http://www.irandoc.ac.ir
http://www3.irandoc.ac.ir
ج ـ لوح فشرده:
۷ـ گنجینه. متعلق به وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران (پژوهشکده).
فصل سوم ـ مقاله‌ها
“آواشناسی زبان فارسی: آواها و ساخت آوایی هجا”[معرفی اثر یدالله ثمره]. رشد آموزش ادب فارسی. س۲. ش۲. تابستان ۱۳۶۵، ص ۵۵ـ۵۶.
“«است» از کجا آمده است؟”. رشد آموزش زبان و ادب فارسی. س۱۲. ش۴۷. تابستان ۱۳۷۷، ص ۳۷ـ۵۵.*
“اصول و ضوابط و روش‌های اختصارسازی در زبان فارسی”. پیام ارتباطات. س۴. ش۱۹. تیر۱۳۸۰، ص ۱۸ـ۱۹.
تعاریف ـ اصول بدیهی؛ گزینش اختصارات؛ ضوابط ـ روش‌ها.
“اصول و ضوابط واژه‌گزینی”. نامه فرهنگستان. س۳. ش۲. پیاپی ۱۰. تابستان ۱۳۷۶، ص ۱۶۳ـ۱۶۴.
مصوب جلسات پنجاه و هشتم (مورخ ۱۱/۷/۷۳) و صد و پانزدهم (مورخ ۲/۴/۷۶) شورای فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شامل ۱۹ اصل.
“[بیست] ۲۰ آبان افتتاح مرکز اسناد و مطالعات دستور زبان فارسی در منزل عبدالعظیم خان قریب”. اطلاعات، ۲۵ آبان ۱۳۷۸، ص ۶.
“پاسداری از زبان فارسی، وظایف ما”[گزارش]. همشهری، ۲۷ تیر ۱۳۷۴، ص۵.
نظر مردم درباره واژه‌سازی؛ معادل‌سازی واژه‌های علمی ـ فنی؛ حمایت قانون از زبان فارسی.
“پرسش و پاسخ” [چند نکته پراکنده دستوری]. رشد آموزش ادب فارسی. س۴. پیاپی ۱۵ـ۱۶. پاییز‌ـ زمستان ۱۳۶۷، ص ۵۰ـ۵۲.
پاسخ به ۱۳ پرسش پراکنده دستوری.
“پرسش و پاسخ” [چند نکته دستوری درباره دو بیت]. رشد آموزش ادب فارسی. س ۸ . پیاپی ۳۳. تابستان ۱۳۷۲، ص۷۷.
چند نکته دستوری درباره بیت‌های:
گرت پایداریست در کارها شود سهل پیش تو دشوارها و
خرم تنی که مادر دانایش از نخست زی شاهراه دولت و اقبال رهبر است
“پرسش و پاسخ” [درباره عبارت بارخدایا]. رشد آموزش ادب فارسی. س۸ . پیاپی ۳۴. پاییز ۱۳۷۲، ص۷۱.
اجزاء عبارت بارخدایا؛ جمله در بیت:
از همگان بی‌نیاز و بر همه مشفق از همه عالم نهان و بر همه پیدا
“پرسش و پاسخ” [اگر و هرگاه]. پیمان. س۷. ش۷. فروردین ماه ۱۳۲۱، ص ۷۸۶.
فرق میان “اگر”و “هرگاه”.
“پرسش و پاسخ”[دوشیزه]. پیمان. س۴. ش۴. شهریور ۱۳۱۶، ص ۲۴۵.
کلمه “دوشیزه”ساده است یا سرشته (مرکب)؟
“پرسش و پاسخ”[همشیره و پیره‌زن]. پیمان. س۴. ش۶. آبان ماه ۱۳۱۶، ص ۳۵۳ـ۳۵۴.
“های تانیث”در صفت‌های پیره‌زن و همشیره.
“تاریخ زبان فارسی” [معرفی اثر پرویز ناتل خانلری]. رشد آموزش ادب فارسی. س۱۲. پیاپی ۴۶. بهار ۱۳۷۷، ص ۳۳.
“تاریخ مختصر زبان فارسی”[معرفی اثر محسن ابوالقاسمی]. آشنا. س۳. ش۱۷. خرداد‌ـ ‌تیر ۱۳۷۳، ص ۸۵ .
“تأملی در زبان فارسی«او» یعنی چه کسی؛ مرد یا زن؟”. ایران، س۸ . ش۲۲۵۱. ۲ مهرماه ۱۳۸۱، ص ۱۳.
جنسیت در ضمایر و صفات زبان فارسی؛ جنسیت در سایر زبان‌ها؛ گرایش برای حذف، تفکیک و تبعیض جنس.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

