُ مَا فِی أَیْدِیهِمْ فَقْرٌ …»^[۱۷۶]: بیاید بر مردم زمانی که پناهندگی به ایشان خواری است و اعتنا به ایشان ذلت است و طلب نمودن آنچه را که در دست دارند فقر است.
با این بیان که مردم به جای پناهنده شدن به خداوند و کمک خواستن از او به غیر او متوجه می­شوند که این، سبب خواری ایشان می­گردد و همچنین توجه نمودن و دنباله روی از آنان سبب ذلالت و روزی خواستن از آنان سبب فقر می­ شود.
۲-۳-۲-۱-۳- غافل بودن از مرگ و اموات
از دیگر انحرافات هشدار دهنده برای مردم در آخرالزمان این است که مردم اموات را فراموش می­ کنند. که این فراموشیِ اموات، ریشه در فراموشی و غفلت از یاد مرگ دارد که همین مسأله، خود زمینه ساز بسیاری از انحرافات در مردم می­باشد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

الف- مأیوس شدنِ اموات از خیرات زنده­هاشان
رسول­خدا۳ فرمود: «یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ … الْأَمْوَاتُ آیِسُونَ فِی قُبُورِهِمْ مِنْ خَیْرِهِمْ»^[۱۷۷]: بیاید بر مردم زمانی­که مرده­ها در قبورشان از خیر این مردم مأیوسند.
ب- به سخره گرفتن اموات و میّت
امام صادق, فرمود: «فَإِذَا … رَأَیْتَ الْمَیِّتَ یُهْزَأُ بِهِ فَلَا یَفْزَعُ لَهُ أَحَدٌ»^[۱۷۸]: و دیدی که میت، مورد استهزاء و مسخره قرار می­گیرد و کسی او (میت) را از این استهزاء پناه نداده و دفاع نمی­کند.
که این مسخره کردن اموات ریشه در فراموشیِ مرگ و عدم درک هول هراس­های پس از مرگ و عدم باور مرگ در نزد ایشان دارد.
۲-۳-۲-۱-۴- غفلت از عذاب الاهی
در روایتی امام صادق, فرمود: «فَإِذَا … رَأَیْتَ الْآیَاتِ فِی السَّمَاءِ لَا یَفْزَعُ لَهَا أَحَدٌ»^[۱۷۹]: و دیدی که مردم از نشانه­ های آسمانی وحشت و ترسی ندارند.
و در روایتی است که ابوالجارود گفت: امام محمد باقر, در تفسیر آیه: «قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَتاکُمْ عَذابُهُ بَیاتاً أَوْ نَهاراً» یعنى: بگو: به من بگوئید اگر عذاب خدا شبى یا روزى براى شما بیاید؟ «ما ذا یَسْتَعْجِلُ مِنْهُ الْمُجْرِمُونَ»‏؟ گناهکاران براى چه شتاب مى‏کنند؟ فرمود: این عذابى است که در آخر الزمان بر فاسقان اهل قبله (یعنى مسلمانان) فرود مى‏آید، در حالى که منکر این هستند که عذاب بر آنها فرود خواهد آمد.^[۱۸۰]
۲-۳-۲-۲- حریم شکنی مقدّسات
از دیگر انحرافاتی که در آخرالزمان وجود دارد و شدت پیدا می­ کند حریم شکنی مقدسات است که اَشکال آن به قرار زیر است:
۲-۳-۲-۲-۱- حرمت شکنی اماکن مقدسه
امام صادق, فرمودند: «فَإِذَا رَأَیْتَ‏ الْحَرَمَیْنِ یُعْمَلُ فِیهِمَا بِمَا لَا یُحِبُّ اللَّهُ لَا یَمْنَعُهُمْ مَانِعٌ وَ لَا یَحُولُ بَیْنَهُمْ وَ بَیْنَ الْعَمَلِ الْقَبِیحِ أَحَدٌ»^[۱۸۱]: و دیدی که در حرمین (مکه و مدینه) کارهایی خلاف رضای خدا انجام می­ دهند، چیزی مانع آنها نمی­ شود و کسی هم میان آنان و عمل زشتشان مانع نمی­گردد.
و در همان حدیث در فراز دیگری می فرماید: «فَإِذَا رَأَیْتَ الْمَعَازِفَ ظَاهِرَهً فِی الْحَرَمَیْنِ»^[۱۸۲]: و دیدی که آلات لهو و لعب در حرمین (مکه و مدینه) به طور آشکار انجام می­ شود.
بیان: در کنار خانه خدا و اولین خانه­ای که برای عبادت و هدایت بندگان خدا که خداوند می­فرماید: «إِنَّ أَوَّلَ بَیْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذی بِبَکَّهَ مُبارَکاً وَ هُدىً لِلْعالَمینَ»^[۱۸۳] و در حرم پیامبر بزرگوار اسلام در آخرالزمان کارهای خلاف و اعمال ناپسند و زشت مرتکب می­شوند و کسی هم از مسلمانان نبوده و جلوی کارهای زشت آنان را نخواهد گرفت و این از علائم ظهور است. البته شاید این اعمال ناپسند دولت کنونی عربستان ناظر به همین باشد.
۲-۳-۲-۲-۲- لگدمال شدن حرمت افراد، نوامیس، آبرو و یا اعتقادات و باورهای صحیح مسلمین
که در روایتی رسول­خدا۳ فرمودند: «لا تقوم الساعه حتى … توطأ حریمهم»^[۱۸۴]: بر پا نشود ساعت ظهور تا اینکه حریم­ها لگدمال شوند.
و در روایت دیگری امام علی, فرمود: «یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ … یُنْتَهَکُ فِیهِ الْمَحَارِمُ»^[۱۸۵]: روزگاری بر مردم آید که در آن حریم­ها مورد تجاوز قرار بگیرند.
۲-۳-۲-۲-۳- تحقیر سادات
امام علی, فرمود: «و تذلّ السادات‏»^[۱۸۶]: و سادات ذلیل شوند.
۲-۳-۲-۲-۴- اهانت به قرآن
اما در مورد خودِ قرآن نیز در آخرالزمان از جانب مردم اهانت­هایی صورت می­­گیرد که به قرار زیر است.
الف- مهجور شدن قرآن
امام علی, در بیان نشانه­ های آخرالزمان فرمود: «و تهجر المصاحف»^[۱۸۷]: قرآن ها به کنار رود.
ب- سبک شمردن قرآن
رسول خدا۳ فرمود: «حَتَّى تَرَوْنَ … اسْتَخَفُّوا بِالْقُرْآنِ»^[۱۸۸]: تا ببینید به قرآن استخفاف کنند.
ج- قرآن سوزی
در روایتی امام علی, فرمود: «و یحرق المصاحف»^[۱۸۹]: و قرآن­ها را به آتش می­کشانند.
۲-۳-۲-۳- بی­توجهی به ارزش­ها
۲-۳-۲-۳-۱- بی رهرو شدن جاده سعادت
امام صادق, در روایتی فرمودند: «فَإِذَا … رَأَیْتَ مَسْلَکَ الْخَیْرِ وَ طَرِیقَهُ خَالِیاً لَا یَسْلُکُهُ أَحَدٌ»^[۱۹۰]: و دیدی که راه خیر و سعادت، خالی مانده است و کسی آن را نمی­پیماید.
این روایت به صورت کلی مطرح شده است یعنی راه خیر و سعادت که اقسام گوناگونی دارد مثل کمک به نیازمندان و صله رحم و حل مشکلات دیگران و …، در آخرالزمان کسی به سمت آنها نمی­رود لذا این­ها که مصداق خیر و سعادتمندی انسان­هاست بی رهرو خواهند شد.
۲-۳-۲-۳-۲- کم و حبس شدن اعمال صالح
امام علی, در بیان نشانه­ های آخرالزمان فرمود: «و تقلّ الأعمال»^[۱۹۱]: و اعمال (صالحه) کم شود.
و در برخی از روایات به محبوس شدن اعمال اشاره دارد و احتمالاً مرادش این است که مردم به دلیل نداشتن اخلاص در کارهایشان آن اعمال –حتی صالحی را هم که- انجام می­ دهند بالا نمی­رود و مورد قبول واقع نمی­ شود.
در روایتی است که: «من اقتراب الساعه أن … یحبس العمل»^[۱۹۲]: یکی از علامات نردیکی ساعت (ظهور) حبس شدن عمل است.
۲-۳-۲-۳-۳- کم شدن حسنات
از دیگر انحرافاتی که در امت اسلام شایع می­ شود، کم شدن حسنات و کارهای خوب است که مردم کمتر به سراغ آنها می­روند. که حالات آن به صورت زیر است.
الف- کم انجام دادن
امام علی, در بیان نشانه­ های آخرالزمان فرمود: «إِذَا … أَقَلُّوا مِنَ الْحَسَنَاتِ»^[۱۹۳]: هنگامی که حسنات و کارهای خوب را کم انجام دهند.
ب- عدم انجام آن
پیامبر۳ فرمود: «سَیَأْتِی مِنْ بَعْدِی أَقْوَامٌ … یَزْهَدُونَ فِی الْخَیْرِ»^[۱۹۴]: گروهی بعد از من خواهند آمد که از انجام کارهای نیک خودداری می­ کنند.
ج- بسته شدن راه خیر و خوبی
امام صادق, فرمود: «فَإِذَا … رَأَیْتَ سَبِیلَ الْخَیْرِ مُنْقَطِعاً وَ سَبِیلَ الشَّرِّ مَسْلُوکاً»^[۱۹۵]: و دیدی که راه خیر مسدود و منقطع و راه بدی­ها و شر باز و محل رفت و آمد مردم است.
۲-۳-۲-۴- تنبلی و بهانه تراشی در دین

