۱) حفظ همبستگی فرهنگی و تاریخی در بین ملت های منطقه با بهره گرفتن از گذشته مشترک تاریخی
در دوران اتحاد شوروی.
۲)تلاش برای حفظ و تقویت زبان روسی در بین مردم و بهره گیری از این عنصر برای نفوذ در بین کشورهای منطقه.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۳) گسترش نفوذ از راه تقویت و توسعه همکاری های اجتماعی و ارائه کمک به منظور رفع مشکلات انسانی این کشورها.
۴) تلاش برای بهره گیری از عنصر اشتراک مذهبی با مسیحیان منطقه به ویژه طرفداران ارتدوکس و ارامنه که روسیه را مهم ترین حامی تاریخی خود می دانند.
۵) حفظ نفوذ در بین نخبگان که تربیت شده دوران اتحاد شوروی می باشند و ارتباط با تحصیل کردگان جدید و ارائه تسهیلات برای تحصیل در دانشگاه های روسیه به منظور نفوذ و تاثیر گذاری بر روی آن ها.^[۲۴۹]
ج) علایق سیاسی- امنیتی
۱) حفظ انحصارهای باقی مانده از اتحاد شوروی در منطقه از قبیل انحصار در انتقال انرژی، انحصار در تامین انرژی، خطوط ارتباطی و حمل و نقل به منظور حفظ وابستگی آن ها به روسیه و ممانعت از واگرائی از روسیه.
۲) تلاش برای حفظ و تقویت پایگاه های نظامی موجود در منطقه.
۳) تلاش برای جلوگیری از گسترش نفوذ و حضور نیروهای فرامنطقه ای از جمله ناتو.
۴) بهره گیری از تنش ها و بحران های موجود در منطقه به منظور ایجاد توازن در آسیای مرکزی و قفقاز.
۵) ایجاد ترتیبات امنیتی متناسب با تامین بیشترین منافع برای روسیه.
۶) مدیریت بحران های منطقه و جلوگیری از بهره گیری سایر بازیگران از این بحران ها برای نفوذ در منطقه.
۷) جلوگیری از همکاری کشورهای قفقاز با جدائی طلبان چچنی.
۸) جلوگیری از تغییر مرزهای سیاسی برخلاف منافع روسیه.
۹) تلاش برای تضعیف محورهای مخالف روسیه در منطقه از راه گسترش مناسبات با کشورهای منطقه و همکاری با بازیگران منطقه ای که تقویت کننده مواضع روسیه است.^[۲۵۰]
ت: رویکرد ایالات متحده به منطقه خارج نزدیک
با فروپاش اتحاد شوروی، فرصتی برای ایالات متحده ایجاد شد تا در شرایط به وجود آمده از حذف ابرقدرت رقیب، جایگاه و موقعیت بین المللی خود را تقویت کرده و نفوذ خود در مناطق مختلف جهان گسترش دهد. در این راستا، روسیه به مثابه وارث اصلی شوروی، به عنوان یکی از مهمترین اولویت های سیاست خارجی و بین المللی ایالات متحده گردید.^[۲۵۱] سیاست امریکا در قبال روسیه، دوگانه است به طوری که در ظاهر تلاش می کند روسیه را در سیاست هایش در این منطقه همراه سازد، ولی در عمل به دنبال کمرنگ کردن حضور و نفوذ روسیه در منطقه است. در حقیقت امریکا ادامه نفوذ روسیه را خطری برای منافع دراز مدت خود در منطقه تلقی می کند.^[۲۵۲]
منافع امریکا در این منطقه متعدد است. به عنوان مثال امریکا از حضور در گرجستان تنها به دنبال انتقال نفت و یا مبارزه با تروریسم نیست، بلکه هدف دراز مدت و کلان امریکا این است که با ورود به حیات خلوت روسیه و حضور در منطقه از شکل گیری پیمان ها و اتحادهای نظامی با ترکیب های متفاوتی از ایران، روسیه، هند و چین و برخی دولت های آسیای مرکزی جلوگیری کند. امریکا همچنین نگران احیای امپراتوری شوروی و یا قدرت گیری مجدد روسیه است. امریکا می داند که در صورت غفلت، مناطق پیرامونی در آسیای مرکزی و قفقاز از ظرفیت لازم برای تامین هزینه های ایجاد امپراتوری جدید برخوردار
هستند.^[۲۵۳] بنابراین یکی از راه های مقابله با قدرت های منطقه ای به ویژه روسیه، اتحاد امریکا با قدرت های درجه سوم و چهارم می باشد. در اینجا امریکا و قدرت های متوسط و کوچک دارای منافع مشترک می باشند. زیرا امریکا برای جلوگیری از قدرت یابی، قدرت های منطقه ای احتیاج به همکاری با این گونه کشورها دارد و کشورهای متوسط و کوچک نیز برای جلوگیری از تسلط قدرت های درجه دو بر منطقه خواهان همکاری با قدرت درجه یک، یعنی امریکا هستند.^[۲۵۴]
ث: منافع و علایق امریکا در منطقه خارج نزدیک:
در یک تقسیم بندی کلی می توان علائق و منافع امریکا در منطقه خارج نزدیک را در سه سطح اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و سیاسی- امنیتی به شرح ذیل بر شمرد:
الف) علایق اقتصادی- تجاری

1. 1. تضعیف وابستگی کشورهای قفقاز و آسیای مرکزی به روسیه از راه ارائه کمک های اقتصادی و

تسهیلات تجاری.

1. 1. تقویت مسیر کریدوری حمل و نقلی شرقی- غربی ( تراسیکا ) به جای مسیر شمالی- جنوبی به

منظور قطع وابستگی به روسیه و ایران.

1. 1. حمایت از انتقال انرژی از مسیر شرقی- غربی ( خط لوله باکو- تفلیس- جیحان ) به منظور کاهش

نفوذ روسیه در منطقه.

1. 1. بهبود فرصت تجاری برای شرکت های امریکائی.

1. 1. حمایت از برنامه های عمرانی که زمینه ی حضور غرب و امریکا را در منطقه بیشتر می کند.^[۲۵۵]

ب) علایق فرهنگی- اجتماعی