• ضرورت تحول اساسی دربخش کشاورزی(علی‌رغم نگران نبودن بخش کشاورزی به عضویت در سازمان تجارت جهانی(WTO) (آذری، ۱۳۸۶: ۳۶)

۲-۲-۲-۱۳ سیاست‌ها
با توجه به سیـاست‌های اعمالی و در حال اجرای چند سال اخـیر، اغلب سیاست‌ها در راستـای ایجاد
آمادگی برای پیوستن به بازارهای جهانی بوده‌اند. ازجمله سیاست‌های مربوط به تعدیل یکسان‌سازی نرخ ارز، تغییر ممنوعیت‌های وارداتی به نظام تعرفه‌ای، هدفمندی یارانه­ها، خصوصی‌سازی در بخش مالی و …، که خود موجب کاهش آسیب‌ها و تبعات منفی در پیوستن به این سازمان خواهد بود و از ایجاد شوک‌های ناگهانی به اقتصاد کشور و بروز بحران جلوگیری می‌کند. (آذری، ۱۳۸۶: ۳۷)

اما سیاست‌هایی نیز در این رهگذر باید مورد بررسی قرار گیرند:

• اصلاح زیرساخت‌های اقتصادی برای ایجاد شرایط رقابت با سایر کشورها

• تلاش برای تقویت بنیه تحقیقاتی و علمی کشور برای دستیابی به روش‌های تولیدی نوین در بخش صنعت کشاورزی.

• اصلاح نظام پولی و بانکی برای تسریع در فعالیت‌های اقتصادی در عرصه بین‌الملل

• مشارکت در مذاکرات سازمان تجارت جهانی از طریق مطالعات مستمر و تحقیقات دقیق اقتصادی و حقوقی توسط گروه کاری منسجم و متخصص

• تنوع‌بخشی به تولیدات صنعتی و کشاورزی از لحاظ کمی و کیفی

• اصلاح سیاست‌های گمرکی برای تسریع در صادرات

• وضع قوانین برای تضمین سرمایه‌گذاری خارجی و کاهش ریسک سرمایه‌گذاری

• ایجاد نظام آماری دقیق و روزآمد

• تربیت کارشناسان خبره در شناخت موضوعاتی که در سازمان تجارت جهانی مطرح است.

• تقویت ­زیر ساخت‌های علمی ­مربوط به ­تجارت­ جهانی از لحاظ حقوقی و علمی و کسب تجربیات کشورهای دیگربرای افزایش توانایی وقدرت­چانه‌زنی هیات‌های ایرانی مذاکره‌کننده. (آذری، ۱۳۸۶: ۳۸-۳۷)

۲-۲-۲-۱۴ سازمان‌های بین‌المللی

• سازمان تجارت جهانی که هدفش عملا کاهش تعرفه وحذف سایر موانع غیرتعرفه‌ای، کاهش وحذف­یارانه­های تولیدوصادرات،حذف­وکاهش­مداخلات­دولتی­درامورتولیدی­وصادراتی و…به منظور افزایش حجم تجارت جهانی وجلوگیری ازاقدامات منحرف‌کننده­تولیدو تجارت است.

• بانک جهانی که از طریق الزام و تشویق، کشورها را مجبور به بکارگیری سیاست‌های آزادسازی و خصوصی‌سازی می کند.

• صندوق بین‌المللی پول که با دادن مشاوره و ارائه راهکار، اقتصادهای ملی را به ادغام در اقتصاد جهانی تشویق می کند. (آذری، ۱۳۸۶: ۳۸)

۲-۲-۲-۱۵ اتحادیه‌های منطقه‌ای
اعضای این اتحادیه‌ها با امضای پیمان‌نامه به منظور رونق تجارت ‌آزاد و کاهش تعرفه‌های گمرکی بین
خود، سازمان منطقه‌ای به وجود می‌آورند. (آذری، ۱۳۸۶: ۳۷)
اصول سازمان تجارت جهانی را می‌توان بعنوان اهداف مشترک سازمان‌های بین‌المللی و اتحادیه‌های منطقه‌ای مطرح کرد که این اصول تحت عنوان سه اصل کلی آزادسازی، مقررات­زدایی و خصوصی ‌سازی مطرح می‌شوند:

• آزاد سازی

• آزادسازی تجارت خارجی

• آزادسازی نرخ کالاها و خدمات

• آزادسازی نرخ بهره

• آزادسازی نرخ ارز

• مقررات‌زدایی

• یارانه‌ها

• ضد دامپینگ

• موانع تجارت فنی

• موارد گات (که در مذاکرات دور اروگوئه ذکر شده است)

• خصوصی‌سازی(آذری، ۱۳۸۶: ۴۰-۳۹)

۲-۲-۲-۱۶ عوامل بازدارنده در راه عضویت ایران
با توجه به شرایط لازم برای حضور موفق اقتصادهای ملی در اقتصاد جهانی و قواعدی که تحت الزامات و سفارشات WTO باید از جانب اقتصادهای ملی رعایت شوند و شرایطی که بر اقتصاد ایران حاکم است، به بررسی این موضوع پرداخته می‌شود که چه عواملی بعنوان بازدارنده عضویت ایران در این سازمان نقش خواهند داشت. (آذری، ۱۳۸۶: ۴۱)
۲-۲-۲-۱۶-۱ ساختار تولید نامناسب
در مورد ساختار تولیدی کشور باید گفت که بخش عمده‌ای از مشکلات اقتصادی کشور به ساختار تولید و بی‌کشش بودن منحنی عرضه کل اقتصاد بازمی‌گردد. کمبود سرمایه و تکنولوژی مناسب و مدرن از یک طرف موجب گردیده که بخش عرضه اقتصاد توانایی هماهنگ نمودن خود با تقاضای در حال افزایش را نداشته باشد و از طرف دیگر موجب افزایش بیکاری در کشور شده است. در چنین شرایطی حضور در عرصه اقتصاد جهانی و باز کردن درهای اقتصاد کشور به روی آ‌ن بسیار سخت و دشوار خواهد بود، زیرا به دلیل بی‌کشش بودن منحنی عرضه، قادر به افزایش تولید در سطح صادرات گسترده نخواهیم بود و متقابلا به دلیل تقاضای انباشته شده در کشور، بازشدن اقتصاد منجر به افزایش گسترده واردات خواهد شد. این امر می‌تواند پیامدهای منفی متعددی را درپی داشته باشد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: