دانای کل نامحدود
دانای کل محدود
دانای کل بی‏طرف
۴-زاویه دید بدون راوی
۵-زاویه دید متغیر
۱-زاویه دید اول شخص
هرگاه داستان از قول یکی از شخصیت‏های داستان روایت شود، آن داستان دارای زاویه دید اوّل شخص است. این شخصیت ممکن است در تمام کنش‏ها و حوادث داستان نقش اصلی و اساسی داشته باشد. به بیان دیگر، گویی شخصی حوادثی را که برایش اتفاق افتاده، نقل قول می‏کند و ممکن است شخصیت فرعی باشد. یعنی همراه و در کنار شخصیت اصلی قرار بگیرد، حوادثی را که برای قهرمان داستان اتفاق افتاده روایت کند و خودش نقش اساسی در کنش‏های داستان نداشته باشد و یا ممکن است به عنوان یک شخص شاهد باشد و آن‏چه را که دید، روایت کند، بدون این‏که هیچ نقشی در آن حوادث داشته باشد، مثل کسی که شاهد صحنه تصادف یا قتل بوده است. «زاویه دید اوّل شخص گسترده‏ی تقریباً نامکشوف و غریبی را پیش روی نویسنده و خواننده می‏گشاید همانا اشخاص یا وجه خاص و شخصی شخص است» (مندنی‏پور، ۱۳۸۳: ۱۰۵).

