خوشبینی به تکنولوژی و علوم
خواستار ایجاد اصلاحات در قانون اساسی
گرایش سیاسی رادیکال؛
در درون گرایش رادیکال گرایشهای مختلف و متمایزی وجود دارد. بطور کلی منظور از گرایش سیاسی رادیکال در این پژوهش افرادی است که خواهان برچیده شدن نظام و زیر سؤال بردن مشروعیت نظام سیاسی کشور هستند. از اینرو گرایشهای مختلفی وجود دارد. برخی به ناسیونالیسم معتقدند، برخی رادیکالهای دینی هستند و برخی دیگر رادیکالهای سکولار. در میان افراد مورد مصاحبه، رادیکالهای ارتجاعی (ملیگرا) به سکولاریسم نیز تمایل داشتند بنابراین شاید بتوان این افراد را در یک گروه کلی سکولار قرار داد. از اینرو رادیکالها به دو دسته رادیکال دینی و رادیکال سکولار تقسیم میشوند.

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

در میان رادیکالهای دینی در رابطه با موضوع حکومت دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. برخی هر نوع حکومتی در دوران غیبت را جائر و ستمگر میدانند. بنابراین آنها مخالف تشکیل جمهوری اسلامی در زمان غیبت امام عصر هستند. برخی دیگر نیز خواهان حکومت اسلامی هستند. منظور از حکومت اسلامی نیز حکومت فقیه نیست بلکه حکومت احکام اسلامی است که الزاما میبایست توسط حاکمی که به رأی مردم فرهیخته -یعنی اهل حلّی و عقد-انتخاب میشود، اجرا گردد. بنابراین در این نوع حکومت عموم مردم نمیتوانند در انتخابات شرکت کنند، بلکه این به افراد فرهیخته اختصاص دارد.
علاوه بر این جدیترین مطالبه آنها از دولت، اسلامی شدن است. آنان خواهان برچیده شدن سودهای بانکی هستند و مالیات را نیز حرام میدانند.
در بحث از برابری زنان و مردان آنان خواهان رعایت کامل اصول اسلامی هستند. از اینرو به شدت مخالف اختلاط زنان و مردان هستند و در بحث از حجاب نیز بسیار سرسخت هستند و خواهان بهبود وضعیت حجاب در جامعه هستند.
نقلیات نیز بسیار مورد توجه رادیکالهای دینی است. در میان رادیکالها اسلام کاملاً فعلیت یافته و اقتضائات زمانی مطرح نمیشود. بنابراین خلاف اصولگراها که معتقدند اسلام ظرفیت همه چیز را داده است و خواهان انجام اصلاحات متناسب با مقتضیات زمان هستند، تغییرات در میان رادیکالها محلی از اعراب ندارد.
در رابطه با برابری مذاهب، رادیکالهای دینی به شدت مخالف برابری سنی و شیعه هستند. آنان نسبت به سنیها بسیار سختگیر هستند و با وجود غیر قانونی بودن برخی مراسم نظیر عمرکُشان، رادیکالهای دینی همچنان با شدت و حدت بسیار به برگزاری این مراسم میپردازند. در رابطه با ادیان دیگر نیز قائل به نابرابریها هستند. با این حال در مورد قومیتها قائل به برابری هستند. آنان نیز همانند محافظهکاران برخورد با خاطیان قوانین اسلامی را وظیفه شرعی خود میدانند. بطور کلی میتوان گفت رادیکالهای دینی نیز خواستار نوعی ارتجاع و بازگشت به گذشتهی اسلامی هستند.
گروه دیگر از رادیکالها همانطور که گفته شد رادیکالهای سکولار هستند. این گروه از نظر عقاید شباهت بسیاری با اصلاحطلبان دارند، با این تفاوت که رادیکالهای سکولار خواستار تغییر نظام سیاسی کشور هستند.
سکولارها نیز خواهان برابری زنان و مردان هستند. این افراد بیش از اصلاحطلبان طرفدار انجمن‌های زنان و فمنیسم هستند. علاوه بر این آنان خواستار دموکراسی هستند و دموکراسی را بهترین نوع حکومت میدانند. بطور کلی مطالبات اجتماعی و اقتصادی سکولارها تا حد زیادی مشابه اصلاحطلبان است با این تفاوت که سکولارها تندروتر از اصلاحطلبان هستند و با شدت بیشتری مطالبات خود را پیگیری میکنند. علاوه بر این مطالبات سیاسی آنان نیز تنها با اصلاحات در چارچوب نظام حاکم برطرف نمیشود بلکه خواستار تغییراتی بنیادین در نظام سیاسی کشور هستند. برخی از آنان خواستار حکومت پادشاهی و برخی دیگر خواستار حکومت دموکراسی هستند. علاوه بر این برخی از آنان بر ناسیونالیسم معتقدند و نژاد و فرهنگ ایرانی را برتر میدانند. در ذیل به بیان مولفه های رادیکالها میپردازیم:
رادیکالهای دینی؛
تشکیل حکومت اسلامی؛ حکومت احکام اسلامی نه لزوما حکومت ولی فقیه
نابرابری سنی و شیعه
عدم برابری مسلمان با غیر مسلمان
برابری قومیتها
رعایت کامل حجاب اسلامی زنان، همچنان که در قرآن و روایات وجود دارد.
مقاومت در برابر هرگونه تغییرات
استفاده از خشونت در مواقعی که اسلام به خطر میافتد.
مخالفت با نظام جمهوری اسلامی