1. کردستانی و مجدی(۱۳۸۶) به بررسی رابطه بین ویژگی های کیفی سود متغیرهای توضیحی و هزینه سرمایه سهام عادی متغیر وابسته پرداختند. آن ها هزینه سرمایه سهام عادی را با استفاده ازمدل گوردن محاسبه و تأثیر پنج ویژگی محافظه کارانه بودن، پایداری، قابلیت پیش‌بینی و به هنگام بودن اطلاعات سود و همچنین مربوط بودن سود به ارزش سهام را بر آن، بررسی کردند. نتایج بیانگر عدم تأثیر محافظه کارانه بودن سود بر هزینه سرمایه سهام عادی وتأثیر معنادار سایر ویژگی‌ها بر متغیر وابسته است.

      1. خداداد کاشی، زرانژاد و یوسفی حاجی آباد (۱۳۹۰) به بررسی اثرات ساختار بازار بر نوآوری و تحقیق و توسعه در صنایع کارخانه ای ایران پرداختند. برای این منظور داده های ترکیبی صنایع کارخانه ایران ‌بر اساس طبقه بندی استاندارد بین‌المللی جمع‌ آوری و با بهره گرفتن از سیستم همزمان و روش حداقل مربعات اثرات متقابل سطح تمرکز، نوآوری و تحقیق و توسعه در رشته فعالیت های مختلف صنعتی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که سطح تمرکز، اثرات معناداری بر سطح نوآوری و تحقیق و توسعه در صنایع کارخانه ای دارد. همچنین با افزایش سود آوری از سطح تحقیق و توسعه این صنایع کاسته شده است. بررسی عوامل مؤثر بر ساختار صنایع کارخانه ای نشان می‌دهد که اگرچه سطح نوآوری و تحقیق و توسعه بر ساختار این صنایع مؤثر نبوده است، اما سودآوری و عملکرد برتر بنگاه ها عاملی مؤثر بر سطح تمرکز آن ها و نیز تبلیغات از دیگر پارامترهای مؤثر بر این ساختار بوده است.

  1. رضایی(۱۳۸۸) در پژوهشی با عنوان ” رابطه ی بین محافظه کاری حسابداری و هزینه سرمایه ” به بررسی رابطه ی محافظه کاری ازدیدگاه سود وزیانی و محافظه کاری از دیدگاه ترازنامه ای با هزینه سرمایه پرداخته است. در این پژوهش برای اندازه گیری محافظه کاری به وقوع پیوسته، از الگوی باسو (۱۹۹۷) با دوره چرخشی ۸ ساله و برای اندازه گیری محافظه کاری پیش‌بینی شده از معیار ارزش دفتری به ارزش بازار سهام استفاده شده است. نتایج پژوهش وی حاکی از وجود رابطه ی منفی و معناداری بین هردو نوع محافظه کاری و هزینه سرمایه است.

پیشینه خارجی تحقیق

    1. بارث[۴]و همکاران (۲۰۰۹) بررسی تاثیر شفافیت اطلاعات حسابداری بر هزینه سرمایه را مورد مطالعه قرار دادند. نتایج پژوهش نشان داد که افزایش در شفافیت اطلاعات حسابداری منجر به کاهش در هزینه سرمایه می شود. رابطه منفی یافت شده در این پژوهش بین هزینه سرمایه و شفافیت اطلاعات حسابداری بسیار معنادارتر از پژوهش های مشابه انجام شده است.

    1. لارا[۵] و همکاران(۲۰۱۰) در پژوهش برای یافتن رابطه بین محافظه کاری شرطی و هزینه سرمایه با بهره گرفتن از آزمون های قیمت گذاری دارایی، ‌به این نتیجه رسیدند که بین محافظه کاری شرطی و هزینه سرمایه رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد و گزارشگری محافظه کارانه از طریق کاهش عدم اطمینان نسبت به جریان های نقدی آتی و کاهش نوسان قیمت های آتی سهام منجر به دقت بیشتر اطلاعات، افزایش ارزش شرکت و کاهش هزینه سرمایه آن خواهد شد.

    1. آرتیاچ و کلارکسن[۶](۲۰۱۰) با بررسی رابطه محافظه کاری، افشا و هزینه سرمایه ‌به این نتیجه رسیدند که در شرکت‌های با کیفیت افشای بالاتر، رابطه ی بین محافظه کاری و هزینه سرمایه قوی تر است و در شرکت‌های با کیفیت افشای پایین تر، رابطه ی بین محافظه کاری و هزینه سرمایه معنی دار نیست.