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۲-زاویه دید دوم شخص
هنگامی که داستان با ضمیر« تو» روایت شود، زاویه دید داستان دوم شخص است. نویسنده با لحن خطابی داستان را نقل می‏کند و انگار که خواننده را به جای یکی از شخصیت‏های داستان قرار می‏دهد و از این طریق او را وادار به کنش و عمل می‏کند.
گاهی داستان دیدگاه دوم شخص دارد؛ یعنی داستان با زاویه دید دوم شخص روایت می‏شود و ضمیر «تو» دراین شیوه غالب است.
به نظر بوتور «هرگاه بخواهیم پیشرفت واقعی آگاهی، خود تولّد زبان، یا تولید نوعی زبان را توصیف کنیم، همانا ضمیر دوم شخص مؤثرترین ضمیر خواهد بود» (بوتور، ۱۳۷۹: ۱۰۵).
در دیدگاه ]دوم شخص[ به نحوی روان شناختی و اساطیری است. همزاد گونه‏ای، از درون کسی لحظه‏به لحظه خبر می‏دهد. گفتار یک سویه‏ی همزاد و نیمه‏ی شخص.
«در دیدگاه دوم شخص راوی ظاهراً مخاطب است و نویسنده با بهره گرفتن از لحن خطابی، گویی خواننده را واداشته تا به جای یکی از شخصیت‏های داستان- که اغلب شخصیت اصلی است- داستان را روایت کند» (مستور، ۱۳۷۹: ۲۰).
۳-زاویه دید سوم شخص
در این شیوه داستان به صیغه‏ی سوم شخص روایت می‏شود. در این شیوه ضمیر «او»، «آن‏ها» با نام اشخاص غایب است و روایت با این ضمایر بیان می‏شود. راوی نیز با ضمیر سوم شخص، شخصیت‏های داستانش رجوع می‏کند. «کافکا» با شیفتگی یادآور شده است که زمانی به ادبیات رسیده است که توانسته «او» را جانشین«من» کند. پیداست که این تغییر تنها تغییری در شکل و کاربرد ضمیر نیست، بلکه بیانگر استحاله است که تا رخ ندهد به تعبیر او اثر ادبی کامل نمی‏شود، یا پدید نمی‏آید» (میرعابدینی، ۱۳۷۷: ۱۳۷۵).
«این شیوه، یک شیوه روایتی تمام نماست که طیف وسیعی و متنوعی از نویسندگان را در برمی‏گیرد. نویسندگان بسیاری توانسته‏اند از امکانات نامحدود این شیوه استفاده کنند. «این شیوه هم در خدمت پیامبرانی مثل داستایوسکی بوده است و هم در خدمت بینش متفاوت نویسندگانی مثل «جرج الیوت» در زمره‏ی حکیمان هستند» (آلوت، ۱۳۸۰: ۴۵).
*زاویه دید سوم شخص نامحدود
راوی داستان همه‏چیزدان است و با این که دیده نمی‏شود، در همه جای داستان حضور دارد و همه‏ی داستان از زاویه دید او و به انتخاب او روایت می‏شود.
*زاویه دید سوم شخص محدود
داستان با ضمیر روایتگر «او» از دید یک شخصیت روایت می‏شود. یعنی به جای آن‏که راوی از همه‏چیز و همه‏کس خبر دهد و در میان شخصیت‏ها حرکت کند، خود را به یک شخصیت محدود می‏سازد و تمام داستان را از منظر چشم او روایت می‏کند.
*زاویه دید سوم شخص عینی (نمایشی)
در این شیوه داستان به شکل گزارش نقل می‏شود. راوی هرچه را که می‏بیند بدون اظهار نظر یا قضاوت بدون کم و کاست به خواننده گزارش می‏دهد. درست مثل یک تئاتر یا صحنه‏ی نمایش که بیننده رفتار و حرکات بازیگران را می‏بیند گفت‏وگوهایشان را می‏شنود و خود به قضاوت و اظهار نظر می‏پردازد، خواننده نیز با خواندن گفت‏وگوها رفتار و کنش شخصیت‏ها به درک شخصی می‏رسد و بدون دخالت راوی به قضاوت و اظهار نظر می‏پردازد.
۴-زاویه دید بدون راوی
هنگامی که داستان توسط نویسنده روایت شود زاویه دید داستان «بدون راوی» است، زیرا داستان از ذهن هیچ راوی نمی‏گذرد. قالب این‏گونه داستان‏ها بیشتر براساس گفت‏وگو بدون هیچ توضیح اضافه‏ای (حتی به اندازه‏ی یک جمله) میان آن‏هاست و یادداشت‏های روزانه و نامه‏نگاری است.
۵-زاویه دید متغیر یا مختلط (چندگانه)
گاهی نویسنده داستان را از چند دیدگاه و زاویه نقل می‏کند و از این طریق وسعت دید خواننده را افزایش می‏دهد، مثلاً ممکن است داستان را با زاویه دید سوم شخص شروع کند. سپس با چرخش فضایی به اول شخص برگرداند و ادامه روایت داستان را به دست اول شخص بسپارد یا برعکس، حتی ممکن است از همه‏ی انواع زاویه دیدهای شخص به فراخور روند داستان استفاده نماید به‏طوری که در داستان‏های مدرنیسم و پست مدرنیسم دیده می‏شود. داستان‏هایی را که به این شکل نوشته می‏شوند. نمی‏توان محدود به یک زاویه دید کرد و به همین دلیل زاویه دید این داستان‏ها «متغیر»، «چندگانه» یا «مختلط» می‏نامند.
۲-۲-۶٫ توصیف
توصیف را ارائه‌ چشم‌انداز ساکتی از جهان داستان،‌ تعریف کرده‌اند. نویسنده با توصیف به خواننده می‌گوید که در جهان داستان چه چیزهایی است.
توصیف ارائه تصویر ساکن از دنیای بیرون، توصیف خوانده می‌شود. در توصیف با واقعه (رخداد) مواجه نیستم؛ درنتیجه بحث از فشردگی یا عدم‌فشردگی معنی ندارد. دنیای ساکن بیرون، یا تصویر ساکن دنیای بیرون، آن بخش از داستان است که کنش یا گفتاری در آن اتفاق نمی‌افتد. نکته: هر عنصری که نقش در پیشبرد و بسط فرایند داستان ندارد، باید حذف شود. در این‌جا خودبه‌خود بحث عمل داستانی و محل فیزیکی پیش می‌آید. عمل داستانی، حرکت پیشرفت ماجرا در مسیر برآورده شدن اهداف است. این حرکت، بر دوش عناصر و اجرای داستان است. عناصر و اجزای داستان با این‌که در عمل داستانی شرکت دارند، اما ممکن است خود با حرکت و عملی ظاهری و فیزیکی همراه نباشند و یا به‌عکس. توصیف عینی، بدون دخالت بینش و حالات و تأثیرات روحی نویسنده‌است، اما توصیف اکسپرسیونیستی توصیفی است که شرایط روحی و ذهنی نویسنده در آن دخالت می‌کند. در توصیف عینی، موصوف بی‌واسطه به ذهن خواننده منتقل می‌شود و در توصیف اکسپرسیونیستی با واسطه ذهن نویسنده در ذهن خواننده جای می‌گیرد.
