۶۰%موافق

۴۰%موافق

۲۰%موافق

کل کشاورزان

۲۷%

۲۰%

۲۶%

۸%

۱۹۵

کشاورزان کم زمین

۲۴%

۱۵%

۳۲%

۹%

۲۰%

بر اساس این طرح بیش از ۷۰% کشاورزان به این طرح نمره قبولی داده­اند و درعین­حال ۶۱%کشاورزان کم­زمین (کمتر از یک هکتار) نیز این موضوع را تأئید نموده ­اند.
همچنین سبحانی­پور، توسلی و تشکری (۱۳۸۱)، هریک به­ طور جداگانه تأثیر تجهیز و نوسازی را در کاهش هزینه­ های تولید در گیلان و مازندران مورد بررسی قرار داده و نتیجه گرفتند که این عملیات موجب کاهش هزینه تولید و افزایش درآمد برای زارعین گردیده است.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نبوی (۱۳۸۱)، قانونمند شدن یکپارچه سازی و بعد اجتماعی آن، حفاظت خاک، رعایت معیارهای طراحی و توجه به زه­کشی ناحیه­ای را پیش­نیاز توسعه کمی و کیفی تجهیز و نوسازی اراضی شالیزاری دانست.
حسنی­مقدم (۱۳۸۱)، تغییرات هزینه از نظر نفرروز، مصرف نهاده­ها و هزینه آبیاری و درآمد حاصله از نظر افزایش عملکرد در شهرستان­های آمل، بابل، بابلسر، ساری و بهشهر در ۱۲ دهستان و ۱۶۷ پرسشنامه در اراضی تجهیز شده و مزرعه سنتی در همان منطقه را مورد بررسی قرار داد و نتیجه گرفت که هزینه تولید ۴/۲۶ درصد کاهش و درآمد نیز ۱۹۶۵۳۰۰ ریال افزایش داشته است.
عبدلی (۱۳۸۷)، مشکلات اساسی اجرای طرح را چنین بیان می­ کند.
حیطه اصلی یکپارچه سازی، تنها در اصلاح ساختار زمین­های کشاورزی خلاصه شده است.
دولت حامی آن است و سایر ذینفع­ها هنوز به طور بایسته وارد میدان نشده­اند.
نهادسازی­های مناسب انجام نشده است.
ارزیابی­های جامع و تحلیل کافی در این زمینه در کشور صورت نگرفته.
ادبیات علمی و فنی در این زمینه هنوز بسیار ضعیف است.
دانشگاه­ های کشور به تدریس و توجه به یکپارچه سازی نپرداخته­اند.
نبود نظام حقوقی زمین­داری و نظام ثبتی و نقشه­ها و اسناد مالکیت غالب اوقات موجب اختلاف می­ شود.
مشکلات ناشی از کوچک بودن مالکیت­ها و نبود مکانیزم­ های خاص برای بزرگ­تر کردن آن.
عدم اتکای برنامه یکپارچه سازی به مطالعات حوزه آبی و اقلیمی.
فقدان تناسب منابع و ظرفیت ماشین­آلات موجود با هدف­های کمی سالانه برنامه .
نبود نظام پایشی و ارزیابی و وجود نواقص در طراحی و متعاقب آن در اجراء.
نبود برنامه ­های تکمیلی (برنامه­ی مکانیزاسیون، برنامه­ی تولید کشت دوم، برنامه­ی توسعه تشکل­های کشاورزان).
نتایج تحقیقات محمدزاده (۱۳۸۸)، پیشنهادات ذیل را شامل می­گردد.
توصیه کودی مناسب، حداقل در سال­های اولیه بعد از اجرای طرح ضروری است.
طراحی حتی­الامکان متمرکز و منطقه­ای کردن طرح­ها.
استفاده از ماشین­آلات مناسب تسطیح اراضی شالیزاری.
زمان­بندی صحیح در اجرای طرح.
آموزش به کشاورزان.
تداوم نظارت و حمایت از طرح پس از پایان آن.
اصلاح روش­ها و نظارت در مرحله طراحی.
دقت و نظارت بیشتر در مرحله اجراء.
تهیه­ برنامه توزیع آب به­عنوان ضمیمه هر طرح.
۲-۱۰- چارچوب نظری تحقیق
در جدول (۲-۱۰) خلاصه­ای از تحقیقات صورت گرفته ارا‍‍­ئه شده است.