مباحث زیادی در خصوص این که سیاه و سفید رنگ­های واقعی هستند یا نه مطرح شده است. وقتی تمام طول موج‌های طیف به سطح یک شیء جذب شوند آن شیء سیاه به نظر می‌رسد و وقتی تمام طول موج‌ها از سطح شیء باز تابند شیء سفید به نظر می‌رسد. وقتی سیاه و سفید کنار هم قرار می‌گیرند ترکیب کلاسیک و مکمّلی را به نمایش می‌گذارند که خیره کننده و ناب و زنده است. ترکیب این رنگ سیاه و سفید در عین حال بی‌پیرایه و برجسته است. خطوط تایپ شده مشکی روی صفحه سفید، ستارگان سفید در آسمان شب، راه راه های بدن گورخر جذّابیت فراوانی دارند. این ترکیب رنگ­های دیگر را به حال تعادل در می‌آورد: نه بیش از حد بر آنها تأکید می‌کند و نه در سایه‌ی خود قرارشان می‌دهد. سیاه و سفید به برخی از رنگ­ها جلوه‌ی خاصّی می‌دهند.
اگر مشکی را به قرمز اضافه کنید نتیجه‌ی آن قهوه‌ای تیره می‌شود. در حـالی که سفید می‌تواند قرمز را به رنگ ­مایه‌های مـلایم­تر تبدیل کند. وقتی از رنگ­‌ مایه‌های روشـن یک رنـگ خاص استفـاده می‌کنیـد مطمئن شوید که اصل این رنگ تنـد و قوی است در غیر این صـورت به رنگ سفید با مایه‌های از رنگ مورد نظرتان خواهید رسید که بیشتر به ایجاد یک ترکیب کسل کننده می‌ انجامد. (کاستیک،لوید،۱۳۸۵،ص۸) سفید برای اصلاح تیرگی یک رنگ تند به کار می‌رود همچنین برای کاهش تأثیر رنگ­های تند به کار می‌رود. رنگ مشکی برای ایجاد تمایز و فاصله گذاری بسیار کار ساز است. سیاه و سفید ابزار مناسبی برای ستایش اهمیّت سایه در رنگ­ها هستند. (کابستیک،لوید،۱۳۸۵،ص۹)
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

رنگ به وجود ما بر می‌گردد، شاید هر یک از ما رنگ خاص خودش را داشته باشد.(لوکوربوزیه) رنگ­های مناسب موسیقی سکوت هستند. رنگ­های نا مناسب آزار دهنده و ناراحت کننده‌اند. سیاه رنگی خوش­نما است. مجموعه رنگ­های سفید، خنثی، خالص ساده و آرام، امن‌ترین و ظریف­ترین ترکیب در طیف رنگ­ها هستند. استفاده‌ی صرف از سفید در­ اثر بسیار نادر است همیشه تمایل به استفاده از رنگ ملایم دیـگری متنـاسب با نور و فضـا وجود دارد، زیـرا سفید در واقع ترکیبـی از تمام رنگ­های طیف است بدون آن که نوری در آن جذب شده باشد. سفید می‌تواند متناسب با محیط اطراف و مشخّصات آن مایه‌هایی از آبی، صورتی، قرمز، سبز، زرد، قهوه‌ای یا خاکستری بگیرد. سفید آن قدرها خالص و غیر تقلبی نیست امّا به هر حال همیشه وجود دارد و تمام رنگ­های دیگر را به خود جذب می‌کند تا به خلوصی که مخصوص خودش است برسد. سفید رنگی تجملاتی است، همیشه حس آرامش و صلح را القا می‌کند و اجازه می‌دهد پیش ‌زمینه­ مشخّص برای افزودن مایه‌های رنگ ایجاد شود. سفیـد همواره خالص، آرام، ساده و عاشقانه است. این اثر آرام کننده، که در رنگ­های خنثی و سرد وجود دارد و برای تخلیـه فکری و آرامش روح ایـده­آل هستند و هـیچ نوع رنگ دیگری نمی‌تواند اثر مشابهی ایجاد کنـد. یکی از عام‌ترین دلایل استفـاده از سفیـد ایجاد فضـا و گسترش آن و روشن کردن فضا استفاده می‌شود و همیشه حس فضا و نور را ایجاد می‌کند. (کابستیک،لوید،۱۳۸۵،ص۲۹)
سفید را می‌توان در ترکیب با رنگ­های سیر به کار برد تا خطاهای بصری ایجاد کند ایجاد ترکیب خنثی معمولا ًبا بهره گرفتن از تعدادی از رنگ­های مرتبط با سفید برای تکمیل تصویر همراه است. (کاستیک،لوید،۱۳۸۵،ص۳۰)
رنگ سفید نماد معصومیّت و پاکی است. رنگ سفید می‌تواند در انسان احساس فضای بیشتر به وجود آورد. معمولاً نشانگر سرما پاکیزگی و آرامش است. بیمارستان‌ها و کادر پزشکی از رنگ سفید برای ایجاد حس پاکیزگی استفاده می‌کنند.