و در روایت دیگری امام علی از پیامبر روایت کند که فرمود: زود است فتنه­ای رخ دهد. فرمود راه فرار چیست ای رسول خدا؟ فرمود: «کتاب الله العزیز»^[۵۰۱]. البته نباید در کنار کتاب خدا راه و رسم اهل بیت را نیز فراموش کرد چرا که در روایات متواتر فراوانی داریم که رسول خدا فرمود: «إِنِّی‏ تَارِکٌ‏ فِیکُمُ‏ الثَّقَلَیْنِ کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی وَ هُمَا الْخَلِیفَتَانِ مِنْ بَعْدِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْض‏»^[۵۰۲]: من از میان شما مى‏روم و دو شی‏ء نفیس و گرانبها در میان شما باقى مى‏گذارم که یکى کتاب اللَّه و دیگرى عترت و اهل بیتم مى‏باشد و آن دو خلیفه منند و از یک دیگر جدا نشوند تا آنکه در بهشت و کنار حوض کوثر بر من وارد شوند.
در روایتی امام علی فرمود: «بهترین مردم در زمان فتنه کسی است که در خانه خود مخفی باشد و با کسی رفت و آمد نداشته باشد»^[۵۰۳].
در روایتی است که چون رسول خدا یاد آور فتنه­ای شد و سائل از او پرسید چه کنیم در آن زمان؟ رسول خدا فرمود: «زبانت را نگاه دار و در خانه­ات بنشین و بگیر آنچه را می­شناسی و واگذار آنچه را نمی­دانی و منکر می­پنداری و تو خودت را مواظب باش و مردم را کاری نداشته باش»^[۵۰۴] (زیرا مردم به سمت خدا و پیغمبر نمی­روند)
۴-۲-۲-۵- مقابله با ضعف تربیتی در خانواده­ها
امام باقر فرمود: «یَأْتِی عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ یَکُونُ فِیهِ أَحْسَنُهُمْ حَالًا مَنْ کَانَ جَالِساً فِی بَیْتِهِ»^[۵۰۵]: روزگاری بر مردم آید که سالم ترین مردم کسی باشد که در خانه­اش نشسته باشد.
و در روایت دیگری جابر بن عبدالله انصاری برای ارائه راهکار در مقابله با بلاها و انحرافات آخرالزمان از امام باقر سؤال کرد: « یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا أَفْضَلُ مَا یَسْتَعْمِلُهُ الْمُؤْمِنُ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ»؟ بعد امام فرمود: «حِفْظُ اللِّسَانِ وَ لُزُومُ الْبَیْتِ»^[۵۰۶]: ای پسر رسول خدا! شایسته ترین کاری که مؤمن می­ تواند در آن زمان انجام دهد چیست؟ ایشان فرمودند: نگه داشتن زبان و خانه نشینی.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

امام باقر در وصیتی به ابی الجارود فرمود: «أُوصِیکَ … أَنْ تَلْزَمَ بَیْتَکَ وَ تَقْعُدَ فِی دَهْمَاءِ هَؤُلَاءِ النَّاسِ»^[۵۰۷]: تو را وصیت می­کنم به این که ملازم خانه­ات باشی و در فتنه­های مردم -ساکت- بنشینی.
و در روایت دیگری امام علی فرمود: «فَکُونُوا- رَحِمَکُمُ اللَّهُ- مِنْ‏ أَحْلَاسِ‏ بُیُوتِکُمْ‏ إِلَى‏ أَوَانِ‏ ظُهُورِ أَمْرِنَا»^[۵۰۸]: خداوند شما را رحمت کند. پس در خانه­های خود بمانید تا لحظه ظهور امر ما فرا رسد.
و در روایت دیگر امام صادق فرمود: «فَإِذَا کَانَ ذَلِکَ فَالْزَمُوا أَحْلَاسَ‏ بُیُوتِکُمْ‏ حَتَّى‏ یَظْهَرَ الطَّاهِرُ بْنُ الطَّاهِرِ الْمُطَهَّر»^[۵۰۹]: هنگامی که چنین زمانی فرا رسد ملازم گلیم خانه خود باشید تا اینکه آن امام غائب پاک سرشت و پاکزاد ظاهر گردد.
از این گونه روایات دو گونه می­توان برداشت کرد:

1. 1. توصیه به جامعه گریزی، مسؤلیت ناپذیری، بی ­تفاوتی و بی­خبری نسبت به حوادث دوران غیبت.

1. 1. تأکید بر خانواده محوری در دوران غیبت، همراه با توصیه به جامعه و جامعه گرایی.

