روش‌های پیش تصفیه، شامل تنظیم دما، کنترل PH ، اضافه نمودن ترکیبات اضافه کلرین، کربن فعال، زلال سازهای شیمیایی و ..
تغییر خواص غشا :برای مثال اندازه باریک منفذ می ­تواند گرفتگی را کاهش دهد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

کاهش غلظت دو قطبی‌ها با افزایش سرعت جریان و استفاده از غشاهای با فلاکس پایین‌تر
توسعه آشفتگی بر روی سطح غشا (هوادهی روی سطح غشا با حباب‌های درشت)
بکواش غشا به طور متناوب
نمونه ای از تحقیقات انجام گرفته در دنیا (MBR)
Rosenberger و همکاران در سال ۲۰۰۲ کاربرد بیوراکتور ها را با غشاء های مستغرق در تصفیه هوازی فاضلاب شهری مورد ارزیابی قرار دادند. این تحقیق در ۵۳۵ روز انجام شد و در بخشی از نمونه گیری ، لجن به طور کامل به وسیله غشاء های توخالی مستغرق با اندازه ۲/۰ میکرومتر نگهداری شد. در این آزمایش به وسیله یک قسمت آنوکسیک در پایلوت دی نیتریفیکاسیون انجام می‌شد و زمان ماند هیدرولیکی بین ۴/۱۰ ساعت تا ۶/۱۵ ساعت متغییر بود. پس از اتمام آزمایش توسط آنان دریافتند که عملکرد تصفیه در این روش پایدار و بسیار بالاست همچنین با توجه به داده های آنان COD به میزان ۹۵% کاهش یافته و نیتریفیکاسیون به طور کامل انجام شده و ۸۲% نیتروژن کل تجزیه شد. آن‌ها بیان داشتند که اگر چه غلظت جرم سلولی به g MLSS/L 20-18 کاهش یافت اما به طور کلی کاهش خاصی در عملکرد غشاء ها مشاهده نشد. آن‌ها همچنین پیشنهاد کردند که مطالعات بعدی بر روی حذف فسفر، کنتیک واکنش‌ها و انتقال جرم در غلظت‌های لجن بالا صورت گیرد.]۲۹[
Rahman و همکاران در سال۲۰۰۶ میلادی عملکرد بیوراکتورهای غشایی با جریان عرضی را در تصفیه فاضلاب‌های نفتی مورد ارزیابی قرار دادند. آن‌ها ارزیابی‌هایشان را در غلظت MLSS mg/l 3000 و mg/l 5000 انجام دادند. مبنای انجام کار توسط آنان بر اساس کارایی هیدرولیکی و کارایی در حذف COD بود. در هر دو غلظت MLSS مقدار ۹۳% حذف COD بدست آمده بود. آن‌ها همچنین بیان داشتند که به منظور تمیز کردن غشاء ، شوینده های اسیدی با PH در حدود ۵/۱ بهترین نتایج را می‌دهد.]۳۰[
Sartor و همکاران در سال ۲۰۰۸ یک مطالعه با بهره گرفتن از بیوراکتورهای غشایی در تصفیه فاضلاب شهری در کشور ویتنام انجام دادند. هدف اصلی در انجام این تحقیق تصفیه فاضلاب به منظور استفاده مجدد از آب حاصل از تصفیه به دلیل کمبود آب در منطقه بود. پایلوت آزمایشات با غشاء های میکروفیلراسیون با بافت توخالی مجهز شد و از دو نوع غشاء از جنس پلی‌پروپیلن با بافت‌هایی با قطر ۳۵/۰ و ۶۵/۰ میلی متر استفاده گردید. مطالعات پایلوت انجام شده نشان داد که در این منطقه در طول سه ماه حدود ۹۵% از COD و بالغ بر ۸۰% از مقدار کل نیتروژن حذف گردید. همچنین کدورت جریان خروجی به کمتر از NTU 5 کاهش یافت. آن‌ها بیان داشتند که در طول زمان کار MBR آلاینده ها به طور مناسبی حذف گردیدند که نشان می‌دهد این تکنولوژی می‌تواند به خوبی در شرایط گرمسیری بکار برده شود.]۳۱[