“تبدیل چه به ژه” [پرسش و پاسخ]. یغما. س۲۱. ش۶. پیاپی ۲۴۲. ۱۳۴۷، ص ۴۰۸.
علامت تصغیر.
“توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی”[معرفی اثر محمدرضا باطنی]. رشد آموزش ادب فارسی. س۱۲. پیاپی ۴۶. بهار ۱۳۷۷، ص ۳۴.
“خرده‌گیری و پاسخ آن”. پیمان. س۵. ش۲. دی‌ماه ۱۳۱۷، ص ۶۲ـ۶۴.
“درست نیست”و “نه درست است”؛ “است”و “هست”در زبان فارسی؛ “می‌دارد”و “می‌باید”.
“درباره خط فارسی”. سخن. دوره ۱۱. ش۱. اردیبهشت ۱۳۳۹، ص ۳ـ۷.
پنج عیب و نقص از خط فارسی؛ مخالفان تغییر خط؛ مشکلاتی که تغییر خط فارسی در آموختن زبان رسمی ایجاد می‌کند.
“در پاسخ به مقاله”آیا مجهول لازم است یا متعدی؟” [نقد اثر دبیر بازنشسته]. رشد. س۲. ش۴ـ۵. زمستان ۱۳۶۴ـ بهار ۱۳۶۵، ص ۵۴ـ۵۵.
“درس فارسی برای فارسی‌آموزان خارجی، دوره مقدماتی” [معرفی اثر تقی پورنامداریان]. آشنا. س۴. ش۲۴. مرداد ـ شهریور ۱۳۷۴، ص ۹۰.
“دستور امروز (تحقیق تازه‌ای در زبان فارسی)” [نقد اثر خسرو فرشیدورد]. فردوسی. س۲۰. ش۹۵۷. ۱۸ فروردین ۱۳۴۹، ص ۲۶.
“دستور زبان فارسی” [معرفی اثر حسن انوری و حسن احمدی گیوی]. رشد آموزش ادب فارسی. س۱. ش۲. تابستان ۱۳۶۴، ص ۴۸.
“دستور زبان فارسی میانه” [معرفی اثر و. س. راستارگویوا، ترجمه ولی‌الله شادان]. اطلاعات، ش ۲۲۱۸۹. ۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۰، ص ۶.
“دستور زبان گفتاری دری افغانستان به ترجمه روسی” [معرفی کتاب به ترجمه پرفسور استروفسکی و مقدمه‌ای از روان‌ فرهادی]. ادب. س۲۲. ش۱. جوزای ۱۳۵۳، ص ۱۴۰ـ۱۴۱.
“راهنمای زبان فارسی” [معرفی اثر یدالله ثمره و رستم اف‌لکن و ضیابک‌پور]. آشنا. س۴. ش۲۴. مرداد‌ـ شهریور ۱۳۷۴، ص ۹۰ـ۹۱.
“ریشه‌شناسی (اتیمولوژی)” [معرفی اثر محسن ابوالقاسمی]. رشد آموزش ادب فارسی. س۱۲. پیاپی ۴۷. تابستان ۱۳۷۷، ص ۹۲.
“زبان و لهجه”. سخن. دوره ۱۰. ش۵. مرداد ۱۳۳۸، ص ۴۴۹ـ۴۵۳.
تعریف؛ سبب تفرقه؛ زبان مشترک؛ لهجه‌های محلی و زبان مشترک؛ لزوم جمع‌ آوری و ثبت لهجه‌ها.
“زبان شناسی و زبان فارسی”[نقد و معرفی اثر پرویز ناتل خانلری]. یغما. س۲۱. ش۸. پیاپی ۲۴۲. آبان ۱۳۴۷، ص ۴۶۱ـ۴۶۲.
“ساخت آوایی زبان”[معرفی اثر مهدی مشکوه ‌الدینی]. رشد آموزش ادب فارسی. س۱۲. پیاپی ۴۶. بهار ۱۳۷۷، ص ۳۲.

زیان در این محدوده دیده نمی­ شود

Y حد بالا هدف حد پایین
شکل ۱-۱۱ تابع زیان کیفیت تاگوچی
روش تاگوچی سیستمی اصلاح شده برای شناسایی و کاهش هزینه­ های تولید در مرحله طراحی به منظور بهبود کیفیت محصول و کاهش هزینه­ های تولید و ارائه خدمات است.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

تاگوچی از ایده ” طرح تقویت ” در فرایند تولید به منظور عملکرد آنها در شرایط سخت ثابت می­ شود استفاده می­ کند، این ایده می­گوید که از نظر یک مشتری کیفیت یک محصول با عملکرد آن در شرایط دشوار و سخت ثابت می­ شود. برای مثال یک تلفن را طوری طراحی می­ کنند که بسیار پر دوام­تر از حد لازم باشد تا اگر زمانی از روی میز کشیده شد و روی زمین افتاد آسیب نبیند.
مفهوم کیفیت را می­توان به درجه­ای از مشخصات ذاتی محصول یا خدمت که انتظارات مشتری را تأمین می­ کند، تعریف نمود. انتظارات براساس کاربرد برای مشتری و قیمت فروش آن در نظر گرفته شده است. کیفیت را می­توان با صفاتی عالی، خوب، متوسط، ضعیف درجه­بندی کرد، هنگامی که محصول انتظار مشتری را تأمین می­ کند، به کیفیت آن توجه شده است، این موضوع تا حدی بطور نامحسوس براساس درک مشتری است، کیفیت را می­توان براساس رابطه زیر محاسبه کرد :
(۱-۲) Q = P/E
Q – کیفیت (Quality)
P – عملکرد (Performance)
E – انتظارات (Expectance)
سطح انتظار مشتری و شاخص عملکرد مقایسه می­ شود. اگر Q از یک بزرگتر باشد یعنی شاخص عملکرد بالاتر از سطح انتظار مشتری باشد، مشتری احساس رضایت خوبی نسبت به محصول یا خدمت (فراتر از انتظار) دارد. اگر Q کوچکتر از یک باشد، عدم رضایت مشتری را بیان می­ کند و چنانچه Q مساوی یک باشدّ، سطح انتظار مشتری توسط شاخص عملکرد تأمین شده، بنابراین مشتری احساس رضایت می­ کند.
در ایزو ۹۰۰۰ – ۲۰۰۰ کیفیت به عنوان درجه­ای از مشخصات ذاتی که تقاضای مشتری را برآورده می­ کند، تعریف می­ شود. درجه به معنای صفاتی نظیر عالی، خوب، متوسط و ضعیف مترادف است، ذاتی به عنوان موجود بودن در چیزی به ویژه به عنوان مشخصه (کمی یا کیفی) ثابت تعریف می­ شود. تقاضا یک نیاز براساس انتظار بیان شده است که عموماً توسط سازمان، مشتریان و سایر بخش­های ذینفع مطرح می­گردد. بنابه نظر ” جوران ” کیفیت یک محصول باتوجه به عامل ” متناسب بودن برای هدف ” دو مسئله در کیفیت نهایی آن دخالت دارد، اول کیفیتی که هنگام طرح محصول مورد نظر بوده و دوم درجه کیفیت محصول تولید شده نسبت به کیفیت مورد نظر که اولی را ” کیفیت طراحی ” و دومی را ” کیفیت انطباق ” می­نامند.
۱ – کیفیت طراحی
به چگونگی توجه طراح به جنبه­ های مشخص کالا یا خدمات اشاره می­ کند، به بیان دیگر عوامل زیادی در کیفیت طراحی محصول دخالت دارد، مرحله طراحی نقطه آغاز برای سطح کیفی است که حاصل می­ شود، طراحی شامل تصمیم ­گیری در مورد مشخصات ویژه محصول (نظیر اندازه، عمر مفید محصول، شکل ظاهری محصول، ایمنی آن و …) روش­ها، فرایندها و ابزار مورد استفاده است. تصمیمات گرفته شده در طراحی بایستی با خواسته ­ها و نیازهای مشتری منطبق باشد.
اگر طراح، عواملی نظیر آنچه که ذکر شد را از ابتدای طرح محصول در نظر بگیرد، مشخصات مورد نظرش پس از تولید در محصول نهایی جلوه­گر خواهد شد. اگر آنچه را که در طراحی پیش ­بینی شده، مطابق با خواسته و نیاز مشتری نباشد و عواملی که در ساخت محصول بکار می­رود نامناسب باشد در نتیجه تولید محصول نهایی از درجه اطمینان پایین­تری برخوردار می­گردد و بازار خود را از دست خواهد داد.
۲ – کیفیت انطباق
هر طرحی که برای محصول مطابق با نیاز و خواسته مشتریان ترسیم گردید، بخش تولید موظف است آنرا مطابق مشخصات طراحی شده تولید کند، میزان درجه همسویی انطباق کیفیت تولید محصول، با مشخصات، استانداردها و معیارهای تعیین شده با طراحی را کیفیت انطباق (تطابق) گویند.
کیفیت محصول همواره تحت تأثیر دو عامل توانایی بالقوه بخش تولید و تسهیلات مورد نیاز جهت تولید محصول مطابق با طراح ارائه شده قرار دارد.
چنانچه مشخصات و ویژگی محصول،نیازها و توقعات مصرف کننده را تأمین نماید از کیفیت خوبی برخوردار بوده و رضایت مشتری را جلب کرده است. علت عدم تطابق تولید محصول با طراحی اصلی محصول، می ­تواند به علت عیب در مونتاژ فرعی اجزای تهیه شده، مونتاژ اصلی، بی­دقتی تولید کنندگان و عدم مهارت نیروی انسانی، نقص در طراحی، نقص در برنامه­ ریزی و کنترل فرایند تولید باشد. معیارهای تطابق خصوصیات کیفیت باتوجه به عامل : متناسب بودن برای هدف : در بین افراد و واحدهای تجاری متفاوت خواهد بود، معیار کیفیت انطباق باتوجه به متناسب بودن هدف شامل دو نوع بشرح زیر است :
تطابق در یک محدوده ۲ – تطابق مطلق
۱-۹-۳- معیار تطابق در یک محدوده
تطبیق خصوصیات کیفی محصول در یک دامنه مشخص به عنوان هدف کیفیت است، هدف تطابق در یک محدوده مستلزم این است که تولید کننده انتظار دارد که محصولاتی که تولید می­ کند، در این دامنه از انحراف قرار گرفته و از ضایعات کیفیت صفر برخوردار می­باشد. تطابق در یک محدوده، شرکت هیچگونه زیان ضایعات برای محصولاتی که در این دامنه قرار دارد متحمل نمی­ شود، تنها زمانی هزینه کیفیت و زیان شناسایی می­ شود که محصول خارج از محدوده تعیین قرار گیرد :