سیاه تیره‌ترین رنگ است و در واقع خود را نفی می‌کند، نمایانگر مرز مطلقی است که در فراسوی آن زندگی متوقّف می‌شود. بیانگر پوچی و نابودی است. این رنگ به عنوان نفی کننده خود نشانگر ترک علاقه، تسلیم یا انصارف نهایی بوده و از تأثیر قوی بر هر رنگی برخوردار است. ( لوشر،۱۳۷۲،ص۱۰ )
سیاه رنگ شب و عزا است، به جادو و شیطان منتسب می‌شود. ظاهر وزین سیاه آن را بین سیاستمداران و هنرپیشه‌ها محبوب کرده است. این رنگ همچنین با ثروت و زیبایی نیز مرتبط است. ( شی­جی وا،۱۳۷۷،ص۱۱ )
– خاکستری
کاملاً عاری از هر محرک و یا گرایش روانی، خنثی بودن تیرگی و روشنی، نه ذهنی است، نه عینی، نه درونی، نه بیرونی، نه اضطراب آفرین و نه آرامش‌بخش این رنگ فقط یک مرز است و در دو سوی آن دیدگاه­ های متفاوت وجود دارد. ( لوشر،۱۳۷۲، ص ۱۰)
– آبی
این رنگ نشان دهنده‌ی آرامش کامل است. از نظر روان شناسی به معنای خشنودی از وضعیت آرامش و رضایت آن است. شلینگ^[۱۹] آبی سیر را در اثرش به نام فلسفه هنر بکار می‌برد. آنجا که می‌گوید: سکوت شرط لازم زیبایی بوده و همچنین آرامش دریای متلاطم است. این رنگ نمادی شبیه به آب آرام، خلق و خوی آرام طبیعت زنان، روشنی و درخشش یک کتاب خطی است. ( لوشر،۱۳۷۲،ص۱۱) آبی رنگ آسمان و دریا است مانند سبز رنگ آرامش بخش است. آبی روشن جوان و پر انرژی است، به همین دلیل برای تجسم ورزش مناسب است. امّا آبی سیر و آبی سلطنتی نشانه‌ی وقار و تحول است. این رنگ هم چنین رنگ نظافت و پاکیزگی است. ( شی­جی وا،۱۳۷۷،ص۱۵) آبی رنگ پریده نشانه‌ی ایثار نسبت به آرمانی اصیل، نشانه‌ی وفاداری و صداقت است. (ویلز،۱۳۷۵،ص ) این رنگ درون گرا است که خداوند آن را برای تسکین، آرامش ناراحتی‌ها، رنج‌ها، خستگی‌ها و نابسامانی‌های زندگی روزمره بر فراز کره‌ی خاکی آفریده است. ( آیت الهی،۱۳۸۴،ص۱۷ )
همیشه به عنوان رنگ سرد معرفی می‌شود و باید با احتیاط استفاده شود. (کاستیک،لوید،۱۳۸۵،ص۲۰) رنگ آبی موافق با وضعیّت خطی افقی است. رنگی است، مطیع، سر به راه، سازشکار، رنگ زمستان و سرما، طعم آبی بی­طعمی و کمی متمایل به شیرینی است. همیشه سایه دار است. همواره میل دارد در تاریکی خود نمایی کند. همیشه نا محسوس است. در عین حال هوای شفافی را می­نمایاند آبی معنی ایمان می­دهد. سمبل جاوید است. (رضایی،۱۳۷۳،ص۴۰)
– رنگ­های آبی دریایی
ملایم یا قوی، شادی بخش، کار با آنها راحت است، یک حالت متفکرانه، آرام، آرزومند، حتّی تا حدودی غمگین دارند. رنگ باران و اشک را به نمایش می­گذارند. رنگ­های خالص و نیرومند دریایی به طور طبیعی زندگی روزمره­ی ما را احاطه کرده ­اند. این رنگ­ها نقطه­ی مقابل رنگ­های گستاخ و تند به کار می­روند. زنـده و شاد بخش به نظر می­رسند. رنـگ­های روحبـخش اعصـاب را آرام می­ کنند و برای روح مدرن تحلیل رفته­ی انسان مرهم خوبی هستند. می­توان به راحتی با این رنگ­ها زندگی کرد. (کابستیک،لوید،۱۳۸۵، ص ۷۶)
– سبز
سبز روشن بهار، بـاروری، همدمی را تداعی می‌کند. سبز پر رنـگ، رنگ زنـگار، گرفتگی، مالیخولیـا، نشان دهنده‌ی حقه بازی است. سبز سیر و نزدیک به یشمی سکوت عمیق یک جنگل انبوه کاج را به یـاد می‌آورد. (شی­جی­وا،۱۳۷۷،ص۲۲ ) رنگ سبز کمرنگ، نشانه‌ی سعادت و موفّقیّت است. سبز معتدل نماینده‌ی تطابق، انعطاف‌پذیری است. سبز زیتونی بیانگر خیانت و دو رویی است. رنگ سبز با دارا بودن خواصّ ضد عفونی کننده در درمان عفونت‌ها به کار می‌رود. از طرفی باعث هماهنگی جسم، ذهن و روح می‌گردد. (ویلز،۱۳۷۵،ص۴۳ ) سبز رنگ تعقل تفکر و آرامش خردمندانه است. نه مانند آبی سرد و آرامنده است که نیرو­های حیاتی و جان­بخش را فرو نشاند و سرکوب کند، نه ­آن چنان هیجان آفرین است که باعث تند خویی گردد. قرآن مجید رنگ سبز را رنگ بهشتی می‌داند و این مطلب از آیات مختلف قرآن که بهشت و فردوس را وصف کرده است می‌توان دریافت. (آیت الهی،۱۳۸۴،ص۲۶ )
سبز معتدل و اعتدالش سرد است . طعم رنگ سبز نه شیرین است، نه شور، نه ترش، نه بی­مزه، نه تند، نه تلخ، مثل طعم آب گوارا است، کمی مزه­ی گس دارد. (رضایی،۱۳۷۳،ص۴۲)
– قرمز
رنگ پرشوری است. رنگ قلب، رنگ زبانه‌ های آتش، قرمز نگاه را به خود می‌کشاند و به گردش خون سرعت می‌بخشد. (شی­جی­وا،۱۳۷۷،ص۱۲) رنگ قرمز سمبل زندگی، قدرت و نشاط است. وجود رنگ قرمز روشن نشانه‌ی سخاوت، بلندپروازی، عواطف و دل بستگی است. قرمز تیره نشان دهنده‌ی هیجانات قوی، عشق، پشت کار، نفرت و خشم است. قرمز کِدر وجود حرص و وَلع و قِساوت را در فرد نشان می‌دهد. سرخ نماینده‌ی لذّت جنسی است. انرژی دهنده و محرک بسیار نیرومند است. این اثر مربوط به انرژی مردانه است. رنگ قرمز مناسب­ترین رنگ برای درمان کم خونی و کمبود آهن است. (ویلز،۱۳۷۵،ص۳۴ )
فضا را محدود نشان می‌دهد، امّا فضا را راحت‌تر و صمیمی‌تر می‌کند. حس راحتی امنیّت ایجاد می‌کند. (کاستیک،لوید،۱۳۸۵،ص۲۰) قرمز خیلی حرف­ها دارد. از رنگ­های اصلی مثبت و تأثیرگذار است. مهّم پر سر و صدا و قابل توجّه که پویاست و منفعل نیست محرک است و آرامش بخش نیست شور هیجان دارد و سکون ندارد. رنگی گرم و دارای نیروهای برون­گرا است. طعم رنگ قرمز شیرین است. رنگ حق و حقیقت، پیکار و بالاخره شهادت است. رنگ جوانی به ثمر رسیده ۳۰- ۳۵ سالگی است. (رضایی،۱۳۷۳،ص۴۱)
– زرد