Xu و همکاران در سال ۲۰۱۱ از بیوراکتورهای غشایی در حالت بی هوازی و به طور هیبریدی با تجهیزات آلتراسانیک برای تجزیه لجن فعال استفاده کردند. آن‌ها برای ارتقاء فیلتراسیون غشاء برای تجزیه طولانی مدت لجن فعال این سیستم هیبریدی را طراحی کردند. بعد از یک مطالعات جامع مقدار بارگذاری(LR) نهایی را معادل gVS/L.d 7/2 با معادل۳/۵۱% زوال جامدات فرار تعیین گردید. عملکرد کلی فیلتراسیون غشایی در دو سیستم در این تحقیق توسط مقاومت کلی فیلتراسیون غشایی مقایسه گردید که نتایج در شکل زیر مشخص می‌باشد و مشخص گردیده است.]۳۲[
Scholz و همکاران در سال ۲۰۰۰ میلادی کاربرد MBR ها را در تصفیه فاضلاب آغشته شده به مواد نفتی و روغنی را مورد ارزیابی قرار دادند. آن‌ها گفتند که فرایند لجن فعال در تصفیه فاضلاب‌های صنعتی به کرات مورد استفاده قرار گرفته است و با توجه به اینکه MBR گونه تغییر یافته ای از این فرایند متعارف می‌باشد، که لجن فعال دریک بیوراکتور متصل شده با غشاء اولترافیلتراسیون جریان عرضی متمرکز است. بر اساس نتایج حاصله از آزمایشات میانگین درصد حذف COD و TOC به طور نسبی در حدود ۹۶-۹۴% برای fuel oil و در حدود ۹۸% برای lubricating oil حاصل شد. ماکزیمم تجزیه زیستی سوخت روغنی به مقدار ۸۲/۰ گرم هیدروکربن در روز و گرم MLVSS ، (یعنی g hydrocarbons g-1MLVSSd-1 ۸۲/۰) و مقدار میانگین آن برابر g hydrocarbons g-1MLVSSd-1 ۵۴/۰-۲۶/۰ بدست آمد.]۳۳[
Yang و همکاران در سال ۲۰۱۲ با بیوراکتورهای غشایی مستغرق اقدام به تصفیه فاضلاب شبیه سازی شده رستوران کردند. فرایند MBRS به دنبال لخته سازی به وسیله الکتریسیته و معلق سازی به وسیله الکتریسیته برای فاضلاب رستوران، که دارای ویژگی‌هایی چون حجم بالای چربی، روغن، جامدات معلق و انواع شوینده‌هاست. در این تحقیق استفاده از دو MBRS به طور موازی و استفاده از روغن و شوینده ها در دو حالت با غلظت کم و زیاد برای فاضلاب شبیه سازی شده رستوران مورد بررسی قرار گرفت. هدف در این تحقیق بررسی درصد حذف مواد آلی، تولید، خواص لجن و بررسی عملکرد فیلتراسیون غشایی بود. کارایی حذف COD در کل حدود ۳/۹۸% بود. تصفیه بیولوژیکی در حذف COD یک شرکت کننده مهم در این سیستم یافت شد. MBRS در تصفیه این نوع از فاضلاب‌ها، تولید کمتر لجن و توانایی خود تطابقی بهتر در مقایسه با فرآیندها و روش‌های لجن فعال متعارف را دارد.]۳۴[