با توجه به سیره اهل بیت و با نگاهی به سایر وظایف ایمانی و انسانی یک مؤمن راستین، معنا و برداشت دوم مورد نظر ائمه اطهار می­باشد.
در این گونه روایات، ترکیب « أَحْلَاسِ‏ بُیُوتِکُمْ؛ گلیم خانه ها» در معنای مجازی خود به معنی «ملازمت خانه و خانواده محوری» به کار رفته است^[۵۱۰]که می تواند کنایه از تواضع و فروتنی و دوری از شهرت طلبی^[۵۱۱] و تأکید بر عفت و پاکی خانه از جلوه­های حرام و توجه ویژه به فرایند «هدایت و تربیت خانوادگی» باشد.^[۵۱۲]
البته این نکته را هم اضافه می­کنم که توجه به امر تربیت یکی از سه چیزی است که رسول­خدا از آنها به عنوان مایه نجات یاد کرده است:
رسول­خدا فرمودند: «ثَلَاثٌ مُنْجِیَاتٌ تَکُفُّ لِسَانَکَ وَ تَبْکِی عَلَى خَطِیئَتِکَ وَ تَلْزَمُ بَیْتَکَ‏»^[۵۱۳]: سه چیز نجات دهنده است: زبانت را نگه دار، و بر گناهانت گریه کن و ملازم خانه­ات باش.
یکی از مهمترین عوامل موفقیت در تربیت اسلامی ناب در خانواده­ها، بودنِ زن در خانه و حضور دائمی ایشان به عنوان نگهبان اصلی و دائمی از اعضای خانواده است، چنانچه در روایتی به این مهم اشاره شده است:
امام صادق فرمود: «إِنَّ اللَّهَ خَلَقَ حَوَّاءَ مِنْ آدَمَ فَهِمَّهُ النِّسَاءِ الرِّجَالُ فَحَصِّنُوهُنَّ فِی الْبُیُوتِ»^[۵۱۴]: به راستی که خداوند حوّا را از آدم آفرید لذا همت زنان، مردان است –لذا برای حفظ پاکدامنی ایشان و آلوده نکردن دیگران- ایشان را در خانه­ها حفظ کنید.
که البته گفته اند مراد از «بیت» در روایت فوق، همسر است.^[۵۱۵] یعنی در خانه باشد و همسرش را فرمانبردار باشد که این نیز برای او اجر دو چندانی دارد.
و در نامه­ای امام علی به امام حسن فرمود: «وَ اکْفُفْ عَلَیْهِنَّ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ بِحِجَابِکَ إِیَاهُنَّ فَإِنَّ شِدَّهَ الْحِجَابِ خَیْرٌ لَکَ وَ لَهُنَّ مِنَ الِارْتِیَابِ وَ لَیْسَ خُرُوجُهُنَّ بِأَشَدَّ مِنْ دُخُولِ مَنْ لَا تَثِقُ بِهِ عَلَیْهِنَ‏ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ لَا یَعْرِفْنَ غَیْرَکَ مِنَ الرِّجَالِ فَافْعَلْ»^[۵۱۶]: و به واسطه حجابِ خود چشمان ایشان را –از نامحرم- باز دار. و سختگیری تو در حجاب، هم برای تو خوب است و هم برای ایشان. و خارج شدن ایشان از منزل بدتر از داخل شدن کسانی که وثوق به ایشان نداری نیست. و اگر بتوانی کاری کنی که غیر از تو را نشناسند، به جای آور.
۴-۲-۲-۶- مقابله با حرام­خواری
برای مقابله با این علتِ شومِ انحراف، علاوه بر توجه به عواقب و آثار شوم آن بر جان و زندگی انسان، تمام راهکارهای مقابله با نفس، شیطان و گناه در این رابطه قابل توجه و استفاده است.
در روایتی رسول خدا فرمود: «مَن أکَلَ لُقْمَهً مِن حَرامٍ لَم تُقْبَلْ لَهُ صلاهٌ أرْبَعینَ لَیلهً»^[۵۱۷]: هر کس یک لقمه حرام بخورد، تا چهل شب نمازى از او پذیرفته نشود.
۴-۲-۲-۷- مقابله با تقلید کورکورانه
برای مقابله با این علت می­بایست با تقلید صحیح که همان تقلیدِ جاهل از عالم می­باشد در مقابل انحرافات و اشتباهات ناشی از آن، ایستاد و دچار آنها نشد.
چنانچه در روایتی امام سجاد فرمود: «إذا رَأیتُمُ الرجُلَ قد حَسَّنَ سَمتَهُ و هَدیَهُ و تَماوَتَ فی مَنطِقِهِ و تَخاضَعَ فی حَرَکاتِهِ فَرُوَیدا لا یَغُرَّنَّکُم ، فما أکثَرَ مَن یُعجِزُهُ تَناوُلُ الدنیا و رُکوبُ المَحارِمِ مِنها، لِضَعفِ نِیَّتِهِ و مَهانَتِهِ و جُبنِ قَلبِهِ ، فَنَصَبَ الدِّینَ فخّا لها ! … و إذا وَجَدتُموهُ یَعِفُّ عنِ المالِ الحَرامِ فَرُوَیدا لا یَغُرَّنَّکُم ، فإنَّ شَهَواتِ الخَلقِ مُختَلِفَهٌ … و لکنَّ الرجُلَ کُلَّ الرجُلِ نِعمَ الرجُلُ هُو الذی جَعَلَ هَواهُ تَبِعا لأمرِ اللّه ِ و قُواهُ مَبذولَهً فی رِضَى اللّه ِ ، یَرَى الذُّلَّ مَع الحَقِّ أقرَبَ إلى عِزِّ الأبدِ مِن العِزِّ فی الباطِلِ ، و یَعلَمُ أنَّ قَلیلَ ما یَحتَمِلُهُ مِن ضَرّائها یُؤدِّیهِ إلى دَوامِ النَّعیمِ … فذلِکُمُ الرجُلُ نِعمَ الرجُلُ ، فبِهِ فَتَمَسَّکُوا ، و بسُنَّتِهِ فاقتَدُوا ، و إلى رَبِّکُم فبِهِ فَتَوَسَّلوا ، فإنّهُ لا تُرَدُّ لَهُ دَعوَهٌ ، و لا تَخِیبُ لَهُ طَلِبهٌ»^[۵۱۸]: اگر دیدید کسى ظاهر الصلاح است و در گفتارش دم از پارسایى مى زند و در حرکات و رفتارهایش اظهار فروتنى مى کند، بپایید که فریبتان ندهد؛ زیرا، چه بسیارند کسانى که به سبب ضعف و سستى در اندیشه و بزدلى، دستشان از دنیا و ارتکاب حرامهاى آن کوتاه است. اینان دین را دام دنیا کرده اند … و اگر دیدید از خوردن مال حرام خوددارى مى کند، بپایید که شما را نفریبد؛ چرا که امیال و خواهشهاى مردم گوناگون است … اما مرد به تمام معنا مرد، آن مردى است که هواى نفْسِ خود را پیرو فرمان خداوند گرداند و تواناییهایش را در راه رضاى خدا به کار گیرد. ضعف و خوارى همراه حق را، از عزّت و قدرت توأم با باطل، به عزّت و قدرت ابدى نزدیکتر ببیند و بداند که رنج و سختیهاى اندکى را که در دنیا تحمّل مى کند، او را به نعمت پاینده مى­کشاند … این است آن مرد، نیکو مرد. پس به دامان او چنگ زنید و راه و روش او را سر مشق خود کنید و در درگاه پروردگارتان به او توسّل جویید؛ زیرا که هیچ دعایى از او ردّ نمى شود و هیچ یک از خواهشهاى او بى پاسخ نمى ماند.
نتیجه
ما در این اثر بخشی از انحرافات موجود در آخرالزمان را گردآوری نمودیم و پس از دسته بندی آنها به بیان علل ایجاد یا تشدیدشان پرداختیم و در فصل آخر هم راهکارهای مقابله با آنها مطرح نمودیم. از جمله دستاوردهای این اثر دسته­بندی دقیق و ریز انحرافات جهت دسترسی راحتر برای مطالعه کنندگان و همچنین ارائه علل و راهکارهای پیشگیری بود که جنبه کاربردی و عملی دارند، می­باشد. اما پیشنهاد کاربردی ما برای خواننده گرامی این است که به دو دلیل می­توان با آن انحرافات مقابله کرد و آنها را چه درون خودمان و چه در جامعه، کاهش داد و یا حتی نابود کرد.

