نتایج به دست آمده از روش های ناپارامتری و پارامتری با یکدیگر یکسان نمی باشد. در این زمینه مطالعاتی با بهره گرفتن از هر دو روش فوق و در نظر گرفتن تصریح یکسانی برای نهاده ها، قیمت نهاده ها و ستانده ها به مقایسه تطبیقی کارایی دو روش پرداخته‌اند. از آن جمله می توان به مطالعه فریر و لاول (۱۹۹۰)،در آمریکا سال ۱۹۸۴ بادر اختیار داشتن ۵۷۵ نمونه مورد بررسی (تعداد بانک) با بهره گرفتن از دو روش پارامتری (هزینه / ترانسلوگ)و ناپارامتری(DEA) ونتایج آن کارایی ۸۰% و۷۴% را نشان داد و بیان کرد تفاوت معناداری میان نتایج وجود نداردوهچنین می توان از شلدن (۱۹۹۴)، با میزان کارایی۵۶% و ۳۹% و نیز رستی(۱۹۹۷)،با کارایی ۸۱% و ۹۰% باورتال (۱۹۹۸)، با میزان کارایی۸۳%و ۳۰% و بکالی (۲۰۰۴)، با میزان کارایی۸۳ %و ۸۵% اشاره کرد. نکته جالب توجه این است که نتایج به دست آمده از این روش‌ها با یکدیگر بسیار متفاوت است؛ به طوری که برخی کارایی محاسبه شده در هر دو روش را یکسان دانسته و برخی معتقدند تفاوت معناداری میان نتایج وجود دارد. در این زمینه از جمله پژوهش‌های انجام شده در ایران می‎توان به مطالعه سوری، گرشاسبی و عریانی در سال(۱۳۸۶)، تحت عنوان «مقایسه­ تطبیقی کارایی بانک‌های تجاری ایران با بهره گرفتن از دو روش DEA و SFA » اشاره کرد. نتایج این مطالعه نشان داد که تفاوت معناداری میان نتایج وجود دارد.

۲-۶-۲- پژوهش­های انجام شده داخلی

نصیریان (۱۳۹۱)، کارایی و تعیین عوامل مؤثر بر آن در شعب پست بانک(تهران) در سال ۱۳۸۸مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور یکی از روش های ناپارامتری تحت پوشش داده ها و یکی از روش های ابتکاری تحت عنوان شبکه عصبی استفاده شده است. در این تحقیق از دو شبکه عصبی احتمالی و شبکه پرسپترون چند لایه استفاده شده و نتایج با نتایج حاصل از DEA مقایسه شده است. نتایج حاصل از این بررسی نشان می‌دهد که هر دو شبکه کارایی شعبه ها را با تقریب خوبی تخمین می زند و شبکه عصبی احتمال به علت سرعت و دقت بیشتر نسبت به شبکه عصبی پرسپترون ارجح می‌باشد.

همچنین فقیه نصیری و همکاران (۱۳۸۹)، مقایسه کارایی دو روش ناپارامتری (DEA) وپارامتری (SFA) با بهره گرفتن از اطلاعات پست بانک ایران را ارزیابی نمودند. در این تحقیق برای ۲۸ استان مستقل کارایی پست بانک ایران در دوره زمانی ۱۳۷۸-۱۳۸۴ مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین این دو روش در اندازه گیری کارایی پست بانک ایران وجود دارد. نتایج حاصل از مدل کارایی نشان می­دهد که متوسط کارایی پست بانک در دوره مورد بررسی ۵۵% است. علاوه براین نتایج مدل شناسایی عوامل مؤثر بر کارایی نشان داد که کارایی سرپرستی­ها با اندازه پست بانک، تعداد پرسنل و تعداد شعب رابطه منفی و با درآمد کل پست بانک و زمان رابطه مثبت دارد.

حسینی و همکاران (۱۳۸۸)، نیز با بررسی کارایی و عوامل مؤثر بر آن برای ۲۸ استان (سرپرستی) مستقل پست بانک ایران در دوره زمانی ۱۳۷۸-۱۳۸۴ با بهره گرفتن از روش پارامتری آماری SFA و فرم خطی لگاریتمی تابع هزینه مرزی تصادفی برآورد شده است. نتایج این مطالعه ‌بر اساس مدل برآورد کارایی نشان می‌دهد که کارایی پست بانک ایران ۶۰ % است، همچنین استان تهران کمترین کارایی و استان چهارمحال بختیاری بیشترین کارایی را داشتند، در حالی که در نتایج مدل برآورد عوامل مؤثر بر کارایی سرپرستی ها، با اندازه پست بانک (دارایی کل)، تعداد پرسنل، تعداد شعب و زمان رابطه منفی و با درآمد کل پست بانک رابطه مثبت داشت.

