فرضیه پژوهش: قابلیت آزمون پذیری آسان تر مرتبط با CRM، تاثیر بهتر برتعامل با CRM را موجب می شود.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۵۰ راجع به ارتباط آزمون پذیری با تعامل با CRM مقدار سطح معنادرای ۰۰۰/۰ و کمتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط آزمون پذیری با تعامل با CRM رد و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط آزمون پذیری با تعامل با CRM تأیید می شود. ضریب این اثر ۲۰ درصد برآورد شد که میزان ضعیفی می باشد. به دلیل اینکه علامت ضریب مثبت می باشد رابطه مستقیم است. بدین معنا که هر چه قابلیت آزمون پذیری افزایش یابد تعامل با CRM نیز افزایش می یابد.
فرضیه ۵: رویت پذیری بیشتر مرتبط با CRM، تاثیر بهتر برتعامل با CRM را نشان می دهد.
فرضیه صفر: رویت پذیری بیشتر مرتبط با CRM، سطح پایینتری از تعامل با CRM را نشان می دهد.
فرضیه پژوهش: رویت پذیری بیشتر مرتبط با CRM، تاثیر بهتر برتعامل با CRM را نشان می دهد.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۴۷ راجع به ارتباط رویت پذیری با تعامل با CRM مقدار سطح معنادرای ۱۰۵/۰ و بیشتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط رویت پذیری با تعامل با CRM تأیید و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط رویت پذیری با تعامل با CRM رد می شود.
فرضیه ۶: اگر نگرش مدیران نسبت به تغییر مثبت تر باشد، سطح تعامل با CRM بالاتر است.
فرضیه صفر: اگر نگرش مدیران نسبت به تغییر مثبت تر باشد، سطح تعامل با CRM پایینتر است.
فرضیه پژوهش: اگر نگرش مدیران نسبت به تغییر مثبت تر باشد، سطح تعامل با CRM بالاتر است.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۵۰ راجع به ارتباط نگرش نسبت به تغییر با تعامل با CRM مقدار سطح معنادرای ۰۰۱/۰ و کمتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت عدم ارتباط نگرش نسبت به تغییر با تعامل با CRM رد و ارتباط نگرش نسبت به تغییر با تعامل با CRM تأیید می شود. ضریب این اثر ۲۲ درصد برآورد شد که میزان متوسطی می باشد. اما چون علامت ضریب منفی می باشد رابطه معکوس است. بدین معنا که هر چه نگرش افراد نسبت به تغییر مثبت تر شود، تعامل با CRM کمتر می شود. بنابراین فرضیه پژوهش ۶ در کل رد می شود.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

فرضیه ۷: اگر جهت گیری بازار بالاتر باشد، سطح تعامل با CRM در سازمان (بانک) بالاتر است.
فرضیه صفر: اگر جهت گیری بازار بالاتر باشد، سطح تعامل با CRM در سازمان (بانک) پایینتر است.
فرضیه پژوهش: اگر جهت گیری بازار بالاتر باشد، سطح تعامل با CRM در سازمان (بانک) بالاتر است.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۵۰ راجع به ارتباط جهت گیری بازار با تعامل با CRM مقدار سطح معنادرای ۰۰۰/۰ و کمتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط جهت گیری بازار با تعامل با CRM رد و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط جهت گیری بازار با تعامل با CRM تأیید می شود. ضریب این اثر ۳۸ درصد برآورد شد که میزان متوسطی می باشد. به دلیل اینکه علامت ضریب مثبت می باشد رابطه مستقیم است. بدین معنا که هر چه جهت گیری بازار بیشتر شود، تعامل با CRM افزایش می یابد.
فرضیه ۸: اگر جهت گیری نوآورانه بالاتر باشد، سطح تعامل با CRM در سازمان (بانک) بالاتر است.
فرضیه صفر: اگر جهت گیری نوآورانه بالاتر باشد، سطح تعامل با CRM در سازمان (بانک) پایینتر است.
فرضیه پژوهش: اگر جهت گیری نوآورانه بالاتر باشد، سطح تعامل با CRM در سازمان (بانک) بالاتر است.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۵۰ راجع به ارتباط جهت گیری نوآورانه با تعامل با CRM مقدار سطح معنادرای ۰۰۰/۰ و کمتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط جهت گیری نوآورانه با تعامل با CRM رد و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط جهت گیری نوآورانه با تعامل با CRM تأیید می شود. ضریب این اثر ۲۳ درصد برآورد شد که میزان متوسطی می باشد. به دلیل اینکه علامت ضریب مثبت می باشد رابطه مستقیم است. بدین معنا که هر چه جهت گیری نوآورانه بیشتر شود، تعامل با CRM افزایش می یابد.
