۴۴- طراحی و ایجاد معابر جدید در سطح شهر.

۱۰۱/۰

۳

۳۰۳/۰

۴۵- میانگین سرویس­دهی مناسب ناوگان حمل و نقل شهری (۱۶ساعت).

۱۰۷/۰

۲

۲۱۳/۰

* شایان ذکر است که، جمع ضریب نهایی عوامل داخلی (نقاط ضعف۵۵۰/۳، تهدید۹۲۵/۲) و جمع عوامل خارجی (فرصت ۵۹۹/۳، نقاط قوت۴۴/۲) می­باشد.
*مجموع کل امتیازات وزنی عوامل داخلی (نقاط ضعف، تهدید) ۴۷۵/۶ و مجموع عوامل خارجی (فرصت، نقاط قوت) ۰۴۳/۶ است.
۲- تدوین راهبردها و استراتژیهای سیستم
در مرحله بعد تعیین راهبردهای مختلف برای منطقه مورد مطالعه است. برای تعیین استراتژیهای مناسب جهت دستیابی به شرایط سیستم حمل و نقل شهری کرمانشاه، با مشخص کردن عوامل درونی و بیرونی و تعیین ارزش هر عامل، راهبردها و استراتژی­ های مرتبط با بهره گرفتن از روش تجزیه و تحلیل ماتریس SWOT

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

استراتژیهای مربوطه در جهت مشخص شدن وضعیت سیستم تدوین گردید جدول (۴-۳). راهبردهای تعیین شده در چهار بخش جداگانه صورت گرفته و نیز به صورت ترکیبی از عوامل درونی و بیرونی می­باشد. البته ذکر این نکته لازم است که، برای تعیین راهبرد براساس ضرایب عمل نمود. مثلاً می­توان عواملی که بیشترین اهمیت (بیشترین ضریب) را دارد با هم ترکیب کرد و یک راهبرد تعیین نمود.اما انجام این کار الزامی نیست.
نوع اول راهبرد، ترکیبی از نقاط قوت و فرصتها می­باشد. یعنی عوامل نقاط قوت در کنار عوامل فرصتها قرار می­گیرد و راهبرد متناسب با آن تعیین می­ شود. این استراتژی را در اصطلاح استراتژی حداکثر– حداکثر (SO) می­نامند.
نوع دوم راهبرد، از ترکیب فرصتها و نقاط ضعف است. یعنی از ترکیب عوامل این دو بخش، راهبرد متناسب با آن طراحی می­ شود که در این حالت هدف این است که با بهره­جستن از فرصتها، نقاط ضعف را کاهش یا از بین ببریم. این راهبرد، راهبرد حداکثر- حداقل (WO) می­نامند.
نوع سوم راهبرد، ترکیبی از نقاط قوت و تهدیدها می­باشد. در این حالت باید راهبردی تعیین کنیم که با بهره گرفتن از نقاط قوت، از تهدیدهای پیش رو جلوگیری کند. این راهبرد، راهبرد حداقل– حداکثر (ST) می­نامند.
نوع چهارم راهبرد، ترکیبی از نقاط ضعف و تهدیدها است. در این حالت هدف از تعیین راهبرد، کاهش نقاط ضعف و دوری از هرگونه تهدید می­باشد. این راهبرد، راهبرد حداقل– حداقل (WT) می­نامند.
جدول (۴-۳) : تدوین نقاط استراتژیک (ماتریس درونی و بیرونی) (IE)

عوامل درونی
عوامل بیرونی

نقاط قوت S
_۱S: وجود و عبور وسایل نقلیه عمومی و خصوصی از مسیرهای دارای پتانسیل بالا (مسافر و کالا) در ناوگان حمل و نقل شهری.
_۲S _: احداث و وجود تقاطعهای همسطح و غیرهمسطح در شبکه ارتباطی.
_۳S_: امکان بهره­وری از فضاهای باز و اراضی مجاور ایستگاههای جدید اتوبوس و پایانه ­ها و همچنین استفاده از عبور محورهای شهری پیوند­دهنده و بازسازی اراضی مجاور آن به عنوان تحریک توسعه برای نوسازی جدید.
_۴ S _: دارا بودن نسبتاًًًٌ حد بالا– پایین سرانه راه ها و شبکه ارتباطی درون­شهری.
_۵S_: وجود سیستم حمل و نقل هوایی و زمینی و راه ­اندازی سیستم ریلی در آینده.
_{۶ :} Sافزایش دسترسی شبکه و نیز وجود و امکان بازسازی کاربری های مجاور به علت تعریض برخی از محورهای شبکه ارتباطی.
_۷S _: فضای مناسب با توجه به پتانسیل­های موجود و امکان استقرار کاربری های تجاری، اداری، فرهنگی به منظور ایجاد مکانهای خدماتی- تفریحی در مقیاس شهری و فرامنطقه­ای در محورهای ارتباطی درون­شهری و برون­شهری.
_۸ S_: موقعیت ترانزیتی و شاهراه ارتباطی و استفاده از ظرفیتها و قابلیت‌های (فراملی، فرامنطقه­ای، کشوری و استانی).
_۹ S_: طراحی و ایجاد معابر جدید در سطح شهر.
_۱۰S_: میانگین سرویس­دهی مناسب ناوگان حمل و نقل شهری (۱۶ساعت).

نقاط ضعف W
_۱W_: رشد سریع وسایط نقلیه (خودروهای شخصی)، فرسودگی و قدیمی بودن برخی از وسایط نقلیه از قبیل (وسایل حمل و نقل عمومی و خصوصی) در ناوگان شهری.
_۲W_: عدم وجود برنامه­ ریزی دقیق جهت زمانبندی حرکت اتوبوس، تأخیر در زمان شروع حرکت آن در ایستگاهها و هدر رفتن زمان در سوار و پیاده­شدن با توجه به تراکم جمعیت.
_۳W_: نبود مسیر اختصاصی برای عبور خودروهای امدادی (آتش­نشانی، اورژانس، آمبولانس، پلیس و غیره) و نیز عدم تعریض معابر که امکان دسترسی اتومبیلهای امداد و خدمت­رسان در آنها وجود ندارد.
_۴W_: کیفیت پایین معابر به لحاظ دست­انداز، خرابی آسفالت، آبگیربودن و زیرسازی نامناسب در طول معابر شهری
_۵W_: ضعف شدید شبکه معابر در بیشتر نقاط و عدم وجود سلسله مراتب شبکه­ ای معابر و پیروی از اصول صحیح فنی و نیز عدم استفاده از تمامی ظرفیتهای موجود شهر.
_۶W_: نداشتن سیستم جمع­آوری کرایه به صورت الکترونیکی و ایجاد ازدحام و سختی پیاده­شدن از اتوبوسها به دلیل شلوغی جلوی در.
_۷W_: عدم وجود تنوع در ناوگان حمل و نقل عمومی و خصوصی، همچنین نبود پیاده­رهواری و دوچرخه­سواری.
_۸W_: تعداد زیاد سرعت­گیرها در سطح معابر و همچنین کمبود علائم ترافیکی افقی و عمودی مناسب، تجهیزات نصب شده موجود نیز ضعیف و قدیمی بوده و از استحکام کافی برخوردار نیست.
_۹ W_: عدم امکان استفاده معلولین و افراد کم ­توان جسمی- حرکتی از سیستم­های حمل و نقل شهری.