Slum Networking, from 1987, India

به رسمیت شناختن و ارتقاء زیرساخت ها و ساختمان ها در شهرک های موجود (اغلب غیر قانونی)

نیمه دوم قرن بیستم در کشورهای در حال توسعه

بهبود و ارتقاء محلات پر جمعیت

جدول (۱): روندها و مدل های مسکن اجتماعی از قرن بیستم و بیست و یکم
آنها با تقلید از استانداردهای زندگی آپارتمانی طبقات بالای اجتماعی بدون نیاز به هزینه کردن برای نگهبان و مسئول آسانسور طراحی شده اند. همه افراد می تواند بدون پرسش، داخل این ساختمان شود و از خیابان های سیار، آسانسور و پیاده روهایی که راهرو هستند استفاده کنند، اما برای نظارت عمومی بسته هستند و بنابراین نسبت به خیابان های شهری که تحت نظارت و کنترل پلیس هستند، ناقص می باشند. تحقیق O.Newman در سال ۱۹۷۳ در مورد مناطق خانه سازی مدرن و جنایت نیز، این امر را در مورد این مناطق اثبات می کند. تحقیقات او در مورد نیویورک نشان داده است که در ساختمان های بسیار بلندتر از سطح زمین با فضای باز زیاد در اطراف آن، نسبت به پروژه های خانه سازی ساختمان های کوتاه با تراکم کم میزان جنایت بیشتر است. نتیجه گیری اصلی نیومن این بود که عیب این ساختمان ها می تواند قطعاً به معماری و طراحی شهری مدرنیسم مرتبط باشد.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

مخالفت سرسخت کارکرد گراییCh. Jencks در سال ۱۹۸۷، در پی انفجار ننگین نمونه تبلیغاتی خانه سازی Pruitt-Igoe که طبق پیشرفته ترین ایده آل های CIAM (کنگره معماران مدرن بین المللی) ساخته شده بود و در سال ۱۹۵۱ طراحی و از موسسه آمریکایی معماران یک جایزه دریافت کرد که شامل ساختمان های چهارده طبقه بلند با سقف های بسیار زیبا و دارای “خیابان هایی در هوا” بود (که از ماشین ایمن باشند ولی در هنگام استفاده، از جنایت در امان نماند)، آفتاب، فضای باز و سر سبزی که لوکوربوزیه آنها را “سه لذت اصلی شهرنشینی ” نامیده بود، (به جای خیابان ها، باغ ها و فضاهای نیمه خصوصی متداول که آن ها را مطرود کرده بود) آن یک فضای پیاده روی و فضای عبور خودروی مجزا، فضایی برای وسایل بازی و امکانات محلی مثل خشکشویی و مراکز گفتگو داشت که همگی جانشین مدل های سنتی شده بودند که برای القا کردن مزیت این ساختمان ها به ذهنی باعث ترویج رفتار سالم می شد.Turner نگاه و دیدگاه های فلسفی و ایدئولوژی دهه های شصت و هفتاد را توضیح می دهد که: جای تعجب نیست اگر بسیاری از رشته های دانشگاهی از پست مدرنیسم صحبت می کنند. نارضایتی در مورد محدودیت های طراحی و قوانین اعمال شده توسط مدرنیسم سرانجام باعث تغییر جهت در طراحی و برنامه ریزی معماری شد که اغلب از آن تحت عنوان پست مدرنیسم یاد می شود. پست مدرنیسم به معنای هر چیزی است که بعد از حرکت مدرن بیاید. کمبود های اصلی مشخص شده در حرکت مدرن معماری تحت عنوان هایی بیان شد که با بین المللی بودن آن، جهانی بودن و کارکرد مینیمالیستی همراه می باشد. بنابراین جای تعجب نیست که چند بعدی بودن، چند ظرفیتی بودن، پیچیدگی، فردگرایی، کثرت گرایی، سنت گرایی و نماد گرایی به عنوان راه حل هایی برای این مشکلات ارائه شود (Welsch, 2004; Turner, 2008). طبق نظر تورنر، طراحان پست مدرن به جای سعی برای ایجاد یک مدینه فاضله ی عقلانی، با یک مکان برای هر چیز در جای خودش مفهوم تنوع را پذیرفته اند. روند مشابه این مسیر، در خانه سازی انبوه به کار می رود. ایده ی تنوع به این معناست که در طراحی باید سنت های محلی، مهارت، جزئیات و مشخصات با هم باشند تا جمعیت های محلی بتوانند حرفشان را مطرح کنند. (Indrė Gražulevičiūtė, ۲۰۱۳)
معماری خانه از رویا پدیدار می شود؛ به این دلیل که در روستاهای ساخته شده توسط ساکنان، نمی توانیم دو خانه ی مشابه را پیدا کنیم. طبیعتاً این تنوع وقتی که انسان ها هزاران هزار خانه را طی هزاران سال طراحی و ساختند، زیاد می شود. اما زمانیکه یک آرشیتکت، در یک زمان با کار طراحی هزاران خانه مواجه شود، به جای تفکر در مورد هزاران خانه ای که باید بسازد یک خانه را طراحی می کند و سه نقطه در سمت راست آن می گذارد. آرشیتکت در کارش موارد یکنواخت ذهنی دارد. او می تواند تعداد افراد خانواده، ثروت، موقعیت اجتماعی، شغل، اقلیم و در آخر امید و آرزوهای کسانی که برایشان خانه می سازند را در نظر بگیرد. اگر ذهن او ظرفیت هزاران نفر را در یک زمان ندارد، بگذارید تا با تعدادی افراد قابل پذیرش یا گروه طبیعی از خانواده ها شروع کند و این باعث می شود که بتواند طراحی را در دست بگیرد. وقتی او با یک گروه قابل مدیریت مثلاً۲۰ یا ۳۰ خانواده مواجه شود، پس به طور طبیعی و منطقی تنوع مطلوب تر خانه سازی به دنبال آن می آید. چند ظرفیتی بودن طراحی پست مدرن، امکان جست و جوی راه حل های شخصی را برای هر شخص در خانه سازی انبوه می دهد و نه تنها نور، فضا، سر سبزی و کارایی را مانند آنچه مدرنیست ها انجام می دادند، در نظر می گیرد بلکه رسوم محلی، احتیاط های اکولوژی، جنبه های اخلاقی و روانشناسی را هم در نظر می گیرد. حتی اگر طراحی و ساخت هنوز هم به علت هزینه های محدود شده متوقف شود، ایده اصلی یا طراحی انجام شده می تواند پروژه را حفظ کند. این تناقض پست مدرن همراه با یک احساس مثبت است. پروژه خانه سازی انبوه می تواند یک مشخصه و تصویر اختصاصی یک شهر شود. با نگاهی به گذشته، به تاریخ معماری به طور کلی و به طور خاص به خانه سازی انبوه می توان چنین نتیجه گیری کرد که هم مفاهیم مدرنیسم و هم مفاهیم پست مدرنیسم مزایا و معایب خود را دارند.
تحلیل قوی بودن و ضعیف بودن روش های جداگانه ی خانه سازی انبوه در بالا (جدول ۲) به بحث بیشتر در مورد آینده نگری ها در مورد خانه سازی انبوه با موقعیت های معماری متفاوت و به بعد جدی در زمینه سازگار بودن کمک می کند. (Indrė Gražulevičiūtė, ۲۰۱۳)

