تاریخ و محل تولد :۱۳۳۳- لنگرود
میزان تحصیلات : کارشناسی زمین شناسی
مشاغل قبل از نمایندگی : دبیر و رئیس اداره آموزش و پرورش (عضو کمیسیون کشاورزی ،آب و منابع طبیعی )دوره هشتم (۷ خرداد ۱۳۸۷) (همان :۱۷۹۹)
دوره هشتم (۷ خرداد۱۳۸۷)
مهرداد بائوج لاهوتی
تاریخ و محل تولد : ۱۳۴۰- لنگرود
تحصیلات : لیسانس مدیریت
مشاغل قبل از نمایندگی : شهردار ،مدیر کل استاندار[۳۲].
۳-۷- توسعه اقتصادی :
فرایند رشد اقتصادی و ارتقاء فنی و سازمانی در عرصه تولید و تخصیص منابع مادی و انسانی ؛ همراه با عدالت توزیعی و کاهش نابرابری “. بر این اساس ، ” توسعه اقتصادی ” مفهومی فراتر از ” رشد اقتصادی ” است
و علاوه بر اهتمام به شاخصهای کمی مانند تولید ناخالص ملی و داخلی ، به بررسی تغییرات ساختاری در زمینه کیفیت انجام تولید و تخصیص منابع می پردازد و در عین حال ، با تکیه بر تأمین اهداف اجتماعی ، تداوم رشد اقتصادی را تضمین می کند.
۳-۷-۱- وضیعت اقتصادی شهرستان لنگرود
شهرستان لنگرود ۱/۶ درصد جمیعت استان گیلان و ۹/۶ درصد جمیعت فعالان اقتصادی استان را دارا می باشد .به سبب محدود بودن وسعت اراضی کشاورزی ،نرخ بیکاری روستایی این شهرستان طی دهه ۱۳۶۵تا ۱۳۷۵ به میزان ۵/۳ درصد افزایش یافته و از تعداد شاغلین بخش ۴۱۰۶ نفر کاسته شده است. عملکرد بخش صنعت شهرستان لنگرود درجذب نیروی کار طی دوره مذکور مطلوب بوده است .
شهرستان لنگرود جمعاًدارای ۷۸۱۲ کارگاه اقتصادی است ۱۴/۶ درصد کارگاهها استان را تشکیل می دهد .از این تعداد ۵۱۵۰ واحد در نقاط شهری و ۲۶۶۲ واحد در نقاط روستایی به فعالیت اشتغال دارند . دراین شهرستان ۷۲۳ خانوار به فعالیت اقتصادی خانوار اشتغال دارند که ۴۸۲ خانوار در نقاط شهری و ۲۴۱ خانوار در نقاط روستایی ساکن هستند .تعداد واحد های صنفی این شهرستان تا پایان سال ۱۳۸۵ شامل ۴۴۵۲ واحد بوده که از این تعداد ۳۲۲۶ واحد دارای پروانه کسب بوده اند .(گروه پژوهشگران ایران،۱۳۸۷: ۱۸۱۵)
۳-۷-۲- محصولات کشاورزی شهرستان لنگرود
محصولات این شهرستان عبارتند از چای و برنج و کنف و ابریشم و سیفی جات خربزه ‌آن به علت شیرینی و خوبی جنس در سراسر شمال ایران مشهور است.دامپروری در روستاهای این شهرستان صورت می گیرد.رودخانه شلمان و چمخاله دارای اهمیت زیادی در زمینه ماهیگیری می باشد.علاوه بر محصولات فوق که گفته شد ، سوغات این شهر کلوچه ، نان برنجی و ماهی و … می باشد. روستاییان در دهات و قصبات اطراف با وسایل نقلیه مختلف من جمله قایق محصولات خود را به لنگرود می‌آورند. این قایقهای کوچک که اغلب آنها ارتفاعشان تا سطح آب از ۴۰ سانتیمتر تجاوز نمی‌کند به زبان محلی نو (Now) خوانده می‌شود. روستاییان پس از فروش فرآورده‌های خود با خرید قند و شکر و قماش و سایر مایحتاج ضروری به روستاها باز می‌گردند.
۳-۸ – توسعه اجتماعی:
فرایند رشد جامعه در جهت رسیدگی به نیازمندان ، افزایش امنیت اجتماعی ،جبران خسارتها، پیشگیری از آسیبها ، محافظت از مردم در برابر حوادث و تضمین برخورداری همگان از مواهب اولیه زندگی”. در سایه توسعه اجتماعی ، سلامت جسمی و روحی برای مردم فراهم می شودو شادابی و امید به آینده در سطح جامعه افزایش می یابد.

۳-۸-۱- وضیعت اجتماعی شهرستان لنگرود
آموزش و پرورش شهرستان لنگرود در گذشته
قبل از تأسیس مدارس جدید در لنگرود آموزش و تعلیم به دو صورت متفاوت و در دو حوزه مختلف انجام می شد : یکی مکتبخانه و دیگری حوزه علمیّه مخصوص طلاب علوم دینی .
تدریس علوم دینی و تشکیل حوزه علمیّه در لنگرود به زمان های بسیار دور مربوط می شود و شاید سابقه آن را باید در قرن دوم و یوم هجری ،زمان حضور علویان در شرق گیلان جستجو کرد.
در لنگرود چند حوزه علمیّه وجود داشت که مدرسه علمیّه آقا سیّد حسن کیا ،مدرسه علمیّه صاحب الزمان و مدرسه علمیّه محمودیه از آن جمله اند .
در سال ۱۳۰۰ خورشیدی اداره به نام «نمایندگی معارف و اوقاف لنگرود و رانکوه » تأسیس شد که مدارس لنگرود ،رودسر و املش را زیر نظر گرفت . در سال ۱۳۱۴ معارف و اوقاف رودسر و رانکوه از لنگرود جدا شده و به شهسوار پیوست و معارف ،یعنی آموزش و پرورش لنگرود به صورت تشکیلاتی جداگانه تابع لاهیجان شد .نخستین مدرسه جدید لنگرود مدرسه فتحیّه بود که به روایتی در سال ۱۲۹۸ تأسیس گردید .
شلمان محل تأسیس یکی از قدیمی ترین مدارس گیلان است .در این نقطه که منطقه نسبتاً آباد بود مالکان و اربابان و خوانین بزرگی در آن زندگی می کردنندبرای آموزش و پرورش اهمیت زیادی قائل بودند .نخستین مدرسه جدید شلمان در سال ۱۲۹۵خورشیدی به کوشش عبدالرحیم فرهنگی یکی از شخصیتهای روشنفکر و با مساعدت مردم تأسیس شد این مدرسه «دبستان دهقان» نام داشت در ساختمان اهدایی نصرالله زیاری فعالیت خود را آغاز کرد. (گروه پژوهشگران ایران ،۱۳۸۷: ۱۸۲۱)
۳-۹- توسعه فرهنگی :
فرایند بهینه سازی امکانات و شرایط مادی و معنوی جامعه در جهت شناخت هویت خویش ، ارتقاء سطح دانش ، شکوفا سازی استعدادها ، رشد اخلاق و ارزشهای الهی، بهبود روابط انسانی ، گسترش فرهنگ قانون پذیری ، مراعات احترام دیگران ، آزادمنشی ، بردباری ، خود اتکایی و نظم در امور”. بزرگترین ثروت یک کشور، منابع انسانی آن است. در صورت شکوفایی و بالندگی این گنج بی پایان ، مکنتی جاودانه و عاملی فعال پدید می آید که سرمایه رارشد می دهد ، از منابع طبیعی استفاده پایدار و مناسب بعمل می آورد ، سازمانهای اقتصادی و اجتماعی و سیاسی را سامان می بخشد و موجب توسعه ملی در همه ابعاد آن می شود. با این بیان ، اهمیت توسعه فرهنگی که رسالت پرورش نیروی انسانی را بر دوش دارد ، روشن می گردد.
۳-۹-۱ وضعیت فرهنگی شهرستان لنگرود :
شهرستان لنگرود با دارا بودن:
علما و دانشمندانی همچون ( آیت الله امینیان ، مرحوم آیت الله العظمی شیخ شعبان گیلانی دیوشلی ، مرحوم حجت الاسلام والمسلمین شمس لنگرودی ، مرحوم آیت الله محمد علی مرتضوی لنگرودی ، دکتر ابراهیم زاده معبد لنگرودی ، محمد جعفر جعفری لنگرودی ، رضا رضازاده لنگرودی ، مرحوم آیت الله عبدالحسین فقیهی ، مرحوم آیت الله صالحی مازندرانی دیوشلی) .
شعرا ( محمد شمس ، فرامرز محمدی پور ، اسماعیل یکتایی ، زین العابدین آذر ارجمند ، پاینده لنگرودی ، مرحوم شهدی لنگرودی ، مرحوم جودی لنگرودی).
نویسندگان ( نادر زکی پور و علی میرفطروس ) .
– ۶۱۸ شهید والامقام و ۶ شهید گمنام ( ۱۴ شهید روحانی ) و شهدایی همچون سردار شهید حسین املاکی قائم مقام فرماندهی لشکر قدس گیلان ، شهید دکتر عبدالکریمی نماینده دوره اول مردم در مجلس شورای اسلامی ، شهید مهندس نورانی معاون عمران استانداری گیلان ، شهید مهندس دهگان نماینده دوره پنجم مردم در مجلس شورای اسلامی .
– ۱۷۲۲ جانباز و ۱۵۷ آزاده تقدیم انقلاب اسلامی نموده که نشان از قدمت ، فرهنگ و غیرت و اهمیت آن دارد.
– شهرستان لنگرود بعنوان شهر مذهبی در استان زبان زد عام و خاص می باشد که دارای بیش از ۱۳۰ روحانی و طلبه ، ۱۶۲ مسجد ، ۸۵ بقعه متبرکه می باشد .(روابط عمومی ،عمران و برنامه ریزی فرمانداری شهرستان لنگرود ،۹۴)
۳-۱۰- وضعیت تاریخی ، گردشگری وصنایع دستی شهرستان لنگرود:
۳-۱۰-۱- پیشینه تاریخی شهرستان لنگرود :
برابر کتب تاریخی ، نام لنگرود برای اولین بار در سال ۵۱۲ هجری قمری در سال مرگ سلطان محمد ملکشاه سلجوقی و آزاد شدن فرامرز بن مردانشاه لنگرودی از تهران در تاریخ ذکر شده و بدلیل اینکه رودی پرآب از وسط شهر گذشته وبه فاصله ۱۰ کیلومتر به دریا اتصال ودرآن کشتیرانی ولنگرگاه بوده آن را لنگرود نامیدند . مردم این شهرستان از نژاد آریایی وبه زبان فارسی با گویش گیلکی وگالشی سخن می گویند ولهجه کردی درروستای چمخاله رایج است .ساکنین لنگرود مردمانی سختکوش ، نوع دوست ، مهمان نواز ومتدین بوده وبه آداب و رسوم ملی و مذهب بشدت پایبند می باشند.(روابط عمومی ،عمران و برنامه ریزی فرمانداری شهرستان لنگرود ،۹۴)
۳-۲ – جدول شماره ۲ : جاذبه تاریخی شهرستان لنگرود

نام اثر

محل

اهمیت (قدمت ، معماری و… )

میزان بازدید مردم و گردشگران

پل خشتی

لنگرود بر روی رودخانه لنگرود

دوره ایلخانی

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...