. گردیزی، ص ۱۸۵٫ ↑
. زرینکوب، عبدالحسین، دو قرن سکوت، تهران، سخن، ۱۳۷۸، صص۱۳۰- ۱۳۹٫ ↑
. یوسفی، غلامحسین، ابومسلم سردار خراسان، تهران، انتشارات کتابخانه ابنسینا، ۱۳۴۴، ص ۱۵۷؛
Madelung, W. “Khurramiyya”, The Encyclopaedia of Islam, B. Lewis and Ch Pellat, V 5, leiden…, ۱۹۸۶, p 63. ↑
. صفا، ذبیحالله، دلیران جانباز، تهران، امیر کبیر، ۱۳۵۳، ص ۲۸٫ ↑
. ابنحزم، علیبنمحمد، الفصل فیالملل والأهواء والنحل، القاهره: احمد ناجی الجمالی و دیگران، ۱۳۱۷-‎۱۳۲۰ق، جلد ۲، ص ۱۱۵٫ ↑
. ابنندیم، ص ۴۸۳؛ خوافی، مجد، روضه خلد، تحقیق محمود فرخ، به کوشش حسین خدیوجم، تهران، زوار، ۱۳۴۵، ص ۲۸۰٫ ↑
. بیرونی، آثارالباقیه، ترجمه اکبر داناسرشت، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۳، ص ۳۱۴؛ گردیزی، ص ۱۸۱؛ عوفی، سدیدالدین محمد، جوامع الحکایات و لوامع الروایات (جلد اول از قسم سوم)، تصحیح و مقدمه مصفا کریمی، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، ۱۳۵۲، ص ۲۲۶٫ ↑
. ابنندیم، ص ۴۸۳؛ ابنجوزی، عبدالرحمن، تلبیس ابلیس، بیروت، دار الکتب العلمیه، ۱۳۶۸، ص ۸۸٫ ↑
. گردیزی، ص ۱۸۱٫ . ↑
. ابنندیم، ص ۴۸۳٫ ↑
. بیرونی، ص ۳۱۴؛ عوفی، ص ۲۲۶؛ حبیبی، عبدالحیّ، افغانستان پس از اسلام، کابل، انجمن تاریخ افغانستان، بیتا، جلد ۱، ص ۲۷۷٫ ↑
. بیرونی، همانجا؛ گردیزی، ص ۱۸۱٫ زوزن به روایتی منطقهای بین نیشابور و هرات و به روایتی دیگر منطقهای در اطراف نیشابور بوده است. این سرزمین به دلیل فاضلان، ادیبان و عالمان زیادی که داشته به بصره کوچک معروف بوده است (ر.ک. حدودالعالم …، ص ۹۱؛ یاقوت حموی، جلد ۷، ص ۳۵۲). ↑
. خوافی، ص ۲۸۰٫ ↑
. ابنندیم، ص ۴۸۳؛ بیرونی، ص ۳۱۴؛ عوفی، ص ۲۲۶، حبیبی، جلد ۱، ص ۲۷۷٫ ↑
. کوه (عوفی، همانجا؛ خوافی، ص ۲۸۰)؛ پرستشگاه (حبیبی، همانجا)؛ پشت بام (بیرونی، همانجا). ↑
. عوفی، ص ۲۲۶؛ خوافی، ص ۲۸۰٫ ↑
. بیرونی ص ۳۱۴٫ ↑
. عوفی، ص ۲۲۶٫ ↑
. خواف در برخی منابع به شکل خواب و در برخی دیگر به شکل خان آمده است (ر.ک. عوفی، همانجا؛ حبیبی، جلد ۱، ص ۲۷۷). ↑
. بیرونی، ص ۳۱۴؛ گردیزی، ص ۱۸۱؛ ابنجوزی، ص ۸۸٫ ↑
. ابنندیم، ص ۴۸۳؛ عوفی، ص ۲۲۶٫ ↑
. گردیزی، ص ۱۸۱٫ ↑
. برای اطلاعات بیشتر در مورد رسم ازدواج با محارم در بین زردشتیان به صفحه ۷۰ مراجعه نمائید. ↑

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

. در دین زردشتی نیز مردارخواری به شدت نهی شده است. مردارپزی نیز از جمله گناهانی یاد شده است که موجب آلودگی میشود و فرد برای پاک شدن از گناه آن، باید توبه نماید (ر.ک. دینکرد پنجم، آوانویسی، ترجمه، تعلیقات، واژهنامه و متن پهلوی از ژاله آموزگار و احمد تفضلی، تهران، معین، ۱۳۸۶، ۱۰:۹؛ ۳:۱۰). ↑
. صدیقی، غلامحسین، جنبشهای دینی ایرانی در قرنهای دوم و سوم هجری، تهران، پاژنگ، ۱۳۷۲، صص ۱۶۱-۱۶۲٫ ↑
. گردیزی، ص ۱۸۱؛ عوفی، ص ۲۲۶٫ ↑
. بیرونی، ص ۳۱۴؛ خوافی، ص ۲۸۰٫ ↑
. ابنندیم، ص ۴۸۳٫ ↑
. گردیزی، ص ۱۸۱؛ ابنندیم، ص ۴۸۳؛ عوفی، ص ۲۲۶٫ ↑
. حدودالعالم …، ص ۹۴٫ ↑
. بیرونی، ص ۳۱۴؛ گردیزی، ص ۱۸۱؛ برخی منابع تعداد نمازها را پنج نماز ذکر کردهاند (ر.ک. ابنندیم، ص ۴۸۳). ↑
. ابنندیم، ص ۴۵۶٫ ↑
. همو، همانجا. هفت نماز برای برگزیدگان و چهار نماز برای نیوشاگان. ↑
. مینوی خرد، ترجمه احمد تفضلی، تهران، توس، ۱۳۸۵٫ ↑
. هاونگاه (Havani)، رپیتوینگاه (Rapithwina)، ازیرینگاه (Uzayērina)، اَویسْروتریمگاه (Aiwisrūthima)، اُشَهینْگاه (Ušahina). ↑
. yaðāhuvairya: این دعا در پهلوی به صورت اهنور، اهنود یا اهونور (Ahūnawar) و در اوستا به صورت اهون ویریه (Ahunavairya) آمده و هنگامی خوانده میشود که فردی قصد رفتن به جایی دارد یا کارهای دیگری چون دیدار از بزرگان (شایست ناشایست، ترجمه کتایون مزداپور، تهران، مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، ۱۳۷۰، ۱۹: ۲)، گذشتن از آب، رفتن به سفر، جنگیدن، کاشتن درخت، افشاندن تخم، خواستگاری، خرید چهارپا، عطسه زدن (صد در نثر، در ۷)، خلال کردن ناخن (همان، در ۱۴)، خوابیدن (همان، در۸۴)، پاک نمودن خانه از لاشه، مردار و کارهایی از این قبیل را انجام میدهد. در وندیداد آمده است که برای پاک کردن خانه، آتش، آب، خاک، چهارپایان، گیاهان، ستارگان، ماه، خورشید و همه آفریدگان نیک اهورهمزدا باید اهون ویریه خوانده شود (فرگرد ۱۱). ↑
. Ašemvohū: دعای اشم وهو (یسنا ۷: ۱) دعایی است که خواندن آن موجب دور شدن دیوان و اهریمنان و تعجیل در ظهور منجیها میشود. هنگام خوردن غذا و پس از آن، هنگام خوابیدن و پس از بیدار شدن و هنگام جان کندن این دعا خوانده میشود (صد در نثر، در۸۰). ↑
. Fšūšōmaðra: این دعا برای توفیق، ترقی، فراوانی و گشایش و همچنین برای غلبه بر دیوان، جادوگران، راهزنان و غیره خوانده میشود (ر.ک. عفیفی، رحیم، اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته های پهلوی، تهران، توس، ۱۳۷۴، ص ۴۳۸، ۴۳۹، ۴۴۹، ۵۸۱، ۶۱۹، ۶۵۱). ↑
. پورداود، ابراهیم، خرده اوستا: جزوی از نامۀ مینوی اوستا، انتشارات انجمن زردشتیان ایرانی- بمبئی و انجمن ایران لیگ بمبئی، بیتا، صص ۱۰۳-۱۰۵، ۱۵۰- ۱۵۱٫ ↑
. در خرده اوستا پنج نمازی که به خورشید، مهر، ماه، آب و آتش مربوطند، به ترتیب خورشیدنیایش، مهرنیایش، ماهنیایش، اردویسورنیایش و آتش بهرامنیایش خوانده شده است. ↑
. اوستا: کهنترین سرودها و متنهای ایرانی، ترجمه جلیل دوستخواه، تهران، مروارید، ۱۳۸۷، صص ۸۹۴-۸۹۶٫ ↑
. بیرونی، ص ۳۱۴؛ گردیزی، ص ۱۸۱٫ ↑
.Parâhôm. ↑
. ویدن گرن، گئو، دینهای ایران، ترجمه منوچهر فرهنگ، بیجا، انتشارات آگاهان، ۱۳۷۷، صص ۱۵۸-۱۵۹٫ ↑
. این کلمه به اشکال مختلف باج، واج، واچ، باز و ژاژ به کار میرود و صورت اوستایی آن (vač) و صورت پهلوی آن (vâj) یا (vâjak) است. ↑
. دینکرد پنجم، آوانویسی، ترجمه، تعلیقات، واژهنامه و متن پهلوی از ژاله آموزگار و احمد تفضلی، تهران، معین، ۱۳۸۶٫ ↑
. درایانجوشی و درایانخورشی به معنی سخن گفتن در هنگام خوردن غذاست. این واژه از واژه درائیدن؛ به معنی سخن گفتن و از واژه های اهریمنی است (ر.ک. عفیفی، ص ۵۰۹). ↑
. معین، محمد، مزدیسنا و ادب پارسی، تهران، دانشگاه تهران، ۱۳۳۸، صص ۳۹۰-۳۹۲؛ مهرگان، هوشنگ، جهان بینی ایرانی، تبریز، بینا، ۱۳۵۱، ص ۲۵؛ پورداود، صص ۸۳-۸۴؛ شاهرخ، کیخسرو، آیینه آیین مزدهیسنی، با یادداشتهای سرگرد اورنگ، تهران، بینا، ۱۳۳۷، صص ۱۰۶-۱۰۸؛ عفیفی، ص ۴۵۵، ۵۰۹؛ متنهای پهلوی، گردآورنده جاماسب جی آسانا، پژوهش سعید عریان، تهران، سازمان میراث فرهنگی کشور، ۱۳۸۲، ص ۱۳۱٫ ↑
. شاهرخ، همانجا. ↑
. بیرونی، ص ۳۱۴؛ گردیزی، ص ۱۸۱؛ شهرستانی، جلد ۱، ص ۲۱۹٫ ↑
. روایت امید اشوهیشتان، تدوین، آوانویسی و ترجمه از متن پهلوی: نزهتصفای اصفهانی، تهران، نشر مرکز، ۱۳۷۶٫ ↑