توصیف سرعت انتقال اطلاعات حرکتی را کم میکند و همین عمل باعث میشود حوصله خواننده سر برود. در واقع ما توسط کلمات یک تصویر را بیان میکنیم و خواننده بوسیله این کلمات تصویری را که ما خلق کرده‏ایم می بیند.بنابراین باید گفت توصیف یکی از عناصر داستان نیست بلکه جوهره آن است.در واقع تصاویر ذهنی است که به خوانندگان اجازه میدهد داستانی را به طور کامل احساس کنند.
۲-۲-۶-۱٫ توصیف صحنه و صحنه‏پردازی
زمان و مکانی را که در آن عمل داستانی صورت می‏گیرد، صحنه می‏گویند‏. این «صحنه » ممکن است در هر داستان متفاوت باشد و عملکرد جداگانه‏ای داشته باشد و هر نویسنده‏ای صحنه را برای منظور خاصی به کار گرفته باشد‏. بعضی از نویسندگان در استفاده از صحنه، مقصود و منظور خاصی را دنبال می‏کنند و بعضی نه.
به هر حال، امروزه نویسندگان به صحنه و صحنه پردازی، بیشتر اهمیت می‏دهند و نسبت به آن توجه خاصی دارند؛ زیرا که جامعه شناسی معاصر، تاکید بسیاری بر محیط زیستی انسان دارد. بنابراین نویسندگان بزرگ امروزه به تأثیر محیط، بر شخصیت‏های داستان توجه بسیار دارند؛ زیرا داستان حتما باید در جایی اتفاق بیفتد و در زمانی به وقوع بپیوندد‏. از این نظر، کاربرد درست صحنه بر اعتبار و قابل قبول بودن داستان می‏افزاید‏. هر نویسنده به خوبی می‏داند که برای باور داشت داستانش، مکان و زمان وقوع آن را باید طبیعی و واقعی تصویر کند تا حقیقت مانندی داستانش تحقق پذیرد‏. به همین دلیل است که حتی در داستان‏های خیال و وهم (مافوق طبیعی، سورئالیستی و نمادگرایانه) و داستان‏های صحنه داستان بر زمینه واقعی و قابل قبولی جریان دارد (صادقی، ۱۳۹۲: ۴۴۷- ۴۲۹).
پس صحنه باید:
الف)محملی برای حضور شخصیت‏ها فراهم کند.‏
ب) حال و هوایی مناسب به داستان ببخشد‏.
ج) محیطی موثر بر رفتار و کردار شخصیت ها به وجود آورد.
صحنه می‏تواند متضمن معنایی عمیق و نمادین باشد، مثلاً صحنه رعد و برق و توفان پشت پنجره در یک داستان، می‏تواند نمادی باشد برای درون متلاطم شخصیت، علاوه بر این موارد، اشاره دقیق مصطفی مستور درباره خاصیت و کارکرد صحنه درخور اشاره است: تصویری که کلمات ارائه می‏دهند -هر قدر هم دقیق و با شرح جزییات توام باشد- می‏تواند به تعداد مخاطبان متکثر باشد. در واقع هر خواننده یا شنونده داستان، با تصور دیگری از صحنه‏های داستان متفاوت است. این ویژگی به ماهیت تصویرسازی و تداعی‏گری ذهن انسان‏ها مربوط می‏شود. وقتی در داستانی گفته می‏شود: آشپزخانه، تعداد آشپزخانه‏هایی که در ذهن مخاطبان تصویر می‏شود، به تعداد خود آن‏هاست، در حالی که وقتی در سینما آشپزخانه‏ای نشان داده می‏شود، بیننده نمی‏تواند تصور دیگری از آشپزخانه در ذهن خود بسازد. این ویژگی با هر قدر توصیف و شرح، از داستان زدودنی نیست. این خصوصیت به هنر داستان، گونه‏ای سیّالیّت در تصویرسازی می‏دهد و سبب می‏شود تا خوانندگان موقعیت‏های داستان را چنان در ذهن تصویر کنند که ترکیبی باشد از آنچه در داستان گزارش شده و پیش زمینه فکری خودشان. این نکته عامل مهمی است در قرابت فضای ذهنی خواننده و موقعیت‏های داستانی. در واقع ادراک خواننده از صحنه داستان در تعاملی میان ذهن او و توصیف نویسنده شکل می‏گیرد (مستور، ۱۳۸۴: ۴۶-۴۷).
۲-۲-۶-۱-۱٫ وظایف صحنه
۱- محلی برای زندگی شخصیت‏ها و وقایع داستان. داستان باید در زمان و مکان معینی اتفاق بیفتد. تا بتوان توجیهی برای رفتار شخصیت‏ها پیدا کرد. مثال خوبی برای معین بودن زمان و مکان در داستان، مسخ کافکا است. کافکا در مسخ تمام اتاق‏ها، زاویه‏ها و سوراخ موش‏های خانه را توصیف می‏کند(البته در طول داستان).
۲- ایجاد فضا و رنگ یا حال و هوای داستان‏: صحنه می‏تواند به داستان حال و هوای شاد، غمگین، پوچ، خفقان آور و … بدهد به طوری‏که خواننده به محض ورود به داستان آن را حس کند. حال و هوای خفقان‏آور مثل داستان بوف کور، فانتزی در داستان‏های فانتزی، عاشقانه مثل بربادرفته مارگارت میچل و …
۳- می‏تواند بر نیتجه داستان تأثیر بگذارد. مثل داستان گیله مرد که فضای عصبی‏کننده بر شخصیت‏ها تأثیر می‏گذارد و باعث می‏شود یکیشان دیگری را بکشد. یا فضای پر از شکی که باعث شده راوی در بوف کور همسرش یا همان زن اثیری خودش را کور کند و بکشد.
۲-۲-۶-۱-۲٫ اجزای صحنه
۱- محل جغرافیایی داستان
۲- کار و حرفه شخصیت ها و راه و روش زندگیشان
۳- زمان، فصل و دوره داستان.
۴- محیط کلی و عمومی شخصیت‏ها: پس زمینه محیطی که داستان در آن اتفاق می‏افتد. مثل محیط مذهبی، فرهنگی، مقتضیات فکری، خلقی، عاطفی. می‏تواند پس زمینه یک کشور، یک خانواده و یا یک قوم و عشیره باشد.
چند نکته دیگر :
۱- توصیف صحنه در داستان مدرن جزئی از عناصر داستان شده و نباید به گونه‏ای باشد که با حذف آن در داستان هیچ اتفاقی نیفتد.
۲- از وسط صحنه شروع کند. یعنی خواننده را به وسط داستان پرت کنید تا با صحنه خو بگیرد.
۳- میتوانید از شوک هم استفاده کنید. اما تعداد شوک‏ها باید کم باشد تا از تأثیرش در داستان کم نشود.
۴- معمولاً داستان کوتاه در یک صحنه اتفاق می‏افتد. و توصیه می‏شود از تعدد صحنه در داستان کوتاه استفاده نشود.

– مرحله سوم: ارزیابی پس از اجرا (ارزشیابی).
امکان‌سنجی پیش از اجرا وجود یا فقدان ظرفیت‌های فنی، نهادی، قانونی و مالی را برای اجرای سیاست‌های ارزیابی کرده و درجه واقع‌بینی اهداف و سیاست‌ها را افزایش می‌دهد (این نوع ارزیابی خود می‌تواند از نتایج ارزیابی برنامه‌های گذشته برای انجام صحیح ارزیابی قبل از اجرا استفاده کند). نظارت حین اجرا خطاهای هدف گذاری، برآورد منابع، اثربخشی و یا خطاهای اجرایی یا انحرافات ناشی از تغییر شرایط پیرامونی را شناسایی کرده زمینه‌ساز اقدام به موقع برنامه‌ریزان برای اصلاح برنامه‌ها خواهد شد و ارزیابی‌های پس از اجرا با ارزشیابی معناداری، کارآمدی و اهمیت برنامه‌ها و سیاست‌های در حرکت به سمت توسعه تصویری واقعی از وضعیت موجود اقتصادی و اجتماعی در آستانه برنامه‌های بعدی ارائه خواهد داد. [۳۰]

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

۷-۳-۲. مدلهای ارزیابی عملکرد
در اواخر دهه ۱۹۸۰، مقالات متعددی در نشریات مدیریتی اروپا و آمریکا در مورد ناکارآمدی روش‌های سنتی ارزیابی عملکرد شرکت ها منتشر شد . در سال۱۹۸۷ ، ۶۰ درصد از مجموع ۲۶۰ مدیر مالی و ۶۴ مدیر اجرایی شرکت های آمریکایی از سیستم ارزیابی عملکرد شرکت خود ناراضی بودند]۱۴ [
معمولاً در روش‌های سنتی ارزیابی عملکرد سازمانی، محدودیت‌هایی بسیاری وجود دارد. اساس و بنیان بیشتر این روش‌ها بر پایه معیارهای مالی قرار دارد. این شیوه ارزیابی‌ها به دلیل عدم انعکاس کامل دلایل توفیق و یا عدم توفیق شرکت یا سازمان دراجرای فرایندها کارایی و اعتبار لازم را نداشته و به همین دلیل در حمایت از برنامه‌های راهبردی سازمان ناتوان می‌باشند. در واقع این روش‌ها نمی‌توانند یک رابطه علت و معلولی بین راهبردها و یا فرایندها برقرار کنند و لذا عوامل محرکه‌ی فعالیت‌ها ناشناخته مانده و در نهایت امکان پیگیری مستمر و به دست آوردن توفیقات متعالی وجود نخواهد داشت.
امروزه مدل ها و روش‌های متنوعی برای ارزیابی عملکرد سازمان ها و شرکت ها به وجود آمده که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند. از جمله این روش‌ها می‌توان به الگوی تعالی سازمانی بنیاد کیفیت اروپا^[۲۸]EFQM) )، روش کارت امتیازی متوازن (BSC)، الگوی تحلیل پوششی داده^[۲۹] (DEA)، روش مالکوم بالدریج^[۳۰] ، روش تحلیل سلسله مراتبی^[۳۱] (AHP) و . . . اشاره کرد. ]۱۵ [،]۱۶ [، ]۱۷ [،]۱۸ [، [۱۹]
۸-۳-۲. ضرورت و اهمیت ارزیابی عملکرد
هر سازمان به منظور آگاهی از میزان مطلوبیت و مرغوبیت فعالیت‌های خود بالاخص در محیط‌های پیچیده و پویا نیاز مبرم به نظام ارزیابی دارد. از سوی دیگر فقدان وجود نظام ارزیابی و کنترل در یک سیستم به معنای عدم برقراری ارتباط با محیط درون و برون سازمان تلقی می‌گردد که پیامدهای آن کهولت و نهایتاً مرگ سازمان است. ارزیابی عملکرد به عنوان یک بخش یا زیرمجموعه از مدیریت عملکرد محسوب می شود.(شکل ۱-۲) (May Leen Yu et al. ,2009)
شکل ۲-۱. رابطه بین مدیریت عملکرد و اندازه‌گیری عملکرد (May Leen Yu et al.,2009)
ستاری فر در مطالعه‌ای که روی چرایی و چگونگی ارزیابی عملکرد داشته چندین عامل را برای موفقیت اجرای سیستم ارزیابی عملکرد بیان کرده که سه تای آن‌ ها عبارت‌اند از:
۱ – طراحی مناسب مدل ارزیابی عملکرد شامل روش‌های اجرایی و فرم ها
۲ – مکانیزه کردن نظام ارزیابی عملکرد
۳- به‌کارگیری و استفاده از نتایج ارزیابی عملکرد ]۲۰ [
۹-۳-۲. نقش فناوری اطلاعات در ارزیابی عملکرد
ورود و به کارگیری فناوری اطلاعات در سازمان در حوزه های مختلف کارکردهای خاص خود را خواهد داشت و از جمله در حوزه منابع انسانی و عملکردهای آن می تواند نقش های زیادی را در جهت انجام بهتر وظایف مدیریت منابع انسانی ایفا نماید.
همانطوری که مشخص است با به کارگیری فناوری اطلاعات در هر یک از عملکردها، زمینه های لازم جهت شناسایی، انتخاب استخدام، آموزش و به کارگیری موثر منابع انسانی ایجاد خواهد شد و در نهایت ارتقاء عملکرد منابع انسانی را به دنبال خواهد داشت. برخی از نتایج کاربرد فناوری اطلاعات در عملکردهای مختلف مدیریت منابع انسانی به شرح ذیل است :
دقت در انجام عملکرد
سرعت در انجام عملکرد
شفافیت در سیستم
جامعیت در طراحی سیستم
اطلاع رسانی گسترده و به موقع با بهره گرفتن از شبکه های اینترنت و اینترانت
ارزیابی دقیق و سریع
اعلام بازخورد به موقع
انجام امور تکرارپذیر توسط سیستم های سخت افزاری
کنترل و ارزیابی نامحسوس
برقراری عدالت
برقراری نظم بیشتر
۴-۲. مدیریت منابع انسانی
هر یک از دیدگاه های مختلف نظری در حوزه مدیریت، تعاریف متفاوتی از مدیریت منابع انسانی ارائه داده اند که در زیر به برخی از آنها اشاره شده است:
مدیریت منابع انسانی را شناسایی، انتخاب، تربیت و پرورش نیروی انسانی سازمان به منظور نیل به اهداف سازمان تعریف کرده اند.
مدیریت منابع انسانی از جمله مسئولیت های اصلی مدیریت در هر سازمان به شمار می رود و همه مدیران سطوح متعدد سازمان به نوعی از این مسئولیت برخوردارند. از اینرو مدیریت منابع انسانی را بهره برداری از سرمایه های انسانی شرکت، برای نیل به اهداف سازمانی می دانند.
مقصود از مدیریت منابع انسانی، سیاست ها و اقدامات مورد نیاز برای اجرای بخشی از وظیفه مدیریت است که با جنبه هایی از فعالیت کارکنان بستگی دارد، به ویژه برای کارمندیابی، آموزش دادن به کارکنان، ارزیابی عملکرد، دادن پاداش و ایجاد محیطی سالم و منصفانه برای کارکنان شرکت.
۱-۴-۲. عملکردها مدیریت منابع انسانی
هر یک از مکاتب مختلف علم مدیریت ممکن است موضوعات متفاوتی را به عنوان عملکردهای مدیریت منابع انسانی تلقی کنند با این حال برخی از انواع رایج و مهم آن عبارتند از: تجزیه و تحلیل شغل، برنامه ریزی منابع انسانی، کارمندیابی و فرایند انتخاب، اجتماعی کردن منابع انسانی، آموزش منابع انسانی، ارزیابی عملکرد، انضباط و حقوق ودستمزد.
۲-۴-۲. تشریح مدل جامع ارزیابی عملکرد منابع انسانی
عوامل و شاخص های ارزیابی عملکرد به عبارت دیگر آنچه که لازم است مورد ارزیابی قرار گیرد که پایه و مهمترین رکن سیستم های ارزیابی عملکرد می باشد باید ارکان استراتژی و برنامه ها و همچنین فرایند ها، رویه ها و مستندات یک سازمان استخراج شود . برای اینکه مدیریت بتواند چگو.نگی و میزان تحقق استراتژی و هدفهای خود را به صورت معینی تعریف کند لازم است که ابتدا ارتباط بین فعالیت ها و عملکرد کارکنا را به صورت مکی شاخص گذاری و اندازه گیری کند با این تفسیر چشم انداز، ماموریت، هدفها، استراتژی و برنامه های سازمان باید به عنوان مبنای ارزیابی عملکرد کارکنان مورد توجه قرار گیرد. [۲۳]
۳-۴-۲. الگوهای متداول ارزیابی عملکرد سازمان ها و دستگاه های اجرایی
الگوهای ارزیابی عملکرد دستگاه های دولتی که در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرند، الگوهای متفاوتی می باشند این الگوها که جهت ارزیابی عملکرددر دستگاه‌های دولتی نظیر شرکت‌های دولتی، سازمان ها و وزارتخانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند و متفاوت می‌باشند. قابل توجه این که در برخی از کشورها از الگوی مشخص بین‌المللی جهت ارزیابی عملکرد استفاده نشده و سیستم ارزیابی در سازمان های این کشورها، سیستم منحصر به فردی می‌باشد. با این حال در ادبیات مدیریت جهت ارزیابی عملکرددستگاه‌های دولتی الگوهای مختلفی ارائه شده است. اما مهمترین این الگوها که در کشورهای موفق مورد استفاده قرار گرفته و نتایج مثبتی نیز داشته اند عبارتند از:
۱- تعیین اثربخشی و کارایی سازمان
۲- الگوی ارزیابی عملکرد سازمان های دولتی با توجه به اقتضائات استراتژیک
۳- الگوی ارزیابی بهره‌وری جمعی سازمان یا مدل تحلیل پوششی داده ها
۴- مدل ریاضی برنامه ریزی آرمانی تخصیص بودجه در سازمان های دولتی
۵- مدل مثلث عملکرد سازمانی
۶- الگوهای فیشر برای ارزیابی عملکرد
۷- الگوی بنچ مارکینگ
۸- الگوی مهندسی مجدد
۹- مدل برنامه ریزی استراتژیک مشتری مدار
۱۰- الگوی اعتبار سنجی
۱۱- الگو برداری از لایه عملکرد و نتایج دولت^[۳۲] (GPRA)
۱۲- الگوی فرایند تحلیل سلسله مراتبی (AHP)
۱۳- الگوی کارت امتیاز متوازن
۱۴- الگوی ممیزی کیفیت و مدیریت جامع^[۳۳] (TQM, ISO)
۱۵- الگوی بالدریج

در برگ گونه E. microtheca بین تیمارهای مس با سطوح ۵ و ۲۰ میلیمول و گونه شاهد، از نظر میزان جذب عنصر کادمیوم اختلاف معنیداری وجود دارد، بهنحوی که در این سطوح میزان جذب نسبت به تیمار شاهد افزایش یافته است. و میزان جذب به شکل: سطح ۵ میلیمول> سطح ۲۰> تیمار شاهد= سطح ۱۰ میلیمول بوده است (جدول ۴-۲۱).
در ساقه گونه E. microtheca بین تیمارهای مس با سطوح ۱۰ و ۲۰ میلیمول و گونه شاهد، از نظر میزان جذب عنصر کادمیوم اختلاف معنیداری وجود دارد به اینصورت که میزان جذب با افزایش سطح مس افزایش یافته است و میزان جذب در تمامی سطوح به شکل: تیمار سطوح ۱۰ و ۲۰> تیمار شاهد= تیمار سطح ۵ میلیمول بوده است (جدول ۴-۲۱).
در ریشه گونه E. microtheca بین تیمارهای مس با سطوح ۱۰ و ۲۰ میلیمول و تیمار شاهد اختلاف معنیدار وجود دارد و میزان جذب در سطوح ۱۰ و ۲۰ میلیمول نسبت به تیمار شاهد افزایش یافته، در حالیکه میزان جذب در سطح ۵ میلیمول با جذب تیمار شاهد برابر بوده است و میزان جذب بهشکل: تیمار سطوح ۱۰ و ۲۰ میلیمول> تیمار شاهد= تیمار سطح ۵ میلیمول بوده است (جدول ۴-۲۱).
گونه E.camaldulensis
با توجه نتایج تجزیه واریانس داده ها میتوان گفت که در گونه E.camaldulensis با افزایش غلظت مس خاک تا سطح ۵ میلیمول، میزان جذب عنصر کادمیوم در ریشه و ساقه و برگ تفاوت معناداری نداشته است. این درحالی است که با افزایش غلظت مس خاک تا سطح ۱۰و۲۰ میلیمول، میزان جذب این اندامها تا حدی کاهش پیدا کرده است. بطوریکه با افزایش مس تا سطح ۱۰ میلیمول، روند جذب کادمیوم در اندام برگ E.camaldulensis کاهش یافته، در حالی که میزان جذب در ریشه بیشتر از برگ و میزان جذب در ساقه بیشتر از ریشه در سطح ۱۰ میلیمول است. همچنین تغییرات مس نیز باعث تغییرات جذب عنصر کادمیوم در سطح ۲۰ میلیمول میشود. بطوریکه بیشترین میزان جذب به ترتیب در برگ، ساقه و ریشه است. روند جذب کادمیوم به گونهای است که بیشترین میزان جذب عنصر کادمیوم در سطح ۵ میلیمول و بیشترین تفاوت در سطح ۱۰ میلیمول بوده است (جدول ۴-۲۱).
جدول (۴-۲۱) اثر تیمارهای مختلف مس بر تجمع عنصر کادمیوم (ppm) در اندامهای مختلف E.camaldulensis و E. microtheca

اندام

گونه

شاهد

مس (۵ میلیمول)

مس (۱۰ میلیمول)

مس (۲۰ میلیمول)

برگ

microtheca

۰۳/۱۵ ^b
(۳۹/۲)

۳۳/۲۳ ^a
(۹۳/۴)

۹۰/۱۳ ^b
(۶۶/۳)

۷۳/۱۶ ^ab
(۸۰/۲)

camaldulensis

۴۰/۱۳ ^ab
(۰۸/۴)

۱۳/۱۸ ^a
(۵۱/۲)

۸۴/۹ ^b
(۲۸/۱)

۸۱/۱۵ ^a
(۸۲/۱)

ساقه

microtheca

۷۳/۶ ^b
(۷۹/۱)

۷۷/۷ ^b
(۰۴/۲)

۳۱/۱۳ ^a
(۲۵/۴)

۲۳/۱۸ ^a
(۵۴/۲)

همانگونه که در جدول شماره ۴-۱۶ مشاهده میشود تعلق سازمانی ۷۴درصد از واریانس رضایت شغلی کارکنان با مدرک فوق دیپلم شهرداری های استان هرمزگان تبیین میکند و بر اساس ضریب بتای ۸۰/۰ متغیر تعلق سازمانی پیش بینی کننده مثبت و معنادار رضایت شغلی کارکنان با مدرک فوق دیپلم شهرداریهای استان هرمزگان در سطح ۰۰۰۱/۰ می باشد.
همچنین مشاهده میشود که تعلق سازمانی ۷۸ درصد از واریانس رضایت شغلی کارکنان با مدرک لیسانس شهرداری های استان هرمزگان تبیین میکند و بر اساس ضریب بتای ۸۸/۰ متغیر تعلق سازمانی پیش بینی کننده مثبت و معنادار رضایت شغلی کارکنان با مدرک لیسانس شهرداری های استان هرمزگان در سطح ۰۰۰۱/۰ می باشد.
همچنین مشاهده میشود که تعلق سازمانی ۹۲درصد از واریانس رضایت شغلی کارکنان با مدرک فوق لیسانس و بالاتر شهرداری های استان هرمزگان تبیین میکند و بر اساس ضریب بتای ۸۶/۰ متغیر تعلق سازمانی پیش بینی کننده مثبت و معنادار رضایت شغلی کارکنان با مدرک فوق لیسانس و بالاتر شهرداری های استان هرمزگان در سطح ۰۰۰۱/۰ می باشد.
جدول شماره ۴-۱۶٫ نتایج آزمون رگرسیون خطی در بررسی نقش پیش بینی کنندگی کارکنان با مدرک تحصیلی مختلف در رابطه بین تعلق سازمانی با رضایت شغلی کارکنان شهرداری های استان هرمزگان

متغیر

مدرک تحصیلی

R

R²

β

T

سطح معناداری

تعلق سازمانی

فوق دیپلم

۸۶/۰

۷۴/۰

۸۶/۰

۹۰/۱۰

۰۰۰۱/۰

لیسانس

۸۸/۰

۷۸/۰

۸۸/۰

۶۶/۲۷

۰۰۰۱/۰

فوق لیسانس و بالاتر

۹۲/۰

۸۶/۰

۹۲/۰

۶۸/۱۶

۰۰۰۱/۰

همانگونه که در جدول شماره ۴-۱۷ مشاهده میشود تعلق سازمانی ۳۲ درصد از واریانس تعهد سازمانی کارکنان با مدرک فوق دیپلم شهرداری های استان هرمزگان تبیین میکند و بر اساس ضریب بتای ۶۲/۰ متغیر تعلق سازمانی پیش بینی کننده مثبت و معنادار تعهد سازمانی کارکنان با مدرک فوق دیپلم شهرداریهای استان هرمزگان در سطح ۰۰۰۱/۰ می باشد.
همچنین مشاهده میشود که تعلق سازمانی ۴۳ درصد از واریانس تعهد سازمانی کارکنان با مدرک لیسانس شهرداری های استان هرمزگان تبیین میکند و بر اساس ضریب بتای ۶۶/۰ متغیر تعلق سازمانی پیش بینی کننده مثبت و معنادار تعهد سازمانی کارکنان با مدرک لیسانس شهرداری های استان هرمزگان در سطح ۰۰۰۱/۰ می باشد.
همچنین مشاهده میشود که تعلق سازمانی ۷۳/۰ درصد از واریانس تعهد سازمانی کارکنان با مدرک فوق لیسانس و بالاتر شهرداری های استان هرمزگان تبیین میکند و بر اساس ضریب بتای ۸۶/۰ متغیر تعلق سازمانی پیش بینی کننده مثبت و معنادار تعهد سازمانی کارکنان با مدرک فوق لیسانس و بالاتر شهرداری های استان هرمزگان در سطح ۰۰۰۱/۰ میباشد.
جدول شماره ۴-۱۷٫ نتایج آزمون رگرسیون خطی در بررسی نقش پیش بینی کنندگی کارکنان با مدرک تحصیلی مختلف در رابطه بین تعلق سازمانی با تعهد سازمانی کارکنان شهرداری های استان هرمزگان

Snowden, R. (1999). When paying attention is bad for you. Trends in Cognitive Scinces, 3(5), ۱۷۱-۱۸۴٫
Stavinoha, P.L., & Crook, K. (1995). Response disinhibition in boys with attention deficit disorder with and without hyperactivity. Archives of Clinical Neuropsychology, 10(4), ۳۹۳-۳۹۴٫
Symons, F.J., Davis, M.L., & Thompson, T. (2000). Self-injurious behavior and sleep disturbance in adults with developmental disabilities, Research in Developmental disabilities, 21(2), ۱۱۵-۱۲۳٫
Szymura, B., & Ncka, E. (1998). Visual selective attention and personality: An experimental verification of three models of extra version. Personality and Individual Differences, 24(5), ۷۱۳-۷۲۹٫
US., N. A. O. D. T. (2005). Drama therapy. Accessed 3/May/2010 from http:// www. NADT. org.
Valente , L., & Fontana, D. (1994). Drama therapist and client: An examination of good practice and outcomes. Journal of The Arts in Psychotherapy, 21(1), 3-10.
Van de, L.P., Heskes, T., & Gielen, S. (1997). Task-development learning of attention, Neural Networks, 10(6), ۹۸۱-۹۹۲٫
Vervisch, S., Potgieter, J., & Lagae, L. (2003). Event related potentials during attention tasks in VLBW children with and without attention deficit disorder. Clinical Neurophysiology, 114(10), ۱۸۴۱-۱۸۴۹٫
Waite , L. M. (1993). Drama therapy in small groups with the developmentally disabled. Journal of Social work with Groups, 16(4), 95-108.
Walsh , R. T. (1992). A creative drama prevention progrom for easing early adolescent to school transition. Journal of Primary Prenotion, 13(2), 131-147.
Walsh , R. T., Kosidoy , M., & Swanson , L. (1991). Promoting Social- emotional development through creative drama for students with special needs. Canadian Journal of Community Mental Health, 10(1), 153-166.
Warger , C. L. (1989). Creative drama for autistic adolescents: Expanding leisure and recreational options. Journal of Child and Adolescent Psychotherapy, 1(1), 15-19.
Weber , A. M., & Haen , C. (2005). Clinical application of drama therapy in child and adolecent treatment (۱st ed.). New York: Brunner- Routledge.
Wilson, P., & Maruff, P. (1999). Deficits in the endogenous control of covert visual spatial attention in children with developmental coordination disorder. Human Movement Science, 18(2-3), ۴۲۱-۴۴۲٫
Wood , J., & Lazari , A. (1997). Exceeding the Boundaries. (1st ed.). London: Jessica Kingsley.
Woods, M. (2000).Mental retardation.Accessed 6/June/2011 from http:// encarta.msn. com/ text7615522298/ Mentalretardation. htm1.
پیوست ها
محتوای جلسات نمایش درمانی…………………………………………………………………
آزمون تولوز- پیرون………………………………………………………………………………..
خرده آزمون فراخنای توجه مجموعه شناختی- تشخیصی کی…………………………..
جلسات اول تا سوم: آمادگی و اجرای نمایش عمو صحرا
در این جلسات به معارفه اعضای گروه، توزیع لباس های تهیه شده به اعضای گروه، اجرای نمایش عمو صحرا همراه با دانش آموزان و گفتگو در مورد عملکرد هر فرد در ارتباط با نقشی که به او محول شده، اختصاص یافت.در این مرحله به منظور ایجاد حس اعتماد بین اعضای گروه و تسهیل فرایند برون ریزی از تمرین بدنی و ایفای نقش رسانی همراه با بداهه گویی، آواگری و موسیقی استفاده شد.
جلسه اول:

• • معارفه کودکان به همراه معرفی خود.

• • • اجرای نمایش عمو صحرا همراه با حرکت و پانتومیم. (قصه عمو صحرا داستان یک مرد روستایی است که می خواهد برای درست کردن یک قایق درختی را قطع کند اما حیواناتی که در کنار آن درخت زندگی می کنند، نمی گذارند عمو صحرا این کار را انجام دهد.)

    (( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

• • گفتگو در مورد احساس ها و افکار خود از نقشی که اجرا کرده اند و خارج شدن از نقش.

جلسه دوم و سوم:

• • آغاز جلسه و صحبت هر یک از کودکان در مورد حوادث، احساس ها و هیجان های خود در فاصله بین دو جلسه.

• • اجرای شخصیت درخت و حیوانات جنگل همراه با تقلید، حرکت و پانتومیم

• • ادامه اجرای نمایش جلسه قبل با بهره گرفتن از قصه عمو صحرا و به کار بردن نقاب

• • گفتگو در مورد احساس ها و افکار خود درباره نقشی که ایفا کرده اند و بیرون آمدن از نقش.

جلسات چهارم و پنجم: تمرکز و اجرای نمایش علی بابا و برادر بدجنس
هنگامی که گروه یا فرد، مستقیماً بر موضوع یا موضوعاتی که روی آن کار می کنند، درگیر می شود، تمرکز پیدا می کند. تمرکز روشی است که شرکت کنندگان در جلسه نمایش درمانی، از طریق آن می توانند موضوعی را کم و بیش کشف کنند و با آن درگیر شوند. در این جلسات اجرای نمایش علی بابا و برادر بدجنس وی با بهره گرفتن از روش قصه گویی و به کار بردن نقاب و گفتگو در مورد نقش هر فرد انجام شد.
در این جلسات کودکان با اجرای قصه علی بابا و برادر بدجنس، توأم با نمایش، کار نمایش با اثاثیه صحنه نمایش، بازی گروهی و اجرای نقش به شیوه مستقیم و غیر مستقیم با ویژگی های جسمانی و روان شناختی خود آشنا می شوند.
جلسه چهارم:

• • آغاز جلسه و صحبت کودکان در مورد حوادث، احساس ها و هیجان های خود در فاصله بین دو جلسه.

• • تمرین تقلید و تصویر سازی ذهنی به منظور شناخت خصوصیات خود و دیگران با بهره گرفتن از قرار گرفتن در نقش شخصیت خوب و شخصیت بد داستان.

• • اجرای نمایش علی بابا و برادر بدجنس اش با بهره گرفتن از روش قصه گویی و به کار بردن نقاب. (قصه علی بابا در مورد دو برادر است که یکی خوب و دیگری بد است و در نهایت یک نهنگ به نجات علی بابا در دریا می شتابد.)

• • گفتگو در مورد احساس ها و افکار خود درباره نقشی که ایفا کرده اند و بیرون آمدن از نقش.

جلسه پنجم: