• . علیدوست، ابوالقاسم (۱۳۸۴)، فقه و مقاصد شریعت، فقه اهل بیت، شماره ۴۱، ص ۱۲۸. ↑

• . خالد مسعود، محمد (۱۳۸۲)، فلسفه حقوق اسلامی، ترجمه محمدرضا ظفری و فخرالدین اصغری آقمشهدی، قم: انتشارات بوستان کتاب، ص ۲۶۱. ↑

• . محقق داماد، سید مصطفی (۱۳۸۷)، اصول فقه، تهران: مرکز نشر علوم اسلامی، ص ۱۹. ↑

• . خوئینی، غفور و همایون رضآیینژاد (۱۳۹۰)، مصلحت و مسائل نوظهور حقوق، پژوهش­نامه حقوق اسلامی، سال دوازدهم، شماره ۱، ص ۱۴. ↑

• . ر.ک. به: ۱- بوثوری، نورالدین (۲۰۰۰)، مقاصد الشریعه: التشریع الإسلامی المعاصر بین طموح المجتهد وقصور الاجتهاد، بیروت: دار الطلیعه، ص ۱۰۴؛ ۲- أحمد الشناوی، سعید (۲۰۰۳)، دراسه مقارنه نقدیه؛ مدى الحاجه للأخذ بنظریه المصالح المرسله فی الفقه الإسلامی، فقه مقارن، مقارنات والفکر الغربی، رساله دکتوراه فی الفقه، جامعه الأزهر، کلیه الشریعه و القانون؛ ۳- کاظم زاهد، عبد الامیر (۲۰۰۷)، الفقه التاریخی و الفقه المقاصدی، الاجتهاد والتجدید، العدد ۶. ↑

• . صدر، سید محمد باقر (۱۴۰۸ ق)، اقتصادنا، بیروت، دار التعارف للمطبوعات، صص ۷۲۸- ۷۲۲. ↑

• . زحیلی، وهبه (۱۴۱۸ ق)، الفقه الاسلامی و ادلته، دمشق: دار الفکر، ج ۴، ص ۲۸۶. ↑

• . خالد مسعود، پیشین، ص ۳۸۴. ↑

• . خسروپناه، عبدالحسین (۱۳۷۹)، گفتمان مصلحت در پرتو شریعت و حکومت، تهران: انتشارات مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر، ص ۱۶۳. ↑

• . مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۶۳)، مصالح مرسله چیست؟، نور علم، دوره ۲، شماره ۳، ص ۷۳؛ و نیز: جناتی، محمد ابراهیم (۱۳۷۰)، منابع اجتهاد از دیدگاه مذاهب اسلامی، تهران: انتشارات کیهان، ص ۱۶. ↑

• . حیدری، سید علی نقی (۱۴۱۲ ق)، اصول الاستنباط، قم: انتشارات شورای مدیریت حوزه علمیه قم، ص ۳۳۸. ↑

• . ر.ک. به:‌ایزدپور، محمدرضا (۱۳۸۶)، جستاری بر چلش­های فقهی «مصالح مرسله»، حکومت اسلامی، سال دوازدهم، شماره ۴. ↑

• . مکارم شیرازی، پیشین. ↑

• . رضائی اصفهانی، محمد علی (۱۳۸۹)، رابطه علم و دین در غرب، چاپ دوم، تهران: کانون اندیشه جوان، ص ۱۱۰. ↑

• . جناتی، محمد ابراهیم (۱۳۷۰)، منابع اجتهاد از دیدگاه مذاهب اسلامی، تهران: انتشارات کیهان، ص ۳۳۵. ↑

• . زحیلی، وهبه (۱۴۰۶ ق)، اصول الفقه الاسلامی، دمشق: دار الفکر، ج ۲، ص ۹۲۲. ↑

• • . برای مطالعه این جریان، ر.ک. به: استرآبادی، محمدامین (بی­تا)، الفوائد المدنیه، قم، دارالنشر لأهل البیت. ↑

  ( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

• . خالد مسعود، محمد و عباس امام (۱۳۷۸)، نظریه معنا از دیدگاه شاطبی، نامه فرهنگستان، شماره ۱۴، ص ۲۷. ↑

• . برای مطالعه تفصیلی آراء طوفی، بنگرید به: زید، مصطفی (۱۳۷۴ق)، المصلحه فی التشریع الاسلامی و نجم الدین الطوفی، مجله الأزهر، ش ۱۰. ↑

• . ر.ک. به: موحد، محمدعلی (۱۳۵۰)، نجم­الدین طوفی و نظر تطورآمیز وی در مورد نص شرعی و مصلحت اجتماعی، کانون وکلا، شماره ۱۱۶ و ۱۱۷. ↑

• . الریسونی، احمد (۱۴۱۲ق)، نظریه المقاصد عند الامام الشاطبی، بیروت: المؤسسه الجامعیه للدراسات والنشر، ص ۲۸۸. ↑

• . آثار متعددی؛ در رأس آنها: خمینی، روح الله (۱۳۸۱)، ولایت فقیه، چاپ دوازدهم، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره). ↑

• . برای مطالعه تفصیلی بنگرید به: بادکوبه هزاوه، احمد (۱۳۸۱)، بنیادهای سازمان حسبه از آغاز تا پایان دوره اموی، مقالات و بررسیها، شماره ۷۱؛ و نیز: ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم (۱۹۹۱)، الحسبه فی الاسلام او وظیفه الحکومه الاسلامیه، بیروت: دار الکتب العلمیه، ص ۶۰. ↑

• . See: Khaghani Esfahani, M (2012), Challenges Confronting the Modernization of Islam and Iran’s Criminal Law in regard to Crimes against Security of e-Commerce, Business and Management Review (BMR), Vol. 2, No. 5. ↑

• . کیخا، عصمت (۱۳۸۸)، مناسبات قدرت و قانون در‌ایران، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ص ۴۹. ↑

• . فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی (۱۳۹۰)، الفت­نامه (نسخه دیجیتالی)، مشهد: کتابخانه دیجیتالی آستان قدس رضوی. ↑

• . میرفندرسکی، ابوالقاسم بن میرزا بزرگ (۱۳۸۷)، رساله صناعیه، قم، انتشارات بوستان کتاب. ↑

• . فیرحی، داود (۱۳۸۹)، درآمدی بر فقه سیاسی، سیاست (مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران)، دوره ۴۰، شماره ۱، ص ۲۱۸. ↑

• . Ramadan, T. (2004), Western Muslim and the Future of Islam, Oxford: Oxford University Press (Virtual Publishing). ↑

• . عاملی، محمد بن مکّی (بی­تا)، القواعد و الفرائد، تحقیق: عبدالهادی الحکیم، قم: مکتبه المفید، ص ۳۸. ↑

• . سوزنچی، حسین (۱۳۸۹)، معنا، امکان و راهکارهای تحقق علم دینی، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی، ص ۱۴۵. ↑

• . سوزنچی، پیشین، ص ۱۷۲. ↑

• . برای مطالعه تفصیلی پیرامون اقوال و ادله هریک درباره ماهیت شرعی مصوبات مجمع، ر.ک. به: رحمانی، محمد (۱۳۹۰)، مبانی فقهی و اصولی مجمع تشخیص مصلحت نظام، حکومت اسلامی، سال شانزدهم، شماره ۱. ↑

• . مکارم شیرازی، ناصر (۱۴۱۳ق)، انوار الفقاهه، قم: انتشارات مدرسه امیر المؤمنین(ع)، ص ۵۴۱. ↑

• . لاگلین، مارتین (۱۳۸۸)، مبانی حقوق عمومی، ترجمه محمد راسخ، تهران: نشر نی، ص ۱۷. ↑

• . میراحمدی، منصور و همکاران (۱۳۸۹)، درس گفتارهایی در فقه سیاسی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ص ۲۲۷. ↑

• . Pettit, Philip (1997). A Theory of Freedom and Government (Oxford, Oxford University Press), P. 41. ↑

• . لاپی­یر، ژان ویلیام (۱۳۸۹)، قدرت سیاسی، ترجمه بزرگ نادرزاده، تهران: انتشارات فروزان­روز، ص ۸۵. ↑

• . Croce, Benedetto (1945). Politics and Morals (New York: Philosophical Library), P. 11. ↑

• . Ibid, 17. ↑

• . Skinner, Quentin (1981). Machiavelli (Oxford, Oxford University Press), P. 74. ↑

• . سوره حجرات/‌ایه ۹ ↑

• . سوره حجرات/‌ایه ۱۰. ↑

• . المظفر، محمدرضا (۱۳۸۸)، اصول الفقه، قم: مؤسسه انتشارات اسلامی، ص ۲۲۴. ↑

• . ر.ک. به: فیرحی، داود (۱۳۸۱)، شیعه و مسئله مشروعیت: بین نظریه و نصّ، فصلنامه حقوق (مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران)، شماره ۵۷، صص ۲۳۱- ۲۲۶. ↑

• . همپتن، جین (۱۳۸۵)، فلسفه سیاسی، تهران: انتشارات طرح نو، ص ۶۱. ↑

• .کاسیرر، ارنست (۱۳۸۲)، اسطوره دولت، چاپ دوم، تهران: انتشارات هرمس، ص ۱۵۰. ↑

• . See: Augustine (2003) The City of God, Dyston. R. W, Cambridge. ↑

• . فیرحی، داوود (۱۳۸۶)، درآمدی بر روش­شناسی اندیشه سیاسی در دوره میانه تمدن اسلامی، فصلنامه سیاست (مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی)، سال ۳۷، شماره ۱، ص ۹۷. ↑

• . مهدوی­زادگان، داوود (۱۳۸۸)، روش­شناسی یا تبارشناسی اندیشه سیاسی در دوره میانه تمدن اسلامی، علوم سیاسی، سال دوازدهم، شماره ۵، ص ۲۰۹. ↑