داده^[۲۴]
داده ها شامل واقعیتها و اشکالی هستند که برای کاربر، بی‌معنی می باشند. وقتی که این داده ها پردازش شدند تبدیل به اطلاعات می گردند.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

اطلاعات
اطلاعات، داده های پردازش شده یا داده هایی با معنی می باشند. تبدیل داده ها به اطلاعات توسط یک پردازنده اطلاعات انجام می شود. پردازنده اطلاعات یکی از عناصر کلیدی سیستم ادراکی است. پردازنده اطلاعات می تواند شامل عناصر رایانه‌ای، عناصر غیر رایانه‌ای یا ترکیبی از آن دو باشد (مک لوید، ۱۳۷۸).
سیستم های اطلاعاتی
سیستم اطلاعاتی، سیستمی مبتنی بر رایانه است که تحت کنترل مستقیم یک مدیر یا کاربر بوده و اطلاعاتی به روز را درباره شرایط داخلی و خارجی سازمان و مخاطبان آن، برای ایشان فراهم می سازد (واتسون، ۱۳۸۵).
مدیریت اطلاعات
منظور از مدیریت اطلاعات، ارتقاء کارآیی سازمان از طریق تقویت توانایی های آن برای برآورد نیازهای درونی و برونی آن در یک وضعیت فعال و پویا و تثبیت شده است (صرافی زاده و علی پناهی، ۱۳۸۰).
پایگاه داده
نرم افزاری که یکپارچگی منطقی را در پرونده ها بصورت آشکار و یا پنهان ایجاد و حفظ می کند، سیستم مدیریت پایگاه داده نامیده می شود.
متخصصان شبکه
مدیر شبکه، مدیرکارشناس در زمینه تخصصی ارتباطات و اطلاعات است وسخت افزار و نرم افزار مورد نیاز را پیشنهاد می دهد (مک لوید، ۱۳۷۸).
مدیران
مدیران اشخاصی هستند که یا در مدارس با توجه به شاخصه های تعریف شده مشخص، اقدام به مدیریت بر مدرسه می کنند و یا افرادی هستند که در سطح منطقه و به صورت ستادی به مدیریت افراد و عوامل زیر مجموعه خود می پردازند، بدیهی است که مجموعه کادر مدیریتی مدارس و معاونان مربوطه در پژوهش جاری مورد نظر خواهند بود.
معلمان
افرادی که با شرایط مشخص و تعریف شده مورد نظر وزارت آموزش و پرورش مبادرت به تعلیم و تربیت دانش آموزان کرده و بطور مستقیم با ایشان در ارتباط و تعامل می باشند.
امکان سنجی
امکان سنجی پژوهشی است که اطلاعات اولیه راجع به قابلیت ها و موفقیت ایده های کاری را در شرایط محیطی بدست می آورد. چنین مطالعه ای به امکان پیاده سازی طرح در پرتو شرایط موجود و عوامل باز دارنده توجه دارد. در کل امکان سنجی فرصت های موجود را مورد بررسی قرار می دهد و بهترین مسیر برای ایده یا طرح را انتخاب می کند تا پیاده سازی ایده مورد نظر امکان پذیر گردد (رهنورد، ۱۳۸۳).
فصل دوم
(ادبیات و پیشینه تحقیق)
مقدمه
ترمینولوژی^[۲۵]یا همان واژه شناسی جزئی از مباحثی است که در این فصل بدان پرداخته شده است. بررسی واژگان بکار رفته در پژوهش و پرداختن به مفاهیم مورد نظر، نگاه جامع به ادبیات بکارگیری شده را نمایان می سازد. اساساً جهت نیل به تحقیقات عملی و کاربردی لازمه هایی را نیاز دارد که مبانی نظری و تئوریک یکی از این لازمه ها را شامل می شود. با طرح مسائل نظری و شرح و بسط اینگونه مفاهیم راه برای تحقیقات کاربردی و عملی هموار خواهد شد. نحوه توضیح مسائل مورد نظر و اولویت بندی آنان نیز جهت منطقی نمودن پژوهش، گام حساس و حائز اهمیتی خواهد بود. لذا سعی محقق بر این بوده است که واژگان و مفاهیم مورد نظر را بصورت پلکانی از آسان به مشکل و از ساده به ترکیبی با رعایت اهمیت مطلب بنحوی بیان کند که ضمن حفظ انسجام مطالب، مخاطب با پیگیری بحث از ابتدا، دچار خلأ مفهومی نگردیده و در فصول آتی هر کجا که واژهایی بصورت تخصصی بکار رفته است، مفهوم و مصادیق آن قبلاً از نظر گذشته باشد. در انتهای فصل نیز ضمن مروری بر پیشینه تحقیق، ابتدا تحقیقات مرتبط و بعضاً مشابه داخلی با ذکر توضیحی اجمالی و نتایج بدست آمده بصورت کاملاً فشرده و خلاصه صرفاً جهت باز شدن مطلب آمده است که بدیهی است با ذکر منابع مختص آن در فهرست منابع، میتوان با رجوع به اصل پیشینه و تحقیقات مذبور، آنها را مشاهده و مطالعه نمود. پیشینه ها با رعایت ترتیب سال تحقیق از قدیم به جدید تنظیم شده اند. در خصوص پیشینه های خارجی نیز رعایت تمام مطالب مربوط لحاظ گردیده است.در پایان ذکر این نکته ضروری است که همانگونه که گفته شد سعی گردیده با رعایت ترتیب مطالعه سلسله مطالب فصل در پایان ابهامات احتمالی در خصوص موضوع پژوهش در اذهان مخاطب وجود نداشته باشد.
تعریف سیستم
سیستم مجموعه ای از اجزای مُجزا و متعامل که برای رسیدن به یک هدف مشخص و مشترک با یکدیگر همکاری دارند، تعریف می شود (برتالنفی، ۱۳۶۶)، بنابراین می توان گفت:
هر سیستم دارای مجموعه ای از اجزاء یا مؤلفه های تشکیل دهنده است؛ چنانچه این اجزاء وجود نداشته باشد سیستم وجود نخواهد داشت.
اجزای یک سیستم باید با یکدیگر مرتبط باشند؛ اگر میان اجزایی که در کنار یکدیگر قرار گرفته اند ارتباطی وجود نداشته باشد و بین آنها وحدتی حاصل نشود، سیستم نمی تواند کار کند. تمامی اجزای یک سیستم برای رسیدن به یک هدف مشخص و مشترک با هم همکاری می کنند؛ هدفِ مشترک، مسیر فعالیتها را مشخص می کند. بین اجزاء یا عناصر یک سیستم تعامل وجود دارد؛ تعامل نوعی تأثیرگذاری و تأثیرپذیری است. این ارتباط دو سویه دلالت بر آن دارد که تغییر در سایر عناصر و در نتیجه تغییر در هدف سیستم می شود. همه عناصر یا اجزای سیستم با یکدیگر مشابه نیستند؛ به عبارت دیگر عناصر تشکیل دهنده یک سیستم ویژگی ها و کارکردهای متفاوت دارند و این تفاوتها برای یک سیستم ضروری است. هر یک از عناصر وظیفه خاصی را بر عهده دارند؛ بنابراین در سیستم، تخصصی بودن اجزاء اهمیت دارد (نوروزی، ۱۳۹۰).
مفهوم سیستم ها
سیستم، گروهی از عناصر می باشد که به دلیل خواسته مشترک و رسیدن به یک هدف، با هم ترکیب می شوند. برای مثال در یک مرکز اطلاعاتی؛ منابع انسانی، رایانه ای و اطلاعاتی برای رسیدن به هدف مشترک که همان ارائه اطلاعات به کارکنان یا مدیران آن مؤسسه است با هم ترکیب می شوند. در هر سیستمی پنج عنصر درونداد، برونداد، تبدیل، مکانیسم کنترل و در نهایت اهداف وجود دارند بطوریکه حرکت سیستم بصورتی است که درونداد به برونداد، تبدیل می شود. در این میان مکانیسم کنترل، فرایند تبدیل را برای اطمینان از رسیدن به اهداف سیستم، زیر نظر قرار می دهد. مکانیسم کنترل توسط حلقه بازخورد به جریان منابع متصل می شود و حلقه بازخورد اطلاعات را از برونداد سیستم کسب کرده و آن را برای مکانیسم کنترل، قابل دسترسی قرار می دهد. مکانیسم کنترل، علائم بازخورد را با اهداف تطبیق داده و منجر به بروز علائمی به عنصر درونداد می شود و تا زمانیکه که سیستم لازم دارد عملیات آن را تغییر می دهد (مک لوید، ۱۳۷۸).
سیستم را می توان به عنوان مجموعه ای از عناصر که با هم روابط متقابل دارند تعریف کرد. رابطه متقابل به این معناست که عناصر الف در روابط ب شرکت می کنند به طوریکه رفتار یک عنصر الف در ب با رفتارش در رابطه دیگر ب۲، متفاوت است. اگر رفتارها در الف و ب متفاوت نباشند، هیچ اندرکنشی وجود ندارد (برتالنفی، ۱۳۶۶).
انواع سیستم ها
سیستم ها را می توان به شیوه های گوناگونی دسته بندی کرد؛ برای مثال می توان دو نوع سیستم طبیعی و مصنوعی را شناسایی کرد. سیستم های طبیعی به طور طبیعی وجود دارند (مانند منظومه شمسی و اکو سیستم دریا)، در حالیکه سیستم های مصنوعی را انسان می سازد (مانند رایانه، اتومبیل). البته می توان سیستم های ترکیبی را نیز شناسایی کرد که در ساختار آنها سیستم های طبیعی و مصنوعی با یکدیگر ادغام شده است (مانند کارخانه تولید برق با بهره گیری از نیروی آب) (نوروزی، ۱۳۹۰).
