۲-۱۱-۳-۷-۳- فرهنگ و شرایط سازمانی

پیش شرط موفقیت در روش به هنگام، داشتن سرمایه انسانی کافی و همچنین اجرای تئوری Z برای مدیریت کار است. تئوری Z که به وسیله ویلیام اوچی^[۸۰] پروفسور دانشکده مدیریت UCLA تبیین شد، شامل یک سری اصولی است که عبارتند از: تصمیم ­گیری جمعی بر اساس کارگر، اطمینان مطلق بین کارگران و همچنین بین کارگران و مدیریت، کنترل غیررسمی کارگر، مشخص کردن صریح مسئولیت ­ها و بیمه کردن کارگران در درازمدت. این شرایط و اصول باعث ایجاد محدودیت­هایی در استفاده از روش به هنگام می­شوند. به عنوان مثال، اجرای مؤثر روش به هنگام نیازمند این است که کارگران به خوبی آموزش دیده باشند و مهارت ­ها و شایستگی­های لازم برای ایفای مسئولیت­هایی که به آنان محول شده است را دارا باشند. با این وجود اخیراً” نیروی کار بااستعداد ژاپنی از پذیرش کارهای کارگری اجتناب ‌می‌کنند که این امر باعث استفاده از نیروی کار خارجی که مهارت کمتری نسبت به ژاپنی­ها دارند و متعاقبا” باعث کاهش کیفیت و بهره ­وری شده است.

مدیران ژاپنی همچنین متوجه شدند که اعتماد که به عنوان یک شرط لازم برای موفقیت روش به هنگام است، نمی­تواند به طور تمام و کمال در خصوص عرضه­کنندگان خارجی اعمال شود. آن­ها همچنین متوجه این موضوع شدند که بسیاری از جنبه­ های فرهنگ سازمانی که آنان بر آن تکیه زده بودند، به درستی برای کارگران تفسیر نشده است.

۲-۱۱-۳-۷-۴- حسابداری خودسرانه و عملکردهای مالی

سیستم حسابداری صنعتی سنتی می ­تواند تلاش­ها برای پیاده ­سازی موفق روش به هنگام را بی­نتیجه بگذارد. اندازه ­گیری­های حسابداری صنعتی معمولاٌ ماهانه یا سه ماه یکبار هستند، در حالی­که تلاش­ های کارگر برای پیشرفت و بهبود به صورت روزانه یا حتی ساعتی اتفاق می ­افتد. در نتیجه، در اندازه ­گیری­های عملکرد توسط کسانی که مسئول نگهداری حساب­ها هستند، تلاش­ های کارگر در نظر گرفته نمی­ شود (کیس^[۸۱]، ۱۹۹۱؛ وایس، ۱۹۹۰).

استفاده سنتی از معیارهای اندازه ­گیری کارایی و کاربرد ماشین­آلات نیز با روش به هنگام در تضاد است. زیرا برخی از این معیارها، شرکت را وادار به استفاده از حداکثر کاربرد ممکن به منظور بهبود بخشیدن نرخ­های کارایی و جداول زمانی بازپرداخت مالی ‌می‌کنند.

۲-۱۱-۳-۷-۵- مشکلات مربوط به عرضه­کنندگان کوچک

عرضه­کنندگان کوچک، ممکن است مشکلات عظیم و چشمگیری را تجربه کنند و در نتیجه این مشکلات به مخالفت با روش به هنگام برخیزند. به عنوان مثال، یکی از مشکلات این عرضه­کنندگان این است که آن­ها فاقد استحکام مالی لازم برای تحمل برخی محدودیت­ها هستند.

مطالعه اجمالی تعدادی عرضه­کننده نشان می­دهد که تنها نیمی از آن­ها امیدوار به دستیابی به مزیت در اثر استفاده از روش به هنگام هستند (شریدن^[۸۲]، ۱۹۸۹). این مطالعه نشان می­دهد که میزان دستیابی شرکت­های کوچک به مزایای استفاده از روش به هنگام یکسان نیست.

۲-۱۱-۳-۸- اجرای روش به هنگام در ایران و مشکلات موجود در برابر آن

اجرای روش به هنگام نیاز به برنامه­ ریزی دارد و کار آسانی نیست و چنین نیست که شرکتی تصمیم بگیرد که این مسأله را امروز در سازمان حاکم کند و مطابق با آن عمل کند؛ بلکه باید اسباب و مقدمات این کار فراهم شود.

در ایران قیمت­ها نوسان زیادی دارد و مواد اولیه کم است. به دلیل نوسانات قیمت و کمی مواد اولیه برای اجرای روش به هنگام در ایران باید ترتیبی اتخاذ نمود تا این سیستم مورد پذیرش تولیدکننده و مصرف ­کننده قرار گیرد و بین دولت و واردکننده تفاهم برقرار شود. ‌بنابرین‏ اجرای موفق روش به هنگام در ایران، نیازمند پشت ‌سر گذاشتن موانع بسیاری است. در ایران مشکل مواد اولیه وجود دارد که باید از قبل سفارش داده شود که این امر باعث می­ شود بخش قابل توجهی از سرمایه، درگیر تأمین مواد اولیه شده و راکد بماند. در ایران ‌در مورد ماشین­آلات، حمل و نقل و حتی کیفیت هم علی­رغم وجود بازرسی­های متعدد، با مشکلات بسیار زیادی مواجه هستیم. همچنین در ایران اتلاف منابع نیز کاملاً مشهود است. از آن جمله ‌می‌توان به به­ کارگیری بیش از حد نیروی انسانی در سازمان­ها اشاره نمود.

‌بنابرین‏ اجرای موفق روش به هنگام در ایران نیازمند از میان برداشتن موانع و مشکلات ذکر شده است که این امر محتاج برنامه­ ریزی بلندمدت و آینده­نگری مدیران و مسئولان کشوری است (فاضل و کسائی، ۱۳۷۷).

۲-۱۱-۴- چرخه تبدیل وجه نقد

یکی دیگر از معیارهای ارزیابی سرمایه در گردش، چرخه تبدیل وجه نقد ‌می‌باشد. چرخه تبدیل وجه نقد به مدت زمان لازم بین خرید مواد اولیه و جمع ­آوری وجوه حاصل از فروش کالای ساخته شده، اشاره می­ کند. هر چه قدر این مدت طولانی­تر باشد، سرمایه ­گذاری بیشتری در سرمایه در گردش مورد نیاز ‌می‌باشد. چرخه تبدیل وجه نقد طولانی­تر، ممکن است سودآوری شرکت را از طریق افزایش فروش، افزایش دهد. با وجود این، اگر هزینه سرمایه ­گذاری در سرمایه در گردش بیشتر از منافع حاصل از سرمایه ­گذاری در موجودی یا اعطای بیشتر اعتبار تجاری باشد، سودآوری شرکت ممکن است کاهش یابد (دیلف، ۲۰۰۳).

هرچه قدر دوره تبدیل وجه نقد کمتر باشد، نشان­دهنده این است که شرکت وضعیت نقدینگی بهتری دارد (خرم­نژاد، ۱۳۸۶). هنگام استفاده از این معیار، باید به نکات زیر توجه شود:

1. 1. برای محاسبه چرخه تبدیل وجه نقد، تأخیر در پرداخت حساب­های پرداختنی از دوره عملیات کسر می­ شود. لذا هر چه دوره تأخیر در حساب­های پرداختنی بیشتر باشد، چرخه تبدیل وجه نقد کوتاه­تر می­ شود و ظاهراًً کوتاه­تر بودن چرخه تبدیل وجه نقد، نشان­دهنده وضعیت مناسب­تر نقدینگی است، در حالی­که تأخیر در پرداخت حساب­های پرداختنی، می ­تواند به­ دلیل نامناسب­بودن وضعیت نقدینگی باشد. هر چه این تأخیر بیشتر باشد، وضعیت نامطلوب­تر است ولی هنگامی­که این رقم را در محاسبه چرخه تبدیل وجه نقد به­کار می­بریم، نتیجه متفاوت حاصل می­ شود. یعنی تأخیرهای طولانی­تر موجب کمترشدن چرخه تبدیل وجه نقد و نشان­دهنده نقدینگی مناسب است. ‌بنابرین‏، تناقض احتمالی مذکور می­باید به گونه ­ای مرتفع شود

1. 1. در معیار چرخه تبدیل وجه نقد، به مانده وجه نقد شرکت توجهی نمی­ شود. لذا علاوه بر وجه نقد مورد نیاز شرکت، مازاد بر حد مطلوب وجه نقد شرکت نیز می­بایست مورد توجه قرار گیرد.