. آل عمران/ ۵۹ ↑
. انعام/ ۳۴ ↑
. یونس/ ۶۴ ↑
. انفال/ ۷ ↑
. یونس/ ۹۶ ↑
. زمر/ ۷۱ ↑
. غافر/ ۶ ↑
. شوری/ ۱۴ ↑
. توبه/ ۴۰ ↑
. ص / ۸۴ ↑
. نحل/ ۴۰ ↑
. طباطبایی، سید محمد حسین، پیشین، ج‏۱، ص ۲۶۹ ↑
. خلجی، محمدتقی، پیشین، ص۱۲۹ ↑
. «کلمه‏ لا اله الا اللَّه‏ حصن‏ من است پس کسى که آن را بگوید در حصن‏ من داخل شود، و کسى که در حصن‏ من داخل شود از عذاب من ایمن گردد.‏»
واما پاره­ای از حقایق عینی و واقعیت­های خارجی که در قرآن کریم با تعبیر «کلمه» از آن­ها یاد شده، عبارتند از:
الف. واقعیت­های خارجی که به فرمان خداوندمتعال تحقق می­یابند و مراتب هستی را تشکیل می­ دهند و به گونه ­ای بدیع (بدون علت مادی و صوری) یک­باره از ذات حق صادر شده ­اند:
قُلْ لَوْ کانَ الْبَحْرُ مِداداً لِکَلِماتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ کَلِماتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنا بِمِثْلِهِ مَدَداً کهف/۱۰۹
همچنین در آیه ۲۷ سوره مبارکه لقمان، وجود مفاض از حق تعالی با تعبیر «کلمات» آمده است.
وَ لَوْ أَنَّ ما فِی الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَهٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ یَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَهُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ کَلِماتُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ عَزیزٌ حَکیمٌ لقمان/۲۷
ب. از حضرت عیسی مسیح با تعبیر «کلمه» یاد شده است : (ر.ک: خلجی، محمدتقی، ص۱۲۹)
إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَهُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ یُبَشِّرُکِ بِکَلِمَهٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسیحُ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ وَجیهاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ آل عمران/۴۵
… إِنَّمَا الْمَسیحُ عیسَى ابْنُ مَرْیَمَ رَسُولُ اللَّهِ وَ کَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى‏ مَرْیَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ… نساء/۱۷۱
این آیات شریفه ونیز آیات دیگری که قبلا در ذیل بیان علامه طباطبایی در مورد لفظ «کلمه» گذشت ناظر بر این کلمه در بیان حضرت فاطمه می­باشند. ↑
. همان، ص۱۸۳ ↑
. مطهرى، مرتضی، خطابه و منبر( مجموعه آثار)، صدرا، چهارم، تهران‏، ۱۳۸۹ش، ج۲۵، ص۳۵۰ ↑
. قزوینی، سید محمدکاظم، پیشین، ص۳۷۱ ↑
. طاهایی(خاموشی)، فاطمه، پیشین، ص۴۰ ؛ خلجی، محمدتقی، پیشین، ص۱۲۷ ↑
. شریف الرضى، محمد بن حسین، پیشین، خطبه۱: کمال توحید (شهادت بر یگانگى خدا) اخلاص، و کمال اخلاص، خدا را از صفات مخلوقات جدا کردن است‏» ↑
. آل عمران/ ۱۸: «خدا که همواره به عدل، قیام دارد، گواهى مى‏دهد که جز او هیچ معبودى نیست و فرشتگانِ [او] و دانشوران [نیز گواهى مى‏دهند که:] جز او، که توانا و حکیم است، هیچ معبودى نیست» ↑
. این آیات که حدود۳۰آیه می­باشد وبا عبارت «لا إِلهَ إِلاَّ هُو» و « لا إِلهَ إِلاَّ اللَّه» ونیز از زبان خود خداوند متعال با عبارت « لا إِلهَ إِلاَّ أَنَا» به وحدانیت خداوند متعال اشاره می­ کنند، از جمله آن­ها می­توان به این آیات اشاره کرد: دخان/۸، مزمل/۹، تغابن/۱۳، حشر/۲۲و۲۳، رعد۳۰، طه/۸و۹۸، مومنون/۱۱۶، نمل/۲۶، غافر/۳و۶۲و۶۵،و… . ومحمد/۱۹، صافات/ ۳۵٫ و طه/۱۴، انبیاء/۲۵ ↑
. انعام/ ۱۶۳: «او را شریکى نیست، و بر این [کار] دستور یافته‏ام، و من نخستین مسلمانم.» ↑
. اسراء /۱۱۱: و بگو: «ستایش خدایى را که نه فرزندى گرفته و نه در جهاندارى شریکى دارد» ↑
. فرقان/ ۲: «همان کس که فرمانروایى آسمان­ها و زمین از آنِ اوست، و فرزندى اختیار نکرده و براى او شریکى در فرمانروایى نبوده است» ↑
. توبه/۳۱: «مأمور نبودند جز این­که خدایى یگانه را بپرستند که هیچ معبودى جز او نیست. منزّه است او از آن­چه [با وى‏] شریک مى‏گردانند» ↑
. غافر/۸۴: «پس چون سختى [عذاب‏] ما را دیدند گفتند: «فقط به خدا ایمان آوردیم و بدانچه با او شریک مى‏گردانیدیم کافریم.» ↑
. ابن منظور، محمدبن مکرم، پیشین، ج‏۱۳، ص ۲۵۸ ↑
. فراهیدی، خلیل بن احمد، پیشین، ج‏۷، ص ۵۰ ↑
. ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، النهایه فی غریب الحدیث والأثر، ج‏۳، ص ۱۰۱ ↑
. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، پیشین، ص ۸۷۳ ↑
. ملبوبی، محمدباقر، پیشین، ص۹۵ ↑
. قزوینی، سیدمحمد کاظم، پیشین، ص ۳۷۱ ؛فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها: روم/۳۰ ↑
. اللهیاری، علیرضا، پیشین، ص ۹۷ ↑
. انصاری قراچه داغی تبریزی، محمدعلی، پیشین، ص ۳۷۸ ↑
. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، پیشین، ج‏۲، ص۱۳: «هرمولودی با فطرت، متولد می‌شود.» ↑
. مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی، پیشین، ج‏۳ ، ص۲۸۱ ↑
. دستغیب، سید عبدالحسین، پیشین، ج۱، ص۶۶ ↑
. منتظری، حسینعلی، پیشین، ص۶۷ ↑
. مصباح یزدی، محمدتقی، پیشین، ص۵۷ ↑
. روم/۳۰: «پس روى خود را با گرایش تمام به حقّ، به سوى این دین کن، با همان سرشتى که خدا مردم را بر آن سرشته است.» ↑
. فراهیدی، خلیل بن احمد، پیشین، ج‏۴، ص ۱۰۰ ؛ طریحی، فخرالدین، پیشین، ج‏۶، ص ۲۳ ؛ ابن منظور، محمدبن مکرم، پیشین، ج‏۱۲، ص ۶۴۳ ↑
. مهیار، رضا، پیشین، ص۹۹۸ ↑