خطوط تشکیل دهنده

ناحیه

۱ , ۲ , ۴

L1-2 , L2-4

P1

۳ , ۵ , ۶ , ۷ , ۸ , ۹ , ۱۰

L1-3 , L2-3 , L3-5 , L3-10
L4-7 , L5-6 , L6-8 , L7-8
L8-9 , L8-15 , L9-15 , L10-15

P2

۱۱ , ۱۲ , ۱۳ , ۱۴

L10-16 , L11-16 , L12-13
L12-14 , L12-16 , L13-14

P3

پیاده سازی الگوریتم پیشنهادی بر روی سیستم شعاعی ۶۹ باسه IEEE
سیستم شعاعی ۶۹ باسه IEEE در شکل (۴-۳۷) نشان داده شده است. این سیستم شامل پنج خط ارتباطی^[۴۴] می­باشد. مجموع کل بارهای این سیستم برابر با ۴۷ مگاولت آمپر می­باشد. همچنین سطح ولتاژ آن برابر با ۲۲ کیلوولت است.
شکل۴- ۳۷: سیستم شعاعی ۶۹ باسه IEEE
فرض کنید شانزده DG مطابق شکل (۴-۳۸) در این سیستم نصب شده که سه عدد از آنها که در باس­های ۱۰ ، ۴۸ و ۶۹ قرار دارند دارای ظرفیت اتصال کوتاه بالا (تقریباً نزدیک به قدرت اتصال کوتاه شبکه­ بالا دست S/S) هستند. این DG ها در شکل به صورت پررنگ نشان داده شده ­اند.
شکل۴- ۳۸: سیستم ۶۹ باسه به همراه DG
برای پیاده­سازی الگوریتم پیشنهادی بر روی این سیستم ابتدا تمام DGها به جز آنهایی که ظرفیت اتصال کوتاه بالایی دارند و همچنین تمام بارها حذف شده، سپس گراف سیستم رسم می­ شود. همچنین تمام خطوط ارتباطی به صورت یک فیدر متصل به سیستم در نظر گرفته می­ شود. گراف سیستم ۶۹ باسه در شکل (۴-۳۹) مشاهده می­ شود. در گراف­ها برای سادگی، باس­های ۱۰ ، ۴۸ و ۶۹ با خط پررنگ نشان داده شده ­اند که نماینده باس­های با قدرت اتصال کوتاه بالا می­باشند.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

شکل۴- ۳۹: گراف سیستم ۶۹ باسه IEEE به همراه DGهای با ظرفیت اتصال کوتاه بالا
مرحله ۱) در این مرحله تمام خطوط سری به وسیله­ یک خط نشان داده می­شوند. شکل (۴-۴۰) گراف بدست آمده را نشان می­دهد.
شکل۴- ۴۰: گراف بدست آمده از اجرای مرحله اول
مرحله ۲) در این مرحله تمام باس­های انتهایی حذف می­ شود. گراف بدست آمده در شکل (۴-۴۱) نشان داده شده است.

شکل۴- ۴۱: گراف بدست آمده از اجرای مرحله دوم
با اجرای مراحل ۳ و ۴ و ۵ تغییری در گراف سیستم به وجود نمی­آید.
مراحل ۶ و ۷) در این مرحله برای هر خط دو حالت در نظر گرفته می­ شود: نصب FCL بر روی آن ، عدم نصب FCL بر روی آن. به علت زیاد بودن تعداد گراف­های بدست آمده از نمایش آن­ها صرفنظر شده و تنها گراف­های نهایی که با کمترین تعداد FCL توانایی تبدیل سیستم به چهار ناحیه را دارند نشان داده می­شوند. نتایج نشان داد که کمترین تعداد FCL مورد نیاز برای ناحیه بندی این سیستم برابر با ۶ می­باشد. ۹ عدد از گراف­های بدست آمده توانایی ناحیه­بندی سیستم را به وسیله شش FCL دارند. این گراف­ها (G1 تا G9) در پیوست ج آورده شده ­اند.
مرحله ۸) در این مرحله تمام DGها در نظر گرفته می­شوند. با دقت در گراف­های نشان داده شده در پیوست ج مشخص می­گردد که ۱۰ خط زیر باید از نظر سرعت عملکرد رله­های آنها پس از نصب FCL مورد بررسی قرار گیرند:
L1-3 , L3-48 , L4-66 , L8-10 , L8-48 , L10-12 , L10-66 , L14-69 , L20-48 , L66-69
این خطوط از یک یا چند خط سری باهم تشکیل شده ­اند که از شکل (۴-۳۹) بدست می­آیند. در این سیستم به علت اینکه بر روی تمام باس­ها از DG استفاده نشده است بنابراین نصب FCL باعث کاهش سرعت عملکرد رله­ها نمی­ شود بلکه باعث عمل نکردن تعدادی از رله­ها می­ شود. در این شرایط باید FCL به جای این رله­ها خطا را از سیستم پاک کند. بنابراین حداقل تعداد رله­هایی که پس از نصب FCL بر روی هر کدام از ۱۰ خط نامبرده، قادر به تشخیص خطا نمی­باشند در جدول (۴-۵) آورده شده ­اند.
جدول۴- ۵: حداقل تعداد رله هایی که پس از نصب FCL خطا را تشخیص نمی دهند

حداقل تعداد رله­هایی که خطا را تشخیص نمی­دهند

خطی که بر روی آن FCL نصب می­ شود