Wei Fu et al (2002) نشان دادند رفتار شرکت های کوچک و بزرگ مشابه است با این تفاوت که رابطه ی سرمایه و سودآوری در شرکت های بزرگ، بیشتر از شرکت های کوچکتر می‌شود. همچنین، با مقایسه ساختار سرمایه‌ شرکت ها، مشخص کردند که شرکت های بزرگ، نسبت سرمایه ی کمتری در مقایسه با شرکت های کوچک دارند و نسبت بدهی شرکت های بزرگ، بیشتر از شرکت های کوچک است. همچنین آن ها نشان دادند، بدهی بر سودآوری تاثیر منفی دارد. نتایج برای شرکت های کوچک و بزرگ مشابه بود.

۲-۱۰-۲ سابقه تحقیقات و مطالعات انجام شده در ایران

دکتر محمد عرب مازاریزدی و همکاران (۱۳۹۲) در تحقیق خود تحت عنوان “بررسی رابطه میان ترکیب دارایی – بدهی و ریسک نقدینگی بانک‌ها در ایران ” به منظور شناخت عوامل مؤثر بر ریسک نقدینگی، رابطه میان ترکیب دارایی- بدهی بانک ها و ریسک نقدینگی را با توجه به داده ها و منابع اطلاعاتی موجود که ترازنامه آن ها در سیستم بانکی کشور از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹ می‌باشد، با بهره گرفتن از روش تجزیه و تحلیل کانونی، بررسی نموده اند. برای انجام بررسی، متغیرهای ریسک نقدینگی و ترکیب دارایی-بدهی، با بهره گرفتن از نسبت های مالی مورد تعریف و اندازه گیری قرار گرفته است. بر اساس محاسبات انجام شده با کمک نرم افزار SPSS، ۹۸ درصد تغییرپذیری متغیرهای وابسته (نسبت های نقدینگی) با تغییرپذیری متغیرهای مستقل (ترکیب دارایی-بدهی) تبیین گردید. ‌بنابرین‏ می توان گفت که ریسک نقدینگی از نحوه ترکیب دارایی- بدهی بانک ها تاثیر می پذیرد و فرضیه تحقیق مبنی بر وجود رابطه میان دو مجموعه از متغیرها مورد اثبات قرار گرفت.

عمار فیضی و محمدعلی هاشمی(۱۳۹۲) در مقاله خود با عنوان” ارائه ی مدلی جهت ارزیابی ریسک اعتباری بانک ها مطالعه موردی: بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران” که هدف این پژوهش، ارائه روشی مدون جهت ارزیابی ریسک اعتباری بانک ها، شناسایی شاخص های کلیدی با بهره گرفتن از تکنیک فرایند سلسله مراتبی فازی و استفاده از مدل Z آلتمن جهت اندازه گیری ریسک اعتباری بانک های بورس می‌باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر را مشتریان حقوقی بانک(انصار، صادرات ایران، ملت، پارسیان، پاسارگاد، پست بانک ایران، تجارت، سینا ، کارآفرین و اقتصاد نوین) که تسهیلات دریافت نموده اند، تشکیل می‌دهند. نتایج تحقیق حاضر می‌تواند در اختیار کارشناسان و مدیران حوزه ی مالی و اعتباری بانک ها و مؤسسات مالی و پژوهشگران و استادان علاقه مند قرار گرفته تا در تخصیص اعتباری صحیح به بانک های عامل مورد استفاده قرار گیرد.

محمد واعظ برزانی و همکاران (۱۳۹۲) در تحقیق ” تعیین تأثیر رتبه ریسک اعتباری کشور برخالص تحرک بین‌المللی سرمایه در ایران ” تاثیر رتبه ریسک اعتباری کشور بر خالص تحرک بین‌المللی سرمایه در ایران طی سال‌های ۱۳۸۸-۱۳۵۹ را بررسی نمودند. بدین منظور، از مدل رتبه بندی فینک برای به دست آوردن رتبه ریسک اعتباری کشور استفاده کردند؛ به طوری که با شناسایی عوامل مؤثر بر ریسک اعتباری، هرکدام از آن ها به طور مجزا رتبه بندی و در نهایت، رتبه ریسک اعتباری کشور تخمین زده شده است. سپس الگوی نهایی با بهره گرفتن از داده های سری زمانی و روش حداقل مربعات معمولی، تاثیر این متغیر را همراه با تفاضل بازدهی داخل و خارج و شدت نقدینگی بر خالص تحرک بین‌المللی سرمایه در ایران مورد بررسی قرارداده است. درپایان، نتیجه گرفته شده که تمام متغیرهای ذکر شده برخالص تحرک بین‌المللی سرمایه تاثیرگذار هستند.

علی میرزائی(۱۳۹۲) در تحقیقی با عنوان” بررسی رابطه ریسک اعتباری با قیمت تمام شده پول در بانک کشاورزی مطالعه موردی استان کرمان” به بررسی رابطه ریسک اعتباری با قیمت تمام شده پول پرداخت. جامعه آماری در این تحقیق بانک‌های کشاورزی استان کرمان به تعداد ۸۰ شعبه می‌باشد و نمونه آماری شامل ۸۰ شعبه بود که نمونه گیری به روش سر شماری انجام شد. داده های تحقیق از صورت های مالیدر ۵ سال متوالی از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۱ شعب بانک به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن ، رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از این است که بین ریسک اعتباری، مطالبات سررسیده، مطالبات معوق، مطالبات مشکوک الوصول، نوع وثائق مطالبات مشکوک الوصول، سن تقویمی مطالبات مشکوک الوصول با قیمت تمام شده پول در بانک کشاورزی استان کرمان رابطه مستقیم و بین وصول مطالبات با قیمت تمام شده پول رابطه معکوس وجود دارد. از آنجایی که بین ریسک اعتباری با قیمت تمام شده پول رابطه وجود دارد؛ به مدیران بانک پیشنهاد می شود که اهداف راهبردی بانک در زمینه کاهش ریسک اعتباری بایستی بیشتر معطوف به وصول به ترتیب، مطالبات مشکوک الوصول، مطالبات معوق و مطالبات سررسیده باشد تا میزان هزینه ی مطالبات مشکوک الوصول در بانک کاهش یابد و نوع وثائق نیز در پرداخت و وصول مطالبات مدنظر قرارگیرد.

سعید شوال پور و الهام اشعری (۱۳۹۲) در تحقیق خود تحت عنوان ” بررسی تاثیر ریسک اعتباری بر سودآوری بانک ها در ایران” تاثیر ریسک اعتباری بر سودآوری بانک های ایران بررسی ‌کرده‌است. نمونه پژوهش شامل پانزده بانک و مؤسسه‌ اعتباری تحت نظارت بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران طی دوره زمانی ۸۲ تا ۸۸ است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد، بین ریسک اعتباری و سودآوری بانک ها رابطه منفی معنا داری وجود دارد. رابطه یادشده را می توان این گونه تشریح کرد که با افزایش ریسک اعتباری، هزینه بانک ها افزایش یافته، ‌بنابرین‏ سودآوری آن ها کاهش می‌یابد. با توجه به نتایج پژوهش می توان نتیجه گرفت که مدیران سیستم بانکی برای افزایش سودآوری می بایست ریسک اعتباری مجموعه تحت مدیریت خود را کنترل کنند.