زرد رنگ جدایی، سردی، سمبل عقل و خرد است. لیمویی کم­رنگ نمایانگر قدرت عقلانی زیاد است. زرد تیره‌ی چرک نشانه‌ی حیات و سوء­ظن است. زرد بی‌روح و مات بیانگر خوشبختی کاذب است. در صورت کار­برد زیاد آن ممکن است در فرد احساس اِنزوا نسبت به مردم و محیط بوجود می ­آورد. (ویلز،۱۳۷۵،ص۲۳ ) رنگ زرد ترش است و نمودار ترشی‌های متفاوت است. هنرمندانی که با زرد کار می‌کنند اغلب دهانشان آب می‌افتد. (آیت الهی،۱۳۸۴،ص۱۵ ) رنگی است که ژرفا و عمق ندارد. از بسیـاری از ویژگی­های سفید برخوردار است. صدایی زیر و­یولن آواز بلبل و قناری زرد است. رنگ زرد یک دست شادی آفرین و هنگامی که با تغییرات زمینه ­های رنگی همراه باشد ایجاد هیجان و ناراحتی تا حدّی اضطراب می­ کند. زرد رنگ بی­خوابی، بیداری، هیجان، تلاطم فکری، آغاز بهار، رسیدگی، کشت، نمودار نیروی فزون نهفته در دانه، رنگی مادی و زمینی، جوانی، نشاط، روشنی، نور و نشان دادن معرفت است.(رضایی،۱۳۷۳،ص۳۹)
– نارنجی
سمبل انرژی است. نارنجی روشن نشانه‌ی سلامت، سر زندگی، غرور، نشاط، پایکوبی، مناسب برای رفع خستگی و بی‌رمقی است. نارنجی محبوب­ترین رنگ مردان و زنان است. رنگ­های نارنجی در عین حال هم آرامبخش و هم تحریک کننده هستند. برخی از افراد نمی‌توانند آن را تحمل کنند و برخی دیگر این رنگ­ها را روحیه بخش می‌دانند. (کابستیک،لوید،۱۳۸۵،ص۴۹) نارنجی پر رنگ نشانه‌ی غرور، و نارنجی مات و تیره نشانه‌ی کم هوشی است. نارنجی با انرژی زنانه عجین است. انرژی نارنجی از انرژی پویا و مردانه‌ی قرمز ملایم‌تر بوده و در عین حال با آن مکمل است. برای درمان برونشیت مُزمن مفید و دارای اثرات ضد اسپاسم نیز هست. (ویلز،۱۳۷۵،ص ۳۲)
– قهوه­ایی
قهوه‌ایی چون خاک غنی و بارور است. افسردگی رنگ‌های پاییز را منتقل می‌کند. قهوه‌ای روشن خرمایی و بژ به وسایل و اشیاء حالت روستایی و چوپ گونه می‌دهند. قهوه‌ای سیر به کار نمایش محصولات چرمی می‌آید. سایه‌های قهوه‌ای بسیار متنوع است. در رنگ­پردازی کار­برد وسیعی دارد. (هی داشی،جی وا،۱۳۷۷،ص۱۳) این رنگ غیرفعال، منفعل است. قهوه‌ای حالتی دارد که مستقیماً به جسم مادّی یعنی بدن انسان مربوط می‌شود. (لوشر،۱۳۷۲، ص۱۴) قهوه‌ای متمایل به قرمز نشانگر وجود شهوت و هوسرانی است. (ویلز،۱۳۷۵،ص ۱۷)
–­­ شکلاتی و کهربایی
این رنگ‌ها و رنگ‌های مشابه یک قدم از گروه رنگ­های خنثی جلوتر و هوشمندانه‌تر هستند. ترکیب غنی رنگ­های خاکی با مایه‌هایی از جلای کروم خوبی ایجاد می‌کند. این رنگ­ها همچنین با عناصر طبیعی خاک، باد و آتش هماهنگ می‌شوند. این دسته رنگ­ها راحت، گرم و آرامش دهنده هستند و در مقابل سفید، کرم و شیری کنتراست سردی ایجاد می‌کنند. (کابستیک،لوید،۱۳۸۵،ص۴۸)
– صورتی
رنگ صورتی در واقع همان رنگ قرمز کم رنگ است. معمولاً نشانگر عشق است. اثری آرامش بخش دارد. در ورزشکارها معمولاً رختکن تیم حریف را صورتی نقّاشی می‌کنند تا بازیکنان آنها کم انرژی و منفعل شوند.