Loss
زیان

NOLOSS
ضایعات صفر

Loss
زیان

البته انبیا و اولیای الهی جز در موارد نادری که مجبور می‌شدند، قوم خویش و یا برخی اشخاص را نفرین نمی‌کردند. ایشان در اغلب موارد حتی نسبت به کسانی که به آنها ستم روا می‌داشتند و از پذیرش هدایت روی بر می‌تافتند، دعا می‌کردند و از خدای متعال برای آنها هدایت و مغفرت می‌خواستند. و اگر از طرف خداوند و یا پیامبر و ائمه عده‌ای مورد لعن و نفرین قرار گرفته‌اند؛ به این جهت است که این افراد کسانی بوده‌اند که تمام راه های وصول الطاف خداوند را به سوی خود بسته و غرق در معاصی و مخالفت با او و ظلم به بندگان، مخصوصاً ظلم به اولیای او شده‌اند، به طوری که دیگر امیدی به نجاتشان نیست.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

• • نفرین حضرت امیر۷ به یزید بن حجّیه تیمی

در مباحث قبلی بیان کردیم که یزید بن حجّیه کارگزار امیرالمؤمنین۷ در مناطق ری و دستبی بود. وی سی هزار درهم از مالیات منطقه‌ی تحت حکومتش را برای خود برداشته بود امّا منکر آن می‌شد؛ امیرالمؤمنین۷ او را به زندان انداخت امّا وی از زندان فرار کرد و به معاویه پیوست. هنگامی که حضرت امیر۷ متوجّه شد که یزید بن حجیه با اموالِ بیت المال به معاویه ملحق شده است در جمع مردم او را نفرین کرد و مردم آمین گفتند به ویژه اینکه یزید بعد از فرار از زندان حضرت، اشعاری را سرود و همراه با شعری که در آن ذمّ بود، به عراق فرستاد.
نفرین حضرت طبق نقل الغارات چنین بود :
«اللهم إن یزید بن حجیه هرب بمال المسلمین و لحق بالقوم الفاسقین فاکفنا مکره و کیده و اجزه جزاء الظالمین.»^[۷۶۷]
«بارالها! یزید بن حجیه همراه با اموال مسلمانان فرار کرده و به مردم فاسق ملحق گردیده است. پس مکر و کید او را کفایت نما و جزا و پاداش ستمگران را به او عنایت فرما».
۴.۲.۱.۲. واکنشهای رفتاری
یکی از آداب مجازات، رعایت تناسب و سنخیت، بین مجازات و عمل شخص خطاکار است؛ بدین معنا که میزان و مقدار و نوع مجازات، باید بر اساس نوع و میزان تخلّف تعیین شود. حال، گاهی تخلّف به گونه‌ای است که با تنبیهات گفتاری سنخیت دارد امّا گاهی به گونه‌ای است که باید وارد عمل شد و با شیوه‌های رفتاری مثل عزل، زندان، تازیانه، و از این قبیل مجازاتها با شخص متخلّف برخورد کرد.
بدون تردید، دین اسلام کاملترین دین است و دین کامل و جهان شمول نمی‌تواند فاقد یک نظام کیفری کامل و کارآمد باشد؛ از اینرو نظامِ کیفری دین اسلام نیز از هر جهت کامل و کارآمد می‌باشد و از جمله مواردی که در آن رعایت شده است، رعایت تناسب و سنخیت، بین مجازات و عمل شخص خطاکار است.
حضرت امیر۷ نیز به دلیل اشرافی که بر احکام دین مبین اسلام دارد نسبت به مجازات افراد متخلّف کاملاً دقیق و منصفانه عمل کرده است به طوری که شخص خاطی متحمّل کمترین ظلمی از ناحیه‌ی مجازات نشده است. حضرت امیر۷ در برخی از موارد نسبت به تخلّفات کارگزاران از تنبیهات گفتاری استفاده کرده است که آنها را بیان کردیم و گاهی نیز نسبت به نوع تخلّف صورت گرفته از تنبیهات عملی و رفتاری استفاده کرده است که در اینجا به تبیین آنها می‌پردازیم.
الف) عزل کارگزار متخلّف
از جمله واکنشهای امیرالمؤمنین۷ نسبت به تخلّفات کارگزاران، برکنار کردن کارگزاران متخلّف، از مقام و مسئولیتشان بوده است. کسی که در سیستم اداری یک حکومت، پست و مسئولیتی را قبول می‌کند، طبق قوانین و مقررات آن حکومت، تکالیف و وظایفی را عهده دار می‌شود که ملزم به رعایت آنها می‌باشد و در صورتی که رفتاری خارج از قوانین و مقرّرات اداری انجام دهد، حکومت حق دارد طبقِ ضوابط و مقرّرات، با او برخورد، و بسته به نوع تخلّفی که مرتکب شده است او را مجازات کند.
گاهی رفتار غیر قانونی کارگزار طوری است که با مجازاتهای عادی اصلاح پذیر نیست از این رو چنین کسی به دلیل فقدان صلاحیت لازم برای خدمت در ادارات دولتی باید از کار برکنار شود و به عبارتی از پست و مقامی که دارد عزل شود. عزل، یک عنوان عامی است که معنای متبادر آن، برکنار کردن از کار (خدمات دولتی) است امّا می‌تواند موارد متعدّدی را در بر بگیرد؛ مواردی از قبیل انفصال موقّت از خدمت، اخراج از دستگاه متبوع و انفصال دائم از خدمات دولتی.
در حکومت امیرالمؤمنین۷ بعضی از کارگزاران، به دلیل ارتکاب رفتارهای ناشایست و یا دلایل دیگر، صلاحیت لازم را برای کارگزاری از دست می‌دادند؛ از این رو حضرت برای پیشگیری از وقوع فساد در سیستم اداری آنها را عزل می‌کردند.
موارد عزل کارگزار متخلف
نحوه‌ی استخدام و بکارگیری افراد در ادارات دولتی و همچنین برکناری آنها، در زمان های مختلف، با شیوه‌های گوناگونی انجام گرفته است. امروزه نیز با توجّه به توسعه و تعدّد سازمانهای اداری و نهادینه شدن آنها، همانگونه که استخدام افراد در ادارات دولتی طبق قوانین و مقرّرات خاصی انجام می‌گیرد، برکناری آنها نیز ـ به استثنای برخی موارد^[۷۶۸] ـ طبق ضوابط خاصّی انجام می‌پذیرد و پس از بررسی تخلّفِ صورت گرفته توسّط هیئتهای رسیدگی به تخلّفات اداری، در موردِ مقدار و نوع مجازات کارمند متخلّف تصمیم گیری می‌شود که در برخی از موارد منجر به عزل کارمند می‌شود.^[۷۶۹] اینکه امروزه در چه مواردی می‌توان کارمند متخلّف را عزل کرد، بستگی به رأی و نظر هیئتهای رسیدگی به تخلّفات اداری دارد، و از محدوده‌ی این پژوهش نیز خارج است امّا طبق بررسیهای صورت گرفته، موارد عزل کارگزاران متخلّف در حکومت امیرالمؤمنین۷ به شرح ذیل می‌باشد :
۱ـ فساد مدیران
از دیدگاه امیرالمؤمنین۷ تنها کسانی صلاحیت تصدّی پست و مسئولیت حکومتی را دارند که با معیارهای صحیح روی کار آمده باشند و در گزینش آنها به توانایی‌ها، باورها، ویژگی‌های شخصیتی، و مهارت‌های آنان و به نوع نگرش آنان به مقام و منصب ـ که نگاه امانتدارانه به مسئولیت و خدمت به مردم باشد ـ نیز توجّه شده باشد. بنابراین در حکومت علوی کسانی که نوع نگاهشان به مقام و منصب چیزی غیر از خدمت به مردم باشد و دارای توانائیهای لازم برای اداره‌ی امور نباشند جائی در مناصب حکومتی نخواهند داشت و باید برکنار شوند. به همین جهت امیرالمؤمنین۷ وقتی به خلافت رسید در اوّلین اقدامش در زمینه‌ی اصلاحات اداری، به تصفیه‌ی حکومت از عناصر فاسد پرداخت و اکثر کارگزاران عثمان را که بر اساس روابط، منصوب شده بودند و از هیچ صلاحیّتی برخوردار نبودند، عزل کرد. در حکومت علوی، مدیر فاسد هیچگونه جایگاهی در مناصب حکومتی ندارد و امیرالمؤمنین۷ حتّی به خاطر مصلحت نیز حاضر نیست حتّی برای یک لحظه، شخص فاسدی را در حکومت خویش پست و مقام دهد. شاهد این سخن این است که وقتی حضرت تصمیم به عزل کارگزاران عثمان گرفت برخی از اطرافیان حضرت مثل مغیره بن شعبه و ابن عباس از حضرت خواستند که کارگزاران عثمان و به ویژه معاویه و عبدالله بن عامر را از منصبشان برکنار نکند امّا با مخالفت حضرت روبرو شدند. حضرت در پاسخ به مغیره فرمود :
«به خدا قسم اگر ساعتی از روز باشد، در اجرای نظرم تلاش به خرج می‌دهم؛ نه آنان را که گفتی والی می‌کنم و نه امثال آنان را به ولایت می‌گمارم».
مغیره گفت پس برای آنها نامه بنویس و آنان را بر منصبشان تثبیت کن همین که بیعت آنان و اطاعت سپاهیان به تو رسید، یا آنان را عزل کن یا باقی بگذار. حضرت در پاسخ فرمود : «در دینم نیرنگ وارد مکن و در کارم پستی روا مدار». مغیره گفت پس هر که را می‌خواهی عزل کن امّا معاویه را برکنار نکن، زیرا معاویه گستاخ است و اهل شام از او حرف شنوی دارند و تو هم در تثبیتش بهانه داری زیرا عمر بن خطاب او را والی آنجا کرده است. حضرت قبول نکرد و فرمود به خدا قسم معاویه را دو روز هم برنمی گمارم.^[۷۷۰]
هر چند بنا به دلایلی از قبیل خدعه‌های معاویه، کوته فکری برخی از اصحاب حضرت و عدم اطاعت از دستورات ایشان و نیز ماجرای حکمیت، حضرت موفّق نشد معاویه را از امارت شام برکنار کند امّا هرگز راضی به امارت معاویه بر منطقه‌ی شام نبود و همچنان بر نظر خویش مبنی بر عزل معاویه، پای می‌فشرد.^[۷۷۱]
۲ـ عدم اطاعت از دستورات حاکم در حدود وظایف اداری
کارگزاران حکومت باید مجری سیاستهای حکومت و حاکم باشند و در محدوده‌ی وظایف اداری باید دستورات مافوق خود را اطاعت کنند و در صورت تمرّد، مافوق او حق دارد که او را عزل کند. البتّه قبلاً بیان کردیم که کارگزار، مکلّف به اطاعت بی چون و چرا از دستورات مافوق نیست و نباید کورکورانه و بر اساس قاعده‌ی معروف، «المأمور المعذور» تمام دستورات مافوق را اجرا کند بلکه اطاعت از دستورات مافوق باید در حدود وظایف اداری و در چارچوب قوانین و مقرّرات باشد. از اینرو اگر دستور مافوق، برخلاف قوانین و مقرّرات اداری باشد و یا بر خلاف موازین شرعی باشد، اطاعت از مافوق لازم نیست و بر طبق قوانین و مقرّرات می‌تواند سرپیچی کند.

