– تحول در نگرش‌های اجتماعی جامعه روستایی
– افزایش کیفیت زندگی
– اهمیت به تولیدات بومی
– متنوع سازی اقتصاد روستایی

گردشگری روستایی ابزاری برای توسعه پایدار
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

– جلب رضایت بازدیدکنندگان
– افزایش کیفیت زندگی
– افزایش میزان مشارکت مردم

– افزایش مشارکت مردمی در گردشگری و توسعه روستایی
– حفاظت از منابع طبیعی و فرهنگی
– تبدیل چرخه توسعه از محلی به بین المللی

۲-۲-۳-۳ گردشگری بوم زیستی
گردشگری بوم زیستی زیر مجموعه گردشگری روستایی است و شکلی از توسعه جهانگردی است که فرصتهای بی نظیر را برای ادغام توسعه روستایی با جهانگردی، مدیریت منابع و مدیریت نواحی حفاظت شده در بسیاری از نقاط جهان فراهم می سازد. به عبارت مشخصتر شکلی از جهانگردی در طبیعت است (جهانگردی در نواحی طبیعی و دست نخورده) که فعالانه مروج بقای محیط زیست است، و مستقیم برای جوامع و فرهنگ‌های محلی سودمند است و برای جهانگردان تجربه ای مثبت و آموزنده فراهم میکند. این نوع از گردشگری، عملاً شکلی از جهانگردی بدیل و پایدار است که به محیط روستایی وابسته است. از این رو، گردشگری بوم زیستی زیر مجموعه گردشگری روستایی محسوب می شود، اما هر نوع گردشگری روستایی، گردشگری بوم زیستی به حساب نمی آید. بنابراین : گردشگری روستایی عبارت است از فعالیت‌ها و گونه‌های مختلف گردشگری در محیط‌های مختلف روستایی و پیرامون آنها که دربردارنده آثار مثبت – منفی برای محیط زیست روستا، انسان و طبیعت است. ازسوی دیگر گردشگری روستایی را می توان از لحاظ مفهومی، به عنوان حالتی از ذهن، و از لحاظ فنی، بر اساس فعالیت‌ها، مقاصد و سایر خصوصیات ملموس و قابل اندازه‌گیری تعریف کرد و از منظر دیگر گردشگری روستایی، شکلی از فعالیت اقتصادی است که به حومه شهرها بستگی دارد و از آنها بهره برداری می کند. نکته حائز اهمیت این است که گردشگری روستایی صرفا به گردشگری کشاورزی، گردشگری سبز و گردشگری بوم زیستی و… محدود نمی شود زیرا مناطق روستایی گاهی واجد ارزشهای فراوان تاریخی و فرهنگی و… نیز هستند. بنابراین گردشگری‌های دیگری را می تواند دربر گیرد. مثل گردشگری فرهنگی، گردشگری تاریخی، گردشگری مذهبی. در انتها گردشگری روستایی فرصت تولید، بازآفرینی و بهره مندی از قابلیت‌ها و توان‌های محیطی و انسانی فضاهای برون شهری و محیط‌های حائل میان سکونتگاه‌های متمرکز شهری- روستایی در جهت توسعه انواع گردشگری است (سقایی، ۲۵-۱۳۸۲:۱۸).
۲-۲-۳-۴ اثرات مثبت و منفی توسعه گردشگری روستایی
مهمترین هدف توسعه گردشگری، توسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق گردشگری است. بسیاری از کشورها کم و بیش به گردشگری توجه دارند زیرا مهمترین تأثیر گردشگری در اقتصاد جهانی، ایجاد درآمد و اشتغال زایی است. این صنعت با ٢٠٠ میلیون نفر شاغل، گردش مالی سالانه آن به حدود ۵/۴ تریلیون دلار می رسد. به بیان دیگر، این فعالیت ٨ درصد از کل اشتغال جهانی را در بر می گیرد. در کشورهای جهان، یعنی در بیش از ١۵٠ کشور، گردشگری یکی از پنج منبع مهم کسب ارز خارجی است و در ۶٠ کشور، رتبه ی اول را به خود اختصاص داده است (رضوانی، ۱۳۸۷:۱). مسلماً بخش کوچکی از گردشگری را گردشگری روستایی تشکیل می دهد که البته سهم مهمی را در اقتصاد مناطق روستایی دارد. توجه به بازده ناخالص و تعداد شغل‌هایی که گردشگری ایجاد کرده است بر فواید اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی حاصل از توسعه گردشگری در مناطق روستایی، سرپوش خواهد گذاشت. بنابراین فواید حاصل از توسعه گردشگری به طور خلاصه در زیر آورده شده اند.
۲-۲-۳-۵ اثرات مثبت و منفی اقتصادی گردشگری روستایی
گردشگری روستایی منبع مهم و جدید ایجاد درآمد برای نواحی روستایی است، بنابراین :
در کارهایی که با گردشگری مرتبط هستند مثل آماده کردن اتاق برای گردشگران، تهیه غذا، خرده فروشی، حمل و نقل و ایجاد سرگرمی، مشاغل جدیدی به وجود می آیند ؛
از فعالیت‌های خدماتی موجود مثل سیستم حمل و نقل، مراقبت‌های دارویی، صنایع و حرفه ای سنتی
روستایی حمایت می شود؛
تنوع اقتصاد محلی بیشتر و اقتصاد جوامع محلی گسترده و استوار می شود؛
از حرفه‌ها و خدمات موجود حمایت می شود؛
فرصت‌هایی را برای فعالیت‌های چندگانه به وجود می آورد و بدین وسیله از رکود اقتصادی موقتی جلوگیری کرده و از درآمدها حمایت می شود؛
مشاغل جدید و متنوع در مناطق مختلف ایجاد می شوند و به وسیله ی کم کردن هزینه‌های کشاورزی، اقتصاد محلی را تقویت می کند.
هچنان که گردشگری درآمدزاست و در ایجاد فرصت‌های شغلی نقش دارد، این کارکردها باید زیان‌های اقتصادی را به حالت تعادل درآورند، زیرا گردشگری روستایی :
هزینه ی خدمات عمومی مثل جمع آوری زباله، خدمات داروئی و تأمین مخارج پلیس را افزایش می دهد ؛
در هزینه‌های توسعه ای مانند ایجاد جاذبه توریستی، امکانات و به طور کلی اصلاحات زیربنایی دخالت دارد؛
غالباً منجر به افزایش قیمت زمین، کالا و خدمات می شود، به ویژه حضور مالکین خانه‌های ویلایی در مناطق روستایی بدین معناست که مردم محلی بیش از حد به این صنعت وابسته اند و در نتیجه نظارت جوامع محلی بر مناطق توریستی کم می شود.
۲-۲-۳-۶ اثرات مثبت و منفی اجتماعی گردشگری روستایی
توسعه ی گردشگری روستایی، سبب افزایش فواید اجتماعی مختلفی در نواحی روستایی می شود. از قبیل :
تقویت و حمایت از خدمات محلی مانند حمل و نقل عمومی و مراقبت‌های بهداشتی؛
ایجاد امکانات و جاذبه‌های جدید مثل امکانات فرهنگی، مراکز تفریحی یا ورزشی؛
افزایش روابط اجتماعی در جوامع دورافتاده روستایی و ایجاد فرصت‌هایی برای مبادله؛
ایجاد آگاهی بیشتر در زمینه ی اصطلاح فرهنگ‌های محلی، حرفه‌ها و هویت فرهنگی؛
افزایش نقش زنان در جوامعی که سنتی تر و دورافتاده تر هستند (باغیانی،۱۳۸۸:۲۳).
هجوم تعداد زیاد گردشگران می تواند تأثیراتی بر استحکام اجتماعی و فرهنگی جوامع روستایی داشته باشد. مدت زمان طولانی گمان می شد که گردشگری در روند آشنایی با فرهنگ‌های جدید و گوناگون محلی، تحول ایجاد می کند و این بیشتر در مورد جوامع دورافتاده سنتی و کوچک روستایی که برای تأثیرپذیری از محیط خارج آماده بودند صادق است، ولی باید در نظر داشت که توسعه گردشگری موجب تأثیرات منفی بر جوامع محلی و فرهنگ آن‌ها می شود، مانند :
١. جرم و جنایت و سایر رفتارهای ضد اجتماعی؛

• تجاوز به حریم ساکنان روستا و تراکم و افزایش جمعیت؛

• کاهش خدمات محلی؛

• آشناسازی روستائیان با عقاید جدید، مد لباس و شیوه‌های نادرست رفتاری؛

۲-۲-۳-۷ اثرات مثبت و منفی زیست محیطی گردشگری روستایی
انگیزه اصلی بسیاری از گردشگران در بازدید از روستا، بهره گیری از فضای روستایی است. موفقیت گردشگری روستایی به محیط زیستِ جذاب بستگی دارد. بنابراین گردشگری :
درآمد ایجاد می کند؛
انگیزه ی حفظ، حمایت و آبادانی محیط زیست طبیعی روستا را به وجود می آورد؛