– بنفش
رنگ بنفش نمایانگر بی خبری، بی­اختیاری، ظلم و دشواری است. رنگی مرموز و برانگیزنده­ی احساسات، رنگ دلفریبی که از دیر باز رنگ ملکه­ها بوده و اگر در سطوح زیاد به کار بریم حالت ترس را نشان می دهد، مخصوصاًً اگر بنفش متمایل به ارغوانی باشد. این رنگ در ارتباط با خط، خط آزاد متمایل به افقی است که اگر با خط آزاد متمایل به عمودی آگین شود، گرم­تر و سرخت­تر می­ شود. صدای بنفش بم و طعم آن گس است. (رضایی،۱۳۷۳،ص۴۳)
بنفش در طبیعت کم یاب و رنگ راز گونه ای است. (شی­جی وا،۱۳۷۷،ص۱۷) ترکیبی است از قرمز و آبی و اگر چه مستقل است، امّا مایل به حفظ ویژگی­های هر دو رنگ است. تلاش می­ کند به صورت مظهر همانند سازی درآید و به عنوان یک ترکیب صمیمانه وعاشقانه باشد، یا به یک درک شهودی و حساس بیانجامد. (لوشر،۱۳۷۲،ص۶۵ ) این رنگ، رنگ روحانیّت عزّت نفس و وقار است. رنگی مفید برای غالب افرادی که برای افکار، احساسات یا جسم خود ارزش قائل هستند. رنگی است الهام بخش که بسیاری از موسیقی دانان ، شعرا، اذعان داشتندکه بزرگترین لحظات الهام بخش آنها زمانی به سراغشان آمد که در محاصره­ی پرتو بنفش بوده اند. ( ویلز،۱۳۷۵،ص۳۷ )
– ارغوانی
همچون قرمز رنگ قدرتمندی است و اگر در ابعاد وسیع دیده شود ،کمی ترسناک است. ارغوانی معمولاً انسان را به یاد اتاق خواب نوجوانان غمگین می اندازد. رنگ­های ارغوانی که در مقیاس کوچک با هم ترکیب شوند منظره ای زیبا و زنده را می سازند. ( کابستیک،لوید،۱۳۸۵،ص ۱۰۳)
۲-۲۰-۲ سمبولیسم رنگ
از همان اوایل زندگی انسان مفهوم سمبولیکی بیشتر از هر چیز با اصول رنگ در ارتباط بوده است، بر طبق سنت، سیاه در بیشتر اجتماعات غربی رنگ عزا به شمار می­رود، ولی در تمدّن­های آفریقایی و تمدّن شرق که رنگ سفید نشانه­ی عزا است رنگ سیاه علامت و سمبل خوشی است. این امر نشان می­دهد که سمبولیسم رنگ با سنت در ارتباط است. بنابراین بسیار مشکل خواهد بود که بفهمیم خصوصّیات سَمبولیکی و ارتباطی وابسته به رنگی در واقع نتیجه­ برانگیختن و عکس العمل احساس بخصوصی است و به یک سنّت پا­­­برجا ربطی ندارد. در بیشتر اجتماعات غربی، سفید نشانه­ی معصومیّت و پاکی است. قرمز رنگی است که با احساس قوی در ارتباط و از نظر خِصلت مُتناقض است. قرمز رنگ عشق و همچنینی رنگ وحدت است ولی توسط انسان­های گذشته به عنوان رنگ انقلاب مورد استفاده قرار گرفته است. قرمز به خاطر خلوص زیادش جهت جلب توجّه مفیدتر از همه رنگ­ها است. شاید قرمز به این دلیل رنگ خطر شناخته می­ شود، که شخص در مواجه با خطر خون از دست می­دهد. سمبل وحدت بودن قرمز ممکن است در رابطه با احساس برادری و هم­­ خونی باشد. کوتاهی طول موج قرمز و شدّت آن که موجب عکس العمل شدید در بیننده می­ شود، تا حدّ زیادی برای مقاصد کاربردی نظیر نشان دادن قسمت مهّمِ یک ماشین مثل دکمه­ی بکار انداختن یا متوقف کردن آن و یا به عنوان جلب توجّه کردن بصورت چـراغ قرمز عقب اتومبیل، یـا چراغ راهنمـایی، ماشیـن­های آتش نشانی و جعبه­های پست (انگلستان) به کار می­رود. علی­رغم اینها قرمز می تواند برای افزایش غنا وگرمی بکار­ رود. (مه یر،۱۳۸۲،ص۸۲)