اگر سرعت اتومبیل بالا است، آنگاه نیروی کمتری به پدال گاز وارد کنید
در عبارت فوق، کلمات کم و بالا، متغیرهای زبانی^[۳۸] هستند . در صحبتهای عامیانه، اگر یک متغیر بتواند، واژه‌هایی از زبان طبیعی را به‌عنوان مقدار بپذیرد، یک متغیر زبانی نامیده می‌شود.
در سیستم‌های عملی اطلاعات مهم از دو منبع سرچشمه می‌گیرند. یکی از منابع مهم افراد خبره می‌باشند که دانش و آگاهیشان را در مورد سیستم با زبان طبیعی توصیف می‌کنند. منبع دیگر اندازه‌گیری‌ها و مدلهای ریاضی هستند که از قواعد فیزیکی مشتق شده اند. بنابراین یک مسئله مهم ترکیب این دو نوع اطلاعات در طراحی سیستم‌ها است. برای انجام این ترکیب سوال کلیدی این است که چگونه می‌توان دانش بشری را در چهار چوبی مشابه مدلهای ریاضی فرموله کرد. به عبارت دیگر سوال اساسی این است که چگونه می‌توان دانش بشری را به یک فرمول ریاضی تبدیل کرد. اساساً آنچه که یک سیستم فازی انجام می‌دهد، همین تبدیل است. برای اینکه بدانیم این تبدیل چگونه صورت می‌گیرد، ابتدا باید بدانیم سیستم‌های فازی، چگونه سیستم‌هایی هستند.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

سیستم‌های فازی، سیستم‌های مبتنی بر دانش یا قواعد می‌باشند. قلب یک سیستم فازی یک پایگاه دانش بوده که از قواعد اگر – آنگاه فازی تشکیل شده است. یک قاعده اگر-آنگاه فازی یک عبارت اگر – آنگاه بوده که بعضی کلمات آن بوسیله توابع تعلق پیوسته مشخص شده اند.
بنابراین نقطه شروع ساخت یک سیستم فازی بدست آوردن مجموعه ای از قواعد اگر و آنگاه فازی می‌باشد. مرحله بعدی ترکیب این قواعد در یک سیتم واحد می‌باشد.در کتب و مقالات معمولاً از سه نوع سیستم فازی صحبت به میان می‌آید: ۱) سیستم‌های فازی خالص، ۲) سیستم‌های فازی تاکاگی- سوگنو و کانگ (TSK)، ۳) سیستم‌های با فازی ساز و غیر فازی ساز.
ساختار اصلی یک سیستم فازی خالص در شکل(۴-۳) نشان داده شده است. پایگاه قواعد فازی مجموعه ای از قواعد اگر- آنگاه را نشان می‌دهد. موتور استنتاج فازی این قواعد را به یک نگاشت از مجموعه‌های فازی در فضای ورودی به مجموعه‌های فازی در فضای خروجی بر اساس اصول منطق فازی ترکیب می‌کند. در شکل (۴-۳) اگر خط نقطه چین وجود داشته باشد، چنین سیستمی‌سیستمی‌فازی دینامیک نامیده می‌شود.

شکل(۴-۳): ساختار یک سیستم فازی خالص

مشکل اصلی در رابطه با سیستم‌های فازی خالص این است که ورودی‌ها و خروجی‌های آن مجموعه‌های فازی می‌باشند. در حالیکه در سیستم‌های مهندسی، ورودی‌ها و خروجی‌ها با متغیّر‌هایی با مقادیر حقیقی می‌باشند. برای حل این مشکل، تاکاگی- سوگنو و کانگ نوع دیگری سیستم‌های فازی معرفی کرده اند که ورودی‌ها و خروجی‌های آن متغیرهایی با مقادیر واقعی هستند. شکل(۴-۴) ساختار اصلی سیستم فازی TSK را نشان می‌دهد.

شکل(۴-۴) :ساختار اصلی سیستم فازی TSK

به‌عنوان نمونه، قانون ذیل مثالی از این قواعد مربوط به این سیستم می‌باشد.
اگر سرعت اتومبیل (x) بالاست، آنگاه نیروی وارد بر پدال گاز برابر است با y=cx
عبارت فوق نشان می‌دهد که بخش آنگاه قاعده فازی از یک عبارت توصیفی با مقادیر زبانی به یک رابطه ریاضی ساده تبدیل شده است. این تغییر، ترکیب قواعد فازی را ساده تر می‌سازد. در حقیقت سیستم فازی TSK یک میانگین وزنی از مقادیر بخش‌های آنگاه قواعد می‌باشد.
مشکلات عمده سیستم فازی TSK عبارتند از : ۱) بخش آنگاه قاعده یک فرمول ریاضی بوده و بنابراین چهار چوبی را برای نمایش دانش بشری فراهم نمی‌کند. ۲) این سیستم دست ما را برای اعمال اصول مختلف منطق فازی باز نمی‌گذارد و در نتیجه انعطاف پذیری سیستم‌های فازی در این ساختار وجود ندارد، برای حل این مشکلات ما از نوع سومی‌از سیستم‌های فازی یعنی سیستم‌های فازی سازها و غیرفازی سازها استفاده می‌کنیم.
به منظور استفاده از سیستم‌های فازی خالص در سیستم‌های مهندسی، یک روش ساده اضافه کردن یک فازی ساز در ورودی که متغیّرهایی با مقادیر حقیقی را به یک مجموعه فازی تبدیل کرده و یک غیر فازی ساز که یک مجموعه فازی را به یک متغیّر با مقدار حقیقی در خروجی تبدیل می‌کند. شکل(۴-۵) ساختار اصلی یک سیستم فازی با فازی ساز و غیر فازی ساز را نشان می‌دهد. با توجه به شکل چهار مرحله قابل تفکیک است.

شکل(۴-۵) :ساختار اصلی یک سیستم فازی با فازی ساز و غیر فازی ساز

الف) مشابه هر سیستم کنترلی، ناچار به اخذ اطلاعات از سیستم کنترل هستیم. این اطلاعات شامل مقادیری است که توسط واحد تصمیم گیری فازی مورد نیاز است.
ب) در مرحله فازی کردن، اطلاعات اخذ شده به‌عنوان ورودی به واحد تصمیم گیری بایستی فازی شود. که در این رابطه به هر مقدار عددی یا فازی یک یا چند مجموعه فازی با درجه خاصی از عضویت نسبت داده می‌شود.
برای مقدار دهی به متغیرهای زبانی از توابع عضویت استفاده می‌گردد. برای مثال شکل(۴-۶) تابع عضویت μ را برحسب e(t) نشان می‌دهد.

شکل(۴-۶) : تابع عضویت μ را برحسب e(t) نشان می‌دهد.

در واقع شکل(۴-۶) برای مقداردهی به متغیر زبانی (possmall) به‌کار رفته است. برای فهم این موضوع به عبارات زیر توجه نمایید:
اگر e(t)=-π/۲ باشد در این صورت μ(-π/۲)=۰ است.
اگر e(t)=π/۸ باشد، در این صورت μ(π/۸)=۰٫۵ است.
…..
در واقع تابع عضویت، درجه عضویت هر یک از متغیرهای زبانی را به‌صورت پیوسته نشان می‌دهد. در حالت کلّی اگر X یک مجموعه جهانی و A یک مجموعه فازی باشد، برای هر مقدار xX، تابع μ_A(x) به‌عنوان تابع عضویت می‌باشد و هر عضو X را بین ۰ و ۱ مقدار دهی می‌کند. در جعبه ابزار Fuzzy در نرم افزار Matlab، ۱۱ نوع تابع عضویت وجود دارد.
ج) در مرحله تصمیم گیری یا استنتاج^[۳۹]، کمیت فازی شده از یک مجموعه قوانین با ساختار کنترلی زیر عبور می‌کند:
If x₁ is A₁₁ and (or) x₂ is A₁₂ …and (or) x_n is A_1n then y₁ is B₁₁…and (or) y_m is B_1m.
:
If x_r is A_r1 and (or) x₂ is A_r2 …and (or) x_n is A_rn then y₁ is B_r1…and (or) y_m is B_rm.
در اینجاx₁,x₂,…,x_n متغیرهای زبانی ورودی و y₁,y₂,…,y_m متغیرهای زبانی خروجی واحد تصمیم گیری هستند. مقادیر A_ij و B_ij زیر مجموعه‌های فازی و نشان دهنده ارزش متغیّرها هستند. در واقع قوانین ۱…r قوانینی هستند که با تجربه و یا مدل سیستم پایه گذاری شده اند و براساس Aij‌ها که شرایط موجود در سیستم هستند، تصمیم گیری می‌شوند. این تصمیم گیری براساس درجات عضویت سیگنال ورودی در زیر مجموعه‌های A_ij صورت می‌گیرد و لذا نوع خروجی را مشخص می‌کند. البته برای این منظور از قاعده‌های استنتاج استفاده شده است.
د) برای اعمال کنترل به سیستم، ناچار به تبدیل کمیت‌های فازی بدست آمده به کمیت‌های اصلی هستیم. در اکثر موارد روشهایی نیاز است تا مقداری به‌عنوان کمیت قطعی خروجی انتخاب شود، بطوریکه به بهترین نحو نمایشگر مجموعه‌های عضویت خروجی باشند. به این روشها، فازی زدایی^[۴۰] گفته می‌شود. اصولاً روش های متفاوتی برای فازی زدایی وجود دارد که در اینجا به دو نمونه که در این پایان نامه استفاده شده، اشاره می‌کنیم.
۴-۴-۱روش مرکز ثقل^[۴۱]

بیشترین سختی و مشکل مشتریان در ارزیابی و مقایسه کیفیت خدمات و تمایز بین برندهای مختلف ناشی از این ویژگی (ناملموس بودن خدمات) می‌باشد همچنین بسیاری از محققان نظیر (توماس ۱۹۷۸)، بری و یاداو (۱۹۹۶) بر این باورند که هر چه درجه ناملموس بودن بیشتر باشد، شرکت‌ها در قیمت‌گذاری سختی بیشتری را متحمل می‌شوند تعدادی از استراتژیهای برندینگ ممکن است بر این مشکلات فائق آیند برای مثال تحقیقات تجربی (بویو، لئونارد و وایت ۱۹۹۴). نشان می‌دهد که اندازه و شهرت شرکت‌ها که به عنوان عوامل مرتبط با نام برند شرکت ادراک می‌شوند به هنگام انتخاب بین پیشنهادات بسیار ناملموسی مثل خدمات حرفه‌ای یا مالی، می‌توانند توسط مشتریان به عنوان اهرم‌هایی از کیفیت شناخته شوند. طبق نظر فیوت (۱۹۹۶) به نظر می‌رسد که مشتریان گرایش دارند که برای خدمات شرکت‌هایی که مشهورترند قیمت بالاتری بپردازند به همین دلیل عده‌ای بر این عقیده‌اند که باید از طریق ارتباطات دهان به دهان شهرت برای سازمان به ارمغان آورد.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

