1. ۳٫Communication No. 770/1997, Gridin v. Russian Federation (Views adopted on 20 July 2000), in UN doc. GAOR, A/55/40, p.175, para.۸٫۱٫ ↑

    1. ۴٫Communication No. 16/1977, D. Monguya Mbenge et al. v. Zaire (Views adopted on 25 March 1983), in UN doc. GAOR, A/38/40, p. 140,para. 20-21. ↑

    1. ۵٫Case Concerning United States Diplomatic and Consular Staff in Tehran (United States of America v. Iran), ICJ Reports 1980, p. 42, para. 91.. ↑

    1. ۶٫طه، فریده و اشرافی، لیلا، دادرسی عادلانه، تهران، نشر میزان، چاپ دوم،۱۳۹۰، ص ۴۳ ↑

    1. ۷٫Communication No. R.12/52, D. Saldias de Lopez on behalf of S. R. Lopez Burgos (Views adopted on 29 July 1981), in UN doc. GAOR,A/36/40, p. 183, para. 13. ↑

    1. ۱٫UN doc. E/CN.4/1999/63, Report of the Working Group on Arbitrary Detention ↑

    1. ۲٫UN doc. E/CN.4/1996/ 40, Report of the Working Group on Arbitrary Detention, para. 106. ↑

    1. ۳٫هدف هر جامعه سیاسی حفظ حقوق طبیعی و زوال ناپذیر بشر می‌باشد.این حقوق عبارتند از: آزادی، مالکیت، امنیت و مقاومت در برابر ستم . ↑

    1. ۴٫ناصرزاده، هوشنگ، «مقاومت در برابر اعمال بازداشت و حبس غیر قانونی»، مجله حقوقی دادگستری، شماره ۱۳ و ۱۴، ۱۳۷۴، ص ۱۴۸ ↑

    1. ۵٫ناصرزاده، هوشنگ، آیین دادرسی کیفری سلب آزادی تن بازداشت و حبس در حقوق ایران، تهران، انتشارات آگاه، چاپ اول،۱۳۷۳، ص ۲۹۸ ↑

    1. ۱٫هرکس‌که‌ به طور غیرقانونی‌ دستگیر یا بازداشت‌ باشد حق‌ جبران‌ خسارت‌ خواهد داشت‌. ↑

    1. ۲٫Communication No. 132/1982, Monja Jaona v. Madagascar (Views adopted on 1 April 1985), in UN doc. GAOR, A/40/40,p. 186, para.16. ↑

    1. ۳٫هیچ کس را نباید خودسرانه توقیف، حبس یا تبعید کرد. ↑

    1. ۴٫گودرزی بروجردی، محمد رضا و مقدادی، لیلا، تاریخ تحولات زندان، ص ۲۳ ↑

    1. ۵٫هیچ‌ کس‌ را نمی‌توان‌ مورد آزار و شکنجه‌ یا مجازات ها، رفتارهای‌ ظالمانه‌ یا خلاف‌ انسانی‌ یا ترذیلی‌ قرار داد.مخصوصا قرار دادن‌ یک‌ شخص‌ تحت‌ آزمایش های‌ پزشکی‌ یا علمی‌ بدون‌ رضایت‌ آزادانه‌ او ممنوع‌ است‌. ↑

    1. ۶٫HRC, Edriss El Hassy, on behalf of his brother, Abu Bakar El Hassy v. Libyan ArabJamahiriya, views of 24 October 2007,communication 1422/2005, para 6.2. ↑

    1. ۷٫HRC, Ali Medjnoune (on behalf of his son Malik Medjnoune) v. Algeria, views of 14 July 2006, communication 1297/2004.para8.4 ↑

    1. ۱٫هر کس‌ به‌ اتهام‌ جرمی‌ دستگیر یا بازداشت‌ ‌شود باید او را در اسرع‌ وقت‌ در محضر دادرس‌ یا هر مقام‌ دیگری‌ که‌ به‌ موجب‌ قانون‌ مجاز به‌ اعمال‌ اختیارات‌ قضایی‌ باشد حاضر نمود و باید در مدت‌ معقولی‌ دادرسی‌ یا آزاد شود. ↑

    1. ۲٫درباره‌ کلیه‌ افراد که‌ از آزادی‌ خود محروم‌ شده‌اند باید با انسانیت‌ و احترام‌ به‌ حیثیت‌ ذاتی‌ شخص‌ انسان‌ رفتار کرد. ↑

    1. ۳٫Communication No. 176/1984, L. Penarrieta et al. v. Bolivia (Views adopted on 2 November 1987), in UN doc. GAOR, A/43/40, p.207,para. 16. ↑