سیستم ها دارای سه جنبه اصلی هستند: جنبه اول هدف سیستم است؛ هدف به فعالیتهای سیستم جهت می دهد و آن را معنی دار می کند. جنبه دوم محتوای سیستم است؛ محتوای یک سیستم به منظور نیل به یک هدف خاص سازمان می یابد. جنبه سوم فرایند سیستم نامیده می شود؛ به مجموعه عملیات و فعالیت هایی که اجزاء برای تحقق هدف سیستم بر عهده می گیرند، فرایند سیستم می گویند (برتالنفی، ۱۳۶۶).
هر سیستم دارای بخشهای متعدد است. از سوی دیگر هر سیستم، جزئی از یک سیستم کلی است؛ لذا می توان گفت یک سیستم می تواند خُرده سیستم ها^[۲۶] و فراسیستم هایی^[۲۷] داشته باشد. خرده سیستم ها یا سیستم های جزیی، سیستم های هستند که در درون یک سیستم فعالیت می کنند تا هدف کُلی سیستم تحقق یابد و باید به گونه ای منسجم و یکپارچه عمل کنند. مؤثر بودن سیستم به کیفیت انسجام خُرده سیستم ها و نحوه ارتباط متعامل آنها درون سیستم بستگی دارد. همچنین سیستم ها در محدوده وسیع تری از محیط پیرامون خود عمل می کنند. این محدوده وسیع تر را فراسیستم یا سیستم برتر می نامند؛ برای مثال جامعه، محدوده وسیع تر یا همان فراسیستم آموزش و پرورش است (نوروزی، ۱۳۹۰).
سیستم حلقه باز و سیستم حلقه بسته
سیستم ها را از جهت ارتباط با محیط پیرامون خود به دو دسته تقسیم می کنند: سیستمی که با محیط پیرامون خود ارتباط داشته باشد را سیستم باز گفته و سیستمی که با محیط پیرامون خود ارتباط نداشته باشد، یک سیستم حلقه بسته است، بعبارت دیگر سیستم هایی که جدا از محیطشان در نظر گرفته می شوند سیستم های حلقه بسته را شامل می شوند. اصل دوم ترمودینامیک اذعان دارد که، در یک سیستم بسته، یک کمیت معین بنام انتروپی^[۲۸]، باید به حداکثر افزایش یابد تا سرانجام فرایند در یک حالت تعادل به توقف برسد. یک سیستم بسته متوجه حالتی از محتمل ترین توزیع است، حالتی از بی نظمی کامل. اما سیستم های باز مانند ارگانیسم زنده هستند و در جریان تجزیه و ترکیب شدن، اجزاء متشکله خود را حفظ می کند. البته قابل ذکر است که سیستم کاملاً بسته وجود ندارد. یک زیرسیستم بطور ساده، سیستمی درونِ سیستم دیگر می باشد. مثلاً در یک اتومبیل یک سیستم کلی وجود دارد بنام اتومبیل و چندین سیستم فرعی و شاید درون آن سیستم های فرعی، سیستم های فرعی تری وجود داشته باشند. مثلاً موتور خودرو یک سیستم دیگر است که درون آن هم سیستم دیگری بنام کاربراتور قرار دارد. وقتی که یک سیستمی، جزء سیستم بزرگتری می باشد، سیستم بزرگتر سوپرسیستم یا فوق سیستم نامیده می شود. برای مثال سیستم دولتی یک شهر، یک سیستم است، اما در عین حال قسمتی از یک سیستم بزرگتر بنام سیستم دولتی یک استان یا ایالت می باشد که آن نیز خود یک زیرسیستم دولت ملی می باشد. یک سیستم ادراکی، سیستمی است که از منابع ادراکی (فکری) مانند اطلاعات و داده ها برای نشان دادن یک سیستم فیزیکی استفاده می کند. یک شرکت تجاری نیز یک سیستم فیزیکی می باشد، این شرکت از منابع فیزیکی تشکیل یافته است. یک سیستم ادراکی عموماً یک تصویر ذهنی در ذهن مدیر است مانند تصاویر یا خطوطی که بر روی یک برگه کاغذ یا در شکل الکترونیکی ذخیره شده در رایانه می باشد (مک لوید، ۱۳۷۸).
در شکل ۱-۲ جریان کامل یک سیستم اطلاعات مدیریت نشان داده شده است. همانطور که ملاحظه میشود سیستم اطلاعات مدیریت نیز مانند تمامی سیستم ها از الگوی کلی و عمومی سیستم ها پیروی می کند و شامل ورودی^[۲۹] (که در سیستم مذبور، دادها را تشکیل می دهد)، خروجی^[۳۰] (که محصول را نمایان می سازد)، فرایند^[۳۱] و پسخوراند^[۳۲] می باشند. در سیستم مذکور آنچنان که از شکل آن نیز پیداست، سیستم مدیریت یک فرا سیستم و سیستم اطلاعات یک خرده سیستم مرتبط با آن است که همکاری مجموعه این سیستم ها، سیستم اطلاعات مدیریت را شامل می گردد.
سیستم مدیریت Management System
output ستانده
سیستم اطلاعات Information System
محصولoutput
داده ها Input
فرایند Process
بازخورد Feed back
شکل ۱-۲٫ جریان کامل یک سیستم اطلاعات مدیریت
دید گاه سیستمی
بطورکلی هر مؤسسه ای برای تداوم جریان کاری خود نیاز به یک دیدگاه سیستمی دارد. دیدگاه سیستمی همه بخش های درونداد و برونداد و فرایند تبدیل را از طریق مکانیسم کنترل و حلقه بازخورد، زیر نظر داشته و یک نوع یکپارچگی در تصمیم‌گیری، که لازمه موفقیت یک مؤسسه می باشد، را بوجود می آورد مضاف بر اینکه اثرات هر تصمیم خود را شناخته و سیستم های مؤثر و مرتبط را جمع آوری و در دیگر بخش های به ظاهر غیرمرتبط به یکدیگر در نظر گرفته و لحاظ می نماید. افراد متخصص در حل مسائل، کسانی هستند که محیطِ اطلاعات را بوجود می آورند. آنان لزوم معیارهای عملکرد و شبکه ارتباطی خوب را با کارمندان خود تشخیص می دهند، که تمامی این مسایل اجزاء پذیرش یک تفکر سیستمی را شامل خواهد شد. اصطلاح مفهوم سیستمی برای نشان دادن این دیدگاه استفاده می شود (برتالنفی، ۱۳۶۶).
نگرش سیستمی در آموزش
مبدأ نگرش سیستمی به اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل دهه۱۹۶۰ میلادی باز می گردد. نگرش یا رویکرد سیستمی در حوزه مهندسیِ سیستمها به وجود آمد و اولین بار بصورت جدی در طراحی سیستم های الکترونیک، مکانیک، نظامی و فضایی به کار گرفته شد. از این نگرش میتوان برای تشخیص نیازها، شناسایی مسائل، تعیین شرایط حل مسأله و تعیین راه حلهای مطلوب از بین گزینه های مختلف استفاده کرد. رویکرد سیستمی، ما را در انتخاب بهترین راه حل و مؤثرترین ترکیب راه حلها، همچنین در جریان اجرا و ارزشیابی، کمک می کند. در نگرش سیستمی همه اجزای درون سیستم با هم ارتباط متقابل دارند؛ برای مثال در یک جامعه مشخص، مسایل سیاسی بر مسایل اقتصادی تأثیر می گذارد و مسایل اقتصادی به نوبه خود بر آموزش پرورش، بهداشت و فرهنگ جامه تأثیر دارد (نوروزی، ۱۳۹۰).
همانند بسیاری از زمینه ها نظیر تجارت و صنعت، دست اندرکاران آموزش به دنبال شناخت نیروی پتانسیل موجود در زمینه های نظری و عملی سیستم ها، با علاقه روزافزونی به کشف مفهوم سیستم ها و استفاده از رویکرد سیستمی روی آورده اند. طرفداران نگرش سیستمی معتقدند که این نگرش، بهترین روش برای ایجاد وحدت در بخش های مختلف نظام آموزشی است (گیبسون و نولاند^[۳۳]، ۱۹۷۴).
دیدگاه سیستمی ایجاب می کند که بطور مداوم، عملیات و نحوه اجرای فعالیت ها را ارزشیابی، کنترل کیفیت را اِعمال، و براساس آن در مورد اقدامات اصلاحی و بهبود سیستم برنامه ریزی کنیم. این نحوه نگرش به کارها را نگرش سیستمی می نامند (نورورزی،۱۳۹۰).
روش سیستمی
مدیران برای حل مسائل، نیازمند نوعی نگرش و دیدگاه سیستمی مرتبط به مؤسسات هستند که به روش سیستمی مشهور است. در این روش، اولین اقدام مدیر، در نظر گرفتن مؤسسه به عنوان یک سیستم می باشد. از آنجا که هر سیستمی با محیط خود ارتباط دارد، باید محیط مؤسسه نیز درک شود و سیستم های فرعی و زیرسیستم های آن شناسایی شوند. بعد از این مراحل، مرحله تجزیه و تحلیل مسأله، اهمیت دارد در مراحل قبلی شناخت کلی و داده های مورد نیاز به دست آمد و حال باید آنها را پردازش نمود.

