• • پاسخگویی

• • شفافیت

• • عدالت و

• • رعایت حقوق ذینفعان

۲-۳- تعاریف حاکمیت شرکتی
اصطلاح حاکمیت شرکتی به معنای هدایت کردن است و قبل از آن برای هدایت کشتی بکار می رفته است. معادلهای دیگر آن عبارت است از: راهبری شرکتی، راهبری سهامی، اداره سازمانی و راهبری شرکتی. هیچ تعریف مورد توافق در مورد راهبری شرکتی وجود ندارد. تفاوتهای چشمگیری در تعریف راهبری شرکتی براساس وضعیت فرهنگی، اقتصادی و سایر موارد، در هر کشور دیده می شود (بدری ۱۳۸۱، ۹).

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

تعاریف ارائه شده برای راهبری شرکتی متنوع است. عمدهترین عامل متمایز کننده این تعاریف را میتوان پهنه یا گستره شمول راهبری شرکتی دانست. ازیک منظر می توان این نظام را رابطه “مدیران “با “سهامداران” دانست که مبنای نظری آن ” تئوری نمایندگی۲” در شکل محدود خود است. در آن سوی این طیف و در نگرشی وسیع، راهبری شرکتی رابطه شرکت با تمام ذینفعان خود را بر میگیرد که پشتوانه نظری آن را میتوان “تئوری ذینفع” دانست. سایر تعاریف و نگرشها به راهبری شرکتی داخل طیفی که نگاه حداقلی و حداکثری آن تبیین شد قرار میگیرد.
تعاریفی که ذیلا” ارائه میشود گزیدهای از نگرشهای مختلف به حاکمیت شرکتی را نشان میدهد.
“راهبری شرکتی، شیوه های به کار گرفته شده توسط مدیران شرکت با هدف تعیین استراتژیهایی است که موجب دستیابی شرکت به اهداف تعیین شده، کنترل ریسک و مصرف بهینه منابع می شود. “
فدراسیون بین المللی حسابداران۲۰۰۴:
“راهبری شرکتی سیستمی است که شرکت ها را هدایت و کنترل می کند. تمرکز اصلی بر ایفای وظیفه مدیران ارشد سازمانی در رعایت اصول شفافیت، درستکاری و پاسخگویی است.”
گزارش کادبری ۱۹۹۲:
“راهبری شرکتی، فرایند نظارت و کنترل عملکرد مدیران شرکت است به گونه ای که متضمن منافع سهامداران باشد.”
پارکینسون ۱۹۹۴:
“راهبری شرکتی به دنبال ارتقاء انصاف، شفافیت و پاسخگویی در شرکت های عام است.”
گرین اسپن(رئیسپیشین فدرال رزو آمریکا ۲۰۰۲):
“هدف بنیادی در راهبری شرکتی افزایش ثروت سهامداران در بلند مدت است، به گونه ای که منافع سایر ذینفعان نیز رعایت گردد.”
بورس اوراق بهادار هندوستان:
“راهبری شرکتی برای برقراری تعادل بین اهداف اقتصادی و اجتماعی ونیز اهداف فردی و عمومی است. حاکمیت شرکتی موجبات استفاده موثر ازمنابع و الزام به پاسخگویی را فراهم میسازد. هدف اصلی آن است که منافع شرکت، افراد (ذینفع) و جامعه تا حد ممکن به هم نزدیک شوند.
بانک جهانی۲۰۰۱:
“راهبری شرکتی شامل مجموعه روابط بین مدیران اجرائی ، اعضای هیات مدیره، سهامداران و سایر ذینفعان شرکت است. همچنین ساختاری برای تدوین اهداف شرکت و راه های دستیابی به اهداف و نیز چگونگی ارزیابی و نظارت بر عملکرد را شامل می شود.”
سازمان همکاری و توسعه اقتصادی ۲۰۰۴:
“راهبری شرکتی، رابطه بین سهامداران و شرکت است و سیستمی است که سهامداران به کمک آن، مدیران را به بهترین عملکرد تشویق می کنند.”
کتابچه راهبری شرکتی بریتانیا۱۹۹۶:
“راهبری شرکتی در تعریف محدود، رابطه شرکت با سهامدارانش و در تعریف گسترده رابطه شرکت با اجتماع است.”
فاینانشال تایمز۱۹۹۹:
سالمون و همکارانش در سال ۲۰۰۰ یک تحقیق گسترده را انجام دادند. در این تحقیق که از سرمایه گذاران بزرگ نهادی انگلستان انجام شد، میزان اجماع پاسخ دهندگان درمورد برداشت آنها از راهبری شرکتی مورد بررسی قرار گرفت. جدول زیر نتایج این پیمایش را نشان میدهد (بدری ۱۳۸۱، ۹ و ۱۰).
در یک نگاه اجمالی میتوان وظایف سامانه حاکمیت شرکتی را در بندهای ذیل عنوان نمود: (مدرکیان ۱۳۹۰، ۱۳)

1. 1. نظارت

1. 1. مدیریت

1. 1. رعایت قوانین و مقررات

1. 1. حسابرسی داخلی

1. 1. مشاوره

1. 1. حسابرسی خارجی

1. 1. ارتباط با ذینفعان

۲-۴- سازو کارهای موثر بر راهبری شرکتی
پژوهشهای انجام شده حاکی از آن است که، دستیابی به اهداف راهبری شرکتی با سازوکارهای برون و درون سازمانی زیر تحقق می یابد. به عبارت دیگر سازو کارهای راهبری شرکتی بر دو نوع است (حساس یگانه ۲۴،۱۳۸۷):

• • سازو کارهای برون سازمانی

• • سازو کارهای درون سازمانی

۲-۴-۱ سازوکارهای برون سازمانی
این سازوکارها عمدتا شامل موارد زیر است:

• • نظارت قانونی: شامل تدوین، تصویب و استقرار قوانین نظارتی مناسب

• نظام حقوقی: قوانین موجود در یک کشور میتواند اثر زیادی بر حمایت از سرمایهگذاران داشته و تعیین کننده نوع حاکمیت شرکتها در یک کشور باشد.در عمل، مطالعاتی که شواهدی از یک کشور خاص ارائه می کنند، محدوده کمی برای مطالعه روی اثرات سیستم حقوقی در نظر میگیرند، زیرا تمام شرکتهای موجود در نمونه تحت تاثیر یک سیستم حقوقی قرار دارند.