۱۴۶/.

۱۴۶/.

–

حمایت اجتماعی

۰۷۴/.

۰۷۴/.

–

میزان استفاده از وسایل ارتباط جمعی

۰۲۵/.

۰۲۵/.

–

سن

۵۴۹/.

۰۹۹/.

۴۵۰/.

خودکارآمدی سلامت عمومی

۲۵۹/.

–

۲۵۹/.

سلامت عمومی خودگزارش شده

۱۴۹/.

–

۱۴۹/.

آگاهی از رفتار سلامتی

۰۳۳/۰

۰۳۳/۰

تحصیلات

با توجه به جدول ۵-۲-۲۱ می توان گفت از بین متغیرهایی که تنها تاثیر مستقیم بر متغیر وابسته دارند، سلامت عمومی خودگزارش شده با مقدار (۲۵۹/.=Beta) بیش­ترین تاثیر را بر سبک زندگی سلامت محور دارد. از بین متغیرهایی که صرفاً اثر غیرمستقیم بر متغیر وابسته داشته اند، حمایت اجتماعی قوی ترین متغیر تاثیرگذار است. هم­چنین در­نهایت با توجه به میزان تاثیر کل متغیرهای مستقل، می­توان گفت به ترتیب خودکارآمدی سلامت عمومی، سلامت عمومی خودگزارش شده و میزان مطالعه در حوزه­ سلامت بیش­ترین تاثیر را بر سبک زندگی سلامت محور دارند.
فصل ششم
بحث و نتیجه ­گیری
امروزه به موازات افزایش طول عمر انسان­ها، اهمیت رفتارهای ارتقاءدهنده­ی سلامت جهت حفظ عملکرد، استقلال و افزایش کیفیت زندگی افراد بیشتر می شود. این رفتارها یکی از معیارهای عمده­ی تعیین­کننده سلامت هستند که به عنوان عامل زمینه­ای در عدم ابتلا به بسیاری از بیماری­ها شناخته شده ­اند و ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماری­ها مستقیماً با این رفتارها در ارتباط است. یکی از رفتارهایی که نقش عمده در طول عمر و سطح کیفیت عملکرد افراد دارد، شیوه­ زندگی سالم است.
رعایت رفتارهای ارتقاءدهنده­ی سلامت و شیوه­ زندگی، اگر چه برای همه افراد جامعه اهمیت دارد، اما پرداختن و عمل کردن به این گونه رفتارها برای زنان سنین باروری اهمیت مضاعف دارد. پشت سر گذاشتن تجارب و انتقال­های مهم زندگی در این دوران، از جمله آغاز سن بلوغ، ازدواج، بارداری و مادر شدن، گذراندن دوره­ میانسالی، نزدیک شدن به سنین کهنسالی اولیه در انتهای این دوران و تاثیر گذاری بر سلامت نسل­های آینده ضرورت پرداختن به شیوه­ زندگی سالم زنان در این سنین را دو چندان می­ کند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

سلامت و سبک زندگی، تنها یک مبحث پزشکی نیست، از دهه­ ۱۹۷۰ همزمان با تغییر در علل و الگوی بیماری­ها، نوعی رویکرد اجتماعی- روان­شناسی جایگزین رویکرد صرف پزشکی شد. همان­طور که در مقدمه نیز اشاره شد، در این مطالعه از رویکرد اجتماعی به سلامت و شیوه زندگی سالم پرداخته شده است. اینکه عملکرد زنان ایرانی سنین باروری در ارتباط با رعایت رفتارهای سالم در زندگی چگونه است و تا چه اندازه این رفتارها، منجر به ارتقای سلامت آنان می شود و نهایتاً چه عواملی بر عملکرد رفتاری آنان تاثیر می گذارد، سئوالاتی بود که در این پژوهش در پی پاسخگویی و پرداختن به آن برآمدیم.
در این پژوهش، ۳۹۲ نفر از زنان سنین باروری بر اساس حجم جامعه­ آماری که از سرشماری سال ۱۳۹۰ به دست آمد، از مناطق مختلف شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفت. نواحی انتخاب شده و ساکنین آن از ویژگی های جمعیتی و اجتماعی- اقتصادی متنوعی برخوردار بودند.