• • تمرد ابوموسی اشعری از فرمان امیرالمؤمنین۷

در مباحث قبلی بیان کردیم که در ماجرای جنگ جمل، حضرت امیر۷ به ابوموسی اشعری که حاکم کوفه بود نامه‌ای نوشت و فرمان داد برای مبارزه با ناکثین نیرو اعزام کند؛ امّا او نه تنها از این فرمان سرپیچی کرد، بلکه با خودرأیی، با دستور امیرالمؤمنین۷ مخالفت کرد و مردم را به همکاری نکردن با امام تشویق می‌کرد. در نهایت نمایندگان اعزامی حضرت توانستند مردم را جهت نبرد با ناکثین بسیج کنند. امیرالمؤمنین۷ نیز ابوموسی اشعری را از امارت کوفه عزل کرد و تهدید کرد که در صورت مقاومت، کشته خواهد شد.
۳ـ خیانت در بیت المال
خیانت به معنای بی وفایی، نقض امانت، عدم رعایت حقوق و شکستن پیمان است و از آنجایی که کارگزاران، امانتدار بیت المال هستند در صورت استفاده‌ی ناصحیح از بیت المال خائن محسوب می‌شوند و مستحق برکناری از مسئولیت می‌شوند.
به طور کلی حفظ و صیانت اموال عمومی، وظیفه‌ای همگانی است و بر هر فردی در هر جایگاهی لازم است نسبت به استفاده‌ی صحیح و پسندیده از آن احساس مسئولیت کند، امّا افرادی که به طور مستقیم با بیت المال سر و کار داشته و متصدّی امری از امور آن هستند، مسئولیت سنگین تری دارند.
بدون تردید کسانی که در امور حکومتی عهده دار پست و مسئولیتی می‌شوند به نوعی مسلّط بر بیت المال و اموال عمومی مملکت می‌شوند و در سلسله مراتب اداری هر چه مقام و منصب بالاتر می‌رود و به رأس هرم نزدیکتر می‌شویم، دایره‌ی تسلّط بر بیت المال بیشتر می‌شود امّا این بدان معنا نیست که کارگزاران، خود را مالک بیت المال بپندارند و هرگونه که خواستند از بیت المال استفاده کنند^[۷۷۲] زیرا مقام و منصب و تمام شئونات و ملزومات آن ـ که از جمله ملزوماتِ مسئولیت، تسلّط بر بیت المال است ـ در نزد کارگزاران امانت است و هنگام پذیرش مسئولیت متعهّد می‌شوند که در حفظ این امانت کوشا باشند؛ بنابراین بر کارگزاران حکومتی لازم است در حفظ اموال عمومی و دقّت در استفاده از بیت المال کوشا باشند و در صورت استفاده‌ی ناصحیح از بیت المال و حیف و میل و چپاول اموال عمومی، محکوم به خیانت در امانت می‌شوند و به دلیل عدم صلاحیت برای کارگزاری، سزاوار است که از کار برکنار شوند چنانکه امیرالمؤمنین۷ برخی از کارگزاران را به همین دلیل عزل کرد.
حضرت امیر۷ نه تنها خود در مصرف بیت المال نهایت دقت و احتیاط را به خرج می‌داد بلکه کارگزاران خویش را نیز از اسراف و زیاده روی در مصرف بیت المال باز می‌داشت و آنان را به صرفه جویی و استفاده صحیح از آن دستور می‌داد.
نقل شده است که، شبی حضرت امیر۷ در بیت المال بود و عمروعاص بر آن حضرت وارد شد، حضرت چراغ را خاموش کرد و در نور ماه نشست و روا ندانست که بدون استحقاق در نور چراغ بیت المال بنشیند.^[۷۷۳]
همچنین نقل شده است که حضرت به کارگزاران خویش فرمان دادند :
«نوک قلمها را باریک بتراشید و فاصله‌ی سطرها را کم کنید، توضیحات اضافه را حذف کنید و بیشتر به معانی توجه داشته باشید و از پر نویسی و زیاده روی در هزینه نمودن بیت المال بپرهیزید زیرا اموال مسلمانان نباید متحمل ضرر شود».^[۷۷۴]
وقتی که حضرت در امور بیت المال، نسبت به چیزهایی که خیلی کم اهمیت به نظر می‌آیند (مثل تیز کردن نوک قلم بیت المال و نهایت دقت در استفاده از کاغذ بیت المال و خاموش کردن شمع بیت المال) حساسیت نشان می‌دهد، به طریق اولی حیف و میل بیت المال توسّط کارگزاران را برنمی‌تابد و با شدّت با آنها برخورد می‌کند.
برخی از کارگزارانی که در بیت المال خیانت کردند عبارتند از :
۱ـ قدامه بن عجلان فرماندار کسکر.^[۷۷۵]
۲ـ منذر بن جارود عبدی، فرماندار اصطخر فارس.^[۷۷۶]
۳ـ یزید بن حجّیه تیمی، فرماندار ری و دستبی (دستبنی).^[۷۷۷]
۴ـ نعمان بن عجلان، فرماندار بحرین و عمّان.^[۷۷۸]
ب) کیفر با تازیانه
تازیانه یا شلّاق یکی از انواع مجازات در قوانین مجازات اسلامی و تعزیرات می‌باشد که طبق شرایطی که شارع مقدّس مشخّص کرده است ضرباتی با تازیانه بر بدن شخص مجرم زده می‌شود.
کیفر با تازیانه به دو نوع تازیانه‌ی حدّی و تازیانه‌ی تعزیری تقسیم می‌شود. در تازیانه‌ی حدّی، بر اساس موازین فقهی، تعداد ضرباتی که با تازیانه بر بدن مجرم وارد می‌شود معین شده است و پس از اثبات جرم بایستی اجرا شود؛ نظیر حدِّ شرب خمر که ۸۰ ضربه است. امّا در شلّاق تعزیری، حداکثرِ تعداد ضربات شلّاق، تعیین شده است و در صورت اثبات جرم، قاضی می‌تواند حکم به همان تعداد یا کمتر بدهد؛ ضمن اینکه امکان تبدیل کیفرِ شلّاق، به مجازاتِ جایگزین نیز وجود دارد.
در گزارشات تاریخی آمده است که حضرت امیر۷ در کیفر دادن کارگزاران خاطی از تازیانه‌ی تعزیری استفاده کرده است، که از جمله‌ی آنها می‌توان به یزید بن حجّیه تیمی، فرماندار ری و دستبی (دستبنی)^[۷۷۹] و ابن هرمه کارگزار سوق الاهواز اشاره کرد.^[۷۸۰]
ج) زندان
مجازاتها بر اساس لطمه‌ای که به ارزشهای مورد احترام بشر یعنی جان، مال، تمامیت جسمانی و آزادی تن و جسم وارد می‌کنند به مجازاتهای سالب حیات، نظیر اعدام، مجازاتهای مالی، مجازاتهای بدنی و جسمانی نظیر قطع عضو و تازیانه و مجازاتهای سالب آزادی نظیر حبس تقسیم می‌شوند.
حبس یکی از انواع مجازاتهاست که به موجب آن، آزادی محکوم از وی سلب می‌شود. در این نوع مجازات، شخص مجرم برای مدّتی معین و یا نامحدود در مکانی زندانی می‌شود و از آزادیهای شخصی محروم می‌گردد.
حبس، گاهی به عنوان مجازات اصلی برای شخص مجرم در نظر گرفته می‌شود؛ و گاهی مقدمه‌ای است برای بررسی جرم و تصمیم گیری درباره‌ی تعیین مجازات برای فرد خاطی که در این صورت از آن تعبیر به بازداشت می‌شود.
بر اساس گزارشات تاریخی حضرت امیر۷ در دوران خلافتش برخی از کارگزاران متخلّف را محبوس کرده است. برخی از این افراد عبارتند از :
۱ـ ابن هرمه، کارگزار سوق الاهواز.^[۷۸۱]

۹۹۰

حال شبکه عصبی ساخته شده، آموزش داده می شود. پس از آموزش توسط داده های تصدیق، ارزیابی و تأیید شده و در داده های تست، کارایی آن مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج به دست آمده از پیش بینی قیمت های بالا و پایین سهام بانک پارسیان توسط شبکه عصبی در اشکال ۴-۵ و ۴-۶ نشان داده شده اند.

شکل ۴-۵ : قیمت های پایین پیش بینی شده و واقعی برای سهام بانک پارسیان

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

شکل ۴-۶ : قیمت های بالای پیشش بینی شده و واقعی برای سهام بانک پارسیان
میزان غیرخطی بودن روند تغییرات قیمت های واقعی و قدرت برازش داده های تخمین زده شده توسط شبکه عصبی، کاملا چشمگیر است. در اشکال ۴-۷ و ۴-۹، نتایج به دست آمده برای پیش بینی قیمت های بالا و پایین سهام شرکت صنایع شیمیایی فارس نشان داد شده است.

شکل ۴-۷ : قیمت های پایین پیش بینی شده و واقعی برای سهام صنایع شیمیایی فارس

شکل ۴-۸ : قیمت های بالای پیش بینی شده و واقعی برای سهام صنایع شیمیایی فارس
سرانجام در اشکال ۴-۹ و ۴-۱۰، نتایج به دست آمده برای پیش بینی قیمت های بالا و پایین شرکت فولاد مبارکه اصفهان به تصویر کشیده شده است.

شکل ۴-۹ : قیمت های پایین پیش بینی شده و واقعی برای سهام فولاد مبارکه اصفهان

شکل ۴-۱۰ : قیمت های بالای پیش بینی شده و واقعی برای سهام فولاد مبارکه اصفهان
اکنون که به صورت شهودی کارایی شبکه عصبی را در تخمین رفتار غیر خطی قیمت سهام دیدیم، نوبت به مقایسه کارایی آن با الگوریتم های رقیب که در فصل سه، مدل های ARMA سری های زمانی و رگرسیون چند متغیره عنوان شدند می پردازیم.
نتایج مربوط به مدل های ARMA و رگرسیون چند متغیره در پیوست پژوهش آمده است، این نتایج به صورت مختصر در جدول ۴-۱۲ برای سهام بانک پارسیان نشان داده می شوند.
جدول ۴-۱۲ : مقایسه نتایج به دست آمده از شبکه عصبی و مدل های رقیب برای سهام بانک پارسیان

نام مدل

MADP

MAD

MSE

شبکه عصبی

۱۲٫۳%

۳۷٫۲۸

۸۷۳۲

ARMA

۱۲٫۷۸%

۳۸٫۷۵

۹۶۷۴

رگرسیون چند متغیره

۱۲٫۳۸%

۳۷٫۵۴

۸۹۳۹

دهقان، ا. “باز هم درباره داشتن”. پژوهش‌نامه مؤ سسه آسیایی دانشگاه پهلوی. س۲. ش۱ـ۴. ۲۵۳۵=۱۳۵۵، ص ۵۹ـ۶۴.
چگونگی اولین استفاده از “داشتن” به‌عنوان فعل معین؛ “داشتن” در لهجه‌های فارسی؛ ترجمه و نقد یادداشت ژوکوفسکی درباره “داشتن”.
دهقان، مصطفی. “دستور زبان پارتی (پهلوی اشکانی)” [معرفی اثر حسن رضایی]. کتاب ماه، تاریخ و جغرافیا. س۶. ش۳ـ۴. پیاپی ۶۳ـ۶۴. دی ـ بهمن ۱۳۸۱.*
دیاگونوف، میشل. “تحقیق زبان فارسی در شوروی”، ترجمه جلال‌ آل‌احمد. سخن. س۲. ش۸ . شهریور ۱۳۲۴، ص ۵۹۸ـ۶۰۴.
کتاب‌های نوشته شده توسط دانشمندان روسی درباره زبان فارسی و لهجه‌ها و گویش‌های آن از آغاز قرن نوزدهم.
دین‌محمدی، غلام‌رضا. “جایگاه همزه در ساخت آوایی زبان فارسی بر اساس واج‌شناسی فرا زنجیری”. پژوهش، نشریه پژوهشی دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه تهران. ج ۱۳. ۱۳۷۵، ص ۱۱ـ۲۴.
۱ـ مقدمه ۲ـ همزه در پایان هجا ۳ـ همزه درآغاز هجا.
ــــــ . “روش تحقیق در «آواشناسی زبان فارسی»”[نقد اثر یدالله ثمره]. نشریه پژوهشی دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه تهران. پیاپی ۵. زمستان ۱۳۷۷، ص ۹۱ـ۱۰۰.
دیهیم، گیتی. “فرهنگ آوایی” [معرفی اثر گیتی دیهیم]. زبان شناسی. س۱۱. ش۱. پیاپی۲۱. بهارـ زمستان ۱۳۷۳ (تاریخ انتشار: آذر ۱۳۷۵)، ص ۸۰ـ۸۴ .
پیشینه تدوین فرهنگ آوایی در کشورهای اروپایی؛ هدف نگارنده.
ــــــ . “گرایش‌های آوایی و واجی فارسی گفتاری تهران”. زبان شناسی. س۶. ش۲. پیاپی ۱۲.پاییزـ زمستان ۱۳۶۸ (تاریخ انتشار: مرداد ۱۳۶۹)، ص ۹۷ـ۱۰۵.
خنثی‌شدن تقابل صامت‌ها؛ تشدید (صامت‌های دوتایی)؛ مصوت /a/؛ مصوت مرکب /ow/؛ بلندای (امتداد) مصوت‌ها؛ هماهنگی مصوت‌ها.
ــــــ . “نظرخواهی درباره دستگاه واجی”. زبان شناسی. س۲. ش۱. پیاپی۳. بهارـ تابستان ۱۳۶۴، ص ۱۹ـ۲۴.
مراحل هفت‌گانه تهیه نظرخواهی واجی.
ذاکری، احمد. “ریشه‌یابی پاره‌ای ویژگی سبک هندی در شعر حکیم نظامی”، در کنگره بین‌المللی بزرگداشت نهمین سده تولد حکیم نظامی گنجوی (تبریز، ۱ـ۴ تیرماه ۱۳۷۰)، مجموعه مقالات بزرگداشت نهمین سده تولد حکیم نظامی گنجوی. به اهتمام و ویرایش منصور ثروت. تبریز: دانشگاه تبریز، ج۱، ۱۳۷۲، ص ۵۹۶ـ۶۰۳ .
ترکیب‌آفرینی.
ذاکری، مصطفی. “اتباع و مهملات در زبان فارسی”، در جلسات سخنرانی و بحث درباره زبان فارسی (آبانماه ۱۳۵۱)، سخنرانی‌های سومین دوره جلسات سخنرانی و بحث درباره زبان فارسی. تهران: اداره کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر، ۱۳۵۳، ص ۷۸ـ۱۴۵.
تعریف مهملات؛ تعریف اتباع؛ ترکیب عطفی؛ غرض از اتباع و سبب پیدایش آن؛ طبقه‌بندی اتباع و شرح آن؛ طبقه‌بندی اتباع مستعمل.
ــــــ . “اشتقاق عامیانه و واژه‌سازی تفننی”، در چهارمین سمینار زبان فارسی و زبان علم (تهران، ۲۸ـ۳۰ اردیبهشت ماه ۱۳۷۰) مجموعه مقالات سمینار زبان فارسی و زبان علم. زیرنظر علی کافی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۷۲، ص ۳۷۲ـ۴۳۵.
۱ـ اشتقاق و تعریف و موارد کاربرد آن ۲ـ اتیمولوژی و تعریف و کاربرد آن ۳ـ اشتقاق عامیانه و تعریف آن ۴ـ لغت‌سازی دساتیری ۵ـ اشتقاق عامیانه در قرن بیستم.
ــــــ . “تعریف برخی اصطلاحات مهم و اساسی در لهجه‌شناسی”، درهم‌اندیشی گویش‌شناسی ایران (مکان و زمان؟)، چکیده مقالات نخستین هم‌اندیشی گویش‌شناسی ایران. [بی‌جا: بی‌نا]، ۱۳۸۰، ص ۲۲.*
ــــــ .”دریغ است ویران شود فارسی”. نشر دانش. س۱۷. ش۴. پیاپی ۹۵. زمستان ۱۳۷۹، ص ۴ـ۱۳.
۱ـ مقدمه ۲ـ اهمیت زبان فارسی ۳ـ زبان فصیح فارسی ۴ـ سره‌گرایان و زبان شناسی فارسی‌گرا ۵ـ نه مورد از دستاوردهای زبان‌شناسان ایران.
ــــــ . “مروری اجمالی بر لهجه کنونی ایران”، درگردهمایی زبان، کتیبه و متون کهن (شیراز، ۱۲ـ۱۴ اسفندماه ۱۳۷۳)، مجموعه مقالات اولین گردهمایی زبان، کتیبه و متون کهن. تهران: سازمان میراث فرهنگی، ۱۳۷۵، ص ۱۶۷ـ۱۹۲.
بخش اول: منشاء تکوین لهجه‌های ایرانی کنونی بخش دوم: لهجه‌‌های کنونی ایرانی.
ــــــ . “مسایل تاریخی زبان فارسی”‍ [نقد و بررسی اثر علی‌اشرف صادقی]. نشر دانش. س۱۸. ش۱. بهار ۱۳۸۰، ص ۶۳ـ۶۵.
ذکایی بیضایی، مرتضی. “خواص و آثار حروف الفباء در کلمات”. وحید. دوره۱۲. پیاپی ۱۳۲. آذر ۱۳۵۳، ص ۷۴۶ـ۷۵۳.
حساب ابجد؛ نقش دستوری در فارسی و عربی.
ذکایی ساوجی، مرتضی. “واج‌آوایی یا نغمه حروف در قرآن کریم و دیوان منوچهری دامغانی”. فرهنگ قومس. س۳. ش۹. بهار ۱۳۷۸، ص ۱۳۷ـ۱۴۷.
نغمه حروف یا واج‌آوایی؛ واج‌آوایی برخی حروف در دیوان منوچهری دامغانی.
ذوالفقاری، سیما. “گویش بختیاری، بقا یا زوال؟” . نامه انسان‌شناسی. دوره۱. ش۱. بهارـ تابستان ۱۳۸۲، ص؟.*
ذوالقدر، محمد. “به بهانه پاسداری از زبان فارسی چگونه بنویسیم که کسی نفهمد؟”. دریچه. ش۱. خرداد ۱۳۷۵، ص ۴۲ـ۴۳.
بحثی کوتاه درباره ساختن واژه‌ها و معادل‌های نوکاری.
ذوالنور، رحیم. “رفتارشناسی حروف اضافه”. رشد ادب فارسی. س۲. ش۴. پیاپی۸ . زمستان ۱۳۶۵، ص ۱۲ـ۲۳.
ساختمان حروف اضافه؛ جای حرف اضافه؛ انواع متمم.
ذوقدارمقدم، رضا. “فارسی قوچان”. زبان شناسی. س۶. ش۲. پیاپی۱۲. پاییزـ زمستان ۱۳۶۸ (تاریخ انتشار: مرداد ۱۳۶۹)، ص ۸۲ـ۹۶.
ویژگی‌های آوایی؛ ویژگی‌های صرفی؛ فعل.
ــــــ ؛ دبیرمقدم، محمد: “نقش نماهای گفتمان، مقایسه نقش نمای «But» در زبان انگلیسی با نقش‌نمای «اما» در زبان فارسی”. پژوهش زبان های خارجی، نشریه پژوهشی دانشکده زبان‌های خارجی دانشگاه تهران. پیاپی۱۲. بهارـ تابستان ۱۳۸۱، ص ۵۵ـ۷۶.
تحلیل گفتمان؛ نقش نماهای گفتمان؛ رویکرد دبورا شیفرین به مطالعه نقش نماهای گفتمان، مدل پنج سطحی شیفرین برای گفتمان (پیوستگی گفتمان) توصیفِ But.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

رادفر، ابوالقاسم. “دستور زبان فارسی در کشورهای هند و پاکستان”. مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد (یادنامه زنده‌یاد دکتر غلام‌حسین یوسفی). س۲۳. ش۳ـ۴. پیاپی۹۰ـ۹۱. پاییزـ زمستان ۱۳۶۹، ص ۵۴۰ـ۵۷۰.
محورهای تألیف و تحقیق زبان فارسی؛ معرفی تعدادی رساله و کتاب بر اساس مآخذ موجود.
ــــــ . “دستورهای فارسی در زبان‌های اروپایی”. فرهنگ (ویژه زبان شناسی). نشریه مؤ سسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی (پژوهشگاه). ش۶۹۵. کتاب سیزدهم. زمستان ۱۳۷۱، ص ۵۹ـ۷۹.
دستورهای فارسی در یازده کشور اروپایی.
ــــــ . “سبک و درون‌مایه شعر منوچهری “. فرهنگ قومس. س۳. ش۹. بهار ۱۳۷۸، ص ۱۴۸ـ۱۵۲.
بیست مورد دستوری و آوایی؛…
ــــــ . “میرزاحبیب دستان و دستور زبان فارسی “. فرهنگ بام ایران. ش۸ . زمستان ۱۳۷۹، ص ۸۶ـ۹۰.
زندگی و آثار میرزاحبیب؛ پیشینه دستورنویسی؛ مآخذ موجود درباره گذشته دستور زبان فارسی؛ شیوه میرزاحبیب.
ــــــ . “نوآوری عبیدالله عبیدی در دستور زبان فارسی”. نامه فرهنگستان زبان و ادب فارسی. دوره ۵. ش۴. پیاپی ۲۰. آذر ۱۳۸۱، ص ۹۷ـ۱۰۸.*
ــــــ .”هندیان و دستور زبان فارسی”. فرهنگ کرمان. س۱. ش۱. پاییز ۱۳۷۷، ص ۲۱۹ـ۲۲۷.*
رادمنش، عطامحمد. “اگرچه…ولی” [نقد صفحه ۱۸۷ فارسی سوم دبیرستان (به استثنای رشته ادبیات و علوم انسانی)، ۱۳۷۳]. رشد آموزش ادب فارسی. س۱۰. پیاپی۴۰. پاییز ۱۳۷۵، ص ۵۲ـ۵۳.
وجود حرف ربطی درآغاز جمله دوم.
رازانی، ابوتراب. “نثراداری”، در جلسات سخنرانی و بحث درباره زبان فارسی (آبان‌ ماه ۱۳۵۱)، سخنرانی سومین دوره جلسات سخنرانی و بحث درباره زبان فارسی. تهران: اداره کل نگارش وزارت فرهنگ و هنر، ۱۳۵۳، ص ۱۵۰ـ۱۶۵.