فرضیه ۹: اگر فرهنگ گروهی سازمانی بانک بالاتر باشد، سطح تعامل با CRM در سازمان (بانک) بالاتر است.
فرضیه صفر: اگر فرهنگ گروهی سازمانی بانک بالاتر باشد، سطح تعامل با CRM در سازمان (بانک) پایینتر است.
فرضیه پژوهش: اگر فرهنگ گروهی سازمانی بانک بالاتر باشد، سطح تعامل با CRM در سازمان (بانک) بالاتر است.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۴۷ راجع به ارتباط فرهنگ گروهی سازمانی با تعامل با CRM مقدار سطح معنادرای ۸۲۸/۰ و بیشتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط فرهنگ گروهی سازمانی با تعامل با CRM تأیید و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط فرهنگ گروهی سازمانی با تعامل با CRM رد می شود.
فرضیه ۱۰: قابلیت دردسترس درک شده از راه حل هایIT بالاتر، تاثیر بهتر برتعامل با CRM را میدهد.
فرضیه صفر: قابلیت دردسترس درک شده از راه حل هایIT بالاتر، سطح پایینتری از تعامل با CRM را می دهد.
فرضیه پژوهش: قابلیت دردسترس درک شده از راه حل هایIT بالاتر، تاثیر بهتر برتعامل با CRM را می دهد.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۴۷ راجع به ارتباط قابلیت دردسترس درک شده از راه حل هایIT با تعامل با CRM مقدار سطح معنادرای ۴۴۴/۰ و بیشتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط قابلیت دردسترس درک شده از راه حل هایIT با تعامل با CRM تأیید و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط قابلیت دردسترس درک شده از راه حل هایIT با تعامل با CRM رد می شود.
فرضیه ۱۱: محیط رقابتی شدید با CRM، تاثیر بهتر برتعامل با CRM را میدهد.
فرضیه صفر: محیط رقابتی شدید با CRM، سطح پایین تری از تعامل با CRM را میدهد.
فرضیه پژوهش: محیط رقابتی شدید با CRM، تاثیر بهتر برتعامل با CRM را میدهد.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۴۷ راجع به ارتباط محیط رقابتی شدید با تعامل با CRM مقدار سطح معنادرای ۶۴۱/۰ و بیشتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط محیط رقابتی شدید با تعامل با CRM تأیید و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط محیط رقابتی شدید با تعامل با CRM رد می شود.
فرضیه ۱۲: استفاده از اطلاعات بهتر و قوی تر ناشی از سطوح بالاتری از تعامل با CRM می باشد.
فرضیه صفر: استفاده از اطلاعات بهتر و قوی تر ناشی از سطوح پایین تری از تعامل با CRM می باشد.
فرضیه پژوهش: استفاده از اطلاعات بهتر و قوی تر ناشی از سطوح بالاتری از تعامل با CRM می باشد.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۵۰ راجع به ارتباط استفاده از اطلاعات بهتر با تعامل با CRM مقدار سطح معنادرای ۰۰۰/۰ و کمتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط استفاده از اطلاعات بهتر با تعامل با CRM رد و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط استفاده از اطلاعات بهتر با تعامل با CRM تأیید می شود. ضریب این اثر ۰۳/۱ درصد برآورد شد که میزان بسیار قویی می باشد. به دلیل اینکه علامت ضریب مثبت می باشد رابطه مستقیم است. بدین معنا که هر چه استفاده از اطلاعات بهتر بیشتر شود، تعامل با CRM افزایش می یابد.
فرضیه ۱۳: سطح تعامل بالاتر با CRM منجر به افزایش رضایت مشتری می شود.
فرضیه صفر: سطح تعامل بالاتر با CRM منجر به افزایش رضایت مشتری نمی شود.
فرضیه پژوهش: سطح تعامل بالاتر با CRM منجر به افزایش رضایت مشتری می شود.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۵۲ راجع به ارتباط تعامل با CRM و رضایت مشتری مقدار سطح معنادرای ۰۰۱/۰ و کمتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط تعامل با CRM و رضایت مشتری رد و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط تعامل با CRM و رضایت مشتری تأیید می شود. ضریب این اثر ۲۶ درصد برآورد شد که میزان نسبتا ضعیفی می باشد. به دلیل اینکه علامت ضریب مثبت می باشد رابطه مستقیم است. بدین معنا که هر چه تعامل با CRM بیشتر شود، رضایت مشتری افزایش می یابد. لازم به ذکر است که اثر ذکر شده اثر مستقیم تعامل با CRM بر رضایت مشتری می باشد با توجه به مدل ساختاری با متغیر میانجی (نمودار ۴-۲۸( اثر غیر مستقیم تعامل با CRM بر رضایت مشتری برابر است با ۶۸/۰=۶۶/۰*۰۳/۱٫ بنابراین اثر کل تعامل با CRM بر رضایت مشتری برابر است با ۹۴/۰=۶۸/۰+۲۶/۰
فرضیه ۱۴: سطح تعامل بالاتر با CRM منجر به افزایش رضایت کارکنان می شود.
فرضیه صفر: سطح تعامل بالاتر با CRM منجر به افزایش رضایت کارکنان نمی شود.
فرضیه پژوهش: سطح تعامل بالاتر با CRM منجر به افزایش رضایت کارکنان می شود.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۵۲ راجع به ارتباط تعامل با CRM و رضایت کارکنان مقدار سطح معنادرای ۰۰۹/۰ و کمتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط تعامل با CRM و رضایت کارکنان رد و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط تعامل با CRM و رضایت کارکنان تأیید می شود. ضریب این اثر ۲۲ درصد برآورد شد که میزان نسبتا ضعیفی می باشد. به دلیل اینکه علامت ضریب مثبت می باشد رابطه مستقیم است. بدین معنا که هر چه تعامل با CRM بیشتر شود، رضایت کارکنان افزایش می یابد. لازم به ذکر است که اثر ذکر شده اثر مستقیم تعامل با CRM بر رضایت کارکنان می باشد با توجه به مدل ساختاری با متغیر میانجی (نمودار ۴-۲۸( اثر غیر مستقیم تعامل با CRM بر رضایت کارکنان برابر است با ۶۰/۰=۵۸/۰*۰۳/۱٫ بنابراین اثر کل تعامل با CRM بر رضایت کارکنان برابر است با ۸۲/۰=۶۰/۰+۲۲/۰
فرضیه ۱۵: سطح تعامل بالاتر با CRM منجر به افزایش عملکرد تجاری می شود.
فرضیه صفر: سطح تعامل بالاتر با CRM منجر به افزایش عملکرد تجاری نمی شود.
فرضیه پژوهش: سطح تعامل بالاتر با CRM منجر به افزایش عملکرد تجاری می شود.
با توجه به خروجی نرم افزار آموس در جدول ۴-۵۲ راجع به ارتباط تعامل با CRM و عملکرد تجاری مقدار سطح معنادرای ۰۰۲/۰ و کمتر از میزان ۰۵/۰ به دست آمد که می توان گفت فرضیه صفر مبنی بر عدم ارتباط تعامل با CRM و عملکرد تجاری رد و فرضیه پژوهش مبنی بر ارتباط تعامل با CRM و عملکرد تجاری تأیید می شود. ضریب این اثر ۲۵ درصد برآورد شد که میزان نسبتا ضعیفی می باشد. به دلیل اینکه علامت ضریب مثبت می باشد رابطه مستقیم است. بدین معنا که هر چه تعامل با CRM بیشتر شود، عملکرد تجاری افزایش می یابد. لازم به ذکر است که اثر ذکر شده اثر مستقیم تعامل با CRM بر عملکرد تجاری می باشد با توجه به مدل ساختاری با متغیر میانجی (نمودار ۴-۲۸( اثر غیر مستقیم تعامل با CRM بر عملکرد تجاری برابر است با ۸۳/۰=۸۱/۰*۰۳/۱٫ بنابراین اثر کل تعامل با CRM بر عملکرد تجاری برابر است با ۰۸/۱=۸۳/۰+۲۵/۰
۴-۴-۶) رتبه بندی متغیرهای تحقیق با آزمون فریدمن
فرضیه : متغیرهای تحقیق ( اولویت برابر ) برابر دارند.
H0: متغیرهای تحقیق رتبه ( اولویت برابر ) برابر دارند.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...