• یک کارشناس ارتباطات ترکیه‌ای که همزمان از تخصص دندانپزشکی هم برخوردار بود، (در مصاحبه با نگارنده) درباره دیدگاه مردم ترکیه نسبت به ایران و مردم آن گفت: «مهاجران ایرانی که در ترکیه ساکن شده اند متاسفانه چهره خوشایندی از ایرانیان به نمایش نگذاشته اند. بیشتر ایرانیانی که با آن‌ها ملاقات کرده ام از نظر مذهبی افراد مقیدی نبودند». این تصویر حاصل ارتباطات میان‌فرهنگی است. تصویر آذربایجانی‌ها از ایرانیانی هم که به آذربایجان شوروی سابق مسافرت می‌کنند چندان خوشایند نیست. ↑

• گل‌محمدی، احمد، جهانی‌شدن، فرهنگ، هویت؛ ۱۳۹۲، ص ۱۳۸ ↑

• Tourism ↑

• رهنمایی، طرح جامع گردشگری استان اردبیل، ج۱، ص۵ ↑

• همایون، جهانگردی: ارتباطی میان‌فرهنگی، ۱۳۸۴، ص ۳۲٫ ↑

• مخلصی، عباس؛ «آمد و شد با جهانگردان غیرمسلمان»، فقه، زمستان ۱۳۷۶، ش ۱۴. ↑

• سعیدی، ۱۳۹۰، ۱۰۳٫ ↑

• همان، ص ۱۰۶٫ ↑

• همان، ص۱۰۸، به نقل از: آشه، ۱۳۷۹، ص ۹٫ ↑

• قَدْ خَلَت مِن قَبْلِکُمْ سنَنٌ فَسِیرُوا فى الأَرْضِ فَانظرُوا کَیْف کانَ عَقِبَهُ الْمُکَذِّبِینَ‏(آل‌عمران/ ۱۳۷)؛ قُلْ سِیرُوا فى الأَرْضِ فَانظرُوا کیْف بَدَأَ الْخَلْقَ‏.. (عنکبوت/۲۰). ↑