Ferrai و همکاران در سال ۲۰۰۶ محققین ایتالیایی اثر غلظت اکسیژن بر نیتریفیکاسیون بیولوژیکی و واکنش‌های میکروبی در بیوراکتورهای غشایی با جریان عرضی(MBR) و رآکتورهایی با بستر بیوفیلمی متحرک (MBBR )برای تصفیه شیرابه محل‌های دفن قدیمی را مورد بررسی قرار دادند. طبق تحقیق انجام شده و استفاده از منابع دیگر آن‌ها بیان داشتند که تصفیه شیرابه مراکز دفن با بهره گرفتن از فرآیندهای شیمیایی – فیزیکی همانند اولترافیلتراسیون، اسمز معکوس، تبخیر یا اکسیداسیون شیمیایی و فتوشیمیایی صورت می‌گیرد. روش تصفیه ترکیبی علاوه بر این نیز مورد استفاده قرار گرفته است به گونه ای که اکسیداسیون شیمیایی با روش تصفیه فیزیکی دنبال می‌شود، همانند جداسازی غشایی، تبخیر یا روش‌های بیولوژیکی. با این حال غلظت زیاد آمونیوم در شیرابه مراکز دفن، می‌تواند کارایی تصفیه در هر دو فرایند جداسازی غشایی و تبخیر کاهش دهد. به عنوان یک حقیقت ، حتی روش اسمز معکوس چند مرحله ای نیز نمی‌تواند آمونیوم را به مقداری که مدنظر استاندارد ها برای تخلیه در آب‌های طبیعی یا فاضلاب روها موقعی که غلظت آمونیوم از mg/l 1 بیشتر باشد، حذف کند. روش‌های تصفیه بیولوژیکی هوازی و با اکسیژن محدود از روش‌های متوالی و ترکیبی شیمیایی و فیزیکی خیلی ساده تر و ارزان‌تر هستند. اما با این حال آن‌ها نمی‌توانند به کارایی بالا در حذف آمونیوم و COD دست پیدا کنند. بیوراکتورهای غشایی می‌توانند در سن لجن خیلی بالا عمل کنند به طور وسیعی دامنه کاربرد فرآیندهای بیولوژیکی را برای جریان‌های غلیظ همانند شیرابه گسترش دهند. آن‌ها گفتند که غلظت نیتروژن آمونیاکی در مراکز دفن قدیمی ایتالیا از ۵/۰ تا mg/l 3 متغییر است. در این مقاله حذف بیولوژیکی نیتروژن از شیرابه به وسیله نیتریفیکاسیون جزئی به نیتریت در یک بیوراکتور غشایی با اکسیژن خالص(PO-MBR ) و به دنبال آن دی نیتریفیکاسیون در راکتور MBBR بدست آمده است. هنگامی که آمونیوم به طور بیولوژیکی به نیتریت تبدیل می‌شود، فقط ۷۵% اکسیژن برای نیتریفیکاسیون کامل مورد نیاز است. به علاوه، دی نیتریفیکاسیون می‌تواند با ذخیره ۳۰ تا ۴۰% کربن مورد نیاز اجرا می‌شود. فرایند به وسیله یک تانک ۵۰۰ لیتری اکسیداسیون MBR که با یک غشاء سرامیکی UF تجهیز شده است و با یک تانک پس دی نیتریفیکاسیون ۵۴۰ لیتری که با مدیای پلاستیکی متحرک همراه شده، انجام شده است. بهترین شرایط عملکردی برای حصول نیتریفیکاسیون جزئی محاسبه شد. بارگذاری TKN از ۵۰تا gTKN/(kg TSS day) 120 با یک جریانی با غلظت آمونیاکی با بین ۱۰۰۰ تا mg/l 1500 متغییر بود. هنگامی که غلظت DO در MBR بین ۲/۰ تا mg/l 5/0 نگه داشته شد، ۹۰% اکسیداسیون آمونیاک به نیتریت، با ممانعت پایدار از باکتری‌های اکسید کننده نیتریت حتی در سن لجن ۴۵ روز، حاصل شد. نتایج بدست آمده توسط آنان بدین صورت بود که اعلام داشتند در مقایسه با نیتریفیکاسیون متعارف، فرایند تست شده در طول آزمایشات بالغ بر ۲۵% در اکسیژن مورد نیاز و ۴۰% در COD مورد نیاز برای نیتریفیکاسیون صرفه جویی شد. همچنین نتیجه گرفتند که غلظت اکسیژن محلول برای دستیابی به ممانعت پایدار از ارگانیسم‌های اکسید کننده نیتریت باید کمتر از mg/l 5/0 باشد. این منجر به جمیع زیاد نیتریت حتی در سن لجن بالا می‌شود. دمای بیشتر از ۳۰ درجه سانتی‌گراد و غلظت آمونیاک آزاد بیشتر از mg/l 5/2 این اثر را ارتقاء می‌دهد، اما اکسیژن محلول به عنوان فاکتور کنترل کننده باقی می‌ماند. تحت این شرایط امکان اکسیده کردن ۹۵% TKN به نیتریت در جریانی با غلظت نیتروژن آمونیاکی معمولاً کمتر از mg/l 50 وجود داشت.]۳۵[