به علاوه شناسایی خود شرکت به عنوان برند که توسط هویت سازمانی، شخصیت و تصویر متمایز شخصیت‌پردازی شده است یک استراتژی برندینگ خدمات بسیار حیاتی می‌باشد که نه تنها منجر به ایجاد حمایت، شناخت و پذیرش آنها می‌شود بلکه آنها را ملموس‌تر می‌کند (نیزلی ۱۹۷۹).
خلاصه گفته بری ولکارک (۱۹۸۸) در این زمینه به شرح زیر است:
«در خدمات نام شرکت همان نام برند است» یک استراتژی برندینگ دیگر عبارت است از استفاده از لوگوهای متمایز و یا تسهیلات فیزیکی که مشتریان می‌توانند فوراً آنها را به ارائه‌دهندگان آن خدمات نسبت دهند. منطق این امر ارائه شواهد ملموس مرتبط است (جرج وبری ۱۹۸۱).
ب .جدایی‌نا‌پذیری تولید و مصرف
از آنجایی که مشتریان درگیر فرایند تولید خدمات می‌باشند. انتظارات آنها ممکن است در رویارویی‌های مختلف ارائه خدمات به دلیل میزان تعاملی که با ارائه‌دهندگان مختلف برقرار می‌کنند متفاوت باشد. به عنوان مثال رضایت از یک برند خدماتی تحت تأثیر هماهنگی و سازگاری بین رفتار مورد انتظار و رفتار ادراک شده بازیگران است و این امر کنترل کیفیت خدمات را دشوارتر می‌کند. به علاوه طبق گفته تعدادی از محققان نظیر تبسون (۱۹۹۵)، گرونروز (۱۹۹۰) مجاورت و نزدیکی دیگر مشتریان نیز ممکن است تجربه خدمات را تحت تاثیر قرار دهد. از این دیدگاه برند شرکت به رفتار کارکنان انسجام می بخشد در حین اینکه انتظارات مشتریان را نیز تعریف می‌کند. با درگیر شدن بیشتر مشتریان در امر فرایند تولید، شرکت‌ها بهتر قادر خواهند بود خدمات را متناسب با نیاز افراد تهیه کنند. در چنین موقعیت‌هایی، نقش عرضه‌کننده و مصرف‌کننده باز تعریف می‌شود چرا که تولید و مصرف در هم ادغام می‌شوند.
ج. عدم تجانس
عنصر انسانی در تهیه خدمات نمی‌تواند مانند محصولات کارخانه تحت نسخه‌های کنترل کیفیت قرار گیرد. بنابراین تجربه خدمات به طور‌بالقوه. منحصر به‌فرد است و دستیابی به سازگاری در بین آنها امری دشوار است. چنانچه سونالیتی (۱۹۹۵) اشاره دارد که ادعاهایی که برای جایگاه‌یابی برند در تبلیغات انجام می‌شود، باید توسط کارکنان رودررو با مشتری عیناً عمل شود به گونه‌ای که هویت انسانی به برند مورد نظر ببخشد لیزلی می‌گوید: کارکنان شما در ذهن مشتری، درست همانند یکی از ویژگی‌های خدمات ارائه شده توسط شما تداعی می‌شوند. (جرج، ۱۹۹۰) بر این باور است که بازاریابی داخلی بهترین شیوه برای ایجاد و حفظ گرایش خدمات در سازمان و انگیزش کارکنان می‌باشد. زیرا تا زمانی که همه کارکنان متعهد نباشند اثربخشی برنامه‌های برندینگ در سطح تماس با مشتری با خطر مواجه است گرونروز (۱۹۹۰) عنوان می‌کند که ایجاد یک فرهنگ خدماتی از طریق بازاریابی داخلی وسیله‌ای است برای خلق عملکرد بازاریابی تعاملی خوب که برای اجرای استراتژی بازاریابی رابطه‌ای مورد نیاز است.
د.خراب و فاسد شدنی
از نظر بیستون (۱۹۹۵) خدمات نمی‌توانند ذخیره شوند و اماکن ارائه خدمات به انتقال مالکیت خدمات نمی‌پردازند در بخش‌های خدماتی مثل بیمه زندگی، خدمات بسیار قبل از اینکه منافع و مزایای آن حاصل شود و مورد ارزیابی قرار گیرد خریداری می‌شوند. بنابراین برند خدمات نه تنها با چالش ایجاد یک تصویر و شهرت برای جذب مشتریان روبرو می‌باشند بلکه باید از اینکه برندهای دیگر مشتریان را با ادعاهای خود فریب می‌دهند جلوگیری کنند. ایجاد یک تصویر مناسب و شهرت برای سازمان یکی از روش‌های برندینگ است که بر اینگونه مشکلات غلبه می‌کند- مشکل دیگری که بر اثر ویژگی خراب شدن خدمات است مشکل مقارن بودن عرضه و تقاضا است. اگر سازمان‌های خدماتی نتوانند استراتژی‌هایی را تدبیر کنند که یا با تقاضای بی‌ثبات منطبق شوند و یا تعدیلاتی را ایجاد کنند تا ظرفیت و تقاضا را با هم منطبق‌تر سازند، آنها نه تنها با هزینه‌های مالی روبرو می‌شوند بلکه با مشکلات برندینگ نیز روبرو خواهند بود.
تفاوت برندینگ خدمات و محصولات
برند چنانچه توسط مشتریان ادراک می‌شود هم کیفیت خدمات و هم کارایی ارائه خدمات را دربر می‌گیرد. برای مثال تصویر برند یک مجموعه سوپرمارکت نه تنها به تعداد و قیمت محصولات که آنها ارائه می‌دهند بلکه به سرعتی که مشتریان می‌توانند در آن خرید خود را انجام دهند بستگی دارد.
دونترناتونی و دال ریلی (۱۹۹۹) آنچه برندینگ خدمات را از برندینگ محصولات متمایز می‌سازد تعاریف آنها نیست بلکه استراتژی اجرایی آنها می‌باشد.
دونترناتونی و مک دونالد بر این باورند که تلاش‌هایی که برای برندینگ در صنعت خدمات انجام می‌شود متناسب با رشد مداوم خود صنعت نمی‌باشد آنها مجموعه‌ای از مسائل مهمی را که برندینگ را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد بر می‌شمردند. (برای مثال ویژگی‌های خدمات، اهمیت سمبل‌ها در ساخت برند، توانمندسازی کارکنان مشارکت مشتریان در توسعه و ایجاد برند).
در ادبیات موجود درباره بازاریابی خدمات شواهد زیادی است که موفقیت یا شکست خط مقدم ارائه خدمات تأثیر کاملاً مستقیم بر کیفیت روابطی که در ادامه بین خریدار و فروشنده شکل می‌گیرد دارد. گرونرز توضیح می‌دهد که تمرکز بازاریابی داخلی بر این است که چگونه کارکنان حساس نسبت به مشتری را جذب و حفظ کنند بازاریابی داخلی پیش‌نیاز بازاریابی خارجی موفق می‌باشد (دورکین بنت ۱۹۹۹).
تعبیر برند خدمات به عنوان یک تعهد، به دلیل ناملموس بودن آنها، از سوی بسیاری از نویسندگان مورد تأئید قرار گرفته است (دونترناتونی و سیگال هورن، ۲۰۰۳) امروزه بسیاری از سازمان‌های خدماتی از استراتژی برندینگ خدمات در راستای موفقیت خود در بازار و ایجاد تمایز استفاده می‌کنند. یکی از چهار قطب شناسایی برندهای قوی، تمایزی است که ایجاد می‌کنند به این معنا که به گونه‌ای تک بودن خود را مشخص می‌کنند (بروئر، کسل، جونز، ۲۰۰۵). ادبیات برندینگ کالاها با توجه به ویژگی‌های خدمات با انجام تعدیلاتی قابل استفاده برای خدمات نیز می‌باشد.
اگرچه مفهوم برند برای هر دو یکسان است یک تفاوت عمده بین برندینگ خدمات و محصولات در این است که پیاده‌سازی برندینگ خدمات با محصولات متفاوت می‌باشد. در اجرا و پیاده‌سازی برندینگ خدمات سازمان به دنبال آن است تا به گونه‌ای به بازاریابی داخل بپردازد تا کارکنانی که نهایتاً از مراحل کارمندیابی، استخدام و آموزش غربال می‌شوند انتقال‌دهنده قول و تعهد برند سازمان باشند (مک دونالد، دونتر ناتونی، هریس ۲۰۰۱).
بالمر و ویلکینسون بر این باورند که تجسم و تصویر قوی از سازمان، اثربخش‌ترین شیوه تمایز در حوزه خدمات مالی می‌باشند (مک دونالد، دونتر ناتونی، هریس ۲۰۰۱).
همچنین اشاره شده است که عملکرد ضعیف کارکنان، مخرب‌ترین عامل در شهرت و تجسم و تصویر برند سازمان می‌باشند (مارتین، بومنت، دویگ، ۲۰۰۵). کارکنان برند خدمات را در چشمان مشتریان تجسم می‌بخشند در بیمه‌ها کارکنان یکی از نقاط تماس مهم سازمان تماس با مشتریان می‌باشند. لذا اطمینان یافتن از تعهد آنها به برند سازمان‌ها می‌تواند شانس موفقیت را بالا ببرد (مک دونالد، دونتر ناتونی، هریس ۲۰۰۱).
ایجاد ارزش ویژه برند یکی از بخش‌های مهم در ایجاد برند است. تصور می‌شود که ارزش ویژه برند مزایای زیادی برای شرکت به همراه داشته باشد مثلاً سطوح بالای ارزش ویژه برند منجر به ترجیحات و تمایلات بالاتر مصرف‌کننده و دلایل خریدار می‌گردد. شرکت‌هایی که ارزش ویژه برند بالایی دارند، بازده بالایی خواهند داشت. به خاطر اهمیت برندگذاری توسعه و تدوین معیارهایی برای سنجش ارزش ویژه برند مبتنی بر مشتری لازم به نظر می‌رسد برندگذاری یکی از روش‌های قدرتمند تمایز و تمایز بخشی یکی از کلیدی‌ترین استراتژی‌های موضع‌یابی رقابتی است. تأثیر استراتژیک برندگذاری درادبیات بازاریابی به اندازه کافی مورد بحث قرار گرفته است.
برندها ممکن است مزایای رقابتی پایداری برای شرکت‌ها به همراه داشته باشند. یعنی اگر مصرف‌کنندگان برندی را خوب بدانند شرکت به یک مزیت رقابتی دست یافته است. لذا مدیران باید به ابزارهای مطمئن و قابل اعتمادی برای ایجاد ارزش ویژه برند دسترسی داشته باشند.
به علاوه مدیریت برند در استفاده کامل از دارایی‌های شرکت برای ایجاد ارزش بیشتر سرمایه‌گذاری‌ها حائز اهمیت است. هزینه بالای معرفی یک برند جدید و تبلیغات و توزیع از جمله دلایل افزایش اهمیت مدیریت برند هستند. به خاطر تغییرات مستمر در محیط بازاریابی برندسازی یکی از بهترین راه های انجام تجارت است. برندسازی موفق می‌تواند جایگاه رقابتی قدرتمندی در اختیار تولیدکننده قرار داده و در عین حال قدرت خرده‌فروشان را نیز افزایش دهد. برندگذاری همچنین می‌تواند به عنوان یک عامل دفاعی برای حفظ سهم بازار در برابر رقبا نیز بکار رود. لذا درک بهتر از مدیریت ارزش ویژه برند و سنجش آن یکی از الزامات مدیریت برند است.