• قُلْ سِیرُوا فى الأَرْضِ فَانظرُوا کیْف بَدَأَ الْخَلْقَ‏(محمد/۱۰)، أَ فَلَمْ یَسِیرُوا فى الأَرْضِ فَتَکُونَ لهمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بهَا أَوْ ءَاذَانٌ یَسمَعُونَ بهَا فَإِنهَا لا تَعْمَى الأَبْصرُ وَ لَکِن تَعْمَى الْقُلُوب الَّتى فى الصدُورِ(حج/۴۶)و آیات دیگری که به طور مستقیم یا غیر مستقیم مسلمانان را به مطالعه و نظاره پدیده‌ها و اسرار و مسائل جغرافیایی ترغیب می‌کند: « فَبِأَیِّ آلَاء رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ»(الرحمن:۲۱ و ۲۲)؛ «وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِفَتَاهُ لَا أَبْرَحُ حَتَّى أَبْلُغَ مَجْمَعَ الْبَحْرَیْنِ أَوْ أَمْضِیَ حُقُبًا»(کهف: ۶۰)؛ «وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا»(نباء: ۷)؛ «أَنَّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقًا فَفَتَقْنَاهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَاء کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ وَجَعَلْنَا فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِهِمْ وَجَعَلْنَا فِیهَا فِجَاجًا سُبُلًا لَعَلَّهُمْ یَهْتَدُونَ؛ وَجَعَلْنَا السَّمَاء سَقْفًا مَّحْفُوظًا وَهُمْ عَنْ آیَاتِهَا مُعْرِضُونَ»(انبیاء: ۳۰-۳۲)؛ «وَتَرَى الشَّمْسَ إِذَا طَلَعَت تَّزَاوَرُ عَن کَهْفِهِمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَإِذَا غَرَبَت تَّقْرِضُهُمْ ذَاتَ الشِّمَالِ وَهُمْ فِی فَجْوَهٍ مِّنْهُ»(کهف: ۱۷). ↑

• شالچیان، آثار میان فرهنگی و نقش گردشگری در ایجاد وفاق بین ادیان اسلام و مسیحیت، ۱۳۸۲٫ ↑

• عمید زنجانی، فقه سیاسی: حقوق تعهدات بین‌المللی و دیپلماسی در اسلام، ۱۳۷۹، ص ۲۹۹٫ ↑

• کلّکم راع و کلّکم مسؤول عن رعیّته (بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۷۲، ص ۳۸). ↑

• آل‌عمران: ۱۱۰ ↑

• العصر: ۳ ↑

• آل‌عمران: ۱۰۴ ↑

• مطهری، یادداشت‌ها، ج۲، ص ۵۵ ↑

• ر.ک: روح الامینی، ۱۳۹۱، ص ۴۵ -۴۶٫ ↑

• ذاکری، ۱۳۷۶: ۳۰۵ ↑

• ر.ک: لی شینگ هوا، دین پژوهی در مطالعات میان فرهنگی: بررسی اسلام در چوان جو، ۱۳۹۰ ↑

• امام خمینی، ۱۳۶۵، ج۱۵، ص ۲۵ ↑

• همان، ص۱۹۰ ↑

• سجودی، ترجمه را سازکار اصلی ارتباطات بین‌فرهنگی قلمداد می‌کند(سجودی، ارتباطات بین‌فرهنگی: ترجمه و تاثیر آن در فرآیندهای جذب و طرد، ۱۳۸۸). ↑

• داوری اردکانی، ۱۳۷۹، ص ۸۴: به‌نقل از امامی، ۱۳۸۸٫ ↑

• امامی، ۱۳۸۸ ↑

• ولایتی، ۱۳۸۲: به‌نقل ازامامی، ۱۳۸۸ ↑

• Grozdanka, 2011 ↑

• شریعتی سبزواری، مناظره وتبلیغ، ص ۲۵ ↑

• همان، ص ۷۴ ↑

• کُونُوا دُعَاهً لِلنَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ لِیَرَوْا مِنْکُمُ الْوَرَعَ وَ الِاجْتِهَادَ وَ الصَّلَاهَ وَ الْخَیْرَ فَإِنَّ ذَلِکَ دَاعِیَهٌ(وسائل‌الشیعه، ج۱، ص ۷۶)؛« ↑

• لَیْسَ مِنْ شِیعَتِنَا مَنْ یَکُونُ فِی مِصْرٍ یَکُونُ فِیهِ مِائَهُ أَلْفٍ وَ یَکُونُ فِی الْمِصْرِ أَوْرَعُ مِنْهُ(وسائل، ج۱۵، ص ۲۴۷)؛ ↑

• قَالَ الصَّادِقُ (ع) قُولُوا لِلنَّاسِ کُلِّهِمْ حُسْناً مُؤْمِنِهِمْ وَ مُخَالِفِهِمْ أَمَّا الْمُؤْمِنُونَ فَیَبْسُطُ لَهُمْ وَجْهَهُ وَ أَمَّا الْمُخَالِفُونَ فَیُکَلِّمُهُمْ بِالْمُدَارَاهِ لِاجْتِذَابِهِمْ إِلَى الْإِیمَانِ (مستدرک، ج۹، ص ۳۶). ↑

• فَإِنْ قَالَ فَلِمَ أُمِرَ بِالْحَجِّ … مَعَ مَا فِیهِ مِنَ التَّفَقُّهِ وَ نَقْلِ أَخْبَارِ الْأَئِمَّهِ ع إِلَى کُلِّ صُقْعٍ وَ نَاحِیهٍ(وسائل‌الشیعه، ح۱۱، ص ۱۲). . قال علی (ع)خذ الحکمه و لو من‌المشرکین(مشکاه الانوار، ص ۱۳۴)؛ و قال علی(ع) خُذِ الْحِکْمَهَ أَنَّى کَانَتْ(بحار، ج۲، ص ۹۹). ↑

• Intercultural studies ↑

• Intercultural communication ↑

• گادیکانست، و دیگران، نظریه پردازی درباره ارتباطات میان فرهنگی، ۱۳۸۵، ص ۸۹ ↑

• این کتاب تاکنون در شش ویراست ارائه شده است که نگارنده این سطور ویراست پنجم این کتاب از انتشارات مک گروهیل را در اختیار دارد. ↑

• Judith N. Martin ↑

• Thomas K. Nakayama ↑

• عبدالهیان، ۱۳۸۷ ↑

• فیاض، ۱۳۸۷ ↑

• فیاض، عقل میان‌فرهنگی یا عقل آینده، ۱۳۸۴ ↑

• وَمُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ ↑

• فیاض، کلام میان‌فرهنگی، ۱۳۸۵ ↑

• آیات عهد مکی را می‌توان حداقل از سه جهت مورد توجه قرار داد: زیبایی‌های لفظی قرآن، روش تبیین دین جدید، برخورد با دشمنان ↑

• مسجد، نماز، اذان، اقامه و منبر ↑

• پیامبر در ایام حج افراد صاحب نفوذ در قوم خود را شناسایی می‌کرد و با آنها ارتباط برقرار می‌کرد. ↑

• پیامبر از این روش در مکه کم‌تر استفاده کرد. ↑

• مانند نماز خواندن آشکار در کنار کعبه ↑

• • هجرت زمینه‌ای برای ایجاد یک دژ مستحکم و فضایی برای گسترش اسلام بود ↑

  ( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

• با نزول سوره عبس پیامبر برای تبلیغ به‌سراغ توانگران و سران متنفذ نمی‌رفت. حتی تلاشی که عمرخطاب کرد تا متنفذان و ثروتمندان مکه بدون حضور فقرا و بردگان باشد با نزول آیه کهف برهم خورد ↑