Hee و همکاران در سال ۲۰۱۰ کاهش جرم گرفتگی غشا را به وسیله پخش هوای همزمان به سمت بالا و پایین ، را در یک بیوراکتور غشایی غوطه‌ور که فاضلاب شهری را تصفیه می‌کرد مورد بررسی قرار دادند. در این تحقیق یک غشا hollow fiber به صورت عمودی در حالت مستغرق مورد استفاده قرار گرفت. عملکرد سیستم در سه فاز هوادهی همزمان به سمت بالا و پایین در فاز اول، هوادهی به سمت بالا در فاز دوم و هوادهی همزمان به سمت بالا و پایین در فاز سوم بررسی شد. اگر چه کارایی سیستم در حذف ذرات، مواد آلی و مواد مغذی پایدار بود، ولی خصوصیات جرم گرفتگی غشا به طور قابل ملاحظه ای در حالات پخش هوای متفاوت تغییر کرد.با تغییر حالت پخش هوا از فاز اول به فاز دوم، پارامترهایی مانند فشار غشایی نرخ افزایشی، نفوذ پذیری نرخ کاهشی، نرخ جرم گیری غشایی غیر قابل بازگشت و مقاومت جرم گیری افزایش یافت. در حالی که این پارامترها در حالت پخش هوا از فاز دوم به فاز سوم کاهش یافتند. این تحقیق در دو حالت پخش هوا در غشا که رفتار جرم گرفتگی غشا را تحت تأثیر قرار می‌داد، با پارامترهایی مانند فشار غشایی افزایشی، نرخ کاهشی نفوذ پذیری غشایی، ضرایب جرم گرفتگی بازگشت ناپذیر و مقادیر مقاومت جرم گرفتگی تعیین شدند. عملکرد هوادهی همزمان بالا و پایین از حالت هوادهی از پایین به بالا در به تا خیر انداختن جرم گرفتگی غشایی بازگشت ناپذیر و بهبود نفوذ پذیری غشایی مؤثرتر بود. آن‌ها گفتند که استفاده از سیستم هوادهی از بالا و پایین بدون افزایش نرخ جریان هوا باعث کاهش جرم گیری غشایی می‌شود. به علاوه کاهش گرفتگی غشایی با کاهش هزینه های کاربری و کاهش نیاز به تعویض غشا می‌شود.]۳۶[
Lin و همکاران در سال ۲۰۱۱ ارزیابی امکان پذیری بیوراکتورهای غشایی مستغرق بی هوازی را برای تصفیه ثانویه فاضلاب‌های شهری مورد بررسی قرار دادند. در این تحقیق یک بیوراکتور غشایی مستغرق بی هوازی در مقیاس آزمایشگاه در مدت ۱۶۰ روز برای تصفیه ثانویه فاضلاب شهری استفاده شد. تقریباً درصد حذف COD 90% با نرخ تسلیم متان معادل LCH4/gCOD 26/0 حاصل شد. نتایج حاصل از تست‌های آزمایشگاهی برای بیوراکتورهای مستغرق بی هوازی با مقیاس کامل بکار رفت. تحلیل هزینه ای بیوراکتورهای غشایی مستغرق بی هوازی با مقیاس کامل نشان داد که هزینه های غشا و انرژی تطهیر گاز بالاترین جزء هزینه ای در هزینه های مربوط به راهبری و چرخه عمر می‌باشد. هزینه های راهبری به طور کلی با فواید حاصل از حصول گاز جبران می‌شود. آنالیز حساسیت نشان داد که پارامترهای غشایی مانند فلاکس، قیمت و طول عمر نقش اساسی را تعیین هزینه های چرخه عمر بیوراکتورهای غشایی مستغرق بی هوازی ایفا می‌کند. مطالعه انجام شده امکان پذیری فنی علاوه بر امکان پذیری اقتصادی این سیستم برای تصفیه فاضلاب شهری را نشان داد، با توجه به اینکه عملکرد غشا به طور چشمگیری افزایش می‌یابد یا هزینه های غشایی کاهش می‌یابد. به عنوان نتیجه تحقیق آن‌ها بیان داشتند که بیوراکتورهای غشایی مستغرق بی هوازی در تصفیه ثانویه فاضلاب‌های شهری از لحاظ فنی با توجه به حذف COD، تولید لجن و حصول گاز امکان پذیر است. ]۳۷[
Fu و همکاران در سال ۲۰۱۲، اثر پارامترهای هوادهی را بر کیفیت پساب خروجی و جرم گرفتگی غشا را در یک بیوراکتور غشایی مستغرق با بهره گرفتن از روش پاسخ سطحی Box–Behnken مورد بررسی قرار دادند. آن‌ها بیان داشتند که بیوراکتورهای غشایی، که به طور گسترده در تصفیه فاضلاب مورد استفاده قرار می‌گیرد به وسیله جرم گرفتگی غشا و مصرف زیاد انرژی برای هوادهی محدود می‌گردد. مطالعات بر روی اثرات هوادهی در کیفیت پساب خروجی و جرم گرفتگی غشا علاوه بر روش‌های تمیز کردن غشا جرم دار از اهمیت خاصی برخوردار است. با بهره گرفتن از روش پاسخ سطحی Box–Behnken ، تأثیر اهمیت و اندر کنش سه پارامتر (نرخ هوادهی، زمان و مکان هواده ها) مطالعه شده، و مدل‌های رگرسیون ایجاد گردید. نتایج نشان داد که در مقایسه با مکان هوادهی، زمان هوادهی و نرخ جریان هوا کیفیت جریان خروجی را بیشتر تحت تأثیر قرار دادند و این دو عامل نیز با هم اندر کش داشتند. اثرات سه عامل در جرم گرفتگی غشایی به صورت زیر طبقه بندی شدند:
نرخ جریان هوادهی > مکان هوادهی > زمان هوادهی
علاوه بر این، نرخ جریان هوادهی و زمان هوادهی با هم اندر کنش داشتند. هنگامی که به ترتیب نرخ جریان هوادهی، زمان هوادهی و مکان هوادهی m3/h 9/4، min 1/86 و cm 6 رسیدند، کیفیت پساب خروجی می‌توانست استاندارد تخلیه آلاینده های تصفیه خانه های فاضلاب شهری را تأمین کند. در این حالت جرم گرفتگی غشا با دامنه کوچک‌تری کنترل می‌شد و مصرف انرژی برای واحد جریان خروجی مینیمم می‌شد.]۳۸[
Wen در سال ۲۰۰۴ کارایی غشای مستغرق را جهت تصفیه فاضلاب بیمارستان مورد بررسی قرار داد. بیوراکتور در شرایط زمان ماند ۲/۷ ساعت، با میزان متوسط mg/l 7/17 از NH4+_N و دامنه COD از ۴۹ تا mg/l 278 مورد بهره برداری قرار داد و دریافت که کارایی حذف COD و آمونیاک و کدورت به ترتیب ۸۰، ۹۳، ۸۳ درصد می­باشد حذف باکتری بیشتر از ۹۸ درصد و پساب خروجی بدون رنگ و بو بود. ]۳۹[
Chaize و Huyardدر سال ۱۹۹۱ بر روی تولید لجن در تصفیه فاضلاب شهری با روشMBR و یافته­های مدل سازی مطالعه نمودند اثر زمان ماند سلولی در ۵۰ و ۱۰۰ روز و زمان ماند هیدرولیکی در ۲و ۴و ۸ روز بر تولید لجن و کارایی حذف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیوراکتورهای غشایی راندمان خوبی داشته‌اند. زمان ماند سلولی بالا، تولید لجن اضافی بسیار پایین به علت کارایی غشا بدست آمد. ]۴۰[
Shimizu در سال ۱۹۹۶ اثر پیکربندی غشایی بر فلاکس فیلتراسیون را در فاضلاب شهری با BOD 2/0 ازت کل ۰۵/۰ کیلوگرم در مترمکعب مورد بررسی قرار داد. ۴ نوع از غشاهای توخالی HF مدل شده و یک مدل غشای سرامیکی برای آزمایش فیلتراسیون بکار برد. انعطاف اجزای غشای توخالی موجب جمع شدن سریع اجزا و در نتیجه کاهش مساحت سطحی غشا در نرخ بالای کارکرد فیلتراسیون یا تحت شرایط سیال گردید. بهبود فلاکس به علت حرکت دادن یا لرزاندن غشای توخالی خیلی کم بود.]۴۱[
Trouve در سال ۱۹۹۴ تصفیه فاضلاب شهری را بر روی یک مدل آزمایشگاهی بیوراکتور غشایی هوازی با زمان ماند هیدرولیکی ۲۴ ساعت و زمان ماند سلولی ۲۵ روز تعریف نمود. در پروژه او نیتریفیکاسیون کامل بدست آمد و کارایی فرایند ۹۳ تا ۹۹ درصد حذف COD و آمونیاک و ذرات معلق بود تولید لجن در بیوراکتور غشایی کمتر از فرایند لجن فعال بود. بعلاوه، بهبود کارکرد بیوراکتور غشایی با بهینه کردن فرایند فیلتراسیون بدست آمد.]۴۲[
گلبابایی کوتنایی و همکاران در سال ۲۰۱۲ بر روی بررسی تصفیه پذیری فاضلاب بیمارستانی توسط بیوراکتور غشایی مستغرق با تاکید بر حذف نیتریت، نیترات و فسفات مطالعاتی را انجام دادند. آن‌ها بیان داشتند که فاضلاب‌های بیمارستانی از نقطه نظر دارا بودن میکروارگانیسم های بیماری‌زا، مواد رادیو اکتیو و مواد زائد داروئی از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند و دفع آن‌ها بدون تصفیه به محیط می‌تواند خطرات جدی برای بهداشت همگانی در بر داشته باشد. از مهم‌ترین آلاینده های محیط زیست می‌توان از نیتریت ، نیترات و فسفات نام برد. این ترکیبات در فاضلاب بیمارستانی به وفور یافت می‌شوند، لذا حذف این مواد و جلوگیری از تخلیه آن‌ها به محیط زیست ضروری است. از جدیدترین تکنولوژی‌های تصفیه فاضلاب ترکیب سیستم‌های غشایی و بیولوژیکی است که از آن جمله می‌توان به بیوراکتورهای غشایی اشاره کرد. بیوراکتور غشایی MBR ترکیبی از فرایند لجن فعال و جداسازی غشایی را بیان می‌کند. این تحقیقات بر روی فاضلاب بیمارستانی و با بهره گرفتن از پایلوت MBR جهت بررسی میزان کارایی پایلوت آزمایشگاهی MBR در مقایسه با سیستم لجن فعال بکار گرفته شده در تصفیه خانه بیمارستان جهت حذف ترکیبات و آلودگی‌های فاضلاب بیمارستانی صورت گرفت. مراحل اجرایی و عملی این تحقیق با به‌کارگیری فاضلاب حقیقی و به صورت پیوسته در محل تصفیه خانه بیمارستان بابل انجام گرفت پایلوت MBR به فرآیندهای بیولوژیکی اجازه فعالیت در SRT طولانی در این تحقیقات ۲۶ روز داده و به این ترتیب غلظت MLSS در تانک هوادهی به بالای ۶۰۰۰ میلی گرم در لیتر افزایش یافت. این SRT طولانی مدت اجازه رشد باکتری‌های نیتریفایر را می‌دهد و در نتیجه میزان حذف بسیار بالایی از نیتریت، نیترات و همچنین کاهش فسفات را خواهیم داشت. میزان حذف ۹۸ درصد از نیتریت‌ها و ۹۸ درصد از نیترات‌ها توسط آزمایشات گوناگون به اثبات رسید. همچنین کاهش میزان فسفر خروجی به زیر mg/l 1 مشاهده گردید.]۴۳[