زرد، گرم که رنگ طلا، خورشید و به گفته­ی وان گوگ رنگ خلقت است، سمبول شادی غنا و موسیقی و کلید ماژور است. بنفش سمبل توبه و پشیمانی است. (مه­یر،۱۳۸۲ص۸۳) بنفش و ارغوانی به طور سمبولیکی توسط کلیسا و سلاطین مورد استفاده قرار می­گرفته تا به این وسیله قدرت خود را با بهره گرفتن از قابل توجّه بودن و تمرکز این رنگ به رعایا بنمایانند. (مه یر،۱۳۸۲، ص۸۴) بنفش سمبل هرج و مرج، مرگ، ستایش و عظمت را تداعی می­ کند. بنفش آبی رنگ القا کننده­ تنهایی است. بنفش قرمز نشان از عشقی یزدانی و سلطه­ی روحانی است. (رضایی،۱۳۷۳،ص۴۳) آبی سمبل ایمان و جاودانگی است. (رضایی،۱۳۷۳،ص۴۰) قرمز سمبل حیات و زندگی عامل مؤثّری در سازندگی و تشدید رویش گیاهان و بیان کننده­ هیجان و شورش است. (رضایی،۱۳۷۳،ص۴۱)
۲-۲۱ احساس نور از نظر روان شنا سی فیزیولوژیک
بدیهی است که دو مربّع خاکستری نور یکسانی منعکس می­ کنند، چون ما آنها را از یک کاغذ خاکستری بریده­ایم و اگر یک فیزیکدان نیز نور منعکس شده از آنها را اندازه بگیرد، خواهد گفت: که آن دو نورِ یکسان منعکس می­ کنند امّا، ما آنها را متفاوت می­بینیم. بنابراین ادراک نور تنها محصول شدّت فیزیکی نور نیست. اگر دو مربع خاکستری در متن یکسانی قرار گیرند ادراکِ یکسان یا درخشانی یکسانی ایجاد خواهند کرد. کیفیّت نور یعنی ادراک رنگ با این که اصولاً به طول موج نور وابسته است به عوامل دیگری از قبیل زمینه­ای که در­آن قرار می­گیرد، ناحیه­ای از شبکه ای که نور در آنجا منعکس می­ شود، انطباق چشم و … وابسته است. در اینجا نیز ادراک رنگ تنها نتیجه­ ویژگی­های فیزیکی محرک نیست. (گنجی،۱۳۸۶،ص ۱۵۰)
۲-۲۲ احساس و ادراک
رابطه­ اُرگانیسم با محیط به عملکرد اندام­های گیرنده و پاسخ دهنده او بسته است در انواع ابتدایی حیوانات این عملکرد تنهـا در اختیار یک سلـول است بـدین ترتیب که حیـوان به همه محرک­ها پاسخ می­دهد در حیوانات سطح بالا سه نوع اندام اختصاصی کاملاً متمایز وجود دارد:
گیرنده ها
پاسخ دهنده ها
اندام­های رابط بین گیرنده ها و پاسخ دهنده ها
– اندام­های گیرنده: آنهایی هستند که با کمک محرک­ها به فعالیّت در می­آیند. محرک عبارت است از: یک رویداد خارجی یا داخلی که تحریکی به وجود می­­آورد و این تحریک را اندام گیرنده دریافت می­ کند.
– اندام­های پاسخ دهنده: آنهایی هستند که در مقابل محرک واکنش نشان می­ دهند. این واکنش معمولاً به صورت ترشح غدد یا انقباض عضله نمایان می­ شود. بنابراین می­توان گفت که ترشح غدد و انقباض عضله پاسخ اُرگانیسم به محرک است.