از طرفی دادگر و نیکی نعمت (۱۳۸۶)، در کاربرد مدل DEA در ارزیابی کارایی واحدهای اقتصادی، به بررسی کارایی ۳۸ سرپرستی بانک تجارت در کل کشور طی دوره زمانی (۱۳۸۰-۱۳۸۲) پرداخته­اند. فرضیه اصلی این پژوهش این است که وضعیت نهاده­ها و ستانده­های سرپرستی­های بانک تجارت بهینه نیست و با اصلاح عوامل، کارایی آن ها قابل افزایش است. در این تحقیق کارایی ۳۸ سرپرستی بانک تجارت در کل کشور با بهره گرفتن از دو مدل CCR و BCCمحاسبه و رتبه بندی واحدهای کارا شده است. نتایج نشان می­دهد که سرپرستی­های قم، زنجان، آذربایجان غربی و شرقی ناکارا می­باشند. میانگین کارایی سه سال به ترتیب ۷/۷۹، ۷۹، ۲/۴۷ درصد است.

همچنین سوری در سال ۱۳۸۴ برای دوره زمانی ۱۳۷۴-۱۳۸۱ و بر اساس اطلاعات مربوط به ۱۰ بانک کشور (۶ بانک تجاری و ۴ بانک تخصصی) و روش پارامتری آماری و با بهره گرفتن از تابع هزینه ترانسلوگ مطالعه خود را انجام داده است. در تابع هزینه مورد تخمین هزینه کل متغیر وابسته، میزان تسهیلات اعطایی به عنوان ستانده، حجم سپرده بانکی و تعداد شعب نهاده ها، سرانه هزینه پرسنلی و نسبت هزینه اداری به سطح سپرده گذاری به عنوان قیمت نهاده ها و زمان بیانگر تغییرات تکنیکی است. نتایج این مطالعه نشان داد که کارایی صنعت بانکداری ایران ۷۶/۸۷% و کارایی بانک های تجاری و تخصصی به ترتیب ۵۸/۸۷% و ۹۵/۸۷% است و بانک ملت در بین بانک های تجاری و بانک توسعه صادرات در بین بانک های تخصصی از بیشترین کارایی برخوردار هستند و با کاهش اندازه بانک و افزایش تعداد شعب کارایی افزایش می‌یابد.

حقیقت و همکار (۱۳۸۳)، نیز در مطالعه­ ای با عنوان بررسی کارایی سیستم بانکی با کاربرد DEA (مطالعه موردی بانک کشاورزی) بیان می­دارند که میانگین کارایی فنی شعب بانک کشاورزی در منطقه ۴ تحت شرایط بازده ثابت و متغییر نسبت به مقیاس به ترتیب برابر۸۱/۰ و ۹۴/۰ درصد و میانگین کارایی نیز ۸۶/۰ بوده است.

کریمی در سال ۱۳۸۱ برای سال های ۱۳۷۷- ۱۳۷۹ اطلاعات مربوط به ۱۷ شعبه از شعب، بانک های کشاورزی استان همدان را با نگرش واسطه ای و روش پارامتری آماری و با بهره گرفتن از تابع هزینه ترانسلوگ مورد بررسی قرار داده است. در این پژوهش نهاده ها شامل، سرانه هزینه پرسنلی شعب، نرخ سود پر داخلی به انواع سپرده ها، متوسط هزینه های استهلاک دارایی های ثابت شعب و نسبت هزینه های اداری به حجم تسهیلات اعطایی است و ستانده بانک، حجم تسهیلات اعطایی غیر تکلیفی می‌باشد. نتایج این پژوهش، متوسط ناکارایی شعب را ۲۵/۰ نشان داد و ناکارایی، رابطه مثبتی با اندازه شعب و رابطه منفی با تحصیلات کارکنان شعب و درجه مکانیزاسیون شعب ( تعداد رایانه موجود در شعب) دارد.