استاتی[۶۵]و همکارانش در سال ۲۰۱۳ با استفاده ‌از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی فازی، عوامل اصلی ریسک زنجیره تأمین میوه در اندونزی را شناسایی کردند و از روش مدل سازی ساختاری تفسیری(ISM ) روابط متقابل عوامل را نشان دادند. طبق بررسی آن‌ ها، اساسی ترین عامل ریسک، روابط تجاری بین شرکا و عدم قطعیت در بازگشت سرمایه است و برای کاهش این ریسک، هماهنگی افقی و اعتمادسازی بین شرکا باید صورت گیرد. (استاتی و همکارانش، ۲۰۱۳: ۱۱ – ۲۵)

مارکمن[۶۶]و همکارانش در سال ۲۰۱۳، در تحقیقاتشان با بهره گرفتن از روش دلفی به بررسی ریسک‌های انسانی زنجیره تأمین جهانی پرداختند که از نظر نوع، محل و تأثیر آن بر شرکای زنجیره تأمین نامشخص
است و می‌تواند به عنوان مسائلی که اغلب دارای مسائل ناخوشایند چندبعدی هستند، طبقه بندی شود. (مارکمن و همکاران، ۲۰۱۳: ۱۸۱۵-۱۸۳۳)

مقایسه مقالات مدیریت ریسک زنجیره تأمین

مقالات بررسی شده، به صورت خلاصه و یکجا در جدول۲-۲ ارائه شده است. در این جدول کلیه مقالات توسط سه معیار مقایسه شده‌اند. معیارهای مقایسه عبارتند از: نوع ریسک زنجیره تأمین، روش کار نویسنده مقاله که به دو دسته ی کمی و کیفی تقسیم بندی شده است و تکنیک انجام مقاله.

جدول۲- ۲:مقالات بررسی شده در زمینه مدیریت ریسک بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳

تکنیک

روش کار

نوع ریسک زنجیره تأمین

سال

نویسنده

کیفی

کمی

مالی

غیر مالی

سرمایه گذاری و جریانات نقدی

هزینه

تحلیل پوششی داده ها و برنامه ریزی چندهدفه و برنامه ریزی محدود شده احتمالی

*

تأمین، تقاضا

۲۰۰۸

وو و اولسون

برنامه ریزی احتمالی چندهدفه

*

*

۲۰۰۸

آزرون و همکاران

فرایند تحلیل سلسله مراتبی

*

تأمین، تقاضا، لجستیک، حوادث طبیعی و غیره

۲۰۰۸

شونهر و همکاران

استراتژیهای کاهشی مدیریت ریسک

*

تأمین

۲۰۰۸

میکلی و همکاران

فرایند تحلیل سلسله مراتبی

*

تأمین، حوادث طبیعی، حمل‌ونقل و ریسک انسانی

۲۰۰۸

لواری

شبیه سازی محیط

*

تأمین

۲۰۰۸

کال و کلاس

مدلسازی انعطاف پذیری شرکت‌ها

*

تأمین، تقاضا و فرایند

۲۰۰۸

تانگ و تاملین

ارزیابی شرایط بحرانی

*

تأمین

۲۰۰۹

تارنو و همکاران

برنامه ریزی احتمالی چندهدفه

*

*

۲۰۰۹

یوو و همکاران

ارائه استراتژی های عمومی کاهشی ریسک

*

تأمین، تقاضا، ریسک‌های فاجعه آمیز

۲۰۰۹

اوک و گاپالاکریشنن

مهندسی فرایند متمرکز بر ارزش

تأمین، تقاضا

۲۰۰۹

نیجر و همکاران

شناسایی، ارزیابی ریسک

*

تأمین

۲۰۰۹

ماتوک و همکاران

برنامه ریزی احتمالی

*

تأمین

۲۰۰۹

هیشنگ و همکاران

شناسایی ریسک تأمین کننده بر اساس عملکردوویژگی و ویژگی‌های زنجیره تأمین

*

تأمین

۲۰۰۹

ترکمن و مکرمک

برنامه ریزی چندهدفه

*

حمل‌ونقل، تأمین

۲۰۰۹

هانگ و همکاران

برنامه ریزی خطی احتمالی

*

تقاضا

۲۰۰۹

سدهی و تانگ

برنامه ریزی احتمالی چندهدفه

*

*

۲۰۱۳

کارنیرو و همکاران

تئوری گراف

*

تأمین وتقاضا

۲۰۱۳

واگنر و نشأت

بهینه سازی چند معیاره تئوری ارزش بی نهایت، تابع زیان تاگوچی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی

*

*

ریسک تأمین

۲۰۱۳

راوایندرن و همکاران

برنامه ریزی عدد صحیح مختلط

*

*

۲۰۱۳

سابیو و همکاران

شبکه های پتری زمانی و تکنیک تجزیه و تحلیل حالت‌های خطاوآثار و وضع بحرانی آن‌ ها

*

تأمین کننده لجستیک، تولید کننده، مشتری

۲۰۱۳

تانسل وآلپن

سیستم پشتیبانی تصمیم گیری چند عامله

*

تأمین، تقاضا، لجستیک

۲۰۱۱

جوناکیزو لوئیس

ماتریس احتمال-اثر

*

تأمین

۲۰۱۱

ثان وهونیگ

مطالعه می‌دانی

*

*

۲۰۱۱

بلم وشونهر

مدل نامساوی متغیر و شبیه سازی محیطی

*

*

*

حمل‌ونقل

۲۰۱۱

زنگنه

برنامه ریزی احتمالی چندهدفه

*

*

۲۰۱۲

نیکل و همکاران

مطالعه می‌دانی

*

فرایند، تأمین، تقاضا، محیط،
کنترل

۲۰۱۲

لاواستر و همکاران

فرایند سلسله مراتبی فازی

*

تأمین و تقاضا

۲۰۱۳

استاتی و همکاران

روش دلفی

*

ریسک انسانی

۲۰۱۳

مارکمن و همکاران

برنامه ریزی احتمالی چندهدفه

*

*

۲۰۱۳

مدل پیشنهادی

پس از بررسی مقالات مرتبط در زمینه مدیریت ریسک زنجیره تأمین و مدل‌های بهینه سازی و طراحی زنجیره تأمین با در نظر گرفتن مسائل مالی و مشاهده فضای خالی تحقیقاتی در زمینه مدل‌های کمی ریسک و به ویژه ریسک مالی جریانات نقدی و سرمایه گذاری و مدل‌های چندهدفه برنامه ریزی احتمالی بهینه سازی و طراحی زنجیره تأمین با در نظر گرفتن مسائل مالی مجال تحقیق در زمینه ریسک مالی زنجیره تأمین را فراهم دیدیم.

از جمله مهم‌ترین مدل‌های بهینه سازی و طراحی زنجیره تأمین که عدم قطعیت در آن لحاظ می‌شود، مدل برنامه ریزی احتمالی است که در زیر توضیح داده شده است.

مدل برنامه ریزی احتمالی

مدل برنامه ریزی احتمالی بر این فرض استوار است که توزیع‌های احتمالی، پارامترهای احتمالی یا شناخته شده‌اند و یا می‌توانند تخمین زده شوند. هدف در این مدل‌ها پیدا کردن جواب‌هایی است که برای­تمامی­متغیرهای­تصمیم امکان پذیر باشد و مقدار مورد انتظار متغیرهای تصمیم و متغیرهای احتمالی را ماکزیمم کند. مثلأ اگر در رابطه (۱-۲) ، متغیر تصمیم باشد، K تعداد سناریوهای محتمل باشد و پارامترهای و، ، احتمالی باشند، و هدف ماکزیمم سازی توابع هدف Zk (برای K=1,2,3,…,k ) باشد، آنگاه شکل کلی مدل برنامه ریزی احتمالی چندهدفه می‌تواند به صورت مدل زیر در نظر گرفته شود:

(‏۲‑۱)

Max Zk =

subject to :

(‏۲‑۲)

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...