      1. ۴٫کلیه تدابیر انضباطی شامل رفتار بی رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیـز از جملـه مجـازات جسـمی، قـرار دادن در سـلول تاریـک، حبس در سلول انفرادی یا بسته یا هر مجازات دیگری که ممکن است سلامت جسمی یا روانی نوجوان مربوطه را به خطر اندازد، باید به کلی ممنوع باشد.کاهش جیره غذایی و محدود یا محروم کردن نوجوان از تماس با اعضای خانواده برای هر منظور مـی بایـد ممنـوع باشد.به کار باید همیشه به عنوان وسیله آموزشی و وسیله افزایش عزت نفس نوجوان به منظـور آمـاده کردن او بـرای بازگشـت بـه جامعه نگریسته شود و نباید به عنوان مجازات انضباطی تحمیل شود.هیچ نوجوانی نباید برای خلاف انضباطی مشابه بیش از یـک بـار مجازات شود.مجازات های دسته جمعی باید ممنوع باشد. ↑

    1. ۵٫بکاریا، سزار، رساله جرایم و مجازات ها، ترجمه محمد علی اردبیلی، تهران، نشر میزان، چاپ پنجم،۱۳۸۵، ص ۸۳ ↑

    1. ۶٫قراچورلو، رزا، «حق آزادی و امنیت شخصی و بررسی شرایط بازداشت موقت طبق ماده ۵ کنوانسیون اروپایی حقوق بشر: شرایط بازداشت موقت در قانون حقوق بشر اروپا»، وکالت، شماره ۲۱ و ۲۲، ۱۳۸۳، ص ۹۵ ↑

    1. ۱٫Detention and Mental Health, European Court of Human Rights ,M.S. v. the United Kingdom(no. 24527/08), Press Unit, Unite de la Presse, January 2013, p.2. ↑

    1. ۲٫United Nations Compilation of General Comments, p. 140, para 11. ↑

    1. ۳٫‌فرجی‌ها، محمد و مقدسی، محمدباقر، «معیارهای دادرسی عادلانه ناظر بر توقیف متهم»، مجله پژوهش های حقوق جزا و جرم شناسی، سال اول، شماره ۱ ،۱۳۹۲، ص ۷۵ ↑

    1. ۱٫هیچ کس نباید شکنجه‌ شده یا در معرض رفتارها و مجازات‌‌های غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. ↑

    1. ۲٫Detention Conditions and Treatment of Prisoners, European Court of Human Rights, Kalashinkov v. Russia(15 July 2002), Press Unit, Unite de la Presse, March 2014, p.1. ↑

    1. ۳٫Detention Conditions and Treatment of Prisoner, Mandic and Jovic v. Slovenia and Strucl and Others v. Slovenia(20 October 2011), p. 5. ↑

    1. ۱٫هر فردی حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. ↑

    1. ۲٫فضائلی، مصطفی، دادرسی عادلانه محاکمات کیفری بین‌المللی، تهران، مؤسسه‌ مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، چاپ دوم،۱۳۸۹،ص ۱۱۹- ۱۱۵ ↑

    1. ۱٫همان، ص ۱۱۹ و ۱۲۰ ↑

    1. ۱٫عبداللهی، فاطمه، «تفهیم اتهام در حقوق ایران و اسناد بین‌المللی»، ماهنامه قضاوت، شماره ۷۰، ۱۳۹۰، ص ۲۰ ↑

    1. ۱٫اردبیلی، محمد علی، «تفهیم اتهام یا حق اطلاع از موضوع و دلایل اتهام»، مجله تحقیقات حقوقی، شماره ۴۳، ۱۳۸۵، ص ۶۱ و ۶۴ ↑

    1. ۲٫Communication No. 248/1987, G. Campbell v. Jamaica (Views adopted on 30 March 1992), p. 246, para. 6.3 ↑

    1. ۳٫Kelly v. Jamaica, (253/1987), 8 April 1991, Report of the HRC, (A/46/40), 1991, para.5. ↑

    1. ۴٫Communication No. 597/1994, P. Grant v. Jamaica (Views adopted on 22 March 1996), in UN doc. GAOR, A/51/40, p.212, para. 8.1. ↑

    1. ۵٫شریفی، مهدی، «حقوق متهم در اسناد بین‌المللی»، مجله کانون وکلا، شماره ۱۹۸ و ۱۹۹، ۱۳۸۶، ص ۱۳۵ و ۱۳۶ ↑

    1. ۶٫هر فردی که توقیف می‌شود باید در زمان توقیف از دلایل توقیفش آگاه شود و سریعا از اتهامات علیه خود مطلع گردد. ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...