برند گذاری به عنوان بنیان بازاریابی خدمات در قرن ۲۱ توصیف شده است .محققان زیادی برای اهمیت خدمات بر سازمانها تاکید داشته انداین محققان بیان داشتندکه دیدگاه جدیدی در بازاریابی در حال ظهور است که درآن خدمات نسبت به کالاها اهمیت بالاتری در معاملات اقتصادی دارد. با این دیدگاه در ذهن” شرکت ها باید به منظور دستیابی به مزیت رقابتی بر ارزش خدماتی که همراه محصولات ارائه میشوند بیفزایند در زمینه خدمات رهنمودهای زیادی وجود ندارند تا هنگام تصمیم گیری برای خریدخدمات به مشتریان کمک کند.نام یک برند معروف به عنوان ابزاری جهت کاهش مخاطره و به یادآوردن اطلاعات و تسهیل فرایند تصمیم گیری مورد استفاده قرار میگیرد.مشتریان همواره با اندازه گیری کیفیت خدمات مشکل دارند. همانگونه که در نمودار شماره ۱پیچیدگی و دشواری اندازه گیری کیفیت خدمات بیش از کیفیت محصولات است. این دشواری ناشی از ۳ دلیل عمده است. اول آن که در زمان جستجوی گزینه های کیفی به دلیل آن که شهودی عینی در خصوص موارد مطروحه وجود ندارد ، مشتری نمی تواند به راحتی بهترین گزینه را انتخاب نماید. مواردی چون قیمت ، حجم ، اندازه ، شکل ، رنگ ، بو و مزه در انتخاب مشتریان بسیار تاثیر گذارند. همانطوری که می دانیم این موارد در مورد محصولات صادق هستند و در مورد خدمات نمی توان به این راحتی شاخص هایی را تعریف نمود. مسئله دوم کیفیت تجربه شده را شامل می شود . مشتری در مورد خدمات نمی داند که کدام یک از گزینه هایی که در گذشته آزموده است از لحاظ کیفی ، مطلوبیت بیشتری برای وی فراهم آورده است. مسئله سوم نیز اعتماد به کیفیت است. مشتری همچنان سر در گم است که آیا کیفیتی که مورد آزمون قرار داده است واقعی است یا خیر؟ برای مثال اکثر مردم ذهنیت مثبتی نسبت به خدمات پزشکی اورژانس ندارند ، اما نمی توانند کیفیت خوب را نیز در ذهن خود تصویر سازی نمایند
نمودار شماره۲- ۱ طیف ارزیابی کیفیت خدمات و محصولات- زیتمال و بیتنر – ۱۹۹۶
۴-۱-۲مفهوم ارزش ویژه برند
از اواخر دهه ۱۹۸۰ و با مطرح شدن فلسفه مدیریت ارزش محور، ارزش ویژه برند به یکی از مفاهیم کلیدی بازاریابی هم در بحث تئوری‌های مدیریتی و هم در بحث وظایف مدیریتی تبدیل شده است. (سرینواسان و همکاران،^[۲۸] ۲۰۰۵). موضوع برند بحث بسیار وسیعی است که در برخی از کشورهای جهان حتی به عنوان یک رشته تحصیلی مجزا در سطح کارشناسی ارشد و دکتری ارائه می‌شود. و این در حالی است که بسیاری از مردم ایران و حتی آنهایی که تحصیلات دانشگاهی دارند با مفهوم برند آشنایی ندارند و اغلب برند را به عنوان مارک تجاری و یا سایر اجزاء برند در نظر می‌گیرند. ارزش ویژه برند به عنوان یکی از پیامدهای برند و برندسازی مطرح می‌شود و یکی از موضوعاتی است که طی ۲۰ سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است و این خود باعث شده که تحقیقات بسیار زیادی در سطح جهان در رابطه با ارزش ویژه برند (به عنوان مثال، تاکنون احتمالاً بیش از ۳۰۰ مدل در رابطه با ارزش ویژه برند ارائه شده است) انجام شود.
برند، دارائی با ارزشی است و در گذر زمان میبینیم که سرمایهگذاریهای کلانی برروی آن صورت گرفته است. حرکتهایی که برای نخستین بار ارزش ویژه برند را نمایان نمود، دو حرکت غیرعادی بود. یکی در سال ۱۹۸۵ و دیگری در سال ۱۹۸۷ بود. در سال ۱۹۸۵ میلادی، رِکیت و کُلمن^[۲۹] بهای خوبی را برای خرید سرقفلی^[۳۰] برند ایرویک^[۳۱] از سیبا- گایگی^[۳۲] پرداخت کردند و این بهای پرداختی به خاطر موارد غیرقابل تعریفی مانند ارزش مشتریان این برند و ارزش ویژه برند بود. در سال ۱۹۸۷، گرندمت^[۳۳]، شرکت هیوبلین^[۳۴] را که صاحب برند اِسمیرنُف^[۳۵] بود خریداری نمود. گرندمت اعلان کرد که برای برندهای جدیدش ۵۹۹ میلیون فرانک در ترازنامه منظور خواهد کرد. این دو حرکت غیرمعمول بودند ولی انقلابی نبودند. انقلاب واقعی در عرصه ارزش ویژه برند زمانی رخ داد که فیلیپ موریس^[۳۶] در سال ۱۹۸۸ مبلغ ۹/۱۲ میلیارد دلار برای خرید شرکت مواد غذایی گرفت^[۳۷] پرداخت کرد. این مبلغ ۴ برابر ارزش دفتری دارائیهای ملموس آن شرکت بود (شورتون، ۲۰۰۲، ص، ۶۵).
در اوایل دهه ۸۰، مدیران بازاریابی در آمریکا از واژه ارزش ویژه برند برای نخستین بار استفاده کردند (باروایز^[۳۸]، ۱۹۹۳). بعدها افراد آکادمیک نیز از این اصطلاح استفاده کردند-( لوتسر^[۳۹] در سال ۱۹۹۸، فرگوهر^[۴۰] در سال ۱۹۸۹، آکر در سال ۱۹۹۱، آمبلر^[۴۱] در سال ۱۹۹۲ و کلر در سال ۱۹۹۳.) از اواخر دهه ۸۰ به علت رایج شدن فلسفه مدیریت ارزش مدار، ارزش ویژه برند- چه در تئوری و چه در عمل- به یکی از مفاهیم مهم بازاریابی در عرصه مدیریت تبدیل شد. نیاز به سنجش ارزش ویژه برند منجر به ایجاد مدلهای بسیار در نقاط مختلف جهان شده است. تا سال ۲۰۰۵ بیش از ۳۰۰ مدل مختلف ایجاد شده است. بیشتر این مدلها بر دیدگاه مصرفکننده و خریدار تمرکز دارند (بِرمن، جاست- بنز و ریلی^[۴۲]، ۲۰۰۸).
ارزش ویژه برند در سال ۱۹۸۸ توسط موسسه علوم بازاریابی امریکا^[۴۳] به این صورت تعریف شد که مجموعهای است از رفتارها و ارتباطات مصرفکنندهی برند، اعضای شبکه و کانال برند و شرکت مادر که موجب میشود برند بتواند سود بیشتری نسبت به زمانی که بدون نام برند باشد کسب کند (لوتسر، ۱۹۸۸). یک سال بعد، فرگوهر ارزش ویژه برند را به عنوان ارزش افزوده شده به شرکت، تجارت و یا مصرفکنندهای که کالای همراه با برند را خریداری میکند معرفی کرد (فرگوهر، ۱۹۸۹). در تعریف ساده و در عین حال عمیق اَمبلر، ارزش ویژه برند چیزی است که ما در سر خود داریم و همراهمان است (اَمبلر، ۱۹۹۲). ارزش ویژه برند ارزش افزودهای است که با محصولات و خدمات همراه میشود. آکر ارزش ویژه برند را به عنوان مجموعهای از داراییها و تعهداتی که با نام و سمبل (علامت) برند مرتبط است تعریف کرد (آکر، ۱۹۹۱). این ارزش میتواند در قالب نحوهی نگرش، احساس و عمل مشتریان در ارتباط با برند انعکاس یافته یا در قیمتها، سهم بازار و سودی که برند برای شرکت به ارمغان میآورد منعکس شود. ارزش ویژه برند یک دارایی غیرقابل لمس و بسیار مهم برای شرکتها است که هم ارزش مالی و هم ارزش روانشناختی دارد (کاتلر و کلر، ۲۰۰۷، ص ۲۷۶).
در ذیل تعاریف دیگری از ارزش ویژه برند آمده است:
– تعریف واژهنامه بین المللی بازاریابی^[۴۴] از ارزش ویژه برند:
ارزشها، دارائیها سرمایه ها و ادراکات مربوط به یک محصول، خدمت یا ایده که به آن اختصاص مییابد و به وسیله سازندهی آن محصول، خدمت یا ایده ترویج داده میشود. ارزش ویژه برند به تعهدات و مسئولیتهایی که با برند مرتبط است نیز اطلاق میشود (یادین، ۲۰۰۲، ص ۵۳).
– تعریف دیدگاه (مصرفکننده) محور^[۴۵] از ارزش ویژه برند:
ارزش ویژه برند، وضعیت و قدرت برند و توانایی آن برای برآوردهکردن و بالابردن انتظاراتی است که مصرفکنندگان از این انتظارات برای تعریف گروه محصول ایدهآل^[۴۶] استفاده میبرند و این خود بیانگر این است که چگونه مصرفکنندگان گروه محصول را میبینند و چگونه پیشنهادات گروه محصول را مقایسه میکنند و سرانجام اینکه به خرید این گروه از محصول میپردازند (پسیکف^[۴۷]، ۲۰۰۶، ص ۳۰).
– تعریف نیکولینو^[۴۸] (۲۰۰۱، ص۷۷) از ارزش ویژه برند:
ارزش ویژه برند، مجموعه تمام ارزشهای متفاوتی است که افراد به نام یک برند اضافه میکنند که این ارزشها میتواند ترکیبی انتخابی از فاکتورهای کارکردی و احساسی باشد. ارزش ویژه برند ناملموس است و در ذهن افراد قراردارد. در عین حال قابل تبدیل شده به پول است.
موسسه علمی بازاریابی^[۴۹] ارزش ویژه برند را چنین تعریف می‌کند:
مجموعه‌ای از تداعی‌ها و رفتارها در بخش مشتریان برند، اعضای کانال و شرکت مادر که به برند امکان می‌دهد میزان بیشتری درآمد داشته باشد یا حاشیه سود بیشتری نسبت به زمانی که بدون برند است داشته باشد و این به برند مزیت قوی، پایا و متمایزی را در مقابل رقبا می‌دهد (گردن،^[۵۰] ۲۰۰۲).
ارزش ویژه برند منفعت فزاینده و ارزش افزوده به یک محصول، توسط نام آن برند است مانند کوک، لیویلس، کداک و نایک^[۵۱] (فرکوهار، هان و لجیری،^[۵۲] ۱۹۹۱). از زمانی که «ارزش ویژه برند» مطرح شد، توجه رو به رشدی در میان پژوهشگران و فعالان بازاریابی نسبت به آن بوده است (کوب والگرن و همکاران،^[۵۳] ۱۹۹۵)، که همین مسئله باعث پیدایش تعاریف زیادی از ارزش ویژه برند شده است: ارزش افزوده توسط نام برند (کوب والگرن و همکاران، ۱۹۹۵) منفعت فزاینده (کاماکورا و راسل،^[۵۴] ۱۹۹۳)، تفاوت بین ترجیح کلی برند و ترجیح چند ویژگی مبتنی بر سطوح ویژگی اندازه‌گیری شده هدف‌دار (پارک و سرینیواسان،^[۵۵] ۱۹۹۴) و کیفیت کلی و تمایل انتخاب (آگروال و رائو،^[۵۶] ۱۹۹۶).
از دیدگاه مشتری محور، کلر^[۵۷] (۱۹۹۳) ارزش ویژه برند را به عنوان تأثیرات متمایز تعریف می‌کند که دانش برند بر پاسخ مشتری به بازاریابی برند دارد (ارزش ویژه برند مشتری محور).
براساس میزان ارزش ویژه برند، پروفسور دیوید آکر (۱۹۹۱)، رهبر آکادمیک در مدیریت برند، آن‌را به عنوان مجموعه‌ای از دارایی‌ها و تعهدات مرتبط با یک برند، نام آن، و سمبلی مفهوم‌سازی می‌کند که به ارزشی که توسط محصول یا خدمت برای شرکت یا مشتریان شرکت فراهم شده است، اضافه و یا از آن کاسته می‌شود.
مک کوئین^[۵۸] (۱۹۹۱)، ارزش ویژه برند را به عنوان تفاوت بین ارزش محصول برند‌دار برای مشتری و ارزش آن بدون برندگذاری تعریف می‌کند.با توجه به دیدگاه رفتاری مشتری محور ارزش ویژه برند، یو و دانته^[۵۹] (۲۰۰۱)، ارزش ویژه برند را به عنوان پاسخ‌های مختلف مصرف‌کنندگان بین یک برند اصلی^[۶۰] و یک محصول بی‌برند زمانی که هر دو، سطح مشابهی از مشوق‌های بازاریابی و ویژگی‌های محصول دارند، تعریف می‌کنند.
و نهایتاً اینکه، ارزش ویژه برند، ارزش افزوده‌ای است که بر محصولات یا خدمات اعطا می‌گردد. ارزش ویژه برند، ممکن است در طریق تفکر مشتریان، احساس و عمل در قبال برند نمایان شود همچنان که در قیمت‌ها، سهم بازار و سودآوری، برند برای شرکت به ارمغان بیاورد (کاتلر و کلر،^[۶۱] ۲۰۰۸).
در جدول شماره ۱ تعاریف ارزش ویژه برند برخی از محققان به‌طور خلاصه آورده شده است:
جدول شماره ۱: تعاریف ارزش ویژه برند از نقطه‌نظر صاحب‌نظران مختلف

نام محقق

تعریف ارزش ویژه برند

آکر

مجموعه‌ای از دارایی‌های برند و تعهدات مربوط به یک برند، نام و نشان آنکه به ارزش فراهم شده برای محصول یا خدمت برای شرکت و یا مشتریان آن شرکت اضافه می‌شود و یا از آن کاسته می‌شود

کلمه مجازات در زبان عربی به معنای اعطاء الجزاء علی العمل بیان شده است(سیاح، ۱۳۷۵) مجازات از الفاظی چون پاداش، کیفر، سزا و پدافره در زبان فارسی و کلماتی چون قصاص و جزا و عقاب در زبان عربی بیان شده که این نشان دهنده اهمیت اصل مجازات در جوامع مختلف بشری است (شامبیاتی،۱۳۸۲: ۲۷۷). قانونگذاران در متون قانونی چه در حال حاضر و چه در سابق تعریفی روشن و صریح از کیفر یا مجازات ذکر نکرده اند، اما حقوقدانان معاصر تعاریف متعدد و گوناگونی ابراز داشته اند که با نقل پاره­ای ازاین تعاریف، به بررسی تعریف مجازات می­پردازیم:
دکترگلدوزیان در تعریفی از مجازات بیان می­دارد که:”مجازات عبارت است از تعذیب ویا عقوبتی که به خاطر تعرض به نظام اخلاقی و ایجاد اختلال در نظم اجتماعی از طریق ارتکاب جرم به عمل آمده است”(گلدوزیان،۱۳۸۴: ۵۳)، همچنین دکتر محمد باهری چند تعریف از مجازات ارائه نموده که در زیر به دو مورد از آنها اشاره می­کنیم:”مجازات عبارت است از آزاری که قاضی به علت ارتکاب جرم و به نشانه نفرت جامعه از عمل مجرمانه و مرتکب آن، برای شخصی که مقصر است برطبق قانون تعیینمی­کند”(باهری، ۱۳۸۰: ۳۶۶) دکتر باهری در قسمتی از کتابش مجازات را اینچنین تعریف می­ کند: “مجازات صدمه­ای است که قوه مدیره جامعه به کسی می­زند و مطابق اصول وقت عمل او جرم تشخیص داده شده وبه ترتیب معمول زمان جرم او محرز شدهباشد”(همان: ۵۶۹)
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

دورکیم، کیفر را واکنش خاصی از طرف جامعه در برابر جرم دانسته است(گسن، ۱۳۷۰: ۹).تعاریف ذکر شده اکثراَتعریف مجازات رابه رنج و آزار ، زیان و صدمه بیان کرده ­اند ، این با وجودی است که این تعاریف آثار مجازات را ذکر نموده و مجازات­های بدنی را مدنظر داشته اند پس نمی توان مجموعاَ آنها را تعاریف کاملی از مجازات دانست. به نظرمی­رسد تعریف جامع از مجازات که بیانگر ماهیت واقعی آن باشد واجد شرایط زیر باشد:

1. 1. شخصی بودن مجازات نسبت به مجرممی­باشد. منظور از شخصی بودن مجازات و محکومیتاین است که مسئولیت جرم و نتایج محکومیت فقط متوجه مجرم بوده و عوارض آن به هیچ وجه متوجه فامیل و کسان مجرم نخواهد شد. عدل و انصاف اقتضاء می­ کند که مجازات فقط در مورد شخص مجرم اعمال شود و به نزدیکان و اقربای وی تسری داده نشود.

1. 1. مجازات باید به موجب قانون باشد. یعنی طبق اصل قانونی بودن جرایم و مجازات­ها که هم برتعیین جرایم و هم برتثبیت مجازات­ها و کمیت آن حاکم است، نباید مجازاتی خارج از نص صریح قانون اعمال شود.

1. 1. مجازات را باید محکمه صلاحیتدار تعیین کند. به این ترتیب هیچ مقام و یا مسئولی که سمت قضایی ندارد نمی­تواند برمسندقضا بنشیند و حکم به مجازات بدهد.

1. 1. مجازات ضمانت اجرای نظم اجتماعی است. از آنجا که مجازات آزار و شکنجه­ای است که مجرم به علت نقض اوامر و نواهی قانونی می­بایست تحمل کند پس مجازات ضمانت اجرای پاره­ای از اوامر و نواهی قانونگذار است که برای نظم اجتماع به کار می­رود. اگر شخصی که قصد مجرمانه دارد، بداند که قصد مورد نظر وی در صورت محقق شدن هیچ گونه تبعات قانونی (مجازات) بدنبال ندارد آسوده خاطر دست به ارتکاب جرم می­زند و مجازات می ­تواند به عنوان ضمانت اجرای فعل مجرمانه تلقی بشود. وموجب تشفی خاطر زیان­دیدگان گردد، در نتیجه می­توان مجازات را اینگونه تعریف نمود:

مجازات ابزاری قانونی است که به عنوان واکنش جامعه در برابر جرم و برای جبران آثار سوء جرم همراه با مشقت جسمی ویا روحی، به موجب حکم دادگاه صلاحیت­دار برمرتکبین جرایم اعمال می­ شود.
مفاهیم مرتبط
در این گفتار به مفاهیمی که مرتبط با کلمه­ی ملأعام می­باشند اشاره شده و معنای آنها از نظر لغوی و اصطلاحی مورد بررسی قرار می­گیرد. با روشن شدن معانی واژه­ های مشابه با ملأعام بهتر می­توان به معنای این واژه پی­برد.
علن
علن، علنی کردن و علنی شدن واژه هایی هستند که ارتباط تنگاتنگی با ملأعام دارند چراکه به نظر می­رسد جزء لاینفک ملأعام باشند و شناخت معانی آنها به منجر به شناخت صحیح تر معنای ملأعام خواهد شد.
لغوی
آنچه در ابتدا از واژه ی علن متبادر به ذهن می شود، بر خلاف سرّ بودن، آشکار بودن یا غیر مخفی بودن چیزی یا امری است. معنی لغوی این کلمه در فرهنگ لغت­های مختلف تا حدودی معنای واحدی را می­رساند. در منجد الطلاب به معنی آشکار و علنی (بندر ریگی، ۱۳۶۳: ۳۷۵) در فرهنگ معاصر عربی فارسی به معنای معلوم شدن، پیدا شدن و علنی شدن آمده است (آذرنوش،۱۳۸۹: ۴۵۶). راغب اصفهانی در کتاب مفردات ذکر کرده ­اند که علن نقطه مقابل سر وپوشیده است و اغلب در معانی و غیر محسوسات به کار می­رود ، نه در محسوسات عینی مانند اجسام ( اصفهانی ،۱۴۱۶: ۱۶۶) برای بررسی بیشتر معنای این واژه، به برخی از معانی آن اشاره می­گردد. در معنی علن آمده است: العلانّیه: ضد السّر (محمد محی الدین، بی­تا: ۳۵۵) و همچنین خلاف السّتر و هو ظهور الامر ( ابن منظور، بی­تا: ۳۸۶).
بدین ترتیب، از حالت مخفی در آمدن چیزی یا آشکار شدن آن مدنظر است. در لغتنامه­ی دهخدا در مقابل کلمه­ی علن نوشته شده است: ضدّ سر، هویدا، ظاهر، منتشر، خلاف مخفی(دهخدا، ۱۳۷۳)و در فرهنگ نفیسی نیز در معنای آشکارا هویدا(نفیسی،بی­تا: ۲۴۰۱)به کار رفته است.
چنانکه ملاحظه می­گردد همه معانی گفته شده مشابه هستند و منظور از این کلمه، آشکار شدن یا هویدا شدن امری است ولی در صورتی که معنای مصدری این واژه موردنظر باشد به معنای آشکار کردن، آشکار شدن است و در معنای وصفی به معنای هویدا و آشکارا است.
اصطلاحی
با توجه به معنای لغوی علن، هنگامی که از علنی شدن امری صحبت می­ شود مراد از آن، آشکار شدن و از حالت پوشیده و مخفیانه درآمدن است به طوری که بدون وجود هیچ مانعی بتوان به وضوح آن را مشاهده کرد یا از آن اطلاع یافت. علنی بودن در مورد مجازات، ممکن است در دو معنا به کار رود: یکی اینکه خبر آن در میان مردم منتشر شود و دیگر اینکه علاوه بر اطلاع یافتن عموم، حضور آنها در هنگام اجرای حکم لازم باشد. مبسوط در ترمینولوژی حقوق علن به وصف محلّ وقوع جرمی گفته می­ شود که امکان داشته باشد جمع غیر محصوری برآن وقوف یابند مثلا در مسجد یا میدان عمومی ورزش جرم انجام شود و در صدق علن حضور احدی شرط نیست (لنگرودی،۱۳۶۳: ۲۶۳۵) در هرحال، می­توان گفت، مفهوم اصطلاحی علن از مفهوم لغوی آن دور نیفتاده است و در اصطلاح عرف کلمه­ی علن به همان مفهوم ملأعام به کار برده می­ شود.
تشهیر
برای ورود به بحث تشهیر و پرداختن به جنبه های مختلف آن، لازم است مفهوم آن روشن و واضح گردد. بنابراین، در این گفتار معنای تشهیر از نظر لغوی و اصطلاحی به اختصار مورد بررسی قرار می­گیرد.
لغوی
کلمه تشهیر مصدر باب تفعیل می­باشد که از فعل شهر گرفته شده است. در خصوص معنای تشهیر گفته شده است: لم یرد نص فی معناه و لا فسّره الفقهاء(الطلعیی، ۱۴۱۶: ۱۲۶)بدین معنا که نصّی در مورد معنای تشهیر وارد نشده است و فقها به تفسیر آن پرداخته­اند. لیکن، برای آشنایی بیشتر با برخی از معانی تشهیر به مواردی اشاره می­ شود.
در لغت نامه دهخدا چنین آمده است: آشکارا کردن، رسوا کردن، شهرت دادن رسوایی کسی را چنان که کسی را بر خر سوار کرده و به شهر گردانیدن (دهخدا، ۱۳۷۳: ۳۲۵).پس معنای کلمه ی تشهیر همانا رسوا کردن و انگشت نما کردن کسی در میان مردم می­باشد.
اصطلاحی
علاوه بر معنای لغوی تشهیر، لازم است به معنای اصطلاحی آن نیز اشاره شود تا منظور از آن واضح­تر گردد. با توجه به معنای لغوی تشهیر، تشهیر مجرم به عنوان یکی از انواع مجازات­های اسلامی به معنای معرفی نمودن مجرم به جامعه و رسوا کردن او در میان خلق است. آشکارا کردن هویت مجرم و شهره نمودن او در میان عام و خاص، خصوصیت بارز چنین کیفری است.
در مبسوط در ترمینولوژِی آمده است که تشهیر در قدیم از جمله مجازاتها بوده است به گونه ­ای که مجرم را در معابر به گردش در می­آوردند تا او را بشناسند یا اینکه زنگوله­ای به گردن مجرم می­انداختند و واژگون بر مرکب سوار می­کردند و در بین مردم می­گرداندند و شکل دیگر آن نیز اینگونه بوده است که لباس زنگوله­داری به مجرم می­پوشاندند (جعفری لنگرودی،۱۳۶۳: ۱۲۲۵) یا شخصی جلوتر از مجرم در حالی که زنگوله­ای در دست داشت و آن را به صدا در می ­آورد، حرکت می­کرد.در جای دیگری (همان: ۸۴۱)در مورد اشهار مجرم گفته شده است که منظور از آن، بردن مجرم به اماکن پر رفت و آمد و معرفی او به افراد است و در این خصوص اگر مجرم از اهالی بازار یا مسجد بوده او را در محل کسب یا مسجدی که می­رفته می­گرداندند و جرم او را اعلام می­کردند.
در کتب فقهی مختلف به ویژه در مبحث مربوط به شهادت زور، نظرات مشابهی در مورد تشهیر و نحوه­ اجرای آن بیان شده است: “اِن الاشتهار هو اُن ینادی فی محلّتهم اُو مجتمعهم اُو سوقهم فلان و فلان شهدا زورا ولا یجوز اُن یشهرا بان یرکبا حمارا و یحلق روُوسهما ولا بان ینادیهما علی نفسهما” (الطباطبایی،۱۴۱۲: ۵۹۳). معنی اشتهار این است که در محلّه، اجتماع مردم یا بازار ندا می­ دهند که فلانی و فلانی شاهدان زور هستند لیکن جایز نیست که مجرمان را سوار الاغ کرده یا سرشان را تراشیده یا خودشان علیه خود فریاد بزنند.
چنان که ملاحظه می­گردد از معرّفی مجرم در میان اهل قبیله و یا محلّه­اش به عنوان تشهیر نام برده شده است و اموری که باعث تحقیر مجرم در بین مردم شود مانند سوار کردن بر الاغ یا تراشیدن سر مجرم، مورد نهی قرار گرفته است.
پیشینه تاریخی مجازات در ملأعام
مجازات­ در طول تاریخ وجود داشته است، اما کمیت و کیفیت آن در طول هر دوره تاریخی با توجه به سیاست حاکم بر آن جامعه که متاثر از دین و مذهب بوده، متفاوت بوده است . از این رو بررسی سیر تاریخی اجرای مجازات در ملأعام در طول تاریخ بینش ما را در رابطه با این پدیده گسترده می­ کند.
قانون حمورابی
قانون حَمورابی که به دستور حمورابی شاه بابل نوشته شد، شامل ۲۸۲ ماده در باب حقوق جزا و حقوق مدنی و حقوق تجارت است. ستونی که قوانین حمورابی بر روی آن حک گردیده از بازالت است و در حدود ۲٫۵ متر ارتفاع دارد. متن قوانین گرداگرد این ستون در ۳۴ ردیف به خط میخی نوشته شده‌است (پیرنیا،۱۳۸۸: ۱۱۰)
قانون حمورابی نخستین سند شناخته شده‌ای ا‌ست که در آن یک فرمانروا به اعلان عمومی یک مجموعه کامل قوانین برای ملت خود اقدام می‌کند. حمورابی (۱۸۱۰-۱۷۵۰ پ.م.) ششمین پادشاه اولین سلسله شاهان کشور قدیم بابل است. تاریخ شاهی او را (۱۷۹۲-۱۷۵۰ پ.م.) آورده‌اند. قانون نامه حمورابی یکی از معتبرترین منابعی است که با مطالعه آن می­توان با سیستم جزایی ایران آن دوره آشنا شد؛ در این قانون صریحا به اجرای مجازات در حضور جمع اشاره شده است که ماده ۲۰۲ در همین زمینه مقرر می­دارد:
ماده۲۰۲٫ اگر شخصی چانه شخص(دیگری را) که از او برتر است شکست او باید در حضور جمع شصت(بار) با شلاقی از دم گاو شلاق بخورد.
البته موارد دیگری هم وجود دارد که هرچند به اجرای علنی اشاره­ای نشده است اما خصوصیات مجازات­ها بگونه­ای است که ذاتا در ملأعام انجام می شود و در ذیل به دو مورد آن اشاره می­ شود:
ماده۱۲۲٫ اگر انگشت مردم به خاطر مرد دیگری به همسر شخصی اشاره می­کرد ولی او هنگامی که با آن مرد خوابیده بود دستگیر نشد(آن زن) باید بخاطر شوهرش خود را در رودخانه بیندازد.
ماده ۱۵۵٫ اگر شخصی برای پسر خود عروسی انتخاب کرد و پسر او با(آن زن) آمیزش کرد ولی خود او نیز با (آن زن)هم آغوش شد و آنان او را دستگیر کردند، آنان باید آن شخص را بسته و او را به داخل آب بیندازند.
تورات و انجیل
یکی از منابع مهم حقوق کیفری قبل از اسلام کتابهای مقدس تورات و انجیل است که با مطالعه آنها می­توان با انواع مجازات و نحوه اجرای آنها در آن برهه از زمان آشنا شد. فیلسوفان و حقوقدانان باستان با تکیه بر نوشته­ های تورات و متخصصان حقوق کلیسای قرون وسطی و دوره کلاسیک با تکیه بر انجیل قوانین را استباط می­کردند ، در این کتب مقدس هرچند به اجرای مجازات­ها در ملأعام اشاره­ای نشده است اما مجازات­هایی وجود دارد که اجرای علنی آنها از خصوصیات بارز و غیرقابل تفکیک مجازات به شمار می­روند و ذات آن مجازات­ها بگونه­ای است که باید در ملأعام اجرا شود. در ذیل به نمونه هایی از این مجازات­ها اشاره می­ شود:
– پس آن مرد و یا زنی که این عمل ناشایسته را در اندرون دروازه­هایت مرتکب شده است آن مرد و یا آن زن را بیرون آر و با سنگ سنگسارش نما تا بمیرند (گلن و هنری ، ۱۳۸۰: ۳۶۴).
– پس تمامی مردمان شهرش او را به سنگ سنگسار نماید تا که بمیرد، بدین منوال شرارت را از میان خود رفع نماید.
– مرد یا زنی که صاحب اجنه و یا جادوگر باشد البته کشته خواهند شد آنها را با سنگ سنگسار خواهند نمود خون ایشان به گردن ایشان است.
– آنگاه دختر را به در خانه پدرش بیرون آوردند و مردمان شهرش او را به سنگ سنگسار نمایند تا که بمیرد زیرا که در اسرائیل قباحت ورزیده در خانه پدرش زاییده شده.
– اما مریم چون بود دانا به مشیت خدا و در باطن ترسناک بود از اینکه به غضب در آید طایفه بر او بواسطه اینکه آبستن است پس سنگباران کنند او را که گویا مرتکب زنا شده شوهری از عشیره خود برای خود اختیار نمود ( قزلباش،۱۳۷۴: ۶۱).
– چون او را استهزاء نمودند جامه سرخ از وی کند لباس خودش را پوشانیدند و او را بیرون کشیدند تا انکه صلیبش نمایند؛ و او را صلیب کرده (گلن و هنری،۱۳۸۰: ۱۱۲).