جمع بندی
همان‌طور که قبلاً اشاره گردید سیستم غشایی MBR در حال حاضر یکی از سیستم‌های تصفیه فاضلاب با مزایای فراوان از جمله صرفه اقتصادی، جانمایی کوچک، کیفیت بالای آب خروجی، روند کاهشی هزینه های غشا و … می‌باشد. که روند کنونی این سیستم نشان می‌دهد که با توجه به مزایای فراوان در کل دنیا، به طور گسترده ای در تصفیه فاضلاب‌های شهری و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به تحقیقات انجام شده و به منظور اقتصادی تر کردن فرایند تصفیه فاضلاب توسط این سیستم از فاضلاب شهری و صنعتی مختلط شده با تاکید بر بهینه کردن زمان ماند هیدرولیکی در تحقیق صورت گرفته استفاده شده است.
تئوری مدل سازی با شبکه عصبی

فصل سوم
مواد و روش‌های مورد استفاده در تحقیق

مقدمه
آزمایشاتی که از فاضلاب به عمل می‌آید شامل آزمایش‌های فیزیکی، مطالعات بهداشتی، آزمایش‌های شیمیایی و بالاخره آزمایش‌های زیستی است . مجموع تمام آزمایش‌های معمول در کار فاضلاب را آزمایش تحلیلی فاضلاب می‌نامند. آزمایش‌های فیزیکی برای تعیین درجه حرارت ، رنگ ، بو تیرگی فاضلاب است. تعیین و اطلاع از منابع دفع فاضلاب شهر به شبکه جمع آوری فاضلاب توسط مطالعات بهداشتی صورت می‌گیرد. در فاضلاب برای تعیین انواع مختلف موجودات ریز ذره بینی مانند ویروس‌ها و باکتری‌ها از آزمایشات زیستی استفاده می‌شود. آزمایشات شیمیایی که در واقع اساسی ترین آزمایشات فاضلاب محسوب می‌شود به شرح ذیل می‌باشند:
الف) تعیین خاصیت اسیدی و یا قلیایی
ب) مواد متشکله
ج) اکسیژن محلول
د) شدت آلودگی
هدف تحقیق
با توجه به اینکه در تحقیق صورت گرفته، ساخت و بهره برداری از پایلوت بیوراکتور غشایی (MBR) جهت تصفیه اختلاط فاضلاب شهری و صنعتی به عنوان هدف تحقیق در نظر گرفته شد، در ابتدا پس از مطالعات و محاسبات مورد نیاز اقدام به ساخت و تجهیز پایلوت مربوطه گردید. در این تحقیق اثرات زمان ماند هیدرولیکی بر بازده حذف COD، BOD، TP، NH4، NO3، TSS مورد بررسی قرار گرفت. همچنین با توجه به تغییرات زمان ماند هیدرولیکی، کارایی بیوراکتور غشایی مستغرق در تصفیه فاضلاب شهری، فاضلاب شهری و صنعتی مختلط شده و فاضلاب صنعتی بررسی گردید.
پایلوت بیوراکتور غشایی (MBR)
با توجه به تئوری‌های ارائه شده جهت حذف نیتروژن و فسفر از فرآیندهای بیولوژیکی اکسیداسیون، نیترات سازی و نیترات زدایی و حذف فسفر تشکیل شده است. در این روش اکسیداسیون کربن و مواد آلی و همچنین حذف ذرات معلق در حوض هوادهی، حذف فسفر در حوض بی هوازی و نیترات زدایی در حوض آنوکسیک صورت می‌گیرد. اجزای اصلی پایلوت MBR مورد استفاده در تحقیق عبارتند از :

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...