۱۰۸

۶۰

۱۰۰

غیر شاغل

۷۲

۴۰

جمع کل

۱۸۰

۱۰۰

در چارچوب اطلاعات بدست آمده از جدول فوق می­توان گفت، نوع اشتغال شاغلین با توجه به جمعیت کل نمونه ۱/۱۱ درصد در دستگاه دولتی، ۸/۱۷ درصد در بخش خصوصی، ۷/۲۱ درصد خوداشتغال و ۴/۹ درصد( کارگران روزمزد و دستفروش) در گزینه­ای غیر از این موارد قرار داشته­ است. همچنین نوع اشتغال پاسخگویان با توجه به جمعیت شاغلین ۵/۱۸ درصد در دستگاه دولتی، ۶/۲۹ درصد در بخش خصوصی، ۱/۳۶ درصد خوداشتغال و ۷/۱۵ درصد( کارگران روزمزد و دستفروش) در گزینه­ای غیر از این موارد قرار داشته است. همان­طور که مشاهده می­ شود بیشترین نوع اشتغال پاسخگویان خوداشتغالی می­باشد و در مرتبه­ی بعد اشتغال در بخش خصوصی و در آخر هم اشتغال در دستگاه دولتی بیشترین فراوانی را به خود اختصاص داده است.
نمودار شماره(۴-۵): توزیع پاسخگویان بر حسب نوع اشتغال

۴-۲-۱-۱-۶. عنوان شغل
با توجه به اینکه ۶۰ درصد نمونه مورد مطالعه شاغل بوده اما درآمد چندانی نداشتند در واقع نوع اشتغال پاسخگویان به گونه ­ای بود که همگی در مشاغل رتبه پایین قرار داشتند و آنان را به کفایت اقتصادی و خوداشتغالی مناسب نمی­رساند. بنابراین در این قسمت سعی شده که جمعیت نمونه با توجه به داده ­های جمع­آوری شده و تقربیاً طبق نظر خود پاسخگویان، در مشاغل رتبه پایین دسته­بندی کنیم که این دسته­بندی عبارت­ است:

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

• مشاغل رتبه یک: کارمند رسمی( که تعدادشان خیلی کم بود).

• مشاغل رتبه دو: مغازه­دار، غرفه­دار، فروشنده(که مقدار کمی سرمایه داشتند).

• مشاغل رتبه سه: نظافت­چی، آبدارچی یا همان کارگران خدماتی که در شرکت­ها، مدارس و دانشگاه­ها مشغول به کار بودند و حقوق ثابت داشتند.

• مشاغل رتبه چهار: خیاطی، بافندگی، پرده­دوزی و آرایشگری( خوداشتغال با درآمد خیلی کم و بدون داشتن مکانی ثابت جهت اشتغال ).

• مشاغل رتبه پنج: دستفروشی، نظافت منازل مردم، نگهداری از کودک و سالمند ( که از همه درآمدشان کمتر و روزمزد بودند ).

جدول شماره(۴-۱۵): توزیع فراوانی، فراوانی نسبی، درصد معتبر و فراوانی تجمعی پاسخگویان بر حسب عنوان شغل

رتبه­ی شغلی

فراوانی

فراوانی نسبی

درصد معتبر

فراوانی تجمعی

مشاغل رتبه۱

۱۱

۱/۶

۲/۱۰