۲-۱۵-۳- پیشگیری ثالث(سومین):

اما پیشگیری ثالث به مجموعه تدابیر و اقداماتی اطلاق می شود که برای جلوگیری از تکرار بزهکاری یا بزه دیدگی ‌در مورد بزهکاران یا بزه دیدگان سابق اعمال می شود.تدابیر پیشگیرانه ی مربوط به بازتوانی بزهکاران یا اشتغال و ساماندهی آنان در جامعه و همچنین اقدامات پیشگیرانه ی مربوط به پیشگیری از تکرار بزه دیدگی در جرم سرقت یا خشونت‌های خانوادگی، از نمونه های قابل ذکر در این مقوله می‌باشد.

فعالیت‌ها و اقدام‌های پیشگیرانه مراحل اولیه وثانویه در حیطه جرم شناسی پیشگیری است و فعالیت‌های مرحله سوم بیشتر در قلمروی جرم شناسی بالینی است.

۲-۱۶- تقسیم بندی انواع پیشگیری از نظر مکانیسم:

۲-۱۶-۱- استفاده از سیستم عدالت کیفری:

پلیس، دادگاه‌ها، زندان‌ها و غیره برای بازداشتن مردم از ارتکاب جرم یا خارج ساختن آنان از چرخه جرم به نحوی عمل می‌کنند که جرایم بعدی را مرتکب نشوند.

۲-۱۶-۲- کاهش فرصت‌های وقوع جرم:

در انگلستان و آمریکای شمالی، این کار پیشگیری وضعی از جرم نامیده می‌شود و معمولاً با اصلاح امنیت محیطی یا طراحی ساختمان‌ها و محله‌ها آغاز می‌شود. (محمد نسل، ۱۳۸۷)

۲-۱۶-۳- کاهش انگیزه ارتکاب جرم:

این نوع از پیشگیری برخی مواقع پیشگیری از مجرمیت یا پیشگیری اجتماعی از جرم نامیده می شود.

۲-۱۷-بزهکاری نوجوانان:

بزهکاری نوجوانان و جوانان پدیده ای ناخوشایند است که گسترش آن در جلوه های گوناگون این پدیده همچون سرقت، خودفروشی، اعتیاد به مواد مخدر و … می‌تواند امنیت اخلاقی جامعه را به خطر اندازد و آن را با مشکلات فراوان و بغرنج روبرو سازد و تهدیدات جدی را برای مسئولان و برقراری امنیت اجتماعی فراهم آورد(شومیکر، ۱۳۸۹) دوره نوجوانی که معمولاً از ۱۱ یا ۱۲ سالگی شروع می شود، متمم دوره کودکی است و دوره تحول جسمی و روانی فرد است. رشد سریع اعضاء سبب بیداری هوس‌ها و احساسات و رؤیا‌های گوناگون می‌گردد و از درون نوجوان فشارهایی را بر وی تحمیل می‌کند که برایش ناشناخته است. این فشارهای ناشناخته، نگرانی‌ها و هیجان‌هایی را در پی دارد که برای نوجوان تاکنون سابقه نداشته است. در این دوره اعضاء و احساسات نوجوان برای تأمین و درک لذت جنسی با یکدیگر همکاری می‌کنند و هر چه با یکدیگر همکاری می‌کنند و هرچه با عشق و زیبایی رابطه داشته باشد، بیشتر سبب هیجان ظاهری او می شود. تصورات و تخیلات شاعرانه و تعبیرات و تشبیهات او لذت آور وبی پایان است. به همین دلیل، نوجوانان زودتر از بزرگسالان تحت تأثیر عوامل مختلف اجتماعی قرار گرفته، مرتکب جرم می‌گردند. در این دوره پسران غالباً وسایل الکتریکی و وسایل نقلیه (دوچرخه، موتورسیکلت، اتومبیل) را به سرقت می‌برند. (ستوده،۱۳۸۹)

۲-۱۷-۱-تعریف بزهکاری:

بزه، عبارت از اقدام به عملی است که بر خلاف موازین، مقررات، قوانین و معیارهای ارزشی و فرهنگی جامعه باشد و لذا اقدام به عملی که برخلاف موازین، مقررات و معیارهای ارزشی فرهنگ هر جامعه باشد، در آن جامعه بزهکاری یا جرم تلقی می شود و کسانی که مرتکب چنین عمل خلافی شوند، مجرم یا بزهکار نامیده می‌شوند(محمدی اصل، ۱۳۸۵)

۲-۱۷-۲- تعریف رفتار بزهکارانه نوجوانان:

تفکرات نظری و تحقیقات تجربی، تعاریف متعددی از رفتارهای بزهکارانه ارائه داده‌اند، از یک طرف، تعریف محدودی که صرفاً به تخلفات قانون کیفری مربوط می شود. یعنی هر نوع عمل و رفتاری که خلاف قانون باشد رفتار بزهکارانه می‌باشد. از سوی دیگر، تعریف جامعی که در برگیرنده ی تخلفاتی است که در قانون کیفری، به ویژه در معاشرت‌های مدرسه ای، رانندگی وسایل نقلیه، مصرف مواد مخدرف اختلالات رفتاری خانوادگی و عدم سازگاری اجتماعی می‌باشد.(بلسیر^[۶]،۱۳۹۱)و این تعریف جامعیت بیشتری ‌در مورد بزهکاری نوجوانان دارد و به تعبیری دیگر این تعریف شامل بزهکاری نوجوانان می‌باشد. یعنی تعریفی که هم شامل رفتارهای خلاف قانون کیفری و هم خلاف قوانین مقررات اجتماعی حاکم بر جامعهمی باشد.مانند قوانین راهنمائی و رانندگی، قوانین مدنی و یا مجموعه قوانینی که مختص یک جامعه ی فرعی و یا کوچک در کشور است مانند قوانین و مقررات در مدارس، ادارات و نیز رفتارهای خلاف هنجارها و ارزش‌های مورد پذیرش عموم در جامعهمی باشد. مانند فعالیت مربوط به خشونت، اخلال در نظم خانه و خانواده و برخی بزهکاری‌های پنهان نوجوانان.

در تعریف رفتار بزهکارانه نوجوانان در کتب جرم شناسی، بزهکار به کسی گفته می شود که متهم به ارتکاب رفتار ضد اجتماعی و یا قانون شکنی است، ولی به علت آنکه به سن قانونی(معمولاً ۱۸ سالگی) نرسیده است، مانند یک مجرم بزرگسال مجازات نمی شود. ممکن است رفتار بزهکارانه یک نوجوان مقدمه ای برای یک جنایت باشد، اما قلمرو بزه و جرم متفاوت است. زیرا برخی بزه‌ها جرم تلقی

1. 1. – self-esteem ↑

1. 1. – self-esteem ↑

1. 1. – Brondn ↑

1. 1. – preventio ↑

1. 1. – Elmer H.johnson ↑