    1. فرانسیس[۷] و دیگران (۲۰۰۲) رابطه بین هشت شاخص کیفیت سود و هزینه بدهی و هزینه حقوق صاحبان سهام عادی را بررسی کردند. نتیجه این آزمون در سطح اطمینان ۹۹ درصد، این بوده است که شرکتهایی که کیفیت سود آن ها پایین است، در مقایسه با شرکتهایی که کیفیت سود آن ها بالا است، هزینه بهره و هزینه سرمایه سهام عادی بالاتری دارند. آن ها ‌در مورد هزینه سرمایه سهام عادی ‌به این نتیجه رسیدند که بتای مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای تک عاملی با کاهش کیفیت سود، به طور یکنواخت افزایش می‌یابد.

    1. فرانسیس و دیگران در سال(۲۰۰۴) بار دیگر تأثیر ویژگی‌های کیفی سود بر هزینه سرمایه سهام عادی را مورد بررسی قرار دادند. یکی از پرسشهایی که تلاش شد در این مطالعه به آن پاسخ داده شود، این بود که کدام یک از این ویژگی ها بیشترین تأثیر را بر هزینه سرمایه سهام عادی دارد و بقیه ویژگی ها را زیر مجموعه خود قرار می‌دهد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد ویژگی های مبتنی بر اطلاعات حسابداری کیفیت اقلام تعهدی، پایداری، قابلیت پیش‌بینی و یکنواختی سود بیشترین تأثیر را بر هزینه سرمایه سهام عادی دارند و از بین آن ها کیفیت اقلام تعهدی، بیشترین تأثیر را داشته است.

    1. گارسیا [۸]و همکاران (۲۰۰۶) ‌به این نتیجه رسیدند که محافظه کارانه بودن در حسابداری، ریسک و هزینه سرمایه شرکت را کاهش می‌دهد. همچنین آن ها دریافتند که مدل های قبلی اندازه گیری محافظه کارانه بودن حسابداری که برای بررسی رابطه آن ها با هزینه سرمایه مورد استفاده قرار می گرفتند، هرچند از نظر فرضی صحیح هستند، ولی خطاهایی نیز دارند.

    1. گای و ورسچیا[۹] (۲۰۰۷) مکانیزم اصلی رابطه ی پیش‌بینی شده بین محافظه کاری شرطی و هزینه سرمایه ی سهام عادی را مورد مطالعه قرار دادند. آن ها نشان دادند که الزام شرکت‌ها برای گزارشگری بهنگام در تحقق کاهش ارزش ها، به افشای کامل اطلاعات منجر می شود. افشای کامل اطلاعات موجب کاهش عدم اطمینان نسبت به جریان های نقدی آتی مورد انتظار خواهد شد و در نتیجه هزینه ی سرمایه ی سهام عادی شرکت را پایین می آورد.

    1. لی [۱۰](۲۰۰۹) در پژوهشی برای بررسی رابطه ی بین محافظه کاری حسابداری و هزینه سرمایه ی سهام عادی در سطح بین‌المللی ‌به این نتیجه رسید که با کنترل تفاوت درقوانین و مقررات اوراق بهادار در کشور های مختلف، شرکت‌های مستقر در کشورهای با سیستم های گزارشگری محافظه کارانه تر، هزینه ی سرمایه سهام عادی و هزینه ی بدهی بسیار کمتری دارند. او برای اندازه گیری محافظه کاری از معیار باسو(۱۹۹۷) در سطح کشور استفاده نمود.

  1. چان [۱۱]و همکاران (۲۰۰۹) در پژوهشی به بررسی رابطه ی بین محافظه کاری شرطی و غیر شرطی با هزینه ی سهام عادی در کشور انگلستان پرداختند. نتایج پژوهش آن ها حاکی از این است که محافظه کاری غیر شرطی منجر به پایداری و قابلیت پیش‌بینی بیشتر سودهای جاری و آتی و در نتیجه کیفیت بالاتر اطلاعات حسابداری خواهد شد. نتایج نشان داد که شرکت‌های با درجه ی بالاتر محافظه کاری غیرشرطی، دارای هزینه ی سرمایه سهام عادی پایین تری هستند. در مقابل، محافظه کاری شرطی با کیفیت پایین تر اطلاعات حسابدای رابطه دارد و اعمال درجه بالاتری از محافظه کاری شرطی منجر به هزینه ی سرمایه سهام عادی بالاتر خواهد شد.

نتیجه گیری

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...