- فرمانده نظامی یا شخص مذکور با توجه به اوضاع و احوال قضیه می دانسته یا باید می دانسته است که نیروهای تحت امر او جرم مذکور را مرتکب شده و یا قریبا مرتکب خواهند شد، و
-
- فرمانده نظامی یا شخص مذکور همه اقدامات لازم و معقولی را که در توانش بوده برای جلوگیری از جرم یا منع از انجام آن یا برای طرح مساله نزد مقامات صلاحیتدار به منظور انجام تحقیق و تعقیب انجام نداده است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
ب) در مورد روابط بین مقامات مافوق و افراد زیر دست که در بند الف نیامده است، مقام مافوق مسئولیت کیفری جرایمی که رسیدگی به آن ها در صلاحیت دیوان است و توسط افراد زیر دست او که تحت کنترل واقعی او هستند ارتکاب یافته را به عهده دارد ؛ در صورتی که وی کنترل لازم نسبت به زیر دستان مذکور را اعمال نکرده است و این در صورتی است که :
- مقام مافوق می دانسته که افراد تحت امر او مرتکب جرم خواهند شد و یا آگاهانه از اطلاعاتی که به وضوح نشان می داده که افراد تحت امر او مرتکب جرم می شوند و یا قریبا مرتکب خواهند شد، چشم پوشی کرده است .
- جرایم مذکور، مربوط به فعالیت هایی بوده است که در حوزه مسئولیت و کنترل واقعی مقام مافوق قرار داشته است .
- مقام مافوق همه اقدامات لازم و معقولی را که در توان داشته است، برای جلوگیری یا منع از ارتکاب جرم یا برای طرح مساله نزد مقامات صلاحیتدار به منظور تحقیق و تعقیب به عمل نیاورده است .
Article 28: Responsibility of commanders and other superiors
In addition to other grounds of criminal responsibility under this Statute for crimes within the jurisdiction of the Court:
(a) A military commander or person effectively acting as a military commander shall be criminally responsible for crimes within the jurisdiction of the Court committed by forces under his or her effective command and control, or effective authority and control as the case may be, as a result of his or her failure to exercise control properly over such forces, where:
(i) That military commander or person either knew or, owing to the circumstances at the time, should have known that the forces were committing or about to commit such crimes; and
(ii) That military commander or person failed to take all necessary and reasonable measures within his or her power to prevent or
repress their commission or to submit the matter to the competent authorities for investigation and prosecution.
(b) With respect to superior and subordinate relationships not described in paragraph (a), a superior shall be criminally responsible for crimes within the jurisdiction of the Court committed by subordinates under his or her effective authority and control, as a result of his or her failure to exercise control properly over such subordinates, where:
(i) the superior either knew, or consciously disregarded information which clearly indicated, that the subordinates were committing or about to commit such crimes;
(ii) The crimes concerned activities that were within the effective responsibility and control of the superior; and
(iii) the superior failed to take all necessary and reasonable measures within his or her power to prevent or repress their commission or to submit the matter to the competent authorities for investigation and prosecution.
ماده ۲۹- عدم اجرای قاعده ی مرور زمان
جرایمی که رسیدگی به آن ها در صلاحیت دیوان است، به هیچ وجه مشمول مرور زمان نخواهند شد.
Article 29: Non- applicability of statute of limitations
The crimes within the jurisdiction of the Court shall not be subject to any Statute of limitations.
ماده ۳۰- عنصر معنوی [جرم]
- جز در مواردی که به نحو دیگری مقرر شده باشد، هیچکس دارای مسئولیت کیفری نیست و نمی تواند به دلیل ارتکاب یکی از جرایمی که رسیدگی به آن ها در صلاحیت دیوان است مجازات شود مگر این که عنصر مادی جرم همراه با قصد و علم نیز باشد.
- مطابق این ماده، وجود قصد مفروض است موقعی که شخص :
الف) نسبت به اصل عمل، قصد ارتکاب آن را دارد؛
ب) نسبت به نتیجه ای از عمل، قصد ایجاد نتیجه را داشته باشد یا آگاه باشد که این نتیجه در مسیر طبیعی حوادث پیش خواهد آمد.
- مطابق این ماده، «علم» این آگاهی از وجود شرایط یا نتیجه ای که در مسیر طبیعی حوادث اتفاق خواهد افتاد. الفاظ علم و عالمانه مطابق این تعریف تفسیر خواهند شد.
Article 30: Mental element
- Unless otherwise provided, a person shall be criminally responsible and liable for punishment for a crime within the jurisdiction of the Court only if the material elements are committed with intent and knowledge.
- For the purposes of this article, a person has intent where:
(a) In relation to conduct, that person means to engage in the conduct;
(b) In relation to a consequence, that person means to cause that consequence or is aware that it will occur in the ordinary course of events.
- For the purposes of this article, “Knowledge” means awareness that a circumstance exists or a consequence will occur in the ordinary course of events. “Know” and “knowingly” shall be construed accordingly.
ماده ۳۱- موجبات معافیت از مسئولیت کیفری
- علاوه بر سایر موارد معافیت از مسئولیت کیفری که در این اساسنامه پیش بینی شده است، یک شخص از نظر کیفری مسئول نیست چنانچه در حین ارتکاب عمل :
الف ) مبتلا به نوعی بیماری یا اختلال روانی بوده که او را از درک ماهیت فعل ارتکابی و یا خصوصیت جزایی آن یا از کنترل عملش برای تطبیق آن با قانون عاجز کرده است.
ب) در حالت مستی بوده که او را از اختیار درک خصوصیت جزایی عمل یا ماهیت آن یا کنترل عمل برای تطبیق آن با قانون عاجز کرده است مگر این که وی عمدا مست شده باشد به نحوی که اوضاع و احوال نشان بدهد که وی می دانسته و یا نسبت به این خطر بی توجه بوده که به دلیل مست بودن در معرض ارتکاب یکی از جرایم مربوط به صلاحیت دیوان قرا رخواهد گرفت؛
ج) شخص، به طور معقول از خود یا شخص دیگر یا در مورد جرایم جنگی از اموالی که برای حیات وی یا حیات دیگری و یا انجام یک ماموریت نظامی ضروری بوده است، دفاع کرده است . این دفاع باید در مقابل توسل قریب الوقوع و غیر قانونی به زور انجام شده و متناسب با میزان خطری باشد که آن شخص یا شخص دیگر یا اموال حمایت شده را تهدید می کرده است .
این که شخص در یک عملیات دفاعی که توسط نیروهای مسلح هدایت می شده شرکت کرده است به تنهایی موجبی برای عدم مسئولیت کیفری مطابق این بند نخواهد بود.
د) عملی که ارتکاب آن یکی از جرایم مربوط به صلاحیت دیوان است تحت اجبار ناشی از یک تهدید قریب الوقوع به مرگ یا آسیب مهم، مستمر یا در حال وقوع بر تمامیت جسمانی این شخص یا شخص دیگر انجام شده و شخص مذکور به دلیل ضرورت و به شکل معقول برای رفع این تهدید عمل کرده است، مگر این که قصد داشته باشد که خسارتی مهم تر از آن چه که او می خواسته از آن اجتناب کند وارد نماید. این تهدید ممکن است :
۱) توسط اشخاص دیگری انجام شود،
|
[سه شنبه 1401-04-14] [ 03:02:00 ق.ظ ]
|