۱- تعیین و اجرای سیاست پولی برای منطقه یورو؛

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲- انجام عملیات مبادلات ارزی؛
۳- حفظ و مدیریت ذخایر رسمی خارجی دول عضو منطقه یورو؛
۴- ارتقای کارکرد روان سیستم های پرداخت
سایر وظایف مرتبط عبارتند از:
۱- انتشار اسکناس یورو بدان دلیل که تنها این اسکناس است که از وضعیت پولی رایج حقوقی در منطقه یورو بر اساس بند یک ماده ۱۰۶ معاهده جامعه اروپایی و ماده ۱۶ اساسنامه سیستم اروپایی بانکداری مرکزی برخوردار می باشند؛
۲- جمع آوری اطلاعات آماری ضروری برای وظایف یوروسیستم بر اساس ماده ۵ اساسنامه سیستم اروپایی بانک های مرکزی.

بند پنجم: تصمیم گیری متمرکز^[۱۹۹] و تمرکز زدایی عملیاتی^[۲۰۰]

بر اساس ماده ۸ اساسنامه سیستم اروپایی بانک های مرکزی، نهادهای تصمیم ساز بانک مرکزی اروپا یوروسیستم را اداره می کنند. این نهادها در چهارچوب مسئولیت های مورد نظر مشخص شده برای آنها تمامی تصمیمات ضروری برای تواناسازی سیستم اروپایی بانکهای مرکزی و یوروسیستم را به منظور اجرای وظایف مورد نظرشان اتخاذ می کنند.تصمیم گیری متمرکز از طریق نهادهای تصمیم گیر بانک مرکزی اروپا محدود به تنظیم سیاست های پولی و مالی از جمله تغییرات در نرخ های بهره بانک مرکزی اروپا نمی گردد.تصمیم گیری متمرکز به اجرای سیاست ها از طریق بانک مرکزی اروپا و بانک های مرکزی ملی بسط پیدا می نماید.
به استثنای وظایف قانونی که به طور انحصاری به عنوان محور و اساس یوروسیستم در صلاحیت بانک مرکزی اروپا تفویض شده است، اساسنامه سیستم اروپایی بانک های مرکزی مشخص نمی کند که سیاست های بانک مرکزی اروپا بایستی تا چه میزان از طریق فعالیت های بانک مرکزی اروپا یا بانک های مرکزی ملی اعمال گردد. برای قسمت اعظم فعالیت های یوروسیستم، تقسیم واقعی وظایف بین سیستمی بوسیله اصل تمرکززدایی انجام می شود بدین معنا که بانک مرکزی اروپا می بایستی به بانک های مرکزی ملی متوسل شود به میزانی که به نظر برای اجرای عملیاتی که بر اساس بند یک ماده ۱۲ اساسنامه سیستم اروپایی بانکهای مرکزی وظایف یوروسیستم را تشکیل می دهد ممکن و متناسب باشد.
ساختار عملیاتی یوروسیستم اصل تمرکززدایی را به صورت کامل مد نظر قرار می دهد. بانک های مرکزی ملی تقریبا تمامی وظایف یوروسیستم را انجام می دهند. به ویژه، بانک های مرکزی ملی عملیات سیاست پولی را انجام داده و به عنوان عوامل بانک مرکزی اروپا عملیاتی را که بیشتر جنبه خارجی دارد اجرا می نمایند و تسهیلات پرداخت و تسویه اوراق بهادار را تامین می نمایند و تدارک و صدور اسکناس های یورو را تضمین می نمایند. آنها هم چنین آمارهایی را برای بانک مرکزی اروپا جمع آوری نموده و با بانک مرکزی اروپا راجع به ترجمه و تولید انتشارات و کمک به ارزیابی و پژوهش های اقتصادی که در چهارچوب شبکه های سازمان یافته اجرایی می گردند همکاری می ورزند. در مقابل، بانک مرکزی اروپا خود فقط چند نوع عملیات را اجرایی می نماید. بانک مرکزی اروپا منابع مالی خود را مدیریت کرده، بر پرداخت های فرامرزی با حجم بالا و بر سیستم های پایاپای و تسویه نظارت می کند. سایر فعالیت های عملیاتی بانک مرکزی اروپا شامل عملیات خارجی می شود اگرچه عملا حجم وسیعی از آن بوسیله بانک های مرکزی ملی اجرایی می گردند. با این حال، این فضای محدود فعالیت های عملیات بانک مرکزی اروپا بدان معنا نمی باشد که این بانک عمدتا با سمت عملیاتی یوروسیستم فاقد ارتباط است. در عوض، بانک مرکزی اروپا به شیوه های گوناگون تضمین می نماید که عملیات یوروسیستم بدون تناقض و یکنواخت بوسیله بانک های مرکزی ملی منطقه یورو اجرایی می گردد^[۲۰۱].

گفتار چهارم: بانکهای مرکزی ملی کشورهای اروپایی

رابطه بین بانک های مرکزی ملی کشورهای اروپایی با یوروسیستم در قالب دو بخش اعمال حقوقی بین یوروسیستمی و سیستم های مشترک عملیاتی مصداق می یابد که در ذیل توضیح داده خواهد شد.

بند اول: اعمال حقوقی بین یوروسیستمی ^[۲۰۲]

سه نوع اعمال حقوقی بین یوروسیستمی وجود دارد:
۱-دستورالعمل های بانک مرکزی اروپا؛
۲-رهنمودهای بانک مرکزی اروپا؛
۳-تصمیمات داخلی.
دستورالعمل های بانک مرکزی اروپا و رهنمودهای آن، انواع خاصی از اسناد الزام آور حقوقی و از نظر قضایی قابل اجراء هستند.آنها برای تضمین این امر که عملیات غیر متمرکز به صورت یکنواخت در تطابق با تقسیم داخلی صلاحیت ها بوسیله بانک های مرکزی ملی اجرایی می شوند، مورد تصویب قرار می گیرند. از آن رو که هم دستورالعمل ها و هم رهنمودهای بانک مرکزی اروپا بخشی از حقوق جامعه اروپایی هستند آنها بر قانون گذاری پیشین و پسین ملی در محدوده قابلیت اعمال خود تفوق دارند^[۲۰۳](اصل تفوق^[۲۰۴]). این برعهده شورای ریاست بانک مرکزی اروپا خواهد بود تا انطباق با دستور العمل ها و رهنمودهای بانک مرکزی اروپا را تضمین نماید. هیئت اجرایی، شورای ریاست را در اجرای این عملکرد با گزارشات منظم انطباق پشتیبانی خواهد نمود. بانک مرکزی اروپا هم چنین برای پذیرش تصمیمات داخلی راجع به موضوعات نهادی، اداری و مالی یوروسیستم ذی صلاح می باشد.این تصمیمات داخلی هم چنین از نظر حقوقی برای تمامی اعضاء یوروسیستم الزام آور تلقی می شوند. التزامات رسمی برای پذیرش دستورالعمل ها، رهنمودها و تصمیمات داخلی بانک مرکزی اروپا در معاهده جامعه اروپایی یا در اساسنامه سیستم اروپایی بانکهای مرکزی مشخص نشده است بلکه به صورت قواعد شکلی بانک مرکزی اروپا مقرر می شوند و از اصول کلی حقوق جامعه اروپایی تبعیت خواهند نمود.^[۲۰۵] با توجه به اینکه اثر حقوقی این اعمال فقط بین ارکان ذی صلاح یوروسیستم می باشد، بنابراین تعهدی بر اساس حقوق جامعه اروپا برای انتشار دستور العمل ها، رهنمودها و تصمیمات داخلی بانک مرکزی اروپا وجود نخواهد داشت. با این حال، بانک مرکزی اروپا عمدتا بواسطه اصل شفافیت اطلاعات در اتحادیه اروپا اقدام به انتشار دستور العمل ها و تصمیمات داخلی که برای فعالین بازار و عموم مردم دارای اهمیت است می نماید.

بند دوم: سیستم های مشترک عملیاتی

بانک مرکزی اروپا و بانک های مرکزی ملی شماری از سیستم های عملیاتی مشترک را برای تسهیل انجام عملیات غیرمتمرکز ایجاد نموده اند. این سیستم های مشترک عملیاتی پشتیبانی آمادی از درستی کارکردی یوروسیستم را به عمل می آورند. سیستم های مشترک عملیاتی سیستم های اطلاعاتی و کاربردها و رویه ها را تحت پوشش قرار می دهند.اعضای این سیستم ها کمیته های سیستم اروپایی بانکهای مرکزی می باشند در حالی که این سیستم ها بوسیله حوزه فعالیت ذی صلاح بانک مرکزی اروپا مدیریت می شوند^[۲۰۶].عملیات یوروسیستم از
سیستم های مشترک عملیاتی ذیل استقاده می کند:
۱-سیستم هایی برای عملیات پول رایج یورو و مداخله دو جانبه در بازار^[۲۰۷] که انتقال ایمن و سریع دستورالعمل ها برای اجرای عملیات تمرکز زدایی سیاست پولی را تضمین می نمایند؛
۲-سیستم مبادله اطلاعات غیرآماری^[۲۰۸] که به عنوان مجاری مبادلاتی برای اطلاعات ترازنامه روزانه بانک مرکزی اروپا با بانک های مرکزی ملی انجام وظیفه نموده و به عملکرد مدیریت نقدینگی بانک مرکزی اروپایی گزارش می دهد و برای ارزیابی روزانه بازار پولی مورد استفاده قرار می دهد؛
۳-سیستم اطلاعات ارزی^[۲۰۹] که بر ذخایر اسکناس های بانک های مرکزی ملی دول عضو بدین منظور که کمبود بالقوه و افزونی داشته های ذخایر اسکناس های یورو در مکان های دسترسی مختلف یوروسیتم مورد ارزیابی قرار دهد، نظارت می کند.

