شهرت شرکت در رهبری کیفیت یا تکنولوژی
سابقه طولانی در صنعت یا ترکیب منحصر به فرد در مهارت‌های گرفته شده از دیگر کسب و کارها
همکاری قوی از جانب کانال‌های توزیع

هماهنگی قوی بین عملکردهای بخش توسعه و تحقیق، توسعه کالا و بازاریابی مقیاس‌ها و مشوق‌های ذهنی به جای مقیاس‌های کمی
ایجاد مطلوبیت برای جذب کارگر ماهر، دانشمندان یا افراد مبتکر
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

تمرکز

ترکیبی از سیاست‌های بالا که به سوی هدف استراتژیک هدایت می‌شوند

ترکیبی از سیاست‌های بالا که به سوی هدف استراتژیک هدایت می‌شوند

استراتژی‌های ژنریک همچنین ممکن است مستلزم وجود سبک‌های متفاوت راهبری باشند و امکان دارد تبدیل به فرهنگ‌های متفاوت سازمانی در محیط‌های متفاوت گردند. در این حالت، گروه‌های متفاوتی از افراد نیز جذب خواهند شد. (پورتر، ۱۳۸۵،ص۸۷).
۲-۲-۵-۹-۲- خطرات استراتژی ژنریک:
اصولاً ریسک موجود در پیروی از استراتژی‌های ژنریک به دو صورت خواهد بود:

• شکست در دستیابی به استراتژی یا عدم پایداری در به کارگیری آن؛

• امکان از میان رفتن ارزش مزیت استراتژیک- که به واسطه وجود استراتژی فراهم شده- در اثر تحولات صنعت.

به عبارت دقیق‌تر، انتظار می رود که سه استراتژی ژنریک سه نوع سیر دفاعی در مقابل عوامل رقابتی ایجاد کنند، پس جای تعجب نیست اگر با سه نوع خطر متفاوت روبرو باشند. برای کمک به شرکت جهت تدوین استراتژی مناسب نیاز است که ریسک‌های موجود به وضوح نشان داده شوند (همان منبع: ۹۱).
خطرات رهبری هزینه:
رهبری هزینه فشارهای شدید را بر شرکت جهت حفظ موقعیت خود وارد می‌آورد. این خود به معنی سرمایه‌گذاری مجدد در تجهیزات مدرن، به دور ریختن دارایی های مستهلک، اجتناب از افزایش خطوط تولید و هوشیار بودن نسبت به پیشرفت‌های تکنولوژیکی است. کاهش هزینه و حجم کلی تولید به هیچ عنوانبه طور خودکار اتفاق نمی‌افتد، و همین نیل به مزیت مقیاس قابل دستیابی بدون بذل توجه خاص ممکن نخواهد بود. رهبری هزینه نیز خود در برابر همان خطراتی که در مورد مزیت مقیاس یا تجربه به عنوان موانع ورود وجود دارند، آسیب‌پذیر می‌باشد. بعضی از این خطرات عبارتند از:

• تغییرات فناوری که سرمایه‌گذاری‌ها یا آموزش‌های گذشته را از اعتبار ساقط می‌کند؛

• آموزش تازه واردها یا دنباله‌روها با هزینه اندک به شیوه تقلید یا از طریق توانایی آن‌ها برای سرمایه‌گذاری در تسهیلات پیشرفته؛

• ناتوانی از مشاهده تغییرات ایجاد شده در محصول مورد نیاز یا بازاریابی با در نظر گرفتن هزینه؛

• تورم در هزینه‌ها که باعث محدود شدن توان شرکت در حفظ حاشیه قیمت برای جبران وجهه‌ی نشان تجاری رقابت‌کنندگان و نیز روش‌های آن ها برای ایجاد تمایز شود؛

نمونه کلاسیک ریسک‌های رهبری هزینه، کمپانی فورد در دهه ۱۹۲۰ می‌باشد. کمپانی فورد با کاستن از مدل‌ها و گونه‌های مختلف، ادغام رو به عقب شدید، تجهیزات خودکار پیشرفته و تلاش برای دستیابی به کاهش هزینه از طریق آموزش، به نوعی پیشرو بودن غیر قابل انکار در هزینه دست یافته بود. این روند یادگیری به سبب عدم تغییر مدل‌ها را تسهیل کرده بود. با وجود این در حالی که درآمدها افزایش یفاته بود و خریداران ماشینی را خریداری کرده بودند و در فکر خرید ماشین دوم بودند، بازار تدریجاً آماده بود نوعی اضافه بها را به واسطه طراحی، تغییرات مدل، سطح راحتی و سرباز یا بسته بودن ماشین‌ها به بهای ماشین‌ها اضافه کند. در اینجا مشتریان تمایل به این داشتند که بهای بیشتری بپردازند تا ماشین آن ها از ویژگی‌های بیشتری برخوردار باشد. شرکت جنرال موتورز با راه‌اندازی خط کاملی از مدل‌ها خود را برای بهره‌برداری از این تحول آماده کرد. با توجه به انعطاف‌ناپذیری که به واسطه سرمایه‌گذاری‌های هزینه‌های بسیاری جهت تعدیل رساندن هزینه یک مدل قدیمی انجام گرفته شود، شرکت فورد با هزینه‌های بسیاری جهت تعدیل مجدد استراتژی روبرو شد. مثال دیگر از ریسک‌های رهبری هزینه را می‌توان در شرکت کالاهای الکترونیکی شارپ مشاهده کرد. شارپ که از مدت‌ها استراتژی رهبری هزینه را دنبال کرده بود مجبور به تبلیغات تهاجمی برای شناساندن علامت تجاری خود شد و توان او در ارائه قیمت‌هایی پایین‌تر از سونی و پاناسونیک به سبب افزایش هزینه‌ها و قانون ضد دامپینگ ایالات متحده باعث شد تا این شرکت توان رقابتی خود را از دست بدهد. تمرکز صرف بر رهبری هزینه سبب تضعیف موقعیت استراتژیک این شرکت شد (همان منبع: ۹۲ ص).
خطرات ناشی از تمایز:
متمایز بودن نیز با خطراتی همراه است:

• تفاوت هزینه موجود بین رقابت‌کنندگان کم هزینه و شرکت تمایز یافته بیشتر از آن خواهد بود که تنوع محصول قادر به حفظ اعتبار علامت تجاری باشد. بنابراین، خریداران بخشی از ویژگی‌ها، خدمات، و وجهه‌ای را که شرکت تمایز یافته به دست آورده قربانی می‌کنند تا به کمک آن به میزان زیادی در هزینه صرفه‌جویی کنند؛

• نیاز خریداران به عامل تمایز کاهش می‌یابد این مسئله زمانی اتفاق می‌افتد که خریداران به تجربه و مهارت کافی رسیده باشند؛

• تقلید باعث تقلیل میزان تمایز پیش بینی شده می‌گردد. تقلید پدیده‌ای است که با تکامل و افزایش میزان پختگی صنایع در بین رقابت‌کنندگان، رواج می‌یابد.

خطر نخست بسیار مهم می‌باشد و بنابراین بهتر است بیشتر در مورد آن بحث کنیم. یک شرکت ممکن است به تمایز دست یابد با این حال تمایز یافتگی معمولاً تفاوت قیمت را نیز به همان اندازه حفظ خواهد کرد. پس اگر در نتیجه تغییرات تکنولوژیکی با صرفاً عدم توجه، هزینه شرکت تمایز یافته بیش از حد افزایش یابد، ممکن است که شرکت کم هزینه در موقعیتی قرار گیرد که قادر به اعمال بیشترین فشار بر حریف باشد. به عنوان مثال، شرکت کاوازاکی و دیگر تولیدکننده‌های موتورسیکلت‌های بزرگ به شرکت‌های تمایز یافته‌ای چون هارلی- دیویدسن و ترایامف حمله کنند و از آن‌ها پیشی گیرند (همان منبع:ص۹۳).
خطرات ناشی از تمرکز:

• میزان اختلاف هزینه موجود بین رقبایی که در سطح گسترده رقابتی می‌کنند و شرکت تمرکز یافته افزایش می‌یابد و این خود موجب می‌شود که مزایای هزینه در پرداختن به یک هدف محدود و خاص از میان برود یا تمایزی را که در نتیجه تمرکز ایجاد شده جبران کند؛

• روی هم رفته، میزان تفاوت موجود در محصولات دلخواه یا خدمات بین هدف استراتژیک و بازار کاهش می‌یابد؛

• رقبا بازارهایی فرعی را در درون هدف استراتژیک پیدا می‌کنند و شرکت تمرکز یافته را از تمرکز خارج می‌کنند (همان منبع: ص۹۴).

۲-۳- پیشینه پژوهش:
در پژوهشی که توسط ماریا جوز رویز اورتقا در سال۲۰۱۰ در دانشگاه کاستیلا لامانچای اسپانیا با عنوان «استراتژی‌های رقابتی و عملکرد شرکت: نقش تعدیل قابلیت‌های تکنولوژیکی» انجام گرفته است، به بررسی رابطه بین استراتژی‌های رقابتی پورتر و عملکرد شرکت پرداخته شده است.
چشم‌انداز استراتژی رقابتی اهمیت یک موقعیت استراتژیک جذاب مشتق شده از فعالیت‌های استراتژیک شرکت را تشخص می‌دهد. با توسعه فعالیت‌های استراتژیک، کارخانه‌ها می‌توانند به یکی از دو نوع اساسی از مزیت رقابتی حاصل از رهبری هزینه و یا تمایز دست یابند. استراتژی‌های رقابتی و به طور کلی، تاکتیک‌های رقابتی به طور خاص، به عنوان ابزاری مؤثر بر عملکرد شرکت به کار می‌روند. تاکتیک های رقابتی، به اقداماتی که شرکت برای ایجاد استراتژی خود توسعه داده، اشاره می‌کند. این تاکتیک‌ها در نتیجه، منعکس‌کننده جهت‌گیری استراتژیک و زیربنای رقابت می‌باشد. در مطالعات ماهونی و پاندیان^[۲۲] (۱۹۹۲) و اسپانوس و لوکاس^[۲۳]، (۲۰۰۱)، این مطلب بیان شده است که استراتژی‌های رقابتی و دیدگاه‌های مبتنی بر منابع، در عملکرد شرکت مکمل یکدیگرند. با این حال، بر خلاف مطالعات قبلی (اسپانوس و لوکاس، ۲۰۰۱)، که بر روی اثرگذاری غیر مستقیم قابلیت‌ها تمرکز می‌کرد، تجزیه و تحلیل نقش تعدیل قابلیت‌های تکنولوژیکی بر ارتباط تاکتیک‌های رقابتی و عملکرد شرکت بسیار مهم است، زیرا وجود این نوع قابلیت‌ها (بهبود و نوآوری) می‌تواند اثر مثبت تاکتیک‌های رقابتی بر عملکرد شرکت را بالا ببرد. این مطالعه نشان دهنده نیاز به تعامل بین دو مکمل، توانایی‌های تکنولوژیکی و تاکتیک‌های رقابتی توسعه یافته توسط شرکت می‌باشد. هدف اصلی از این مطالعه شامل تقویت اثر مثبت توانایی‌های تکنولوژیکی و استرتژی‌های رقابتی بر عملکرد شرکت و تعیین نقش تعدیل کنندگی قابلیت‌های فنی در رابطه بین استراتژی‌های رقابتی و عملکرد شرکت می‌باشد. در این روش، صرف نظر از دیدگاه‌های ظاهراً متناقض بین چارچوب پورتر، استراتژی رقابتی و دیدگاه مبتنی بر منابع، هر دو می‌تواند به طور مشترک در توضیح عملکرد شرکت مورد استفاده قرار گیرد. مطالعات قبلی فقط تجزیه و تحلیل اثر مستقیم قابلیت‌های تکنولوژیکی بر عملکرد شرکت را نشان می‌داد. این مطالعه به تجزهی و تحلیل استفاده همزمان از استراتژی‌های رقابتی و دیدگاه مبتنی بر منابع و بررسی نفوذ توانایی‌های تکنولوژیکی بر عملکرد شرکت و ترکیب عوامل مختلف رقابتی در یک مدل منسجم را اضافه می‌کند. بنابراین، یکی از کمک های اصلی این مطالعه، تجزیه و تحلیل جنبه‌های مختلف استراتژی تمایز و استراتژی کمترین هزینه، در نتیجه کسب دیدگاه عمده برای تعدیل نقش قابلیت‌های تکنولوژیکی می‌باشد. در این مقاله پنج فرضیه در مورد ارتباط بین قابلیت‌های تکنولوژیکی، استراتژی‌های رقابتی و عملکرد شرکت ارائه می‌شود.
نتایج به دست آمده از پژوهش فوق:
– استراتژی تمایز به طور مثبت با عملکرد شرکت مربوط می‌شود به طوری که (الف) جهت‌گیری بازاریابی قوی‌تر، عملکرد بالاتر (ب) جهت‌گیری کیفیت قوی‌تر، عملکرد بالاتر.
– استراتژی رهبری هزینه به طور مثبت به عملکرد شرکت مربوط می‌شود به طوری که (الف) جهت‌گیری هزینه قوی‌تر، عملکرد بالاتر و (ب) جهت‌گیری «روند بهبود» قوی‌تر، عملکرد بالاتر.