نقاط ضعف

نقاط قوت

روند مسکن اجتماعی

هزینه های بالا، نمایش مدل هایی که اغلب، تنها نمونه های مثبت آن باقی مانده اند، اما در مقیاسی گسترده تر معرفی شده است.

معماری با کیفیت بالا و فضاهای عمومی

آرمانگرا، مدلی نمایشی

یکنواختی، عملکردی مینیمالیستی، اغلب خستگی جامعه را تداعی و تشخیص مختصری با معماری و محیط زیست دارد.

هزینه های پایین، استفاده از عناصر پیش ساخته و امکان تولید انبوه

مفهومی کارکرد گرا

مشکلات ایمنی در راه پله و دیگر فضاهای داخلی با استفاده جمعی، حس انزوا از جامعه، زیباشناسی بتن خشک و ایده های دیگر بروتالیسم که اغلب توسط جامعه با عنوانی کسل کننده و انسانی رد می شود

بلوک های مسکونی بزرگ عبارتند از: خدمات و امکانات مختلف، ساختمان ها در مقیاس بزرگ می تواند تبدیل به نمونه های برجسته معماری مانند (Le Corbusier’s Unité d’Habitation)

واحدهای مسکونی بزرگ

تقویت تفکیک اجتماعی به عنوان طبقات مرفه اجتماعی ممکن است از روش های ساخت و ساز مدرن، مصالح و تمایلات زیبا شناسی معماری وابسته به همه جهان باشد.

احترام و استفاده از سنت های محلی و مصالحی که منجر به کاهش هزینه ها و در زیبایی شناسی معماری قابل قبول جامعه و اجتماع باشد. احترام به سبک زندگی گذشته، تداوم و تکامل سنت های معماری

مفهوم منطقه گرایی

طرح های ساختارگرایی همیشه تاثیر مطلوب کندانسورهای اجتماعی را تولید نمی کند

احترام به تعاملات اجتماعی، معماری متمایز

مفهوم ساختارگرایی

تجارب معماری پست مدرن می تواند منجر به kitsch

جستجو برای راه حل های منحصر به فرد برای مشکلات فردی، تنوع، نوآوری، راه حل های غیر معمول، طرح های جذاب قابل قبول جامعه

مفهوم پست مدرنیسم یا فردگرایی

مراقبت شدید برای مسایل زیست محیطی ممکن است به درمان ثانویه مسایل اجتماعی منجر شود. برخی از تکنولوژی سازگار با محیط زیست، گران هستند و نیاز به تعمیر و نگهداری دارند.

استفاده از منابع تجدید پذیر و قابل بازیافت، احترام به محیط زیست، گسترش تنوع زیستی و شیوه زندگی سازگار با محیط زیست

مفهومی زیست محیطی