مبحث سوم: رابطه بانک مرکزی اروپا با جامعه اروپا

گفتار اول: همکاری با نهادها و ارگانهای جامعه اروپا

اگرچه معاهده جامعه اروپایی به صراحت مسئولیت ها را در چهارچوب اتحاد پولی اروپا تقسیم می نماید، در عین حال این معاهده همکاری و مذاکره بین سیاستمداران مختلف را از طریق شماری از ارتباطات قاعده مند بین بانک مرکزی اروپا و موسسات و نهادهای جامعه اروپا تشویق می کند.ارتباطات بین بانک مرکزی اروپا و سایر موسسات سیاست گذار در چهارچوب اتحادیه اروپا به منظور اجرای مناسب وظایف برای یوروسیستم ضروری و حیاتی می باشد. این امر در تمامی فعالیت هایی که بانک مرکزی اروپا به نوعی به تقسیم صلاحیت های خویش با ارکان جامعه اروپایی می پردازد آشکار است. در این موارد، معاهده جامعه اروپایی خواستار همکاری بین بانک مرکزی اروپا با موسسات یا ارکان ذیربط جامعه اروپایی شده است. با این حال، بانک مرکزی اروپا به واسطه ارتباطات متقابل بین سیاست های واحد پولی و سیاست های اقتصادی در جامعه اروپایی به برقراری روابط ثمربخش با سایر ارکان سیاست گذار از جمله دولت ها علاقه مند است.

بند اول: پارلمان اروپایی

رابطه بین بانک مرکزی اروپا و پارلمان اروپایی عمدتا متمرکز بر ایفای ماموریت ها و وظایف بانک مرکزی اروپا می باشد. پارلمان اروپایی یک نقش محوری در مسئول تلقی نمودن بانک مرکزی اروپا برای عملکرد سیاست پولی و وظایف مورد نظر آن برعهده دارد.
۱-بررسی گزارشات سالیانه بانک مرکزی اروپا
رییس بانک مرکزی اروپا ملزم می باشد تا بر مبنای بند ۳ ماده ۱۱۳ معاهده جامعه اروپایی، گزارش سالیانه بانک مرکزی اروپا را در جلسات پارلمان اروپایی به آن ارائه دهد. پس از ارائه، پارلمان اروپا یک قطعنامه تصویب می کند که در آن یک ارزیابی جامع از فعالیت ها و عملکرد سیاستی بانک مرکزی اروپا را ارائه می دهد.
۲-شهادت در نزد پارلمان اروپا
هم چنین بر اساس بند ۳ ماده ۱۲۳ معاهده جامعه اروپایی، رییس کل بانک مرکزی اروپا و سایر اعضای هیئت اجرایی آن بانک ممکن است که به درخواست پارلمان اروپا یا به ابتکار خودشان در نزد کمیته های صلاحیت دار پارلمان اروپایی حاضر شوند. رییس بانک مرکزی اروپا در تطابق با این مقرره، چهار مرتبه در سال در کمیته راجع به امور اقتصادی و پولی پارلمان اروپایی حاضر می شود. این کمیته بر اساس آیین نامه داخلی پارلمان اروپایی به عنوان کمیته مسئول روابط با بانک مرکزی اروپا تعبیه شده است.در طول استماعات، رییس بانک مرکزی اروپا تصمیمات سیاستی بانک مرکزی اروپا را تشریح نموده و به سوالات مطروحه از سوی اعضای کمیته های ذیربط پارلمان اروپایی پاسخ می دهد. هم چنین، سایر اعضای هیئت اجرایی بانک مرکزی اروپا در نزد کمیته امور اقتصادی و پولی پارلمان اروپایی ممکن است حاضر شوند.در طول سالیان اخیر، این نایب رییس بانک مرکزی اروپا بوده است که عموما برای ارائه گزارش سالیانه بانک مرکزی اروپا به کمیته دعوت شده است. به علاوه یک بار در سال،کمیته از عضو مسئول اقتصاد و تحقیقات هیئت اجرایی بانک مرکزی اروپا دعوت می نماید تا دیدگاه های بانک مرکزی اروپا را راجع به برررسی سالیانه کمیسیون اروپایی از اقتصاد اتحادیه اروپا و پیش نویس دستور العمل سیاست هیئت اجرایی^[۲۱۰] ارائه دهد. این کمیته،گاهی همچنین سایر اعضای هیئت اجرایی را راجع به موضوعات خاص مرتبط با صلاحیت ها و مسئولیت های بانک مرکزی اروپا مورد دعوت قرار داده و اظهارات انها را استماع می نماید.
۳-سئوالات مکتوب
به علاوه ارتباطات متقابل مستقیم و تبادل آراء بین رییس بانک مرکزی اروپا با اعضای کمیته امور اقتصادی و پولی، بند یک ماده ۴۰ قواعد شکلی پارلمان اروپایی تحت عنوان سوالات در قبال پاسخ کتبی بانک مرکزی اروپا هم چنین تمامی اعضای پارلمان اروپایی را مجاز می دارد تا سئوالات بیشتری را به صورت کتبی از طریق کمیته امور اقتصادی و مالی پارلمان اروپایی به بانک مرکزی اروپا ارسال دارند. این سوالات همراه با پاسخ هایی که به وسیله بانک مرکزی اروپا ارائه خواهد شد متعاقبا در مجله رسمی اتحادیه اروپایی منتشر می شود.آنها برای عموم مردم قابل دسترس در تمامی زبان های رسمی جامعه اروپایی خواهند بود. اگرچه هیچ کدام از مواد معاهده جامعه اروپایی یا اساسنامه سیستم اروپایی بانکهای مرکزی مشتمل بر هیچ گونه الزاماتی در این زمینه نیستند،بانک مرکزی اروپا با این فرایند موافقت نموده است.
۴-سایر حوزه های ارتباطات متقابل میان بانک مرکزی اروپا با پارلمان اروپایی
سه حوزه مهم دیگر ارتباطات متقابل بین بانک مرکزی اروپا با پارلمان اروپایی وجود دارد:
۱-پارلمان راجع به انتصاب رییس، نایب رییس و سایر اعضای هیئت اجرایی بانک مرکزی اروپا بر اساس بند ۲ ماده ۱۱۲ معاهده جامعه اروپایی مورد مشورت قرار می گیرد. در این راستا،کمیته امور اقتصادی و مالی پارلمان اروپایی جلسات استماعی را با نامزدان برگزار کرده و نهایتا پارلمان اروپایی یک رای را اتخاد خواهند نمود؛
۲-پارلمان در قانون گذاری جامعه اروپایی برای اصلاح و تکمیل اساسنامه سیستم اروپایی بانکهای مرکزی بر اساس بند ۶ مواد ۱۰،۴۱ و ۴۲ اساسنامه سیستم اروپایی بانک های مرکزی دخیل است.
۳-پارلمان اروپایی هم چنین در سایر فرآیندهای قانون گذاری در حوزه هایی که در محدوده مسئولیت بانک مرکزی اروپا قرار دارد دخیل است.

بند دوم : شورای اتحادیه اروپا و یوروگروپ^[۲۱۱]

بانک مرکزی اروپا مسئولیت خود را با شورای اتحادیه اروپا در زمینه موضوعات نرخ تبدیل ارز و نمایندگی بین المللی منطقه یورو شریک است. احترام به استقلال بانک مرکزی اروپا و شناسایی مسئولیت هایش، به هر حال بدین معناست که روابط بانک مرکزی اروپا با شورای اتحادیه اروپا و یورو گروپ در زمینه سیاست های اقتصادی می تواند تنها یک رابطه غیر الزام آور تلقی گردد. بایستی خاطر نشان شود که مسئولیت شورای اتحادیه اروپا برای پیشنهاد به انتصاب رییس، نایب رییس و سایر اعضای هیئت اجرایی یانک مرکزی اروپا به سران دولت ها نیز اهمیت بسیاری بر روابط این شورا با بانک مرکزی اروپا دارد.
۱- شورای اتحادیه اروپا
از نظر حقوقی، تنها یک شورای اتحادیه اروپا وجود دارد با این حال شورا در واقع با ترکیبات متفاوتی تشکیل جلسه می دهد که به موضوع مورد بحث بستگی دارد. برای تصمیمات بسیار مهم اتحادیه پولی اروپا مانند الحاق دول جدید به منطقه یورو یا اصلاحات بند ۲ ماده ۱۰ اساسنامه سیستم اروپایی بانکهای مرکزی، شورای اتحادیه اروپا با ترکیب سران دولت ها یا حکومت ها تشکیل می شود^[۲۱۲]. در مقابل، موضوعات اتحاد پولی اروپایی در محدوده صلاحیت شورای وزرای اقتصادی و مالی اروپا جای می گیرد. در این چهارچوب، بند ۴۴ استنتاجات ریاست شورای اروپایی در لوکزامبورگ^[۲۱۳] در ۱۲ و ۱۳ دسامبر ۱۹۹۷، به صراحت بیان می دارد که شورای وزرای اقتصادی و مالی اروپا مرکز همکاری سیاست های اقتصادی دول عضو بوده و برای عمل در حوزه های مورد نظر صاحب اختیار می باشد. اگرچه تمامی دول عضو اتحادیه اروپایی جزیی از منطقه یورو نمی باشند، نمایندگان تمامی دول عضو از جمله آنهایی که در مرحله سوم اتحاد پولی شرکت ننموده اند حق شرکت در موارد بررسی شورای اتحادیه اروپا راجع به موضوعات اتحاد پولی اروپایی را دارند. با این حال، حق رای دهی نمایندگان کشورهایی که در منطقه یورو شرکت ننموده اند در بسیاری از موضوعات اتحادیه اروپایی معلق شده است.استثنائات در مواردی است که از جمله شورای اتحادیه اروپا بایستی بر اساس ماده ۱۰۷ معاهده اتحادیه اروپا یعنی اصلاح و تکمیل قانون گذاری اساسنامه سیستم اروپایی بانک های مرکزی اقدام نماید که در این صورت تمامی دولت ها حق رای دارند.