بیشتر از ۵۰

برش باد قائم ضعیف و CAPE بالا وجود خواهد داشت که نشانگر این است که ایجاد توفان‌های تندری چند سلولی بیشترین احتمال روی دادن را دارند

۶/۲ درصد

آنچه از جدول (۴-۸-۱) به دست آمده نتایج شاخص عدد ریچاردسون است که عدد ریچاردسون تعادل بین چینش باد و انرژی پتانسیل همرفتی را بیان می‌کند این دو عامل یعنی برش باد و عامل‌های مهمی در تعیین، توسعه و تکامل یافتن توفان‌ها می‌باشند. چینش عمودی بادUZ در لایه‌های ۳ تا ۶ کیلومتری جو برای این شاخص به دست آمده است. همچنان که از فرمول عدد ریچاردسون پیدا است هر وقت مقدار انرژی پتانسیل همرفتی CAPE زیاد باشد عدد ریچاردسون هم زیاد و بلعکس خواهد شد، و از سوی دیگر هر زمان چینش عمودی باد افزایش یابد مقدار عدد ریچاردسون کاهش پیدا می‌کند، درواقع عدد ریچاردسون با مقدار انرژی پتانسیل همرفتی رابطه مستقیم و با چینش عمودی باد رابطه عکس دارد. با توجه به مقادیر به دست آمده این شاخص برای ایستگاه تبریز که در جدول(۴-۸-۱)آمده درلایه بین ۳ تا ۶کیلومتری چینش باد زیاد بوده و مقدار انرژی پتانسیل همرفتی کم بوده یعنی مقدار شاخص عدد ریچاردسون کم شده این وضعیت در حالی است که۷/۸۸ درصد مواقع در ایستگاه تبریز اتفاق افتاده و شرایط همرفتی و ناپایداری ضعیف جوی را برای ایستگاه تبریز نشان می‌دهد ولی نه تا حدی که توفان تندری به وجود آید. این در حالی است که ۷/۸ درصد مواقع در ایستگاه تبریز شرایط برای توسعه تک سلول‌های توفان تندری مهیا بوده است و همچنین شاخص ریچاردسون برای ایستگاه تبریز در ۶/۲ درصد مواقع برای تشکیل توفان‌های تندری چند سلولی مهیا بوده که این در حالی است که انرژی پتانسیل همرفتی منطقه زیاد بوده و زمان مناسبی برای تشکیل توفان‌های تندری چند سلولی در منطقه بوده است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

جدول ۴-۸-۲ میانگین ماهانه شاخص BRN در ماه‌های گرم سال ایستگاه تبریز دوره آماری (۱۹۹۰-۲۰۱۴)

ماه‌های گرم سال

آوریل

می

ژوئن

جولای

اوت

سپتامبر

میانگین ماهانه شاخص عدد ریچاردسون برای ایستگاه تبریز

۷۶/۱۷

۶۵/۸

۸۶/۸

۱۷/۳

۶۶/۱۱

۷۹/۳

تصویر نمودار (۴-۸) میانگین شاخص BRN ایستگاه تبریز در ماه های گرم سال دوره آماری(۱۹۹۰-۲۰۱۴)
و نیز از جدول (۴-۸-۲) مربوط به میانگین ماهانه شاخص ریچاردسون است و بیشترین میانگین ماهانه این شاخص یعنی ۷۶/۱۷ در ماه آوریل بوده و کمترین میانگین ماهانه دوره آماری برابر با ۱۷/۳ در ماه جولای و همچنین در ماه سپتامبر با ۷۹/۳ بوده است و همچنین میانگین کل شاخص مقدار ۹ را نشان می‌دهد که نتایج به دست آمده نشان دهنده عدم نیروی کافی برای تشکیل توفان‌های تندری بر اساس شاخص عدد ریچاردسون می‌دهد و این در حال است که آمارها از وقوع بارش‌های همرفتی در سراسر منطقه آذربایجان در ماه‌های گره سال را می‌دهد که مقادیر شاخص ریچاردسون با واقعیت منافات دارد و نشان از نامناسب بودن آن برای پیش‌بینی‌های بارش‌های همرفتی در منطقه آذربایجان را است.
۴-۱-۹ نتایج آب قابل بارش PW ایستگاه تبریز برای دوره آماری(۱۹۹۰-۲۰۱۴)
به صورت طبیعی هیچ فرایندی نمی‌تواند تمام بخار آب موجود در جو را به شکل بارش متراکم سازد در محاسبه آب قابل بارش بایستی وارونگی دما بین دو لایه فشاری در بالای پایه ابر وجود داشته باشد،
مقدار برای آن لایه با علامت منفی در نظر گرفته می‌شود. چون با افزایش دما، پتانسیل پذیرش رطوبت بسته‌هوا افزایش می یابد، کمبود اشباع ایجاد می‌شود و تبخیر در اثر این افزایش دما نیز نمی‌تواند این کمبود اشباع را جبران کند (صادقی حسینی و رضائیان، ۱۳۸۵، ۸۵). همیشه آب قابل بارش از میانگین بارش بیشتر است که علت این موضوع درون آمیزی هوای سرد و خشک به درون‌ابر باعث می‌شود که آب قابل بارش ابر کاهش می یابد. با توجه به اینکه بسته‌هوا در حین صعود با کاهش فشار و در صورت انبساط با سرمایش مواجه شده و دمای آن به دمای نقطه شبنم نزول پیدا می‌کند , خش وسیعی از رطوبت توده‌هوا در چنین حالتی نمی‌تواند به صورت بخارآب باقی بماند و به‌ناچار به صورت مایع متراکم شده و به صورت بارش فرو می ریزد. بیشتر رطوبت ناشی حاصل بارش‌های همرفتی از دریا مدیترانه بوده که در فصول سرد سال و اوایل بهار به وسیله بادهای غربی به منطقه آذربایجان و اکثر محدوده جغرافیایی ایران آورده شده و اکنون که بادهای غربی عقب نشینی نموده‌اند در اثر گرم شدن منطقه گاه‌گاه به اتمسفر منطقه آذربایجان تزریق می‌شود. و موجبات بارش‌های همرفتی را به وجود می‌آورند.
جدول شماره ۴-۹-۱ مقادیر آب قابل بارش برای ایستگاه جو بالای تبریز دوره آماری (۱۹۹۰-۲۰۱۴)

نام ایستگاه

میانگین آب قابل بارش

انحراف معیار

میانگین حداکثرها

میانگین حداقل‌ها

تبریز